www.vivo-book.com
178
oturdu. Harrinin dediyinə görə, o, hərdənbir zarıyırdı. Canına yayılmıĢ
qorxu hissini birtəhər özündən uzaqlaĢdırmağa müvəffəq olan Persi isə
deyirdi ki, bu kütbeyinin aĢağı sallanmıĢ alt dodağından, isti yay
günlərində itin dilindən axan selik kimi, ağız suyu damcılayırdı və bir
az keçəndən sonra onun ayaqlarının arasında əməlli-baĢlı bir gölməçə
yaranmıĢdı.
Onlar həbsxanaya cənub qapısından girdilər, yəqin binaya
yaxınlaĢanda mənim maĢınımın yanından keçiblər. Cənub qapısının
yaxınlığındakı gözətçi qaçaraq maĢın dayanacağı ilə gəzinti həyətinin
arasındakı böyük darvazanı açdı və onların furqonu əraziyə daxil oldu.
Bu vaxtlar adətən həyət bomboĢ olurdu, cəmi bir-iki nəfər həyətdə
gəziĢirdi, əksəriyyət isə bağda torpaqla əlləĢirdi. Məhsul yığımının
vaxtı idi. Onların maĢını birbaĢa “E” blokunun önünə gəlib dayandı.
Sürücü onlara furqonu avtomobil parkına aparıb mühərrikin yağını
dəyiĢməli olduğunu və onlarla iĢləməkdən zövq aldığını dedi.
Furqonla birlikdə əlavə nəzarətçilər də getdilər: onlardan ikisi
əllərində alma yeyə-yeyə furqonun arxasında oturmuĢdu, furqonun
açıq qalmıĢ qapıları isə maĢın hərəkət etdikcə ora-bura yellənirdi.
Əli-qolu qandallı məhbus ilə yalnız Din, Harri və Persi qalmıĢdı.
Bu qədər nəzarətçi kifayət etməli idi – əgər əlləri və ayaqları buxovlu,
baĢını aĢağı dikərək toz-torpağın içində dayanmıĢ bu arıq kəndçi
oğlanın halsız və yazıq görkəmi onların sayıqlığını yuxuya
verməsəydi. Onlar məhbusu “E” blokunun təxminən 12 addımlıq
www.vivo-book.com
179
məsafədə olan qapısına tərəf gətirdilər. Məhbusu gətirərkən, adətən
etdiyimiz kimi, sıra düzümünə keçdilər. Harri məhbusun solunda, Din
sağında, əlində öz sevimli dəyənəyini tutmuĢ Persi isə arxada gedirdi.
Bunu mənə heç kim dəməsə də, yaxĢı bilirdim ki, lənətə gəlmiĢ
dəyənək onun əlində idi, çünki Persi öz dəyənəyi ilə oynamağı çox
sevirdi. Mən isə həmin vaxt, qaynar məkanda qeydiyyatdan keçəcəyi
vaxt yetiĢənə qədər, Uotmor üçün ayrılmıĢ kamerada oturmuĢdum və
onun gəlib öz kamerasında yerləĢməsini gözləyirdim – bu, dəhlizlə
üzüaĢağı karserə tərəf gedəndə, sağdan birinci kamera idi. Əlimdə
kağızlar vardı və mən qabaqcadan hazırlanmıĢ qısa nitqimi söyləmək
və buradan mümkün olduqca tez rədd olub getməkdən baĢqa heç nə
haqqında
düĢünə
bilmirdim.
Qasığımdakı
ağrılar
yenidən
Ģiddətlənməyə baĢlamıĢdı və mən sadəcə bir Ģey istəyirdim: öz
kabinetimə çəkilmək və orada ağrıların keçməsini gözləmək.
Kameranın qapısını açmaq üçün Din irəli keçdi. O öz
kəmərindəki açar bağlamasından lazım olan açarı tapıb kilidin içinə
saldı. Din açarı burub qapının dəstəyini dartmağa macal tapmamıĢ,
Uorton birdən canlandı. O, bərkdən bağıraraq tez-tez nəsə anlaĢılmaz
kəlmələr dedi – cənub ordusunun əsgərlərinin hərbi nərəsinə bənzər bir
Ģey – və bu bağırtıdan Harri bir müddət hərəkət qabiliyyətini itirərək
yerində dondu, Persi isə baĢ verən hadisələrin sonunadək söndü və
uyuq kimi tərpənmədən yerində qaldı, elə bil, ümumiyyətlə, orda yox
idi. Mən yarıaçıq qapıdan bu qıĢqırığı eĢidəndə əvvəlcə onun insan
www.vivo-book.com
180
səsi olduğunu anlamadım, düĢündüm ki, həyətə necəsə bir it girib və
onu vurublar. FikirləĢdim ki, qəzəbli məhbuslardan hansısa onu kərki
ilə vurub.
Uorton öz əllərini qaldırdı, qollarından sallanan zənciri Dinin
baĢınıın üstündən aĢırıb boğazına keçirdi və onu boğmağa baĢladı. Din
boğuq bir səs çıxararaq irəli, bizim balaca dünyamızın soyuq elektrik
iĢığına tərəf Ģığıdı. Uorton da sevincək onun dalınca içəri girdi,
fasiləsiz olaraq anlaĢılmaz sözlər qıĢqıraraq və hətta ucadan qəhqəhə
çəkərək onun arxasına bir dürtmə də vurdu. O, dirsəklərini yuxarı
qaldırıb yumruqlarını Dinin qulaqları səviyyəsində saxladı və onun
boğazına saldığı zənciri var gücü ilə özünə tərəf çəkdi; zəncirin daha
da bərk sıxılması üçün onu, miĢarla bir Ģey kəsirmiĢ kimi, dala-qabağa
silkələyirdi.
Harri özünə gələn kimi arxadan Uortunun üstünə cumdu. Bir əli
ilə onun uzun yağlı saçlarından yapıĢdı, o bir əli ilə yumruğunu
düyünləyib, sifətinin yan hissəsinə gücü gəldikcə ağır zərbələr
endirməyə çalıĢdı. Harrinin də belindəki kəmərində həm dəyənəyi,
həm də tapançası vardı, lakin bu çaxnaĢmada baĢını itirdiyindən, nə
dəyənəyə, nə də tapançasına əl atmaq ağlına gəldi. Bizim əvvəllər də
məhbuslar ilə yaĢadığımız çətin anlar olmuĢdu, amma onlardan heç
biri Uorton kimi bizə belə qəfildən hücum etməmiĢdi. Öz
təcrübəmizdə buna bənzər hiyləgərliklə heç vaxt qarĢılaĢmamıĢdıq:
buna bənzər bir Ģey nə ondan əvvəl görmüĢdüm, nə də sonra gördüm.
www.vivo-book.com
181
Bir də onu deyim ki, o, çox güclü imiĢ. Onun üzdə göstərdiyi
süni zəifliyi birdən harasa yoxa çıxmıĢdı. Hadisədən sonra Harri dedi
ki, Uortonun üstünə atılanda ona elə gəlmiĢdi ki, elə bil, bir qalaq
sıxılmıĢ polad yayın üstünə çıxıb. Artıq dəhlizin içində, növbətçi
masasının yaxınlığında Uorton sərt bir hərəkətlə sola dönərək Harrini
öz belindən yerə fırlatdı. Uortonun belindən əlləri üzülən Harri havada
uçaraq əvvəlcə masaya çırpıldı, sonra yerə sərildi.
– Həəəə, uĢaqlar! – Uorton ucadan gülərək dedi. – ġənliyimiz
necədi, xoĢunuza gəlir? YaxĢı Ģənlənirik, ya yox?
Hələ də qıĢqırmağa və qəhqəhə çəkməyə davam edərək, o öz
zənciri ilə yenə Dini boğmağa baĢladı. Niyə də yox? Bizim hamımızın
bildiyi Ģeyi Uorton da bilirdi: onu odda yalnız bir dəfə qızartmaq olar.
– Vur onu, Persi, vur! – Harri ayağa durmağa çalıĢaraq qıĢqırdı.
Lakin ağac dəyənəyini əlində tutmuĢ Persi farağat durub baxırdı, onun
gözləri qorxusundan Ģorba boĢqabı boyda geniĢ açılmıĢdı. Deyə
bilərsiniz ki, budur, sevimli dəyənəyini iĢə salmaq, təyinatı üzrə
sınaqdan çıxarmaq üçün həmiĢə axtardığı fürsət əlinə düĢüb. Lakin o
elə qorxmuĢdu, özünü elə itirmiĢdi ki, heç yerindən tərpənməyə cürəti
çatmadı. Onun qarĢısındakı nə qorxusundan tir-tir əsən balaca fransız,
nə də öz ruhunun bədənində olmasından belə xəbəri olmayan
qaradərili nəhəng Con Koffi idi. Onun qarĢısındakı qasırğa kimi əsən
əsl bir iblis idi.
Dostları ilə paylaş: |