T. C. Ahi evran üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ
Yüklə 0,6 Mb. Pdf görüntüsü
|
85 olduğu ve Saddam’a karşı verdikleri mücadelenin hayranlıkla izlendiği anlaşılmaktadır. 233 Bu duygusal bağ nedeniyle olsa gerek, Iraklı Kürtler PKK’yı desteklemekte ya da en azından onunla mücadele etmemektedir. Bu da Irak’ın kuzeyini PKK için bir yaşam sahası haline getirmektedir. 234 Dikkat çeken bir diğer nokta, Amerikan birliklerinin hemen ardından Irak’a giden evanjelist misyonerlerdir. Guardian’dan Matthew Engel’in ifadesiyle evanjelistler bir elinde ekmek bir elinde İncil, Irak’a seferber olmuşlardır. Her ne kadar az gibi gözükse de bu rakam, sadece CIA’nin yetiştirdiği peşmerge sayısıdır ve CIA’nin kendi ajanlarıyla aynı standarda yetiştirdiği özel bir birliktir. 235 Kimi Amerikalılar ve Müslümanlar bunun zor durumdaki insa nların maddi yardımlar kullanılarak din istismarı olduğunu düşünse de, bölgeye giden evanjelistler, asıl amaçlarının insani yardım olduğunu iddia etmektedirler. Bölgede bulunan ‘insani yardım’ kuruşlarından bazılarıysa, Samaritan’s Purse, Güney Baptist Kongresi’dir . Fakat asıl şaşırtıcı olansa, bu yardımların başında Billy Graham’ın oğlu evanjelik lider Franklin Graham’ın bulunmasıdır. Matthew Engel’e göre daha önceden Müslümanlara küfreden bir adamın şimdi onlara yardım taşıyor olması gariptir. 236 Baptist Press’in haberine göreyse sadece Güney Baptistleri tarafından Irak’a 46,000 yardım paketi ulaştırılmıştır. 237 233 Matur, a.g.e, s. 208. 234 Serhat Erkmen, “Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün Irak Ziyareti Işığında Türkiye-Irak İlişkileri”, Ortadoğu Analiz , Cilt 1, Sayı 4, Nisan 2009, s. 9. 235 Matthew Engel, “Bringing aid and the Bible, the man who called Islam wicked”, Guardian, 04.04.2003. 236 Engel, a.g.m. 237 Kay Adkins, “Evangelist: Iraq More Hopeful than Reported by US Media”, Baptist Press, 16.10.2003, Erişim: http://www.bpnews.net/bpnews.asp?id=17277 (19 Kasım 2010). Sitenin haberine göre ülkedeki tek iletişim yolu uydular vasıtasıyla sağlanmaktadır. Bölgeye giden evanjelistlerin ilk işi kendi vericilerini kurmak olmuştur. Sitede, artık Iraklıların evlerinde TBN’ni izleyebildiklerinden övgüyle bahsedilmektedir. Tüm bunlar evanjelizmin Irak’a taşınmaya başladığını göstermektedir. 86 Evanjelistlerin bölgedeki faaliyetlerinin bunlarla sınırlı olmadığı anlaşılmaktadır. Washington Post ’un 2005 Haziranındaki haberine göre Bağdat’ta yedi yeni evanjelik kilise kurulmuştur. 238 Kurulan kiliselerin bölgedeki Sünni ve Şii Müslümanlar tarafından tepki topladığı anlaşılmaktadır. Onlar da zayıf (vulnerable) Müslümanların, anlatılanlardan etkilenip din değiştirebileceğinden korkmaktadırlar. Bu gruplardan başka Katolik ve Ortodoks Hıristiyanların da evanjelistlerin Irak’taki varlığından rahatsız olduğu anlaşılmaktadır. Onlar da, “Eğer biz Hıristiyan’sak bunlar ne?” sorusuyla tepkilerini dile getirmektedirler. Bir diğer çekinceleriyse evanjelistlerin bu misyoner tavırları nedeniyle radikal Müslümanların şimşeklerini üzerlerine çekmeleridir. Nitekim dört evanjelik misyoner radikal bir Müslüman tarafından öldürülmüştür. 239 Irak Savaşı her ne kadar dışarıdan başarısız bir operasyon gibi gözükse de aslında hedefine ulaşmış durumdadır. Tam da Prof. Yinon’un dediği gibi tehlike arz eden Irak, mezhep ve milliyet esasınca bölünmüştür. Evanjelistler açısındansa, kıyamete bir adım daha yaklaşılmıştır. Savaş sonrası dönemde bölgeye akın eden evanjelik dernekler, savaş mağdurlarına yardım adı altında, bölge insanının zor durumunu istismar etme telaşındadır. Açılan kiliseler ve Pazar Okullarıyla misyonerlik faaliyetlerine hız vermiş oldukları anlaşılmaktadır. Baba Mustafa Barzani’nin verdiği “Kürt özerk bölgesinin kurulması halinde ABD’nin 51. eyaleti olmaya hazır olacağız” sözünü oğul Barzani yerine getirmiştir. 240 238 Caryle Murphy, “Evangelicals Building a Base in Iraq”, Washington Post, 23.06.2005. 239 Murphy, a.g.m. 240 Abdullah Kıran’dan aktaran: Serhat Erkmen, “1945-1989 Yılları Arasında ABD’nin Kuzey Irak Politikası” , Ortadoğu, Cilt 3, Sayı 1, 2008, s. 82. 87 SONUÇ Bir Anglikan papaz olan John Nelson Darby’nin 1870’lerde ABD genelinde yürüttüğü faa liyetlerle filizlenen evanjelizm, “Hıristiyanların İsrail’i korumak ve Kudüs’ün selametini sağlamak” gibi bir sorumluluklarının olduğu görüşü çerçevesinde din ile siyaseti entegre eden bir misyonun başlatıcısı olmuştur. Bu misyonun temel iddiası ve çabası, Mesih’in dünyaya yeniden gelmesi için Yahudilerin Filistin’e geri dönüp kendilerine ait bir devlet kurmaları ve Kudüs’ün başkent yapılmasıydı. Nitekim bu doğrultuda 1897’de Theodor Herzl öncülüğünde Basel’de toplanan I. Siyonist Kongre ile başlayıp daha sonra Balfour Deklarasyonu ile ivme kazanan ve 1948’de bağımsız İsrail Devleti’nin kurulmasıyla sonuçlanan süreçte evanjelist Hıristiyanların büyük rolü olmuştur. 1967’de Kudüs’ün başkent ilan edilmesiyle birlikte evanjelistler Mesih’in dönüşüne giden yolda çok önemli bir adım daha atmışlardır. Mesih’in dönmesi için Tanrı’yı zorlamak, dolayısıyla üzerlerine düşen bütün görevleri yerine getirerek şartları buna hazırlamak gerektiğine inanan evanjelistler, misyonlarının duyurulup yaygınlaşması ve taraftar kazanması için siyaset ve medya kanallarından en üst düzeyde istifade etmişlerdir. Öyle ki ABD’de 1860’larda evanjelik kilise mensubu sayısı 4 milyon iken bugün bu rakam takriben 70 milyona ulaşmıştır. Dahası, yapılan anketlere göre Amerikan halkının %42’sinin kendisini evanjelist olarak tanımladığı görülmüştür. Evanjelist sayısının artırılmasında televizyon vaazcılığının büyük rolü olmuş, bu duruma atfen televanjelizm kavramı dahi türetilmiştir. Oral Roberts, Billy Graham, Pat Robertson, Jerry Falwell ve Jim Bakker gibi önde gelen televanjelistler sayesinde Amerikan halkının evanjelizme ve İsrail’e sempatisi giderek artış göstermiştir. Yüklə 0,6 Mb. Dostları ilə paylaş:
|