Tofiq Huseynzade--seir--kitab 1111. indd
Yüklə 21,6 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- VƏFALI YARSAN
- ŞİKƏSTLİYƏ GÜLMƏYİN!
Xəyal cığırı – II cı̇ld 159
VƏFALI YARSAN Mənim ala gözlü, nazli dilbərim, Leylidən, Əslidən bir yadigarsan. Bilmə ki, eşqindən yoxdu xəbərim, Sevda sirrlərinə biixtiyarsan. O vaxt ki, hüsnunə mən vurğun idim, Hər güldən, çiçəkdən tərifin dedim. İstəsən, canimi mən qurban edim, Mən sənə qurbanam, nə bəxtiyarsan. Bəllidir aləmə sevginin gücü, Sevda yollarinda olmuşam yolçu, Əlimdə qələmim; mən mahir ovçu, Sən isə ən gözəl hürkək şikarsan. Səndən söz açanda ceyranli oylaq, Hər sözə-söhbətə vermişəm qulaq, Dərin dərələrdə qaynayan bulaq, Aranda çiçəksən, dağlarda qarsan. Qurbanam o, nazik qaşin tağina, Qurbanam ətirli gül yanağina. Sən ki müştaq oldun könül bağina, Qəmlinin ömrünə vəfali yarsan. 29.10.1968 Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 160
ÜRƏK AĞRISI Hami gəlir dünyaya Min eşqlə, min həvəslə, Hər ömrə düşən paya Düşünsəm, baxsam hələ, Fəryadima, ünümə Dağlar əyər başini, Zülmət çökər aləmə, Axidar göz yaşini. Dilsiz çiçəklər, otlar Şaqqildayar aramsiz, Od saçan ildirimlar. (Təbiət nə amansiz...) 29.10.1968 Xəyal cığırı – II cı̇ld 161
ŞİKƏSTLİYƏ GÜLMƏYİN! Hami istər dünyada Yaşasin dərddən uzaq, Yaşasin qəmdən uzaq. Hami istər dünyada Qalmasin nə bir gün ac, Nə də bir kəsə möhtac. Hami istər dünyada Yaşasin əhli-kef tək, Bol olsun evdə çörək. Hami istər dünyada Bir can başqa bir canin Önündə alçalmasin. Şikəstləri görürəm... Sürünürlər həyatda. Qəlbim bağlayir vərəm, (Min insan var bu adda). Bu gün bizə kor baxan Həyata kormu gəlmiş? Süni qol, qiça taxan, Ah... bu necə əməlmiş?! Bu, beşgünlük ömürdə Olmaq nə lazim şikəst?.. Vardir hansi əmrdə İnsana olsun bu qəsd?..
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 162
Mənə deyir ki, topal: – Əlini əlimə al, Mənə dayaq ol, qaldir... Məni bu dərd qocaldir. Niyə bu sadə insan Qalsin ki, mənə möhtac? İstəmirəm dünyada Qirilsin bircə ağac. Kor qalib, çəlik döyən Deməsin ki, yol göstər, Onun da gözlərində Parlasin, yansin səhər. Hər qəlbin öz arzusu Öz qəlbində gül açsin, Hami hər dərddən uzaq İstəyinə qol açsin. Kimin qolu qirilsa, Qaynasin bir qol yenə, Bu günə gülən varsa, Qalsin dünyada şikəst, Bir gün olmasin xoşbəxt! Deyirəm ki, insan yox, Cansiz bir daş olaydim, Qəlbimə dəysə də ox, Bir ağrisiz qalaydim. Çəkməyəydim dünyada Hər ağri, iztirabi, Cansiz olmaq nə gözəl! Duymur bircə əzabi. 29.10.1968 Xəyal cığırı – II cı̇ld 163
TƏSADÜF Təsadüf!
Bu sözdə nə qədər... bir dünya qədər böyük məna var. Bu sözdə ulduzlarin nuru tək narin-narin könül sevinci yanar. Bu söz gündüz-gecə neçə-neçə könüllərdə açiq göz. Bu söz, dərin xəyallara, çətin yollara möhkəm körpü yaranib, Neçə könül həsrəti, məhəbbəti bu yollarda aranib. Bəzən, yada düşməyən, bəzən, həsrət çəkdiyin, bəzən, ələ keçməyən, bəzən, fəqan etdiyin Hər dostu, hər yoldaşi dağda, aranda axtaranda, Hər addim başi tapmiriq, yorulub, axtarmiriq.
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə 164
Elə, bu zaman təsadüf görüşdürür. Bəzən, bir oğlan qiza təsadüfən vurulur, Bəzən, bir sinan könül təsadüfən qurulur. Bəzən, elə olur ki, bir eşqi, məhəbbəti yara-yara uçurumlara təsadüf sürüşdürür. Bəzən, min-min səadət təsadüfən tapilir, Bəzən, xəyanət, dəhşət təsadüfən yaranir. Təsadüfən, baxin bir! Neçə-neçə insana qana-qana əcəlsiz qazdi qəbir. Təqsirkar oldu Allah... Saymadilar bir günah, Təsadüfə baxin bir! Tale elə, bu imiş! «Yer göylərə tabedir», – Deyənlər yalan demiş. Təsadüfün özündə Arzu qədər əməl var. Bir arzu yarananda
Xəyal cığırı – II cı̇ld 165
Bir təsadüf arzular. Arzunun yolu uzun, Təsadüfsə bir anliq. Açiq kamalda hər sirr Qala bilməz qaranliq. Çox da atamla, anam: «Oğlumuz olsun!» – deyib, «Oğlumuz olsun, hər an Qəlbimiz gülsün», – deyib... Bilənlər yaxşi bilir, Bu ki arzu, xəyaldir. Nə bir qiz, nə bir oğul Tale yaratmayibdir. Qəlbimdə qalmaz bu sirr, Bilənlər yaxşi bilir. Deyir şerim, sözüm də, Elə, mənim özüm də, Bədənində anamin Təsadüfən yarandim. 31.10.1968 Yüklə 21,6 Mb. Dostları ilə paylaş:
|