Tofiq Huseynzade--seir--kitab 1111. indd

Xəyal cığırı – II cı̇ld

291

Dedi: – Axi, dünyada

Heç şey yaranmir, 

                           itmir...

Bəlkə, elə, ildirim

Sularin içindədir.

İnsan başladi işə,

Düşdü ki, dildən dişə,

Göydə çaxan ildirim,

Yağiş yağan ildirim,

                        qəribədir...

Sularin içindədir.

İnsan girişdi işə,

Çay üstdə bənd vurdular,

Cihazlari qurdular, 

SES-i saldilar işə.

Sularin içindəki

İldirimi aldilar,

Bərk şapalaq çaldilar,

Sevindilər,

                  güldülər,

Hər yana səs saldilar,

Hər yani güldürdülər. 

Odu sulardan, yaman

Ayirdilar, aldilar!

Artiq ötürdü zaman,

Fənd işlədib adamlar

Ayirib göz yaşindan,

İldirimi başindan

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

292

Bağladilar tellərə,

Saldilar məftillərə. 

Xəbər verdi dirəklər:

 – Toxunma!..

İldirimdir, öldürər!..

Axdi kəndə, şəhərə

İldirim naqilləri,

Qardaş oldu səhərə 

İldirim naqilləri.

23.02.1969

---

Xəyal cığırı – II cı̇ld

293

 ÜRƏK NALƏSİ

Əğyarin qəlbinə sixildiğin gün,

Sən mənim başimi kəsəydin gərək.

Durub qabağimda tufan kimi yox,

Xəfifcə-xəfifcə əsəydin, gərək.

Sevda bağçasinda kollari yardin,

Bircə «of!» deməmiş məni qopardin.

Sən məni bağçadan, ah, nə olardin,

Hələ açilmamiş üzəydin, gərək.

Öldüm, ay vəfasiz, siz cüt keçəndə,

«Ağla İmam üçün, Yezid üçün də!»

Məni qinamayan elin içində,

Gözümdən uzaqda gəzəydin, gərək.

24.02.1969

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

294

TOPAL 

Ah!.. Nə yaman kiçildi!..

Tay-tuşundan seçildi!

Yaşamaq son əlacdir,

Əbədi ehtiyacdir.

Topal süründü yerlə,

Görənlər yandi-yandi...

Təbiətin yerinə,

Topal özü utandi.

24.02.1969

ƏN VACİB 

Qifil bütün sərvəti

Oğrulardan qorudu.

Heyif!

          yersiz danişan

Ağizdan kənar durdu.

Deyirəm: Yersiz dinən

Dodaqlarini deşəydi,

Qifil-açar

                 dəsbədəs

Ağiza da düşəydi.

24.02.1969

---

Xəyal cığırı – II cı̇ld

295

OLACAQ

(qəzəl)

Gözəlim, hansi gözəl qaşlarina tay olacaq,

Üzündən at örpəyi, camalin bir Ay olacaq.

Arzular çiçək-çiçək, sən bizə gəlin gələndə,

Varliğin həyatima ən sevimli pay olacaq.

Başlanacaq ömrümüzün uğurlu bir səadəti,

İstəyən sevinəcək, istəməyən rüsvay olacaq.

İnan ki, Qəmli səndən bircə gün ayri yaşasa,

Sevinci, gülüşləri dad edib, ah-vay olacaq.

24.02.1969

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

296

GÖZƏL ZAMAN GƏLƏCƏK!

Sevgilim, yaxina gəl!

        oturaq diz-dizə,

              baxaq göz-gözə.

Dayanma bu dəmdə,

        sinəmdə

                arzuda axina gəl…

İkimiz bir ürək tək,

                      xəyala gedək.

Qədəm bas, yaxina gəl,

Görürsənmi, nə gözəl

       zamanda yaşayiriq!?

               zamani yaşadiriq.

Sevgi, 

         vicdan, 

                   məslək, 

                                ad…

                    hər şey azad.

Belə gözəl dünyada

        yaşamaq da gözəldir,

Sənin azad sevgini

       daşimaq da gözəldir.

Andan-ana

      gündən, günə

              hər şey dəyişir,

                     təbiət gözəlləşir.

---

Xəyal cığırı – II cı̇ld

297

Sevgilim, diqqətlə bax,

Böyük məhəbbətlə bax.

...Zəhmətlə qucaqlaşir,

           yeniliyə yol açir,

İnsanin ən yenilməz,

    qorxu bilməz hünəri!

          Həyat gedir irəli!

Dörd təkər arabani,

Dəmir nalli yabini

Kökündən dəyişmişik,

Qatara döndərmişik.

İnsani heyran qoyur

Traktorlar,

              maşinlar,

Nə sinmir, nə qirilmir

              rezin adlanan şinlər.

Uçur maviliklərə

         Süleymanin xalçasi, 

Az qalib insan özü

          qanadlanib, uçasi...

Raketlər bir xəyal tək,

          yerdən çixib gedərək,

Ulduzlar aləmini 

                          qəni-qəni, 

Dolanir qariş-qariş.

Maneə quranlarin

            «keçilməz» yollarini,

Sinmayan qollarini

              eyləyir xiriş-xiriş.

---

Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə

298

Hər yeri bircə-bircə, 

               qariş-qariş dolaşir,

Kainatin sirrini

               Yer oğluna danişir.

Göylərə gediş, gəliş…

Yaman gedir yüksəliş! 

Çox çəkməz, bu günlərdən

Gözəl zaman gələcək,

Sonsuz aləm güləcək.

Yaşayacaq nəslimiz,

(Bunu görməsək də biz,)

Ulduzlar aləmində.

Biz yerdə…

                 onlar göydə.

Hər şey orda da azad,

Orda da canli həyat.

Çalacaq ürək dolu,

Aşiq telli sazini.

Hər göy qizi, göy oğlu

Sevəcək avazini.

Göyləri oynadacaq

            tutanda hirsi,

Koroğlunun – Bülbülün

            qulaq tutan nərəsi.

Orda da gurlayacaq

Qaranin simfoniyasi, 

Könüllərə uçacaq 

Rəşidin xoş avazi.

---