KI fakulteti DI-11-15 guruh talabasi Olimov A tomonidan
“Oliy matematika” fanidan tayyorlagan
MAVZU: Boshlang‘ich funksiya va aniqmas integral. Aniqmas integralning asosiy xossalari
Rahbar: “TABIIY VA UMUMKASBIY FANLAR” kafedrasi o‘qituvchisi
Ro’zimurodov Ixtiyor Nishonovich
Qarshi - 2016
Boshlang‘ich funksiya va aniqmas integral. Aniqmas integralning asosiy xossalari
Reja:
Boshlang‘ich funksiya va aniqmas integral tushunchalari
Aniqmas integralning asosiy xossalari
Aniqmas integrallar jadvali
Aytaylik, f(x) funksiya biror (a, b) (chekli yoki cheksiz) intervalda aniqlangan boisin
Agar (a, b) intervalda f(x) funksiya (f(x)dx ifoda) shu intervalda differensiallanuvchi F (x) funksiyaning hosilasiga (differensialiga) teng boisa, ya’ni ushbu
F'(x)=f(x) (dF(x)=fix)dx), xє(a,b)
tenglik o ‘rinli bo’lsa , u holda F(x) funksiya (a, b ) intervalda f(x) funksiyaning boshlangich funksiyasi deyiladi.
Masalan,
f x x2 funksiyaning boshlang‘ich funksiyasi
F x x3
3
bo‘ladi, chunki
3
F x x3 x2 f x , shuningdek,
f x cosx
funksiyaning boshlang‘ich
funksiyasi ko‘ra
F x sinx bo‘ladi, chunki
F x sinx cosx f x . (1) munosabatga
Fxc Fx0Fx f (x)
bo‘ladi, bunda c-ixtiyoriy o‘zgarmas son.
(2)
Shunday qilib,
Fxc
funksiyalar ham f (x) ning boshlang‘ich funksiyalari bo‘ladi.
Demak,
f (x)
boshlang‘ich funksiyaga ega bo‘lsa, u cheksiz ko‘p
boshlang‘ich funksiyalarga ega bo‘lar ekan.
Ayni paytda,
f (x)
funksiya ixtiyoriy ikkita
F(x) va
(x)
boshlang‘ich
bo‘lsa,
xFxc cconst
bo‘ladi. Haqiqatan ham,
x F x x F x f x f x 0
bo‘lib, Lagranj teoremasining natijasiga ko‘ra
x F x c cconst
bo‘ladi va undan
xFxc
bo‘lishi kelib chiqadi.
Natijada quyidagi xulosaga kelamiz:
holda
Agar
f (x)
funksiya a,b
da boshlang‘ich funksiya
F( x)
ga ega bo‘lsa, u
f (x) funksiya cheksiz ko‘p boshlang‘ich funksiyalarga ega,
barcha boshlang‘ich funksiyalarning umumiy ifodasi
Fxc
cconst
(3)
bo‘ladi, ya’ni ixtiyoriy boshlang‘ich funksiya shu ifodadan (o‘zgarmas c ga qiymat berish natijasida) kelib chiqadi.
Ta’rif. (3) ifoda
f (x) funksiyaning aniqmas integrali deyiladi va
f xdx
kabi belgilanadi, bunda
f (x)
integral ostidagi funksiya,
f xdx integral ostidagi
ifoda,
integral belgisi. Demak,
f xdxFxc
cconst
(4)
1-misol. Ushbu
5 x5dx
integral topilsin.
◄Ta’rifga ko‘ra, bu integral shunday funksiyaki, uning hosilasi Ravshanki,
5 x5 ga teng.
6
Fx5x6 c cconst
funksiya uchun
F(x) (5x6 c) 56x5 05x5 6 6
6
bo‘ladi. Demak,
5x5dx5х6 с.►
Eslatma. Agar
f (x)
funksiya a,b
da uzluksiz bo‘lsa, uning aniqmas
integrali mavjud bo‘ladi. (Bu tasdiq keyinroq isbotlanadi).
Ko‘pincha funksiyaning aniqmas integrali qaralganda uni qanday oraliqda bo‘lishi ko‘rsatilmaydi. Bunda funksiyaning aniqlanish sohasida qaralayapti, deb hisoblanadi.
Aniqmas integralning sodda xossalari
Aniqmas integral ta’rifidan uning quyidagi sodda xossalari kelib chiqadi:
Ushbu
f x dx aniqmas integralning hosilasi
f x dx f x .
f ( x) ga teng bo‘ladi.
Funksiya differensialining aniqmas integrali shu funksiyaga teng bo‘ladi (o‘zgarmas son aniqligida)
Xususan,
dFxFxc
cconst
bo‘ladi.
dxxc
cconst
O‘zgarmas sonni integral belgisi tashqarisiga chiqarish mumkin.
kf (x)dxk f (x)dx
(k const, k 0)
(5)
Ikki funksiya yig‘indisining integrali bu funksiyalar integrallarining yig‘indisiga teng:
f xgxdx f xdxgxdx
(6)
Eslatma. Yuqoridagi (5), (6) tengliklarni o‘ng va chap tomonidagi ifodalar orasidagi ayirma o‘zgarmas songa barobarligi ma’nosidagi (o‘zgarmas son aniqligida) tengliklar deb qaraladi.
Ma’lumki, berilgan funksiyaning hosilasini topish uni differensiallash deyiladi. Berilgan funksiyaning aniqmas integralini topish esa uni integrallash deyiladi.
Yuqorida keltirilgan ma’lumotlardan funksiyani differensiallash va integrallash amallari o‘zaro teskari amallar ekanini payqash qiyin emas.
Ma’lumki,
bo‘lsa, unda
f x dxF x c,
ya’ni
F x f x
Fx c Fx f x
bo‘ladi va aksincha bo‘ladi.
Aniqmas integrallar jadvali
Funksiya hosilalari jadvali hamda aniqmas integral ta’rifidan foydalanib, ba’zi funksiyalar aniqmas integrallarining jadvalini keltiramiz.
1) 1dxdxxc, chunki хс 1.
xndx xn1 c
n1 , chunki xn1 c xn.
n1
n1
x
x1dxdx ln x c, chunki
x
x0 da
dx lnxc va
(lnxc) x1.
x
x0 da
dx lnxc va lnxc x1.
4)
ax dx ax
lna
c, chunki ax
c ax.
lna
ex dxex c, chunki ex c ex.
sinxdxcosxc, chunki cosxc sinx.
cosxdxsinxc, chunki sinxc cosx.
dx ctgxc, chunki ctgxс 1 .
sin2 x
sin2 x
dx tgxc, chunki tgxс 1 .
cos2 x
cos2 x
dx arcsinxc, chunki arcsinxс 1
dx arccosxc, chunki
arccosxс 1 .
x
.
1dx2 arctgxc, chunki arctgxс
1
1 x2
x
.
1dx2 arcсtgxc, chunki arсctgxс
1
1 x2
shxdxchxc, chunki chxc shx.
сhxdxshxc, chunki shxc chx.
Yuqorida keltirilgan integrallar jadvali hamda integralning sodda xossalaridan foydalanib, aniqmas integrallarni hisoblashga doir misollar qaraymiz.
2-misol. (3x2 2x7)dx3x2dx2xdx7dx
3 2
3x2dx2xdx7dx3 x3 2 x2 7xcx3 x2 7xc
misol.
x2 x3 1 dx ( 1 1 1 )dx
x3dx
x2dx
x5 x3 x2 x5
x5dx 1 x2 1 x1 1 x4 c 2x2 4x3 1c
2 1 4 4x4
misol.
(5
x3 5 x3
) dx
3
1
1
5 x2dx
3 x5dx 2 x 2dx
5 1
11 3 1
31 2 1 x11 c10
x3 155 x8 4
xc
x
2
11
2
5
x
31
5
2
11 3 8
2
misol.
tg2xdx
sin 2 x dx
1cos 2 xdx
( 1 1)dx
cos2 x
cos2 x
cos2 x
2
1 dx cos x
dxtgxxc.
adabiyotlar.
Данко II.И, Попов А.Г. Кожевников Т.Я. Высшая математика в упражнениях и задачах: В 2 ч. М. Высш. I I I К 1966. Ч 1-2.
Романовский II. И Ряды Фурье. Теория поля. Аналитеческие и специалные функции. Преобразования Лапласа. М.: Наука, 1973 г.
Гмурман В. Н. Эҳтимоллар назарияси ва математик статистика. Тoшкент, «Ўқитувчи», 1978
Н.М.Жабборов, Е.О.Аликулов, Қ.С.Ахмедова Олий математика. 1-2- қисм . Қарши 2010
Гнеденко В. Курс теории вероятностей и математической статистики. М., Высшая школа, 1981.
Sirojiddinov S.X., Mamatov M. Ehtimollar nazariyasi kursi. T. О‘qituvchi, 1980.
Беклимишсв Д.В. Курс аналитической геометрии и линейной алгебры. М. Наука, 1964.
Берман Г.Н Сборник задач по курсу математического анализа. М . Наука, 1965.
Бугров Я.С Никольский С.М Элементы линейнойалгебры и аналитической геометрии. М. Наука, 1988.
Бугров Я.С Никольский С.М Дифференциалные уравнения. Кратные интегралы. Ряды. Фурье. М. Наука 1961, 1985.
Минорский В.И. Сборник задач по высшей математике. М: Наука, 1987. 12.Пискунья Н.С. Дифференциальное исчисления для втузов. М. Наука,
1985. Т. 1-2.
13.Чистяков В.П. Курс теории вероятностей. М.: Наука, 1982.
Dostları ilə paylaş: |