Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi №2(14)
Yüklə 275,5 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 71
70 № 2 (14) Yay 2015 Kəklik: – Qoşəlləni deyirdinsə, odur ey uşaq əmizdirir. Sədr: – Pah atonnan yeri get yeyəsi! Ə, vallah bu zadın oğlunu bir gün biabır eliyib iti qovan kimi işdən qovacağam. Bu kimə çəkdi belə arvadxasiyyətlikdə görəsən? Simavər: – Biz də elə bundan danışırdıq bayaqdan. A Dursun qağa, vallah Qicerdəndirsə, Qoşəllə daha münasibdir. Bacımız kimi şeydir. Arvadlarla işləməyə elə beləsi yarayır. Quran haqqı elə onun yanındaca paltarımızı dəyişib, uşaq əmizdiririk. – Axırda şeyinizə – əmcəyinizə tamah salanda sizə deyəcəm! Kəklik: – Şeyimizin hay-hayı gedib, vay-vayı qalıb. Bir də ki ərlərimizin namusuna nə gəlib ki, durub Qoşəllənin şeyinə zad salaq. – Məni yamsılayırsan!? Hərcayı olub getmisiniz! Sizi saxlayan kişinin zadına kül olsun! Kəklik: – Bir ehmal ol görüm ey! Neçə ildi sədrsən? – 11... Nədi ki? – Bu 11 ildə briqadalarının hansı sənin üzünü qara eliyib raykomun yanında? Medalların əlindən məhsul bayramında yaxanda iynə taxmağa yer tapmazsan. Bizim də barəmizdə düşünsənə bir! Gümanımız bir “Qəhrəman ana” adınadır, doğmaqdan “Cin kahası”na dönmüşük. Odu ey, “Komsomol” kolxozunda qabaqcıllara göy “Moskviç” bağışlayırlar. Bir sənin də dilin-ağzın olsun raykomun yanında, sən də bir drınqlet maşından-zaddan al dayna bu kəndə. Təzə qız-gəlinlərimiz siftə doğanda yenə rayon xəstəxanasına aparmağa miniyimiz olsun. Elə cöngə kimi belimizə qalxmağı bacarırsınız. Bala salmaqdan qırıldıq, batdıq. Bu zəhərə qalmış zəhərlər bizə bala saldırır. Gör neçə-neçə komsomol, kommunist olacaq uşaqlarımız dərədə-təpədə qurd-quşa yem olur. Oyrəli Məhişin gəlini yenə “Arpa çuxuru”nda bala saldı. – O döyülməkdən bala salır. DDT-nin bir təsiri yoxdu bu zad salmaqda. Onun dalına şəllədiyi ot yükünü görsən, sən də bala salarsan. Min dəfə demişəm ki, qız, bir az usluf ol şəllənəndə. Nə vaxt da baxsan, qarnı çənəsinə dəyir. – Nə bilim vallah, görək sənin qızın Sərçə doğanda nəylə aparacaqsan xəstəxanaya... – Canı çıxacaq evdə doğacaq. Nənələrimiz xəstəxanada doğublar, bəlkə sən xəstəxanada doğulmusan? – Elə mamaça Qirbişim bizi belə bequrum doğuzdurub dayna. Hamımızın bir gözü aya, o biri gözü çaya baxır. Beisbat küpəgirənin nə gözü görür, nə də qulağı eşidir. Adamı heç gücənməyə də qoymur. Zalım qızı kirli əllərini soxub içəridən dartıb çıxarır bədbəxt uşağı. – Sizə Qirbişim arvad da çoxdur. İt kimi küçükləməkdən əl çəkin. Kolxozun işi tökülüb qalıb, sizsə doğmaqdan başqa dərdiniz yoxdur. – Vallah sənə söz deyəndədir günah. Bir gün allah haqqı bu arvadları yığıb başıma kəsdirəcəm raykomun qabağını. Deyəcəyəm ki, yoldaş raykom, bax sizin bu sədr Dursun bizi doğmağa qoymur, partiyamızın, qəhrəman analarımızın zadına zidd gedir... – Səni bildiyin qədər çəkəsən qız, sən nə od-yalovsanmış! Səndən nə desən gözləmək olar, Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 71 sən hər şey eliyərsən. Höyürə gələn camış kimi, doğmaq beyninizə batdısa, gözünüz heç nəyi görmür. Nəysə, çox zəvzədin. Şeyə denən, zadımı bağlamışam şeyinin qırağına, hərdən baxsın ki, şeyinə girməsin. – Oppala! Gəl indi başa düş görüm bizim “şey-zad” sədrimiz nə demək istəyir. Vallah burasını ta mən də qanammadım, ay sədr. Deyirsən nə deyim..? – Atımı buruntaxlayıb, cidarlayıb buraxmışam üzümlüyün zadına, gözləsin, birdən üzümlüyə zad eliyər... Mən gedim. Bu şagirdlərdən də özün göz-qulaq ol. – Yaxşı. Amma sədr, zadına dönüm, şeyi yadından çıxartma – maşın məsələsini deyirəm. Yoxsa bax gedəcəyəm raykoma ha..! – Beynimi mıcıxlama. Dedim ki, baxarıq. Əldən iti olun, yağış deyiblər. Elə eləyin ki, məhsul zay olmasın. Zad hanı bəs? – Qumrunu deyirsənsə, odey, iki cız o tərəfdədir. Sədr ucadan: – Ay Qumru, zadın nətərdi! Qumru o yandan: – Sağ ol Dursun əmisi, o gün məktub yazmışdı, hamıya duav-sana deyirdi. – Şeyinə nə qədər qalıb? – Dörd aya qayıdır inşallah! Sercant veriblər. – Allah zad eləsin, sənin uşağın yaxşı baladır. Gələn kimi onu zadın yerinə briqadir qoyacağam. – Allah köməyin olsun sədr, ancaq Kətman balam instituta girməyə qərar verib. – Ağız neynir institutu? Oxuyub nə olacaq ki? Gəlsin kəndinə – elinə. Ona bir toy eliyək ki, zurnanın zadı Urusiyətdən gəlsin. – Sağ ol Dursun əmisi. Allah səndən razı olsun. Sən olmasan biz qırılıb batarıq. Kəklik səsini qaldırdı: – Az yaltaq ol ağız! Neyliyib ki bizə Dursun qağan! Bütün günü eşşək kimi üzümlükdə ağnamaqdan ələngəyə dönmüşük. Qumru: – Dilini dinc saxla ay qız! Adam naşükür olmaz! Kəndimizin başını rayonda uca eliyibsə, o da bəsimizdir. Hökumətə üzüm lazımdır, onu da yığmaq bizim öhdəmizə düşür. Kəklik: – Hökumət də üzümdən araq-çaxır düzəldib satsın, sonra da içənləri tutub damlasın eləmi! Gündə eşşək kimi anqırtın düşüb kəndə , ay Hətəm, az iç bu zəhrimarı, deyə. Bu zəhrimarı yığmasan, o da içməz. Hökumətin beli qırılsın elə! Onsuz da sədr nə qədər pripiska eləsə də, bizə bir qara qəpik çatan deyil. Bu urus ayısı gəbərməyincə biz öz üzümümüzün doşabına, bəhməzinə həsrət qalacağıq... Dursun: – Ay qız, sənin ağzından vallah qan iyi gəlir. Bir gün səni demoqoqluq üstündə damlasalar, məəttəl qalmaram. Sizin bu qeybətlərinizə qulaq asmaqdan mən də Qoşəllə kimi arvadlaşaram. Qoy mən gedim işimin dalınca. Şeyini dinc saxla, əlinə güc ver. – Get! Get yoldaş sədr, bu hökumətin də bir gün səndən xəbəri olacaq. Bir gün sovet hökumətinin özü bu dağlara gələndə sənin dərinə saman təpəcək. – Neyləmişəm ağız hökumətə, belə yanıqlısan məndən? – Kəndə maşın al! – Dedik yaxşı da! – Dedin, amma eləməsən gələn dəfə gəlib sənin evində doğacağam. – Öz xarabanda su çıxıb? – Sən sən ol, mən də mən! – Lənət şeytana, işə düşmədik! Bax bu il də “Komsomol” kolxozundan geri qalsaq, maşın Yüklə 275,5 Kb. Dostları ilə paylaş:
|