Vaqif nəSİR
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
217 oturub çay-çörək hazırlamıĢ, kiĢilər isə evin ətrafında gəziĢirdilər (belə birlik bizə necə də lazımdır!)... Ġki həftədən sonra bir də rentgenə getdik və dedilər ki, hələ tezdir, gipsi açmaq olmaz. Yenə on gündən sonra gəlməyi təklif etdilər. Nəhayət həmin məqam yetiĢdi və gipsi açdılar. Həkim Əli üç ay müddətinə müəyyən müalicələr təyin etdi. Biz evdə çox götür-qoy etdik ki, bu həkimə nə hədiyyə verək. (Pul təklif edə bilməzdik. Belə ki, bizim azərbaycanlı mütəxəssislərdən biri həmin xəstəxanada onun həyat yoldaĢını müalicə edən həkimə pul təklif etmiĢdi. Həkim də onu elə utandırıb puldan imtina etmiĢdi ki, bizim azərbaycanlı həmkarımız uzun müddət özünə gələ bilməmiĢdi). Qərara gəldik ki, üzərində Zeynəb Xanlarovanın Ģəkli olan məcməyini ona verək. Həkim öz iĢini qurtarandan sonra ona yaxınlaĢdım və dedim:
bizdən qəbul edin. Bu Ģəkil bizim məĢhur müğənnimiz Zeynəb xanımın Ģəklidir. Bəlkə də onun haqqında eĢitmisiniz. O, verdiyim hədiyyəni əvvəlcə götürmək istəmədi və sonra nə fikirləĢdisə, siyirməsindən iki nar çıxarıb, oğluma tərəf uzadaraq dedi:
hədiyyəni qəbul edərəm. Bizim uĢaqlar da valideynlərinin icazəsi olmadan, heç kimdən bir Ģey götürməzlər. Oğluma iĢarə
218 vurdum ki, götür. Öz-özümə fikirləĢdim ki, bunun assistentlərinə də kiçik hədiyyələr verim. O, məcməyini düz pəncərənin üstünə qoydu və sanki mənim nə düĢündüyümü hiss edirmiĢ kimi dedi:
Cənab, buradakı iĢimiz üçün biz dövlətdən məvacib alırıq. Ondan əlavə biz nəyi götürsək haramdır. Allaha Ģükür ki, müsəlmansınız, haram və halalın nə olduğunu yaxĢı bilirsiniz. Biz də cəhənnəmə düĢmək istəmirik. Bizim mükafatımız xəstələrin “Çox sağ ol”udur. Düzü, Ģok vəziyyətinə düĢmüĢdüm. Məcməyi verməyimə peĢman olmuĢdum. Özümü gözəl bir əkin sahəsinə qanqal toxumu səpən bir adam kimi hiss edirdim. Hərarətlə görüĢdük. Məni qucaqladı və ürəyimdə “əhsən belə həkimə” deyə-deyə oradan çıxdım BAYRAMLAR, BAYRAMLAR...
Əlcəzairlilər həm milli və həm də dini bayramları çox böyük təmtəraqla keçirirlər. Ümumiyyətlə bu ölkədə çoxlu mərasim vardır. Milli azadlıq hərəkatının baĢlandığı (1 noyabr 1954-cü il) və Əlcəzair xalqının istiqlaliyyət qazandığı (3 iyul 1962-ci il) günlər bu xalqın ən böyük bayramları sayılır. Həm milli, həm də dini bayramların keçirildiyi günlər ölkədə iĢ günü sayılmır. Əlcəzairlə bağlanan kontrakta əsasən, mütəxəssislərimiz həm Əlcəzairin, həm də bizim öz bayram günlərimizdə iĢləməməlidirlər. Məsələ
219 burasındadır ki, hər iki ölkənin bayramlarını toplayanda istirahət günlərinin sayı çox alınırdı. Həm də bizim bayram günlərimizdə əlcəzairli tələbələr də iĢləməməli olurlar (müəllimsiz tələbə institutda nə etsin?). Ona görə də biz öz bayram günlərimizdə iĢləməli olurduq. Lakin neftçi və geoloqlarımız, habelə bizim Sovet məktəbimiz həm Əlcəzairin (dini bayramlardan savayı), həm də bizim ölkənin bayramlarını təntənəli surətdə qeyd edir, həmin günü istirahət edirdilər. Əlcəzairin ən böyük bayramı ölkənin milli istiqlaliyyət qazanması gününün ildönümüdür. Bu bayram münasibətilə təntənəli iclaslar, müxtəlif idman yarıĢları keçirilir, konsertlər təĢkil olunur. Bu konsertlərin bəziləri ailə konsertləri formasında keçirilir. Ailə konsertləri deyəndə mən elə bilirdim ki, bu konsertlərdə ailə ansamblları çıxıĢ edirlər. Sonralar məlum oldu ki, bu belə deyildir. TamaĢaçı konsertdə ailəsi ilə iĢtirak edir. BaĢqa sözlə desək bu konsertlərə tamaĢaçı tək yox, yalnız ailəsi ilə buraxılır. Məncə bu düĢünülmüĢ tədbirdir. Axı bəzi müsəlman kiĢiləri arvadları ilə konsertlərə getmirlər. Ailə
konsertlərinə bizim “Raduqa” vokal- instrumental ansamblı və “Azərbaycan təranələri” instrumental ansamblını dəvət edirdilər. Əlcəzairdə 1 May, 8 MART və Yeni il bayramları çox da böyük olmayan təntənə ilə qeyd olunur. Bu bayramların adətən həm təĢkilatçısı, həm də aparıcısı biz olurduq. Gecədə bir qayda olaraq bizim səfirin
220 təbriki oxunur, Əlcəzair tərəfindən bir rəsmi Ģəxs çıxıĢ edir və konsert baĢlanırdı. Bizim Bumerdesdə iĢlədiyimiz ilk illərdə həmin konsertlərdə yalnız bizim bədii özfəaliyyət kollektivlərimiz çıxıĢ edirdilər. Sonralar isə əlcəzairli yoldaĢları da bu iĢə cəlb etdik. Onların həm folklor və həm də estrada heyətləri bu konsertlərdə iĢtirak edirdilər. Əlcəzairdə dini bayramlar çox böyük təntənə ilə qeyd olunur. Bu bayramların ən səciyyəvisi Məhəmməd peyğəmbərin anadan olduğu günün qeyd olunmasıdır. Bu Mövlud bayramı adlanır. Həmin gün sanki bütün ölkə qaynayır. Adamlar təzə paltarlar geyinir, paxlava və digər Ģirniyyat məmulatları biĢirirlər. Bayram axĢamı bütün evlərdə rəngbərəng Ģamlar yandırılır və eyvanların kənarlarına düzülür. Evlərdə ən ləziz yeməklər biĢirilir. UĢaqlar isə valideynlərinin mağazalardan aldıqları kükürdlü əĢyaları (pitarda) partladırlar. Son illər ölkənin prezidenti pitardaların istehsalını və satıĢını qadağan etmiĢdi. Çünkı bu təhlükəli “oyuncaq”dan nəinki balacalar, hətta onların valideynləri də istifadə etmiĢdilər və böyük bir anbarda yanğın baĢ vermiĢdi. Bayram gecəsi uĢaqlar səhərə kimi, dəmir qab döyürlər və əsla yatmaq mümkün olmur. Qurban bayramı da Əlcəzairdə əlamətdar Ģəraitdə keçir. Ġmkanı olan ailələr qurban qoyunu kəsir, imkanı olmayanlar isə bazardan ət almaqla kifayətlənirlər. KəsməmiĢdən qabaq qurbanlıq qoyunun baĢını qırmızı rəngləyir, boynuna qırmızı lent bağlayır və Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|