190
masına güclü təsir göstərmək imkanlarına malikdir.
İnhisarların (monopoliyaların) olması və ölkənin tə-
sərrüfat həyatının müəyyən sahələrində aparıcı mövqe
tutması hadisəsi, hələ eramızdan əvvəl qədim yunan alimi
Aristotel (384-322) tərəfindən göstərilmişdi. O, Yunanıs-
tanda zeytun istehsalı və dəmir məmulatları satışında in-
hisarların olduğunu qeyd etmişdi.
Orta əsrlərdə inhisarçılıq meylləri özünü, o dövrün
təsərrüfat həyatında mühüm yer tutmuş və müxtəlif təyi-
natlı məhsullar hazırlayıb-satan sexlərin fəaliyyəti nümu-
nəsində meydana çıxarmışdı.
Yeni tarixi dövrdə, xüsusilə XIX əsrin ikinci yarısın-
dan başlayaraq elmi-texniki kəşflər, mütərəqqi texnolo-
giya bazasında sənaye, tikinti, kənd təsərrüfatı, nəqliyyat,
məlumat-informasiya sahəsindəki nailiyyətlər istehsalın
mərkəzləşməsi və təmərküzləşməsi prosesləri təməlində
iri istehsal-xidmət birliklərinin, yəni inhisarların (monopo-
liyaların, təkəlliyin) formalaşmasını keyfiyyətcə yeni bir
mərhələyə qaldırmışdır. XIX əsrin sonu və XX əsrin əv-
vəllərindən yeni bir vüsət almış bu proses, klassik model-
lərin yeni formaları, çalarları ilə zənginləşərək, bizim
günlərimizdə də öz mürəkkəblikləri, habelə ziddiyyətləri
ilə davam etməkdədir.
Xalis, yaxud mütləq inhisar (monopoliya) bir şirkətin
müəyyən bir məhsulun, yaxud məhsullar qrupunun, xid-
mətin, iqtisadi resursun istehsalçısı (satıcısı) olmasıdır. Bu
məhsul atom reaktoru, təyyarə mühərriki, futbol topu, me-
bel, kompüter, ov tüfəngi, qol saatı, pepsi ola bilər. Eyni
tipli məhsulu bir müəssisə, şirkət də, eyni zamanda müəy-
yən sahə də istehsal edib, bazara satışa çıxara bilər. Xalis
(mütləq) inhisar bazarını aşağıdakı xüsusiyyətlər səciy-
191
yələndirir:
-
Xalis inhisarçı şirkət bazara tam nəzarət edir.
-
İstehsal olunmuş əmtəələrin, göstərilən xidmətlə-
rin əvəzləyicisi, yaxud analoqu yoxdur.
-
Xalis rəqabət bazarına daxil olmaq, rəqiblər üçün
tam bağlıdır.
-
Bazar qiymətləri xalis inhisarçı şirkətin tam nəza-
rəti altındadır.
-
İstehsalın həcmini artırıb-azaltmaq məsələsi xalis
inhisarçı şirkətin tam səlahiyyəti və ixtiyarındadır.
-
Xalis inhisarçı şirkət yüksək mənfəət əldə etmək
məqsədilə öz istehsal həcmini və qiymətləri dəyişdirə bi-
lər.
-
Xalis inhisarçı şirkət bazarda müəyyən bir məh-
sul-xidmətin yeganə istehsalçısı və satıcısı olduğundan,
onun reklama o qədər də ehtiyacı olmur.
Azad rəqabət bazarının tam əksi sayılan xalis (müt-
ləq) inhisarçı bazar, real təsərrüfat həyatında az hallarda
rast gəlinən bir hadisə, yaxud fərziyyə xarakteri daşıyır.
Lakin bu hadisəni qeyri-rəqabət bazarının bir modeli,
yüksək inhisarlaşdırılmış bazarın konkret nümunəsi kimi
öyrənmək və onun özünəməxsus xüsusiyyətlərini hərtərəf-
li təhlil etmək, şübhəsiz gələcək müqayisəli araşdırmalar
üçün zəruridir.
İlk növbədə xalis inhisar bazarında iri kapitala malik,
nəhəng avtomobil, metallurgiya, energetika, elektron sə-
naye sahələri fəaliyyət göstərdiyindən, həmin bazara daxil
olmaq son dərəcə çətindir, bəzən də mümkün deyildir.
Məsələn, qiymətli daş-qaş, əlvan metallar, brilyant, nadir
kənd təsərrüfatı məhsulları istehsal edən sahələri buna nü-
munə göstərmək olar.
192
Müxtəlif ölkələrin hakimiyyət orqanları bir sıra şir-
kətlərə uzunmüddətli patent və lisenziyalar verməklə, baş-
qalarının bu sahəyə daxil olması yolunda aşkar əngəllər
törətmişlər "Xerokx" surətçıxarma cihazları, “Kodak” foto
aparatları və materialları, "Gillette" üzqırxanları, "General
Elektrik" avadanlıqları, "Boinq" təyyarələri, "De Beers"
almaz korporasiyalarının təşkili, istehsal-satış fəaliyyəti,
bu prinsiplərə əsaslanmışdır.
Xalis inhisarçı şirkətlər eyni zamanda hazırladıqları
məhsulların xammal mənbələrini də öz nəzarətlərində sax-
layırlar. ABŞ-ın “Aliminum K°", Kanadanın "Nickel K°",
CAR-nın "De Beers" almaz korporasiyasının fəaliyyəti
buna misaldır. Ayrı-ayrı şirkətlər bazarda öz inhisarçı is-
tehsalçı və satıcı mövqeyini qoruyub saxlamaq üçün qiy-
mətləri kəskin surətdə aşağı salmaq, reklam təbliğatını
gücləndirmək, habelə digər vasitələrdən də istifadə edirlər.
Xalis inhisarın xüsusi bir forması kimi səciyyələnən
təbii inhisar - istehsalın miqyas, həcm, sahə, texniki-tex-
noloji xüsusiyyətlərinə görə rəqabətin özünü doğrultma-
dığı, yaxud məqsədəuyğun hesab edilmədiyi və bazarın
əmtəə-xidmətlərə olan tələbatının minimum xərclərlə başa
gəlməsini təmin edən inhisarçı təsərrüfatçılıq fəaliyyəti
formasıdır.
Təbii inhisar anlayışı ilk dəfə 1838-ci ildə fransız
iqtisadçısı A.Kurno tərəfindən elmi dövriyyəyə daxil edil-
mişdir. Bu sözün hərfi mənası - ictimai, yəni dövlət təmi-
natlı xidmətlər göstərilməsi və məhsullar istehsalının, cə-
miyyətin müxtəlif təyinatlı tələbatlarının ödənilməsinə yö-
nəldilməsidir.
Müasir iqtisadi inteqrasiya və qloballaşma proseslə-
rinin genişlənib-dərinləşdiyi bir şəraitdə, müxtəlif ölkələ-
193
rin təsərrüfat həyatında, həm dövlət mülkiyyətində, həm
də xüsusi (səhmdar, korporasiya) mülkiyyətdə olan təbii
inhisarlar fəaliyyət göstərirlər. Onların çoxcəhətli fəaliy-
yəti ölkənin müvafiq qanunları və dövlətin iqtisadi tən-
zimləmə tədbirləri vasitəsilə həyata keçirilir.
Dünya təsərrüfat həyatı təcrübəsi sübut edir ki, təbii
inhisarlara cəmiyyət üçün sosial əhəmiyyətə malik, ictimai
istifadədə olan, xüsusi və dövlət mülkiyyətindəki energe-
tika, qaz-yanacaq sistemi, dəmir yolu nəqliyyatı, met-
ro, müxtəlif təyinatlı yeraltı-yerüstü kəmərlər, rabitə-
poçt xidməti, telefon, kabel televiziya şəbəkəsi və sairə
daxildir. Təbii inhisarların fəaliyyətinin şərtləndirən sə-
bəblər aşağıdakılardır:
a)
dünyanın müxtəlif ölkələrində, o cümlədən də
Azərbaycan Respublikasında, müəyyən istehsal-xidmət
sahəsinin bir şirkət (birlik) bazasında, daha az xərclərlə,
konkret ərazidə, tələb olunan həcmdə və səviyyədə fəaliy-
yətinin daha səmərəli təşkilinin mümkün olması;
b)
təbii inhisarların məhsul istehsalı və xidmətlər
göstərməsi (satışı) həcminin, həmin sahənin texniki-tex-
noloji xüsusiyyətləri nəzərə alınmaqla, minimum xərclərlə
fəaliyyətinə imkan yaratması;
c)
təbii inhisarların fəaliyyət göstərdiyi istehsal-
xidmət sahələrində, bazar münasibətləri iqtisadi sisteminə
xas olan rəqabət mübarizəsinin, son iqtisadi-sosial nəticə-
lər baxımından məqsədəuyğun və səmərəli sayılmaması;
d)
təbii inhisarların fəaliyyətinin məhdudlaşdırılma-
sı, yaxud qadağan olunması xəttinin, iri məbləğdə inves-
tisiyalarla bağlı olub, həmin sahələrin maddi-texniki baza-
Dostları ilə paylaş: |