təsisçisi, eyni zamanda dəmirçiliyin hamisidir. Odun əldə edilməsi, bir sıra
yerlərə ad verilməsi və s. də onun adı ilə əlaqəbndirilir.
Bir çox araşdıncmm tarixdən bilinən və adı miladm ikinci
minilliyinin ən böyük şəxsiyyəti sırasına salman Çingizin göylər oğlu kimi
sonradan ilahiləşdirilmiş olmasma dair fıkirbrinə gəldikdo, qənaətimizcə,
bu görüş yanlışdır. Folklor təfəkkürünün qanunauyğunluğu baxımından
həqiqətən də «ən qədim zamanlarm hadisəbri ib эп son illərin hadisələri,
ən əskimiş və zehinlərdəıı silinməyə başlamış vaqiələr ib yenicə
canlanmağa başlayanlan qatışıq bır əlvanhq meydana gətirə bilir»
(V.Xuluflu). Bu mənada düşünmək olar ki, ölümündən sonra Çingiz xanın
admm ilahiləşdirilməsinə onun tarixdəki danılmaz fəaliyyəti ilə yanaşı,
həqiqətdə başlıca səbəb məhz göylər oğlu Çingiz haqqmdakı miflər
olmuşdur. Burada yeri gəlmişkən qeyd olunmalıdır ki, real tarixi faktlann
mifoloji motiv və obrazm strukturuna yerbşməsi эп əvvəl bəlli bir
həddəcən miimkün formalarla məhdudlaşır [252, s .l3].
Buıyat rəvayətbrindəki mədəni qahrəman Eseqe Malan tenqrinın və
ya qısaca, Eseqe Malanın - guya göybrə çıxmazdan əvvəl yerdə yaşadığma
inanılan bu ruhun admm Çingiz xanın ayaması olması isə özlüyündə
mifoloji görüşbrdaki kontaminasiya hadisəsi kimi mifik təfəkkürün
qanunauyğun faktıdır. Çünki Çingiz göybr oğlu olduğu qədər Eseqe Malan
da əbədi göy Tannnın oğlu və ya sadəcə «göy oğlu» sayılırdı.
Uıyanxaylarda da «Çingis-Kezer-Kayrakan» deyibn və dünya
daşqınmdan sonra bütün təbiət aləminin yaradıcısı sayılan mifoloji varlığm
adı qeydə alınmışdır [328, s.160]. Xatırlamaq yerinə
düşər ki, Xan Tengizin
- Çingizin h əb ümumdünya daşqınma qədər bütün yer üzünün yiyəsi
olduğuna dair əsatir mətni qorunub qalmışdır. Həmin mifdə böyük
daşqından sonra bütün təbiətə can verilib yaradılması aktı da qəhrəman
Çingizin adı ib əlaqələndirilmişdir. Buradakı «Çingiz» adı isə «dənizlər
hamisi» kimi mənalandırılaraq «dəniz//tenqiz» sözü ib izah oluıımaqdadır.
Adm lıəqiqi ilkin mifoloji semantikası çağdaş türk dillərindən, məsələn,
xakas dialektlərindəki «çin’is» sözünün «iimman, dərya, dəniz»
anlamlarmda qorunub qalmışdır. N.Baskakov «İqor alayı dastanı»nda türk
leksikasma dair araşdırmasmda mifık nəğməkar Boyan//Bayanın admın
genetik əsasmdakı
bay//may köküylə yeraltı səltənətdo Erlikin sarayı
yaxmlığmda yerbşən və «May tengiz» deyibn mifık dənizin adi arasmda
semantik bağlılıq görür [177, s.144-145].
B eblikb, yer üziinün əzəli başdan-başa su olması inancı ilə dəniz
ruhu olaraq da bilinən Tenqiz arasmda açıq-aydın bir bağlılıq sezilir. Mif
mətnbrindəki «Çingiz» adı, görünür, bu üzdən «dənizbr hamisi» kimi
mənalandırılaraq «dəniz//tenqiz» sözü ilə izah olunmaqdadır. Həqiqətən də
əski tannçı türkbrin mifoloji-dini dünyagörüşündə kainatın kosmosdan
öncəki halı - strukturdan məlırum xaos çağı «tenqiz» (teniz//dəniz)
adlandınlırdı. Şorlardakı əski mifoloji təsəvvürbrə vo ənəııəvi dini inanışa
görə isə, şamanın bütün asma bəzəkləri yer altında yaşayan və Erlikin
tabeçiliyində olan «Tengis» adlı ruhun hökmündəydi [385, s.83]. Həmin
Tengisdir ki, qamlıq еЬуэп zaman şamana köməklik göstərir, lakin o, bir
«tös», yəni şaman ruhu da deyildir. Bir sıra qaynaqlara
görə isə yer altmda -
Erlikin səltənətinin qapısı ağzmda mifık dəııiz var ki, «May tenqiz» admı
daşıyır. Admdan da anlaşıldığı kimi, bura sulardan ibarət bir səltənətdir
(Yeraltı ölübr səltənəti, əcdadlar düııyası özü zaman-zaman başdan-başa
sular abmindən ibarət təsovvür olunmuşdur).
Türk xalqlarından bir çoxu, ümumiyyətb, Çingiz//Şınqız adlı bir
ruhun varlığına inanırdı. A.Anoxinin verdiyi bilgibrdən anlaşıldığına görə,
qaranlıqlar ölkəsinin əyəsi Erlikin yeddi övladından birinin də adı «Çinıs
xan» idi. Saxa türkcəsindo «çınqıs» arxaizmi yaşamaqdadır ki, bu ifadə
yalnız folklor ənənəsindo işbnir. Həmçinin yakut mifoloji ənəııəsində tale
ib, fələklə bağlanan «Çmqıs xaan» adlı bir ruh var ki, tarixdən bəlli
şəxsiyyətlə da heç lıansı şəkildo əlaqələnmir. Çınqıs xaan, yakutların
təsəvvüriinə görə, göybrdə qərar tutan qədim ilalılardandır [358, s.3722].
G.Ergisin ehtimahna görə, Çınqıs Xaan türk-moğol xalqlarının əski kosmik
ilahlarma uyğun gəlir [397, s.l 31]. Şamanist moğol ənənəsində isə Xacir-
Çingis-Tenqri göy ogullarından olan bir ruhun adıdır. D.Banzarov da пэ
zamansa Monqolda yaşamış, adının da mənası «göylər oğlu» demok olan
Çingi s-Xac ir-T enqri in-xu deyə tanınan bir şamandan bəhs etmişdir.
«Çingiz» adı ib əlaqəli olan bir fıkrə görə, titul bildiran bu söz çin
mənşəli «çeıı» (sadiq, əsil, düz; Azərbaycan türkcəsində «çin olmaq»
ifadəsində sözüıı bu anlamı qorunubdur) ib, digər bir fıkrə görə isə, moııqol
mənşəli olub «güclü, mölıkom» anlamı bildirən «çinqis» ilə bağlıdır. Bu,
hər halda sözün sonralar keçirdiyi semantik genişlənmə nəticəsində
qazandığı mənadır. Son dövrlərin araşdırmaları isə sübuta yetirilmişdir ki,
«Çingiz» sözüniin kökündə «qurd» (böri'ı) anlamlı «çino» sözü dayamr.
Əski türkbrdəki «Göylər oğlu» mifınin variantlarından birindəki
qəhrəmanın adı eb məhz Çinqis//Çingizdir. Qaynaqlarda hətta Temuçinin
mənsub olduğu soyun göydən doğulan Borte-çino admda varlıqdan
başladığına dair mif mətni də qeydə alınmışdır [43, s.5]. Buradakı «Borte»
- boz, «çino» isa «qurd» mənası bildirir. Həmin anlamlardan Temuçinin