87
gecikmiş olur. Əməliyyatdan sonra ortaya çıxan hipertermiyanın ilk əlamətləri
heparinin,
tərəddüd etmədən, inyeksiyası başlanmalıdır.
Septiki ağırlaĢmalar. Toxumada kəsiyin səmti tərəfdə liqatura sırası
boyunca, onlardan bu və digər, parenxima istiqamətində nekrozu zonası əmələ
gəlir. Əgər drenləşdirmə yetərincə aparılmamışsa və buna əlavə olaraq
infeksiyanın antibiotiklərlə müalicəsi lazımı səviyyədə deyilsə, qaraciyər yatağında
abses və uzunmüddətli irinləmə baş verir.
Öd fistulası. Kəsik səthində açıq qalmış, iri olmayan qaraciyərdaxili öd
yolları əməliyyatdan bir neçə gün sonra öz-özünə (spontan) bağlanır. Bəzən ödün
drenaj boru ilə axması davam edir, xəstə xarici öd fistulası ilə qalır. Çətinliklə
bağlanan və çoxlu miqdarda öd xaric olunan fistula adətən iri öd axarından
liqaturanın sürüşməsi nəticəsində baş verir. Adətən Oddi sfinkteri səviyyəsində baş
verən mexaniki və ya dinamiki maneə nəticəsində daxili və xarici öd yollarında
təzyiqin yüksəlməsi hepatektomiyadan sonra öd fistullarının yaranmasına səbəb
olur. Buna görə də geniş rezeksiyalardan sonra xoledoxun Ker borusu ilə sistemli
olaraq drenləşdirilməsi vacib sayılır. Drenajın vacibliyi qaraciyərxarici öd
yollarında, öd manometriyası və ya xolangioqrafiyanın göstəriciləri ilə təstiqlənən
maneənin olmasından irəli gəlir. Bu maneələri aradan qaldırmaq lazımdır
(vəziyyətdən asılı olaraq xoledoxotomiya, papillosfinkterotomiya).
Kiçik invaziv əməliyyatlardan sonrakı ağırlaĢmalar.
Endoskopik əməliyyatlardan sonrakı ağırlaĢmalar.
Fibroendoskopun klinik praktikaya tətbiqi nəinki mədə-bağırsaq kanalının
xəstəliklərinin diaqnostikasını əhəmiyyətli dərəcədə yaxşılaşdırmağa imkan verdi,
həmçinin yeni müalicə üsullarının tətbiq edilməsinə də şərait yaratdı. Operativ
endoskopiya zamanı xüsusi əhəmiyyət kəsb edəni yemək borusu mədə,
onikibarmaq bağırsaq, nazik və yoğun bağırsaqlardan son zamanlar geniş yayılmış
xoşxassəli şişlərin xaric edilməsidir.