Namiq Abbasov, Rəhim Həsənov
~ ~
164
verirsən?» O, deyirdi ki: «Çünki, cavanın və nazik bu-
daqların əyriliyini düzəltmək asandır, amma, ağac bö-
yüyüb kobudlaşanda onu düzəltmək mümkün deyildir».
(55, səh.86).
Tusi öz əsərlərində həmin fikrə istinad edərək, əxlaq,
hifz-səhhət, mədəni davranış və s. kimi məsələləri şərh et-
mişdir ki, bu fikir XIX əsrin məşhur pedaqoq və maarif-
çilərindən Məhəmməd Tağı Sidqi (1854-1903), Sultan
Məcid Qənizadə(1866-1937), Firudin Bəy Köçərli (1863-
1920) və başqaları tərəfindən də yaradıcılıqla tərənnüm
edilmişdir.
Tusi öz əsərlərində uşaqların davranış qaydalarına da
əlavələr etmişdi və «ədəb haqqında fikirləri» onun «Adə-
bul-mütəəllim», «Əxlaqi-Nasiri», «Kitabi-Mədarik», «Öv-
saful-Əşrəf», «Si fəsil» və s. kimi sırf pedaqoji əsərlərində
geniş şərh olunmuşdur.
O, uşaqların danışıq qaydaları, hərəkət və sakitlik,
yemək və içmək qaydaları, nəfsi-nəbati, nəfsi-heyvani,
nəfsi-insani, hikməti-xilqü, hikməti-mənazili, hikməti-mə-
dəni, şərhi-ədalət, şərhi-fəzail, məratibi-səadət, dər mərifətə
siyasət, tədbiri övlad və s. başlıqlarla birəbir xüsusiyyətləri
valideynlərə və müəllimlərə çatdıraraq bunları
formalaşdırmağı təklif edirdi. Bu kimi fikirləri Tusinin
ədəb-ərkan mücəssəməsi olduğuna da böyük sübutdur.
Tusi danışığa, nitqə, ünsiyyətə üstünlük verərək qeyd
edir ki, insanın bu və ya digər xüsusiyyəti onun danışığı
prosesində daha tez üzə çıxır.
Tusi heç vaxt özündən böyük, yaşlı adamlarla kinayə
ilə danışmamağı, mümkün qədər qısa və başa düşüləcək
tərzdə danışmağı, nitq vaxtı çətin, anlaşılmayan sözlər
işlətməməyi, danışmaqdan əvvəl fikirləşməyi,