Çarlz bukovskġ
Yüklə 3,08 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
148 – Mənimlə qal, Henk. Onun yanına qayıtma, yalvarıram sənə. Lütfən. Mən kifayət qədər uzun ömür sürmüĢəm və yaxĢı qadın olmaq üçün nə lazım olduğunu yaxĢı bilirəm. Bunu sən özün də bilirsən. Mən həm sənə qarĢı, həm də sənin üçün yaxĢı olacağam. – Mən Lidiyanın caynaqlarına keçmiĢəm. Bunu izah edə bilmərəm, çünki özüm də bilmirəm necə. – O yüngülxasiyyət qadındır. O tezqızıĢan qadındır. O səni bir gün atıb gedəcək. – Bəlkə də məni onda cəlb eliyən Ģey də elə budur. – Sənə fahiĢəmi lazımdır? Sən təmiz sevgidən qorxursan? – Bəlkə də sən haqlısan. – Məni öp, sadəcə, məni öp. Məni öpməyini istəməklə səndən çox Ģey istəmiĢ olmuram ki? – Yox.
Mən onun yanında çarpayıya uzandım. Biz qucaqlaĢdıq. Di Dinin ağzından qusuntu iyi gəlirdi. O məni öpdü, biz öpüĢdük və o məni özünə tərəf çəkərək bərk-bərk www.vivo-book.com
149 qucaqladı. Mən mümkün olduğu qədər nəzakətlə ondan aralandım. – Henk, – o dedi. – Mənimlə qal! Onun yanına qayıtma! Bax, mənim çox qəĢəng qıçlarım var! Di Di bir ayağını yuxarı qaldırdı və mənə nümayiĢ etdirdi. – Mənim topuqlarım da qəĢəngdir! Bax! O mənə öz topuqlarını da göstərdi. Mən onun çarpayısının kənarında oturmuĢdum. – Mən səninlə qala bilmərəm, Di Di... O birdən qalxıb yerində oturdu və məni kötəkləməyə baĢladı. Onun yumruqları elə bərk idi, elə bil qaya parçalarıydı. O hər iki əli ilə də mənə ağır zərbələr endirirdi. O mənə bu zərbələri endirdiyindən mən sakitcə onun yanında oturmuĢdum. Onun zərbələri mənim gözümün üstünə, gözümün içinə, alnıma və yanaqlarıma dəyirdi. Zərbələrdən biri, hətta düz hulqumuma tuĢ gəldi. – Al, səni alçaq! Alçaq, alçaq alçaq! SƏNƏ NĠFRƏT EDĠRƏM! Mən onun biləklərindən yapıĢdım. www.vivo-book.com
150 – YaxĢı, Di Di, daha bəsdir. Mən çarpayıdan qalxanda, o yenə arxası üstə yatağına sərildi. Mən yataq otağından çıxdım, dəhlizdən keçdim və qapıdan bayıra çıxdım. Mən evə qayıdanda, Lidiya kresloda oturmuĢdu. Onun üzündən zəhrimar yağırdı. – Bu qədər vaxt hansı cəhənnəmdəydim! Gözümün içinə bax! Sən onunla sikiĢdin, düz demirəmmi? – Yox, düz demirsən. – Sən getdiyindən sonra həddən çox vaxt keçib. Bax, o sənin üzünü də cırmaqlayıb! – Sənə deyirəm ki, heç nə baĢ verməyib. – Köynəyini soyun. Mən sənin kürəyinə baxmaq istəyirəm! – Aahhh, qurtar bu zibili, Lidiya. – Köynəyini də soyun, maykanı da. Mən köynəyimlə maykamı soyundum. O mənim ətrafımda bir dövrə vuraraq baxdı. – Bəs kürəyindəki bu cırmaq izi nədir? – Nə cırmaq, nə iz? www.vivo-book.com
151 – Bax burdakını deyirəm, uzun bir cırmaq izidir... qadın dırnağının izinə oxĢayır. – Əgər orda cırmaq izi varsa, deməli o sənin dırnaqlarının izidir... – YaxĢı. Bunu necə aydınlaĢdıracağımı yaxĢı bilirəm. – Necə?
– Gəl yatağa girək. – YaxĢı, qoy sən deyən olsun! Mən sınaqdan üzüağ çıxdım. Lakin sonra öz-özümə düĢündüm. Görəsən, bəs qadının sədaqətli olub-olmadığını necə yoxlamaq olar? Bu mənə çox ədalətsiz göründü.
Məndən təxminən bir mil aralı yaĢayan bir qadından aramsız olaraq məktublar alırdım. Bu qadın məktublarını Nikol adı ilə imzalayırdı. O yaxırdı ki, mənim bir neçə kitabımı oxuyub və onları çox bəyənib. Mən onun məktublarından birini cavablandırdım. O, əlinə çoxdan gözlədiyi bir fürsət düĢmüĢ kimi, dərhal məni öz evinə
www.vivo-book.com
152 qonaq çağırdı. Bir gün, Lidiyaya bir söz demədən, mən öz “Folksvage”nimə mindim və onun evinə getdim. Qadının mənzili Santa Monika bulvarındakı quru təmizləmə Ģirkətinin üst mərtəbəsində yerləĢirdi. Onun giriĢ qapısı düz küçəyə çıxdığından, ĢüĢədən baxanda yuxarı qalxan pilləkənləri görmək olurdu. Mən qapının zəngini basdım. – Kimdir? Qapının yanına quraĢdırılmıĢ balaca metal dinamikdən qadın səsi gəldi. – Mən Çinaskiyəm, – dedim. ġaqqıltı səsi gəldi və mən qapını itələyərək açdım. Nikol pilləkənlərin baĢında dayanıb yuxarıdan aĢağıya mənə baxırdı. Onun üzündə çox mədəni, hətta deyərdim ki, bir az da faciəli bir ifadə vardı. O, əyninə ön tərəfində kəsik olan yaĢıl rəngli uzun ətəkli ev xalatı geyinmiĢdi. Deyəsən, onun çox gözəl bədəni vardı. O, tünd qəhvəyi rəngli iri gözləri ilə mənə baxırdı. Gözlərinin ətrafında çoxlu xırda qırıĢların olduğu da asanlıqla sezilirdi: bəlkə də bunun səbəbi çox içməsi, ya da çox ağlaması olmuĢdu. – Siz evdə təksinizmi? – ondan soruĢdum. – Bəli, – o gülümsəyərək cavab verdi, – buyurun içəri. www.vivo-book.com
153 Mən pilləkənlərlə yuxarı qalxdım. Mənzil çox geniĢ idi, iki yataq otağı və çox az sayda mebel əĢyaları vardı. Gözümə ilk dəyən Ģey küncdəki kitab Ģkafı və klassik musiqi valları yığılmıĢ rəf oldu. Mən keçib divanda əyləĢdim. O da gəlib yanımda oturdu. – Mən elə indicə, – o dedi, – “Pikassonun Həyatı” kitabını bitirdim. Qəhvə masasının üstündə “Nyu-Yorker” jurnalının bir necə nömrəsi vardı. – Sizə bir fincan çay təklif edə bilərəmmi? – Nikol məndən soruĢdu. – Ən yaxĢısı, mən çıxım içməyə bəzi Ģeylər alım. – Buna ehtiyac yoxdur. Mənim evimdə də içməyə nəsə tapılar. – Nə? – Çox gözəl qırmızı Ģəraba nə deyirsiniz? – Hə, lap yaxĢı olar, – mən dedim. Nikol ayağa qalxdı və mətbəxə keçdi. Mən isə arxadan onun necə hərəkət etdiyinə marıtladım. Mənim uzun paltar geyən qadınlardan həmiĢə xoĢum gəlib. Onun hərəkətlərində Yüklə 3,08 Mb. Dostları ilə paylaş:
|