Çarlz bukovskġ
Yüklə 3,08 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
189 bu prosesdən həzz alırdı. Allaha ümid edirdim ki, bu, həqiqətən, onun xoĢuna gəlsin. Mən artıq tərləməyə baĢlamıĢdım. Belimdə ağrılar hiss edirdim. BaĢım gicəllənirdi, ürəyim bulanırdı. Onun amı isə, deyəsən, getdikcə böyüyürdü. Heç nə hiss eliyə bilmirdim. Elə bil böyük bir kağız torbanı sikməyə çalıĢırdım. Onun uĢaqlıq yolunun divarlarına demək olar ki, təmas etmirdim. Bu, iztirablı, heç bir mükafatı olmayan ağır bir iĢə bənzəyirdi. Özümü çox pis hiss edirdim. Onun duyğularını incitmək istəmirdim. Mən Ģiddətlə qurtarmaq istəyirdim. Məsələ yalnız mənim sərxoĢluğumda deyildi. Mən sərxoĢ ikən bir çoxlarından daha yaxĢı nəticələr göstərirdim. Öz ürəyimin döyüntülərini eĢidirdim. Öz ürəyimi hiss edirdim. Ürəyimin köksümdə necə çırpındığını hiss edirdim. Ürəyimi boğazımda hiss edirdim. Ürəyimi baĢımda hiss edirdim. Buna daha dözümüm qalmamıĢdı. Təngənəfəs olduğumdan çətinliklə nəfəs ala-ala onun üstündən yan tərəfə yuvarlandım. – BağıĢla məni, Mindi, Allah xatirinə, məni bağıĢla. – Hər Ģey qaydasındadı, narahat olma, Henk, – o dedi. www.vivo-book.com
190 Qarnımın üstünə çevrildim. Məndən tər iyi gəlirdi. Yerimdən qalxdım və iki qədəh içki süzdüm. Biz yataqda yan-yana dik oturub içkilərimizi içdik. Mən bir Ģeyi baĢa düĢə bilmirdim, necə olmuĢdu ki, mən birinci dəfə qurtara bilmiĢdim. Bizim problemimiz vardı. Bütün bu gözəllik, bütün bu zəriflik və bütün bu mehribanlığa baxmayaraq, bizim problemimiz vardı. Bunun səbəbini Mindiyə demək iqtidarında deyildim. Onun amının böyük olduğunu ona necə deyəcəyimi bilmirdim. Bəlkə də bunu ona heç kim heç vaxt söyləməmiĢdi. – Bu qədər çox içmədiyim zaman hər Ģey daha yaxĢı olacaq, – mən ona dedim. – XahiĢ edirəm, Henk, bu qədər narahat olma. – YaxĢı. Biz yatdıq, ya da özümüzü yatmıĢ kimi göstərdik. Nəhayət mən yuxuya getdim... 28 Mindi mənim evimdə təxminən bir həftə qonaq qaldı. Onu öz dostlarımla da tanıĢ elədim. Birlikdə bir çox yerləri
www.vivo-book.com
191 gəzib dolaĢdıq. Amma aramızdakı problemi çözə bilməmiĢdik. Mən heç cür orqazma çata bilmirdim. Deyəsən, heç nə onu narahat etmirdi. Təəccüblü olan da elə bu idi. Bir axĢam, saat təqribən 22:45 radələrində Mindi ön otaqda oturub içki içərək jurnal oxuyurdu. Mən isə əynimdə, sadəcə, qısa tumanla, sərxoĢ bir vəziyyətdə, siqaret çəkə- çəkə və yanımdakı stulun üstündə dolu bir qədəh içki ilə çarpayıda uzanmıĢdım. Heç nə hiss etmədən və heç nə haqqında düĢünmədən gözlərimi mavi tavana zilləmiĢdim. Birdən bayır qapı döyüldü. Mindi dedi: – Qapını açımmı? – Əlbəttə, – deyə cavab verdim, – get aç. Mindinin qapını açmasını eĢitdim. Sonra isə Lidiyanın səsi eĢidildi. – Sadəcə gəlmiĢəm ki, mənim rəqibimin kim olduğunu görüm. Aha, mən düĢündüm, bu lap əla oldu ki. Ġndi yerimdən qalxıb onların hər ikisinə də içki süzərəm. Hamımız birlikdə www.vivo-book.com
192 içər və söhbət edərik. Qadınlarımın bir-birini anlaması, çox xoĢuma gəlir. Sonra Lidiyanın, – “Sən arıq və balaca zibilsən, düz demirəmmi?” – dediyini eĢitdim. Bundan sonra Mindinin qıĢqırdığını eĢitdim. Lidiya da qıĢqırdı. Orada mübarizə, hıqqıltı və yerə çırpılan bədən səsləri eĢitdim. Mindi yenə qıĢqırdı – elə bil ona hücum eləmiĢdilər. Lidiya bağırdı – bu qıĢqırıq öz qurbanının baĢının üstünü almıĢ pələngin nərəsinə bənzəyirdi. Mən sıçrayaraq yataqdan qalxdım. Onları bir-birindən ayırmaq istəyirdim. Cəld əynimdəki bircə qısa tumanla ön otağa qaçdım. Orada dəli bir səhnənin Ģahidi oldum: onlar bir- birinin saçını didir, bir-birinə tüpürür və cırmaqlaĢırdılar. Onları ayırmaq üçün irəli Ģığıdım, amma xalçanın üstündəki öz ayaqqabılarıma iliĢərək kökündən kəsilmiĢ ağac kimi döĢəməyə çırpıldım. Mindi cəld bir hərəkətlə qapıdan çıxaraq bayıra qaçdı, Lidiya isə vaxt itirmədən onun arxasında cumdu. Onlar cığırla küçəyə tərəf qaçırdılar. Bir fəryad səsi də eĢitdim.
www.vivo-book.com
193 Bir necə dəqiqə keçdi. Mən döĢəmədən ayağa qalxıb qapını bağladım. Görünür Mindi qaçıb canını qurtara bilmiĢdi. Çünki qəfildən qapı açıldı və Lidiya otağa daxil oldu. O, qapının yanındakı stula oturub mənə baxdı. – Məni bağıĢla. Mən iĢəyib altımı batırmıĢam. O doğru deyirdi. Onun qasığında tünd bir ləkə izi vardı və Ģalvarının bir qıçı islanmıĢdı. – BoĢ ver, eybi yoxdur, –dedim. Mən Lidiyaya bir qədəh içki süzdüm və o qədəhi əlində tutaraq elə oradaca oturmuĢdu. Öz qədəhimi isə əlimdə düz tuta bilmirdim. Heç birimiz danıĢmırdıq. Qısa bir müddət keçəndən sonra qapı döyüldü. Mən bircə qısa tumanda yerimdən qalxdım və qapını açdım. Mənim nəhəng, ağ və sallaq qarnım tumanın rezininin üstündən aĢaraq aĢağı sallanırdı. Qapıda iki polis məmuru dayanmıĢdı. – Salam, – mən onlara dedim. – Biz ictimai asayiĢin pozulması ilə bağlı bizə daxil olmuĢ telefon zənginə görə gəlmiĢik. – Bu, sadəcə, xırda ailə-məiĢət zəminində baĢ vermiĢ mübahisə idi, – deyə onlara cavab verdim. Yüklə 3,08 Mb. Dostları ilə paylaş:
|