www.vivo-book.com
169
çırpılandan sonra küçəyə çıxdı və sonra növbəti döngədə
sağa burularaq gözdən itdi.
Mən ĢüĢə qırıntılarını süpürməyə davam etdim. Bütün
qırıntıları süpürüb bir yerə yığdım və torbaya doldurdum.
Sonra ĢüĢələrin olduğu birinci torbanın içinə baxdım və
orada salamat qalmıĢ bir pivə ĢüĢəsinin olduğunu gördüm.
ġüĢə normal görünürdü. Mənim, həqiqətən, ona ehtiyacım
vardı. Mən onun qapağını açmaq istəyirdim ki, birdən kimsə
onu dartaraq mənim əlimdən aldı. Bu yenə Lidiya idi. O,
əlində pivə butulkası ilə Nikolun qapısına tərəf qaçdı və
butulkanı qapının ĢüĢəsinə tolazladı. O bunu elə sürətlə etdi
ki, butulka nəhəng bir güllə kimi qapını dələrək keçdi və
ĢüĢəni tamam sındırmayaraq onda böyük və yumru bir dəlik
açdı.
Lidiya qaçıb getdi və mən pilləkənlər ilə yuxarı
qalxdım. Nikol isə hələ də yuxarı meydançada dayanmıĢdı.
– Allah xatirinə, Çinaski, nə qədər ki, o burda hamını
həlak eləməyib, sən də onunla çıx get!
Mən geri çevrilib pilləkənlərlə enməyə baĢladım.
Lidiya səkinin kənarında saxladığı
maĢının içində
www.vivo-book.com
170
oturmuĢdu və mühərrik iĢləyirdi. Mən qapını açıb maĢına
oturdum və maĢın yerindən tərpəndi. Heç birimizin ağzından
bir söz belə çıxmadı.
24
Ġndi isə Nyu-Yorkda yaĢayan bir qızdan məktublar
almağa baĢlamıĢdım. Onun adı Mindi idi. O təsadüfən
mənim bir neçə kitabıma rast gəlibmiĢ, amma onun
məktublarında ən xoĢuma gələn Ģey onun çox nadir hallarda
yazıçılıqdan bəhs etməsiydi. O da özünün yazıçı olmadığını
dediyi məqamlar idi. O öz məktublarında, ümumiyyətlə,
müxtəlif Ģeylərdən, o cümlədən kiĢilər və seks haqqında
yazırdı. Mindinin cəmi 25 yaĢı vardı, o məktubları əllə,
səliqəli və aydın bir xətlə, amma incə bir yumorla yazırdı.
Mən onun məktublarına həmiĢə cavab yazırdım və öz poçt
qutumda ondan gələn məktubların olduğunu görəndə də çox
sevinirdim. Bəzi insanlar öz fikirlərini məktublarda söhbət
zamanı olduğundan daha yaxĢı ifadə edə bilirdilər, bəziləri
isə bədii və yaradıcı məktublar yaza bilsələr də, Ģeir, hekayə
www.vivo-book.com
171
və ya roman yazmağa baĢlayanda, təĢəxxüslü varlıqlara
çevrilirlər.
Bir müddət sonra Mindi özünün bir neçə Ģəklini
göndərdi. Əgər Ģəkillər yalan demirdilərsə, Mindi kifayət
qədər gözəl bir qız idi. Biz bir neçə həftə də yazıĢandan
sonra, Mindi məktubların birində mənə yaxın zamanlarda
onu iki həftəlik məzuniyyət gözlədiyini yazdı.
Bəs niyə təyyarə ilə uçub mənim yanıma gəlmirsən? –
deyə ona təklifdə bulundum.
YaxĢı, – o cavabında yazdı.
Biz bir-birimizlə zəngləĢməyə baĢladıq. Nəhayət ki, o
mənə Los-Anceles Beynəlxalq Hava Limanına eniĢinin
tarixini söylədi.
Mən orada olacağam, deyə ona cavab verdim, məni heç
nə saxlaya bilməz.
25
Onun gəliĢ tarixini yaddaĢıma həkk eləmiĢdim. Lidiya
ilə ayrılmaq üçün, səbəb yaratmaq heç vaxt çətin bir
problem olmamıĢdı. Mən təbiətim etibarı ilə əslində, bir
www.vivo-book.com
172
qadınla yaĢamaq, onunla birlikdə qida qəbul eləmək, onunla
yatmaq, küçədə onunla birlikdə gəzməklə kifayətlənən tənha
bir adam idim. Mənim söhbətlərə, ya da harasa getməyə
ehtiyacım yox idi. Əlbəttə cıdır və boks yarıĢları istisna
olmaqla. Televiziya da mənə çatmırdı. Bir kinoteatra getmək
və orada baĢqa insanlarla birlikdə oturub onların
emosiyaların paylaĢmaq üçün pul vermək lazım gələndə də
özümü axmaq kimi hiss edirdim. Qonaqlıqlardan da zəhləm
gedirdi. Qumar oyunlarına, çirkin fırıldaqçı oyunlarına,
eĢqbazlığa, həvəskar sərxoĢluğa və zəhlətökənlərə nifrət
edirdim. Lakin qonaqlıqlar, rəqslər və xırda söhbətlər
Lidiyaya əlavə enerji verirdi. O özünün çox seksapil
olduğunu güman edirdi. Amma onun bu “məziyyəti” həddən
artıq açıq-saçıq idi. Beləliklə, bizim aramızda yaranan
mübahisələrin böyük əksəriyyəti mənim ümumiyyətlə-heç-
bir-yad-adam olmasın arzuma qarĢı onun mümkün-olduqca-
çox-adam-mümkün-olduqca-tez-tez arzusu səbəbilə baĢ
verirdi.
www.vivo-book.com
173
Mindinin gəliĢinə bir neçə gün qalmıĢ mən
münaqiĢənin təməlini atmağa baĢladım. Biz çarpayıda yan-
yana uzanmıĢdıq.
– Lidiya, Allah xatirinə, de görüm sən niyə belə
kütbeyinsən? Sən baĢa düĢmürsənmi ki, mən tənha bir
insanam? GuĢəniĢin birisiyəm? Yazılarımı yazmaq üçün
mən məhz belə bir həyat tərzi sürməliyəm.
– Sən insanlarla ünsiyyətdə olmasan, onlar haqqında
necə nəsə öyrənə bilərsən?
– Onlar haqqında artıq hər Ģeyi bilirəm.
– Biz yemək yemək üçün restorana gedəndə belə sən
baĢını aĢağı dikib oturursan və heç kimə baxmırsan.
– Nə üçün onlara baxıb ürəyimi bulandırmalıyam axı?
– Mən insanları müĢahidə edirəm, – o dedi. Onları
öyrənirəm.
– BoĢ sözlərdi!
– Sən insanlardan, deyəsən, qorxursan axı!
– Mən onlara nifrət edirəm.
– Sən bu düĢüncə ilə necə yazıçı ola bilərsən? Sən
onları müĢahidə belə eləmirsən!
Dostları ilə paylaş: |