Çarlz bukovskġ
Yüklə 3,08 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
209 az baĢımdan aĢağı tökdüm. Nəhayət sudan içdim, amma çox yox. Özü də asta-asta, kinofilmlərdə gördüyüm kimi. Bir qədər yorğunluğumu alandan sonra, su anbarının üstündən keçən bir körpü gördüm. Körpünün üstünə çıxdım. Bir qədər irəliləyəndən sonra körpünün yanına boltlarla bərkidilmiĢ bir metal yeĢiyə rast gəldim. Onun qapağı qıfılla kilidlənmiĢdi. Yəqin onun içində telefon vardı! Mən zəng edib kömək çağıra bilərdim! Gedib bir böyük daĢ tapdım və qıfılı sındırmaq üçün onunla qıfıla zərbələr endirməyə baĢladım. Qıfıl heç cür sınmaq istəmirdi. Belə bir vəziyyətdə Cek London nə edərdi? Bəs Heminquey nə edərdi? Bəs Jan Jene? Fasiləsiz olaraq əlimdəki daĢla qıfıla zərbələr endirirdim. Bəzən hədəfi ĢaĢırırdım. Belə anlarda əlim qıfıla, ya da metal qutuya çırpılırdı. Ona görə də əlimin dərisi qopmuĢdu və yaramdan qan axırdı. Bütün gücümü toplayıb qıfıla son zərbəni endirdim. Qıfılın dili qırıldı. Onu çıxardım və metal qutunu açdım. Orada telefon-zad yox idi. Qutunun içində dəyiĢdirici açarlar sırası və bir neçə qalın kabel vardı. Mən əlimi qutunun içinə uzadın kabellərdən birisinə www.vivo-book.com
210 toxundum və elektrik cərəyanı məni çox güclü çarpdı. Sonra açarlardan birini özümə tərəf dartdım və qəfildən suyun uğultusunu eĢitdim. Beton divardan çıxan 3, ya da 4 borudan nəhəng, ağ su Ģırnaqları fıĢqırırdı. BaĢqa bir açarı dartdım. Tonlarla suyu buraxan daha bir neçə boru açıldı. Üçüncü açarı dartdım və elə o andaca bənddəki bütün borular açıldı. Mən körpüdə dayanıb sürətlə axan suya tamaĢa edirdim. Bəlkə də mən burada daĢqın yarada bilsəydim, kovboylar at belində, ya da sınıq-salxaq balaca pikaplarda gəlib məni xilas edərdilər. Mən artıq qəzet manĢetlərini də görə bilirdim: HENRĠ ÇĠNASKI, AZ TANINMIġ ġAĠR, ÖZ LOS- ANCELESLĠ YUMġAQ DALINI XĠLAS ETMƏK ÜÇÜN YUTA MEġƏLƏRĠNĠ DAġQINA QƏRQ EDĠB. Qərara gəldim ki, bunu etməsəm daha yaxĢı olar. Mən bütün açarları öz normal yerlərinə qaytardım, metal qutunu bağladım və sınıq qıfılı yerinə asdım. Sonra su anbarından çıxıb bir az yuxarıda baĢqa bir yol tapdım və onunla da yoluma davam etdim. O bir yola nisbətən, deyəsən, bu yoldan, daha çox istifadə edilmiĢdi. www.vivo-book.com
211 Mən yoluma davam edirdim. Həyatımda heç vaxt belə yorulduğumu xatırlamırdım. Gözlərim demək olar ki, heç nə görmürdü. Birdən qarĢıdan beĢ yaĢlarında balaca bir qız uĢağının mənə tərəf gəldiyini gördüm. Onun əynində mavi rəngli don, ayaqlarında isə ağ rəngli ayaqqabılar vardı. UĢaq məni görüb qorxmuĢdu. Mən ona tərəf yanakı irəlilədikcə, qızın gözünə xoĢ və mehriban görünməyə çalıĢdım. – Ay qız, məni burda qoyub getmə. Sənə pis heç nə eləmərəm. MƏN BURALARDA AZIB QALMIġAM! Sənin anan-atan hardadılar? Ay qız, məni öz valideynlərinin yanına apar! Balaca qızcığaz barmağı ilə harasa iĢarə elədi. QarĢıda bir qoĢqu ilə avtomobilin dayandığını gördüm. – EY, mən YOLUMU AZMIġAM! – deyə qıĢqırdım. – AMAN ALLAHIM
SĠZĠ GÖRMƏYĠMƏ NECƏ SEVĠNDĠYĠMĠ BĠR BĠLSƏYDĠNĠZ. QoĢqunun arxasından Lidiya çıxdı. Onun saçlarının arasında qırmızı biqudilər görünürdü. – Bura gəl görüm, səni Ģəhər uĢağı, o dedi. – Gəl evimizə gedək. www.vivo-book.com
212 – Səni görməyimə necə də Ģadam, əzizim, öp məni! – Yox. Arxamca gəl. Lidiya məndən iyirmi fut öndə qaça-qaça getməyə baĢladı. Onunla ayaqlaĢmaqda çətinlik çəkirdim. – Onlardan soruĢdum ki, bu ətraflarda Ģəhərli bir oğlan görüblərmi, – Lidiya baĢını çiyninin üstündən geri çevirərək dedi. – Onlar da görmədiklərini söylədilər. – Lidiya səni sevirəm! – Tez elə, tələs görüm! Lap tısbağasan elə bil! – Dayan, Lidiya, bir az məni gözlə! Lidiya bir göz qırpımında tikanlı məftilli çəpərin üstündən o biri yana adladı. Amma məndə heç nə alınmadı. Mən məftilin tikanlarına iliĢib qaldım. Hərəkət edə bilmirdim. Elə bil tələyə düĢən inək idim. – LĠDĠYA! O, baĢında qırmızı biqudiləri ilə geri qayıtdı və mənim tikanların cəngindən qurtulmağım üçün yardım etməyə baĢladı. – Mən sənin izimlə gedirdim. Sənin qırmızı bloknotunu da tapdım. Sən qəsdən yolu azmısan, çünki qəzəblənmiĢdin. www.vivo-book.com
213 – Yox, mən naĢılığımın ucbatından, içimdəki qorxu üzündən azmıĢdım. Mən yarımçıq Ģəxsiyyətəm – mən inkiĢafı ləngimiĢ Ģəhər adamıyam. Mən müəyyən mənada təklif etməyə heç nəyi olmayan çiskinləyən nəcisəm. – Aman Allahım, – o dedi, sən elə düĢünürsən ki, bütün bu söylədiklərindən xəbərsizəm? O məni məftilin tikanlarından azad etdi. Ləngər vura- vura onun arxasınca getdim. Mən yenə öz Lidiyama qovuĢmuĢdum.
Bədii qiraət üçün 3 və ya 4 gün sonra Hyustona uçmalı idim. Əvvəlcə, at yarıĢlarına getdim, orada yaxĢıca vurdum, sonra Holivud Bulvardakı bara getdim. Evə isə ancaq axĢam təxminən saat doqquz, ya da onda qayıtdım. Yataq otağından hamamxanaya tərəf hərəkət edərkən ayağım telefonun Ģunuruna iliĢdi. Yıxıldım və çarpayının bıçaq kimi iti olan polad küncünə çırpıldım. Ayağa qalxandan sonra topuğumdan bir azca yuxarıda dərin bir kəsik yarası olduğunu gördüm. Yaradan axan qan xalının üstünə Yüklə 3,08 Mb. Dostları ilə paylaş:
|