www.vivo-book.com
179
məni haqlamağa macal tapmamıĢ həyatla bütün əlaqələrimi
bitirmək və rahatca ölmək istəyirdim.
Mindinin təyyarəsi yerə enib öz duracağına tərəf
hərəkət etməyə baĢladı. Ġçimdə baĢ qaldıran hiss məni
təhlükə gözlədiyindən xəbər verirdi. Qadınların, qiyabi də
olsa, məni əvvəlcədən tanımaq imkanları olurdu. Çünki
onlar mənim kitablarımı oxuyurdular. Kitablarımla özümün
bütün sirlərimi faĢ edirdim. Mənim özümünsə onlar
haqqında heç bir bilgim olmurdu. Belə çıxırdı ki, mən əsl
qumarbaz idim. Məni öldürə bilərdilər, xayalarımı kəsə
bilərdilər. Xayaları kəsilmiĢ Çinaski. Xədimin Sevgi
ġeirləri.
Dayanıb Mindini gözləyirdim. SərniĢinlər qapıdan
çıxmağa baĢladılar.
Ah, ümid edirəm ki, Mindi onlardan birisi deyil.
Ya da odur.
Yaxud da bu odur.
Bax, bu o olsaydı lap əla olardı! O ayaqlara bir bax, o
sağrılara, o gözlərə bəh, bəh...
www.vivo-book.com
180
Onlardan birisi mənə tərəf gəldi. Ümid etdim ki, bu
gələn o olar. Bu lənətə gəlmiĢ böyük kütlənin içində o ən
gözəli idi. Mənə belə bəxtəvərlik üz verə bilməzdi. O mənə
yaxınlaĢdı və gülümsəyərək dedi:
– Mən Mindiyəm.
– Sizin Mindi olduğunuza çox sevindim.
– Sizin də Çinaski olduğunuza mən sevindim.
– Siz baqajı gözləməlisinizmi?
– Hə, özümlə o qədər Ģey-Ģüy gətirmiĢəm ki, burada
uzun müddət qalmağıma bəs edər!
– Onda gəl sənin baqajını barda gözləyək.
Biz bara girdik və özümüz üçün boĢ bir masa tapdıq.
Mindi vodka ilə tonik sifariĢ elədi. Mən isə vodka-7 sifariĢ
elədim. Ah, demək olar ki, tam həmahəngliklə. Mən onun
siqaretini yandırdım. O çox gözəl, demək olar ki, lap bakirə,
lap məsum görünürdü. Buna inanmağım gəlmirdi. Balaca,
sarıĢın saçlı və qüsursuz qədd-qamətli. O, mürəkkəb
sünilikdən daha çox təbii görünürdü. Onun yaĢımtıl maviyə
çalan gözlərinin içinə baxmaqda çətinlik çəkmədiyimi
anladım. Qulaqlarından iki dənə balaca sırğa asılmıĢdı.
www.vivo-book.com
181
Dikdaban ayaqqabılar geyinmiĢdi. Xatırladım... Mindiyə
dikdaban
ayaqqabıların
məni
həyəcanlandırdığını
yazmıĢdım.
– Hə, nədir, – o dedi, – qorxursunuz?
– Daha elə də yox. Siz mənim xoĢuma gəlirsiniz.
– Həyatda fotoĢəkillərdə olduğunuzdan daha yaxĢı
görünürsünüz, – Mindi dedi. – Siz mənə heç də çirkin
gəlmədiniz.
– Sağ olun.
– Aaa, mən heç də sizin yaraĢıqlı olduğunuzu demək
istəmədim, yəni insanların yaraĢıqlı deyəndə nə anladıqları
mənada yox. Sizin üzünüzdə xeyirxah bir ifadə var.
Gözləriniz isə – gözləriniz çox, xüsusilə gözəldir. Onlar
yanan meĢədən baxan yırtıcı heyvanın gözləri kimi vəhĢi və
dəlisovdur. Ġlahi, hə, nəsə buna bənzər bir Ģey demək
istəyirdim. Fikrimi sözlərlə ifadə etməkdə elə də məharətli
deyiləm.
– Sizin çox gözəl olduğunuzu düĢünürəm, – mən
dedim. – Və çox sevimlisiniz. Sizin yanınızda özümü
olduqca xoĢbəxt hiss edirəm. Məncə, yaxĢı ki, biz indi
www.vivo-book.com
182
birlikdəyik. Ġçkinizi bitirin. Biz bir-bir də içməliyik. Siz
yazdığınız məktublara bənzəyirsiniz.
Biz ikinci qədəhləri də boĢaldandan sonra baqajı almaq
üçün bardan çıxdıq. Mindi ilə yanaĢı yürüməkdən fəxarət
hissi keçirirdim. Onun gəziĢində də xüsusi bir tərz vardı.
Ağır yük vurulmuĢ canlılar kimi yöndəmsiz Ģəkildə hərəkət
edən o qədər gözəl qamətli qadınlar var ki. Mindinin yeriĢi
isə axına bənzəyirdi.
“Bu, həqiqət olmaq üçün həddən artıq yaxıĢdır”, – fikri
heç cür baĢımdan çıxmırdı. Real həyatda bu cür olmur.
Mənim evimə çatandan sonra Mindi vanna qəbul elədi
və əyin-baĢını dəyiĢdi. Hamamxanadan yüngül mavi
paltarda çıxdı. Saç düzümünü də dəyiĢdirmiĢdi, sadəcə, bir
az. Biz əlimizdə vodka və vodka kokteyli ilə divanda
oturmuĢduq.
– Hə, – mən dedim, – mən hələ də qorxuram. Ona görə
də, indi mən bir balaca sərxoĢ olmağa hazırlaĢıram.
– Sizin evinizi elə belə də təsəvvür edirdim, – deyə o
dilləndi.
www.vivo-book.com
183
O mənə baxaraq gülümsəyirdi. Mən əlimi uzadıb onun
boynunun arxasına yüngülcə toxundum, onu özümə tərəf
çəkdim və ehtiyatla, yavaĢca öpdüm.
Telefon zəng çaldı. Lidiya idi.
– Sən nə ilə məĢğulsan?
– Bir dostumla birlikdəyəm.
– Bu, dost dediyin qadındır, elə deyilmi?
– Lidiya, bizim aramızdakı münasibətlər artıq bitib, –
mən dedim. – Bunu sən də bilirsən.
– BU DOSTUN QADINDIR, DÜZ DEYĠRƏM?
– Bəli.
– Hə, yaxĢı.
– Oldu. Di salamat qal.
– Salamat qal, – o dedi.
Lidiyanın danıĢıq tonu qəfildən çox yumĢalmıĢdı.
Bundan sonra mən özümü daha yaxĢı hiss etdim. Onun
hiddətlənməsi məni qorxudurdu. O həmiĢə iddia edirdi ki,
bizim aramızda qısqanc olan mənəm və həqiqətən də bu
beləydi – mən tez-tez onu qısqanırdım. Lakin hər Ģeyin
mənim əksimə iĢlədiyini görəndə, içimdə, sadəcə, nifrət
Dostları ilə paylaş: |