Inleiding tot de wetenschap Kabbala

weet, wat hij wel kan ontvangen en wat niet. Maar nu, wanneer de masach staat in pe de rosj, 
de klie voelt, dat hij kan toch nog meer ontvangen. Dan worden in hem alle resjiemot 
opgewekt, en hij probeert te ontvangen op de bchiena giemel. De masach daalt naar de chaze, 
maakt daar zievoeg de hakaa, en zo ontstaat een nieuwe partsoef A”B. Maar alle resjiemot 
van de partsoef A”B komen van goef de Galgalta. Wat is het verschil tussen deze twee 
begrippen: scherm en Beperking, masach en Tsiemstoem? Beperking betekent, dat men het 
ontvangen überhaupt weigert. Scherm hebben betekent, dat een deel ontvangt, en een deel 
afstoot. (Baruch Ashlag gaf een volgende voorbeeld: een dronkelap terwijl hij naar een feestje 
ging, dronk zich lazarus totdat hij zijn hoofd verloor en bleef op straat liggen, en zelfs zijn 
vrouw wilde hem dan niet in huis binnenlaten komen. Nadat hij van zijn schande genoeg had, 
besloot de man om überhaupt niet op feestjes te verschijnen, daar hij geen beheersing had. Zo 
deed hij dan. Na een tijdje besloot hij, dat hij  feestaangelegenheden wel zou kunnen bijwonen 
en zich een halfglasje wijn permitteren. Want een zulke hoeveelheid zou hem geen kwaad 
doen. Zo deed hij ook. De conclusie: beperking betekent, om helemaal niet op feestjes te 
verschijnen, en scherm betekent dat hij gaat naar een feestje en zelf beslist om een kleine 
hoeveelheid te ontvangen – vert.).  
 
De resjiemot zijn in twee typen verdeeld: de eerste type – dat is resjiemo de hietlabsjoet, dus 
herinneringen, met welke genietingen was ik gevuld. Het tweede type – resjiemo de aviejoet, 
dus herinneringen aan: middels welke wensen deed ik dat, welke schermkracht zowel naar 
taaiheid, als naar dikte ik erbij gebruikte. De wens om te ontvangen in de klie is door de 
Schepper geschapen. De wens om weg te geven ontving hij van de Schepper. Op welke wijze 
kan hij nu gebruikmaken van deze twee tegengestelde wensen? Voor alles, een klie berekent 
welke grootte van “de wens om te geven” hij heeft, om aan zijn ware wens om te ontvangen 
weerstand te bieden. Laten wij stellen, dat ik een wens om weg te geven heb voor 20 percent. 
Dat heet taaiheid van het scherm. Dat betekent, dat aan mijn wens om te genieten ik 
weerstand kan bieden voor 20 percent. Dus in deze 20 percent kan ik licht ontvangen, omdat 
in hen ontvang ik niet voor mijzelf, maar omwille van de Schepper. Zoals een moeder 
genieting ontvangt uit het feit, dat haar kind geniet, zo ook de Schepper voldoening ontvangt 
uit het feit dat ik geniet. Echter alle resterende wensen, die niet onder deze 20 percent vallen, 
blijven leeg en ik werk met hen niet. Wat is Kabbala? Eerste nemen wij onze innerlijke 
wensen, verdelen ze in kleine cellen, vectoren en bouwen verscheidene grafieken op. Dat is de 
innerlijke psychologie van de mens, dus niet als een wezen van onze wereld, maar een mens 
als een zekere substantie, door de Schepper geschapen, met al de krachten, die de Schepper 
hem gaf. Vervolgens wordt bestudeerd, hoe middels deze krachten de mens bevat de 
Schepper. Dat is een beknopte verklaring van wat is de Kabbala. Men hoeft niet te kijken 
ernaar, als naar een zekere mistieke leer over geheime, bovennatuurlijke krachten, die zich 
buiten de grenzen van het heelal bevinden. De basisgedachte van de Kabbala is daarin 
besloten, dat naarmate de anti-egoïstische krachten zich ophopen, kan men nemen een zekere 
portie egoïsme en werken ermee in de andere richting. Het scherm, dat in pe de rosj stond, 
wenste aanvankelijk niets te ontvangen, maar vervolgens begon het te berekenen, hoeveel het 
omwille van de Schepper zou kunnen ontvangen. Dat is nog grotere inspanning, dan helemaal 
niets voor zichzelf te ontvangen. Als gevolg daarvan het scherm, dat in pe de rosj staat, wordt 
in twee schermen verdeeld. Het ene zegt, dat ik wens niets voor mijzelf te ontvangen. Dat is 
een volledige weerkaatsing van het licht, de  “onaanvaardbaarheid” ervan - de handhaving 
van de Ts”A. Het tweede scherm, dat voorlopig niet werkt, staat daar ook. Nadat ik aan de eis 
van de Ts”A voldeed, begin ik te proberen iets van het licht omwille van de Schepper te 
ontvangen. 
 
80

---

Pagina 41 t/m 45 
 
 
41)Na de vorming van de partsoef A”B, vond een onderlinge botsing van or makief met or 
pniemi op de masach de goef van de A”B, die een aviejoet giemel heeft. Deze botsing draagt 
bij het verloren gaan van de laatste bchiena van de resjiemo van de masach. De masach stijgt 
in pe de rosj en maakt daar een zievoeg dehakaa alleen op de aviejoet van de bchiena beth. En 
op deze zievoeg komen 10 sfirot op het niveau biena uit, dus de partsoef Sa”G van de wereld 
Adam Kadmon, die geen keliem Z”A en malchoet heeft alsmede geen lichten jechieda en 
chaja. 
 
Wanneer de partsoef Sa”G zich in rosj en goef verspreidt, vindt bietoesj or makief plaats op 
zijn masach de goef en het verlies van de laatste bchiena de aviejoet van de masach, dus de 
bchiena beth. De masach met resjiemot de aviejoet vanaf bchiena alef en erboven stijgt in pe 
de rosj, maakt daar een zievoeg op de bchiena alef, en er komen 10 sfirot op het niveau 
tieferet, dus Z”A, uit. In deze partsoef ontbreken keliem biena, Z”A en malchoet alsmede de 
lichten jechieda, chaja en nesjama. Bestaan er in Sa”G wensen van de bchiena dalet, en 
maakt hij een beperking erop en op de wensen van de bchiena giemel? Of in A”B – bestaan er 
in hem wensen van de bchiena dalet en maakt hij een beperking erop? Deze wensen zijn er bij 
allen, maar wij spreken slechts over de wens om te ontvangen, en zonder deze is er geen 
sprake van schepping. Echter ten aanzien van zielen was er een vrees, dat zij zouden gaan 
‘stelen’ – dat zij voor zichzelf zouden gaan ontvangen. En daarom vond de correctie plaats, 
die komt erop neer, dat men niets ziet. Nu zullen wij de uitspraak begrijpen: “De hele aarde is 
vol van Zijn Glorie”, dus iedereen dient Zijn bestaan te gaan voelen. Maar waarom nemen wij 
dat in werkelijkheid dan niet waar? Omdat van de kant van de Schepper is ““De hele aarde 
vol van Zijn Glorie”, maar om te voorkomen dat schepselen voor zichzelf zouden ontvangen, 
vond een verhulling plaats. Daarom heeft de mens geen streven naar het geestelijke, omdat hij 
ziet in hem geen genietingen.  
 
In het ‘Voorwoord bij TE”S” is geschreven, dat indien beloning en bestraffing evident zouden 
zijn, zodat degene die het verboden voedsel eet terstond zou stikken, wie zou dan nog het 
verboden voedsel nuttigen? En omgekeerd, indien tijdens omhulling in een gebedskleed een 
mens een gigantische genieting zou voelen, dan zou hij hem nooit uitdoen. Daarom, hadden 
zij een genieting van het geestelijke ondervonden, dan zouden zij hem terstond voor zichzelf 
wensen te ontvangen. Voor het egoïsme bestaat slechts één wet: “Minder werken, meer 
ontvangen”, behalve dat weet het niets meer. Wat kan men dan doen, als wij niets zien en niet 
ontvangen? – Dat wat de Schepper ons zegt: “Ik geef jullie onbaatzuchtig, ook jullie geeft 
onbaatzuchtig”. Wij dienen dezelfde traptrede te bereiken, om zonder enige beloning te 
geven. Daarom vond een tiekoen (correctie) plaats, opdat wij niets zouden zien en niet zouden 
‘stelen’. In de Talmoed (traktaat “Sanhedrin”) is geschreven dat “Adam haRiesjon” (de Eerste 
mens) dief was”. Dief, omdat hij van het domein van de Enige in zijn eigen domein uitbrengt. 
Aanvankelijk bestond slechts het domein van de Enige, dus alles wat Adam haRiesjon deed 
was omwille van het geven, en niets omwille van zijn eigen voordeel. Maar nadat hij het 
geweldige licht zag, kon hij niet met de intentie omwille van het geven ontvangen en ontving 
egoïstisch voor zichzelf. Dat heet dat hij ‘van het domein van de Enige in zijn eigen domein 
uitbrengt’ en daarom heet hij dief. Om dat niet meer te laten gebeuren vond de correctie in 
zielen plaats, zodat zij niets zien. De mens moet niet om bevatting en geestelijke hoogten 
verzoeken, maar slechts om keliem om te zien. Om een partsoef naam te geven is niet nodig 
om te zeggen, dat er een zievoeg plaatsvindt op één of andere bchiena. Het is afdoende, om 
 
81

---