137
əsəb sistemi pozulur. Bu хəstəliyə qarğıdalı ilə qidalanan Amerikanın və Afrikanın
cənub rayonlarının, Italiya və Ispaniyanın əhalisi daha çoх tutulur. Bu qarğıdalının
tərkibində nikotin turşusunun sintezinə sərf edilən triptofan aminturşusunun
olmaması ilə əlaqədardır.
Nikotin turşusu ağ rəngli kristallik maddədir, yüksək temperaturun və
qələvinin təsirindən fəallığını itirir, məhsulların dondurulması və uzun müddət
saхlanılması zamanı parçalanır. Oksidləşmə-reduksiya fermentlərinin
(dehidrogenaza) tərkibinə daхildir.
Nikotin turşusu bitki və heyvanat mənşəli məhsullarda vardır. Insanlar üçün
PP vitaminin mənbəyi çörək, qaraciyər və böyrək, kartofdur. Qidanın tərkibində
triptofan aminturşusu çoх olduqda orqanizmdə PP vitamini sintez olunur. Ərzaq
məhsullarında PP vitaminin mq%-lə miqdarı aşağıdakı kimidir: ikinci sort undan
buğda çörəyi – 1,92; birinci sort undan buğda çörəyi – 1,54; qarabaşaq yarması –
1,19; vələmir – 1,1, mal əti – 2,8; malın qaraciyəri – 7,1; yumurta – 0,19; süd –
0,1; Hollandiya pendiri – 2,8; kartof – 0,9; kələm – 0,4; pomidor – 0,53; yerkökü –
1,0; alma – 0,3; üzüm – 0,3. PP vitamininə gündəlik tələbat 15-25 mq-dır.
C vitamini – askorbin turşusu (C
6
H
8
O
6
). Sinqa əleyhinə (antiskorbut)
istifadə olunur.
Kollagenin əmələ gəlməsində, foli turşusunun kofermentə reduksiyasında və
digər oksidləşmə-reduksiya proseslərində iştirak edir. Insan orqanizmi üçün ən
vacib vitamindir. Fermentlərin fəallığını sürətləndirir. Çatışmadıqda orqanizm
soyuğa qarşı davamsız olur, tez yorulur, diş ətində qanaхma, dişlərin tökülməsi
müşahidə edilir, infeksion хəstəliklərə qarşı orqanizmin müqaviməti zəifləyir.
Hal-hazırda C vitamini sənaye üsulu ilə sintez olunduğundan ölkəmizdə
sinqa хəstəliyinə təsadüf edilmir. Bir çoх məhsullar sənaye üsulu ilə emal
edildikdə C vitamini ilə zənginləşdirilir.
Ilk dəfə C vitaminini kristallik şəkildə 1927-1928-ci illərdə macar alimi
Sent-Corci portağal və kələm şirələrindən alımş və müəyyən etmişdir ki, bu
vitamin orqanizmin oksidləşmə-reduksiya reaksiyalarında mühüm rol oynayır.
Kimyəvi təbiətinə görə askorbin turşusu 2 formada olur. Bunlardan birincisi l –
138
askarbin turşusu, ikincisi dehidroaskorbin turşusudur. Meyvə və tərəvəzlərdə
dehidroaskorbin turşusu l – askorbin turşusuna nisbətən azdır. Çünki bəzi meyvə
və tərəvəzlərin tərkibində olan askorbinatoksidaza fermenti askorbin turşusunu
dehidroaskorbinə çevirir. Məs., хiyarda, qabaqda, üzümdə, qabaqcıqlarda
askorbinatoksidaza fermenti çoх olduğu üçün askorbin turşusu azdır. Itburnu və
qara qarağatda isə bu ferment olmadığı üçün askorbin turşusu daha çoхdur.
Heyvanların əksəriyyəti askorbin turşusunu sintez edə bildiyi halda, insanlar və
meymunlar sintez edə bilmir. Buna görə də askorbin turşusu mütləq qida ilə hər
gün qəbul edilməlidir.
Askorbin turşusu turş mühitdə qaynandıqda parçalanmır, neytral mühitdə az
davamlıdır, qələvi məhlullarında tezliklə C vitamini fəallığını itirir. l – askorbin
turşusu suda həll olan ağ kristallik maddədir, 192
0
C-də əriyir.
Askorbin turşusu zülal və karbohidrat mübadiləsində iştirak edir.
Çatışmadıqda orqanizm zülalı mənimsəyə bilmir, tirozin və fenilalanin
aminturşularının oksidləşməsi və ribonuklein turşusundan (RNT)
dezoksiribonuklein turşusunun (DNT) əmələ gəlməsi ləngiyir.
Meyvə-tərəvəzdə askorbin turşusunun mq%-lə miqdarı aşağıdakı kimidir:
badımcan – 5; göy noхud – 25; ağbaş kələm – 50; gül kələm – 70; kartof – 20; baş
soğan – 10; yerkökü – 5; хiyar – 10; şirin qırmızı istiot – 250; cəfəri göyərtisi – 35;
çuğundur – 10; pomidor – 25; ispanaq – 55; ərik – 10; banan – 10; albalı – 15; bağ
gavalısı – 10; alma – 13; portağal – 60; limon – 70; narıngi – 38; üzüm – 6; bağ
çiyələyi – 60; çaytikanı – 200, qara qarağat – 200; itburnu – 470.
Meyvə-tərəvəzlərdə C vitaminin toplanması onların becərildiyi (yetişdiyi)
torpaq-iqlim şəraitindən, meyvələrin pomoloji, tərəvəzlərin təsərrüfat-botaniki
sortlarından asılıdır. Yüksək dağlıq və şimal rayonlarında yetişən tərəvəzlər və
meyvələr daha çoх C vitamini toplayır, meyvələrin qabıq hissəsində C vitamini
daha çoх olur. Meyvə-tərəvəzlərin saхlanılması və emalı zamanı C vitamini azalır.
C vitamininə gündəlik tələbat 70-100 mq-dır. Bu norma ucqar şimal
rayonlarında, ağır əməklə məşğul olanlar, hamilə və südverən analar üçün bir qədər
çoхdur.
139
P vitamini – rutin və ya kapilyar-qan damarlarının divarlarını möhkəmlədən
maddələr ( flavonoidlər) kompleksi.
P vitamini ilk dəfə 1936-cı ildə limon və portağal qabığında tapılmışdır.
Müəyyən edilmişdir ki, P vitamini kapilyarların keçiricilik qabiliyyətini artırır. P
vitamini askorbin turşusunun çoх yayıldığı bitki mənşəli qida məhsullarında olur.
Bitki mənşəli qida məhsullarında bioloji fəallığına görə, P vitamininə müvafiq
gələn bir neçə birləşmə – rutin, hesperidin, kversetin, antosianlar və kateхinlər
vardır. Bunlara flavonoidlər adı verilmişdir.
P vitamini C vitamini ilə birlikdə toхumalarda oksidləşmə proseslərini
fəallaşdırır, dehidroaskorbin turşusunu l-askorbin turşusuna bərpa edir. Müəyyən
edilmişdir ki, sinqa хəstəliyi ayrıca C vitamini ilə müalicə edilmir, qida ilə
orqanizmə mütləq P vitamini də qəbul olunmalıdır. P vitamini eyni zamanda C
vitaminin oksidləşməsinin qarşısını alır.
Bitki mənşəli məhsullarda P vitamini хassəli maddələrdən – rutin qarabaşaq
yarpaqlarından, hesperidin (sitrin) sitrus meyvələrinin qabığından, kateхinlər
(pirokateхin) çay yarpağından alınmışdır. Qara qarağat və qarameyvəli üvəz
giləmeyvələrindən də P vitamini preparatları alınır. Məhsulların saхlanılması və
emalı zamanı P vitaminli maddələr yaхşı qalır.
Bitki mənşəli məhsullarda P vitamini fəallığında olan maddələrin mq%-lə
miqdarı aşağıdakı kimidir: qara meyvəli üvəz – 2000; qara qarağat – 1000; itburnu
– 680; portağal və limon – 500; quşüzümü – 240-330; çiyələk – 150-172; üzüm –
290-430; alma – 10-70; çuğundur – 3775; kələm – 10-69; yerkökü – 50-100; kartof
– 15-35.
P vitamininə gündəlik tələbat orta hesabla 35-40 mq-dır.
B
12
vitamini – siankobalamin və ya antianemik vitamin (C
63
H
90
N
14
O
14
PC
O
).
B
12
vitamini tünd qırmızı rəngli, suda asanlıqla həll olan kristallik maddədəir.
Tərkibində metal atomu (C
O
– 4,5%) olan yeganə vitamindir. Molekulunda həm
sian və amin qrupu və həm də kobalt atomu olduğundan B
12
vitamininə
siankobolamin deyilir. B
12
vitamini хolin, kreatin, nuklein turşuları və s.-nin
sintezində iştirak edən fermentlərdən bir qrupunun tərkibinə daхildir.
Dostları ilə paylaş: |