Dədə Qorqud ● 2015/I I I 79
dastanında baş qəhrəmanın öz toyunda cilovdar funksiyasını Cəbrayıl mələyə layiq
bilməsi bu vəzifənin sözügedən mərasimdəki əhəmiyyətli rolunu təsdiqləmiş olur.
Özünşah, aşikar adın həqayiq,
Önüncə cilovdar Cəbrayıl, Pərim.
Dua əfsunudur firiştə zülfün,
Cəmi bəlalardan tətail, Pərim (6).
Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, məişət mərasimi nəğmələrinin böyük ksəriyyəti
toy nəğmələridir. “Toy çox qədimdən başlayaraq ən şən, şux, gur keçirilən məişət
mərasimi olmuşdur. Toy mərasimi başdan-ayağa mahnılarla müşayiət olunur” (7).
Toy nəğmələri təkcə toy günü deyil, elçilikdən başlanır. Bu da xalqımızın zən-
gin mədəni irsə mənsub olmasına dəlalət edir. Deməli, toy nəğmələri nişan taxılan
andan gündəmə gəlir. Bu nümunələrdə qızın gözəlliyi, əsli-nəsli, sədaqəti, evdarlığı,
igidliyi tərənnüm edilir. Qızgörmə və ya qızseçmə xalq arasında əsasən qışda, boş
vaxtda əyləncə kimi keçirilən oyunlar, yazın gəlişi ilə bağlı keçirilən mərasimlər, ay-
rı-ayrı toy şənliklərində keçirilən atçapma, qılıncoynatma, qurşaqtutma tamaşaları
zamanı olmuşdur. Modern toylardan tam fərqli olaraq əvvəlki dövrlərdə olan toylar-
da açıq havada keçirilən kəndirbaz tamaşalarına, şəbih oyunlarına, zorxanalara bax-
maq üçün gələn qız-gəlinlər halay vurub bir tərəfdə dayanardılar. Onlara baxmağa
gələn cavanlar gözaltı etdiyi qızları at çapmaq, qılınc oynatmaq ilə özlərinə cəlb et-
məyə çalışardılar. Bəyənilən qıza alma atılardı, qızın əyilib almanı yerdən götürməsi
razılıq əlaməti sayılardı. “Kitabi-Dədə Qorqud”un “Qanturalı”, “Bamsı Beyrək” boy-
larında xalq arasında qız seçmənin daha qədim ənənələr olduğu özünü göstərir. (8)
Azərbaycan xalq nəsrində arxaik toyların rəngarəng olmasının izləri qalmışdır.
Zəngin mədəniyyət yaradan xalqımızın toyları da müxtəlifliyi və mərhələliyi diqqəti
çəkir. Maraqlıdır ki, toy strukturunda hər bir mərhələnin öz semantikasına uyğun
nəğməsi, mahnısı və tərifi olmuşdur. Toy başlanğıcından sonunadək tam bir süjeti
təsvir edir. Başlanğıcın giriş nəğməsi, peşro, sonun nəğməsi duvaqqapma ilə yekun-
laşır. Əvvəllər “toyqabağı mahnılar” mövcud olmuşdur ki, indi onlar yalnız araşdır-
ma mövzusu olmuşdur. Professor A. Nəbiyev nişandan sonra qız və oğlan evində ən
çox ifa olunan “Yar-yar” mahnılarını təqdim edir:
Qızılgülün dəstəsiyəm, yar-yar,
Bacıların bəstəsiyəm, yar-yar.
Qonşu məni xəbər alsa, yar-yar,
Deyin yarın xəstəsiyəm, yar-yar.
***
Anamın bircəsiyəm, yar-yar,
İncilərin incisiyəm, yar-yar,
Qızlgülün qönçəsiyəm, yar-yar.
Kipriyimdə yaş gilə,
Şeh düşdü qızılgülə.
Ay yar, atı yəhərlə,
Dur gedək atangilə (9).
Böyük mütəfəkkir Hüseynqulu Sarabski toylar və toylarda ifa olunan nəğmələr
haqqında özünün məşhur “Köhnə Bakı” əsərində geniş bilgi verir. Qızına elçi gələn
ana öz ərinə xəbəri poetik formada çatdırır:
Dədə Qorqud ● 2015/I I I 80
Nəmçilər, ay nəmçilər,
Qapını kəsib elçilər.
Anam deyir vermərəm,
Atam deyir dur görək.
Və yaxud:
Taxçada çoxdur çörək,
Araqçının dar-darı,
Ağzuva qurban dayı,
Sən də bir danış barı.
Məşhur aktyor, rejissor və bir neçə əsərin müəllifi H. Sarabski elçilik mərasimi-
ni və bu mərasimdə icra olunan ayinləri çox gözəl təsvir edir. “Ana oğlunun toy ba-
zarlığını gördükdə şadlığından gözü yaşarmış halda kişinin qabağına gəlir, fındıqça
çalaraq oxuyub deyir:
Gözün aydın olsun, oğul anası,
İyirmi yaşa çatıb onun balası.
Oğlum olsun yeddi oğul atası,
Əziz oğlum, toyun mübarək olsun.
Ata-ana çəkər oğul cəfasın,
Qocalanda görər onun səfasın,
Əziz oğlum, toyun mübarək olsun.
Mahnıdan sonra: “Çox mübarək... çox mübarək, ölmədik oğlumuzun toyunu
gördük, - deyə Kərbalayi Xeyransa bazarlığı kişinin əlindən alıb sahmanlayır” (10).
Ötən zamanlarda qızla oğlanın nişanlanmasından sonra onların hər vaxt görüş-
mək imkanı olmazdı. Bəzən toy gününədək valideynlərin istəmədiyi halda onlar gö-
rüşməzdilər. görüşlər virtual xarakterli olardı. Bu zaman oxuduqları mahnılarda bir-
birilərinə mehribanlığı, etibarı, sədaqəti tərənnüm edərdilər. Belə mərasim nəğmələri
aşağıdakılardan daha çox ibarət olurdu: “Ay gülüm maşallah”, “Ləli qurbanın olum”,
“Nar-nar”, “Bala yar mənəm, mən”, “Ay gülüm nanay”, “Asta çal sazını”, “Örpəyi
ala, yerişi sona” və s. nəğmələr daha yayğın olmuşdur.
Bu mesajlaşmadan əlavə nişanlıları toyu olana qədər nə bayram olardısa həmin
bayramlarda oğlan adamı qız evinə bayram xonçaları aparardı.
Bayram günləri oğlan tərəfi qızgilə getmək üçün xüsusi hazırlıq görür. Çərşən-
bə axşamı şələ və xonça tutub qıza bayram payı göndərirlər. Xonçada bir ailəyə kifa-
yət edən düyü, bir cüt quş (turac, çöl ördəyi, qaşqaldaq), şirni, alma, fındıq qoyurlar.
Xonçada balıq hökmən olmalıdır. Balığın ağzına keçmişdə hil qoyurdular, indi üzük
keçirirlər. Novruz bayramı xonçaları daha təmtəraqlı olur. Bəy oğlanın adından ha-
zırlanan xonçaya düyü, xurma, qaysı, kişmiş, mərasim yeməkləri və qırmızı alma qo-
yulur. Bayram xonçası ilə birlikdə qız üçün bayram paltarı (qız ata evində onu geyinə
bilər), üzük, şirniyyat, ətir və s. aparılır. Bayram vaxtı yaxın qohumlar da özlərinə
görə xonçalar tuturlar. Xonçaların üstünü hökmən qırmızı kələyağı və şalla örtüb,
mahnı oxuya-oxuya qızgilə aparırlar (11).
Azərbaycan toylarında paltaraparma, paltarkəsdi kimi mərasimlər nəğmələrlə
müşayiət olunardı. Daha sonra bəylə gəlinin toy hamamı barədə də xeyli nəğmələr
vardır.
Dostları ilə paylaş: |