Microsoft Word Kitab111 Восстановлен
Yüklə 2,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
673
Hifz – saxlama, qoruma Hilal – ay Hövli‐cəhənnəm – cəhənnəm qorxusu Hud (ə) – Ad qövmünə göndərilmiş peyğəmbərdir. Qurani‐kərimin 11‐ci surəsi bu peyğəmbərin adı ilədir Hurül‐eyn – huri gözlü Hüccac – hacılar, Məkkə ziyarətinə gedənlər Hüccət – dəlil, sübut Hücrə – otaq Hülq – boğaz Hünərvər – hünərli, bacarıqlı, məharətli Hürr – Kərbəla şəhidlərindəndir Hüseyn ibn Əli (ə) – On iki İmamın üçüncüsü, İmam Əli (ə) və Həzrət Fatimə (s.ə)‐nın oğlu, Məhəmməd Peyğəmbərin (s) sevimli nəvəsi. Kərbəla hadisəsinin əsas qəhrəmanı. Hüveyda – aydın, aşkar Hüzzar – hazır olanlar, iştirak edənlər
Xab – yuxu Xabi‐naz – şirin yuxu Xaceyi‐Qənbər – Qənbərin ağası, Həzrət Əli (ə) nəzərdə tutulur Xahər – bacı Xahərani‐u – onun bacıları Xali – boş Xaliqi‐Sübhan – Allah‐təala (c.c) Xaliqü xəllaq – Allah‐təala (c.c) Xaliqi‐səttar – Allah‐təala (c.c) Xaki‐bəla – bəla torpağı. Kərbəlayə işarədir Xakistər – kül Xamə – qələm Xamuş – sakit, susan Xanə – ev, mənzil Xaniman – ev‐eşik, avadanlıq, mal‐mülk Xar – tikan Xarü xaşak – tikan, çör‐çöp 674
Xari‐müğilan – tikan kolları Xatib – xitab edən, nitq söyləyən Xatun – xanım Xeybər – Mədinənin 170 km. şimalında yerləşmiş olan bu qalanı İmam Əli (ə) fəth etmişdi. Xeymə – çadır Xeyməgah – çadırların qurulduğu yer Xeyrün‐nisa – qadınların ən xeyirlisi. Həzrət Fatimə (s.ə) nəzərdə tutulur Xeyzəran – çubuq Xəcil – xəcalətli Xədəng – ox Xədicə – Məhəmməd Peyğəmbərin (s) xanımı, Həzrət Fatimə (s.ə)‐nın anası, İslamı ilk qəbul edənlərdən biri. Xəlil – bax: xəlilullah Xəlilullah – Allahın dostu, Həzrət İbrahim (ə) nəzərdə tutulur Xəm, xəmidə – əyri Xəndan – gülən, şad; tamam açılmış gül Xəndəq – İslamın ilk əvvəllərində baş vermiş ən böyük savaşlardan biri. Xəsm – düşmən Xəraş – cırmaq Xərgah – çadır, alaçıq Xətmi‐Quran – Qurani‐Kərimi oxuyub bitirmə Xətərnak – xətərli, qorxulu Xətib – xütbə oxuyan Xətmi – gülxətmi Xətmi‐Rəsul – Peyğəmbərlərin sonuncusu Məhəmməd Peyğəmbərə (s) işarədir. Xətmi‐ənbiya – Peyğəmbərlərin sonuncusu Məhəmməd Peyğəmbər (s) nəzərdə tutulur. Xəzan – saralıb‐solam vaxtı, payız Xilqəti‐əzzəl – ilk yaranmış. Həzrət Adəm (ə)‐a işarədir Xinzir – donuz Xişü əqrəba – qohum‐əqrəba Xişü təbar – qohum‐əqrəba, yaxın adamlar Xiyam – xeymələr, çadırlar Xizab – boyama, rəngləmə Xorasan – İranda vilayət. İmam Rza (ə)‐ın dəfn olunduğu yer 675
Xoşbu – xoş ətirli Xoşgüvar – ləzzətli, dadlı; rahat həzm olan Xövfü həras – qorxu Xubru – gözəl üzlü Xuda, Xudavənd – Allah‐təala (c.c) Xuli – Xuli bin Yəzid Əsbəhi. Əhli‐Beyt (ə)‐ın qatı düşmənlərindən biri olmuşdur. Kərbəla faciəsində xüsusi amansızlıq göstərmişdir Xun – qan Xunab – qanlı su Xunalud – qana bulaşmış Xunbar – qan yağdıran, çox ağlayan, çox göz yaşı tökən Xuncigər – ciyəri qanla dolmuş Xunfəşan – qan saçan Xundil, xunindil – ürəyi qanla dolu Xunxar – qan içən Xurşidvəş – günəş kimi Xüldi‐bərin – cənnət, behişt Xüram – nazla yerimə Xürd‐xürd – xırda‐xırda Xürdü kəbir, xürdü kibar – böyük‐kiçik Xüşk – quru Xütur – yada düşmə
İbn Mülcəm – Əbdürrəhman ibn Mülcəm Muradi. Həzrət Əli (ə)‐ın qatili İbn Ziyad – Übeydullah ibn Ziyad Kufə valisi, İmam Hüseyn (ə) və yaxınlarının qətlə yetirilməsi əmrini verən və Kərbəla faciəsində “xüsusi xidmətləri” olan cani. İbtida – başlanğıc İcabət – icra etmə, qəbul etmə İcma – qəbul edilmiş qərar İcz – acizlik İdris – Həzrət Adəm (ə)‐ın övladlarından və Qurani‐Kərimdə adı çəkilən peyğəmbərlərdən biri. İlk yazı yazan və dərzilik sənətini icad edən şəxs. İktifa – kifayətlənmək İqdam – təşəbbüs etmə, başlama
676
İmami‐məşriqeyn – şərqin və qərbin İmamı. İmam Hüseyn (ə) nəzərdə tutulur İmşəb – bu gecə İncil – İsa peyğəmbərə (ə) nazil olmuş müqəddəs kitabın adı İntəha – son İntizar – gözləmə İrfan – mərifət İrtiqa – yüksəyə qalxma, ucalma İsa (ə) – dörd böyük peyğəmbərdən biri. Allah‐təala ona İncil adlı kitab nazil etmişdir. Qurani‐Kərimdə İsa peyğəmbəri (ə) vəsf edən çoxlu ayələr mövcuddur. İskəndər – məşhur makedoniyalı İskəndər nəzərdə tutulur İsm – ad İsmail (ə) – Qurani‐Kərimdə adı çəkilən peyğəmbər, Həzrət İbrahim (ə)‐ ın oğlu. İsrafil – qiyamət günü ölüləri diriltmək üçün sur çalmaq vəzifəsini daşıyan mələk İstiğasə – dua. Allahdan yardım istəmə İstitaət – bacarıq, iqtidar İşrət – kef İştiyaq – arzu etmə, çox istəmə İtmam – tamamlamaq, bitirmək İtmami‐hüccət – hüccəti tamamlamaq. Peyğəmbərlərin və İmamların öhdələrinə düşən vəzifəni sonadək yerinə yetirmək. İtrəti‐əthar – pak ailə İyadət – xəstənin görüşünə getmək İzhar – ifadə etmə, bildirmə
Kakil – zülf, saç Kani‐vəfa – vəfa mədəni, vəfa mənbəyi Kar – iş Kə`bə – Məkkədə Allahın evi. Bütün müsəlmanların ibadət edərkən yönəldikləri qiblə Kəc – əyri Kəcavə – dəvələrin belinə qoyulan xüsusi otaqcıq Yüklə 2,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|