Microsoft Word Kitab111 Восстановлен
Yüklə 2,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
659
(s). Ali‐Yasin dedikdə, Peyğəmbərimizin (s) Əhli‐Beyti (ə) nəzərdə tutulur. Alullah – Allahın ailəsi. Məhəmməd Peyğəmbərin (s) ailəsi, Əhli‐Beyti (ə) nəzərdə tutulur. Amac – hədəf Amadə – hazır Amil – bur. əməl edən Aram – sakit Arif – bilən, tanıyan Asi – düşmən Asib – zərər, ziyan Asitan – eşik, qapının ağzı Aşiyan – yuva Aşura – məhərrəm ayının onuncu günü Kərbəlada İmam Hüseyn (ə)‐ın öz yaxınları ilə şəhadətə yetişdiyi gün. Aşüftəhal – halı pozğun, bikef Avarəvətən – vətəndən ayrı düşən Aya – sual ədatı (mı, mi, mu, mü) Ayinə – ayna, güzgü Azar – dərd, azar, əziyyət Azimi‐meydan – meydana yola düşmə Azimi‐üqba – vəfat etmə, əbədi dünyaya yola düşmə
Baba – ata; baba Babi‐nicatü rəhmət – mərhəmət və qurtuluş qapısı. Peyğəmbər (s) və Əhli‐Beyti (ə) nəzərdə tutulur. Burada sonuncu İmam Mehdi (ə.f)‐ə işarə olunur Babi‐rəhmət – rəhmət qapısı Babi‐rəvaq – qübbə, tağ, bur. ziyarətgah Babi‐risalət – Peyğəmbərin (s) qapısı Babullah – Allahın qapısı Babül‐həvayic – ehtiyacların qapısı. Həzrət Abbasın ləqəblərindən biri Bad – külək, yel Bak – qorxu Baqi – qalan, daimi, qalıq
660
Baqiyi‐növhə – növhənin ardı Balü pər – qanad Baran – yağış Bargah – hüzur Barilahi – Allah‐təalaya müraciət Bari‐qəm – qəm yükü Barişi‐qəm – qəm yağışı Bavər – inanmaq, inam Beydəq – bayraq Bəççeyi‐şir – şir balası Bəçeşm – gözüm üstə Bədbünyad – əsli‐kökü olmayan, nanəcib Bədəxtər – bədbəxt Bədxab – yuxusu pozulmuş Bədhəva – havası pis Bədru – pis sifətli Bəhəmdüllah – Allaha həmd olsun Bəhr – dəniz Bəqa – əbədiyyət, daim var olmaq Bəlakeş – bəla çəkən Bənd – oynaq, bənd Bəradər – qardaş Bərhəm – dağınıq, pozğun Bərg – yarpaq Bərq – ildırım, şimşək Bərqasa – ildırım kimi, sürətli Bərqərar – yerləşmək, qərar tutmaq Bərməla – aşkar, aydın Bərrü biyaban – çöl, səhra Bəsan – sanki Bəsirət – gözüaçıqlıq Bəsrə – İraqda şəhər Bəstə – bağlı Bəstər – yataq Bəşir – xəbər gətirən Bəşiri‐Həzləm – Bəşir ibn Həzləm. İmam Zeynəlabidin (ə)‐in dostlarından idi. Əhli‐Beytin Mədinəyə dönüşündə İmam (ə) tərəfindən 661
Mədinəyə göndərilir ki, İmam Hüseyn (ə)‐ın şəhadətə yetməyini şəhər əhlinə xəbər versin. Bətha – Mədinə şəhərinin qədim adı Bətul – pak, müqəddəs. Həzrət Fatimə (s.ə)‐nın ləqəbi Bəzl – əsirgəmədən vermək Bəzm – məclis Bəzmi‐am – ümumi ziyafət Bəzmi‐əza – matəm məclisi Bəzmi‐ziyafət – ziyafət məclisi Bibal – qanadsız Bidad – ədalətsiz Bidadxah – köməksiz Bidar – oyaq Bid`ət – dinə dəyişiklik gətirmək Bixar – tikansız Bihiss – hissiz Biqərinə – yoldaşsız, dostsuz; tayı‐bərabəri olmayan Bikəs – kimsəsiz Bimar – xəstə Binəva – yazıq, köməksiz Binitq – dinməz, susmuş halda Bint – qız Binti‐İmam – İmamın qızı. Bur. Həzrət Zeynəb nəzərdə tutulur Bipayan – sonsuz Bipədər – atasız Bipər – qanadsız Bipərva – qorxusuz Bisər – başsız Bismillah – Allahın adı ilə Bişərm – utanmaz Bişümar – saysız‐hesabsız Bittəmam – təmamilə, bütünlüklə Biyar – dostsuz, köməksiz, Biyavər – köməksiz Bizar – təngə gəlmək Biz`eyi‐Peyəmbər – Peyğəmbərin (s) bir parçası Busə – öpüş 662
Busəgahi‐Əhmədi‐Siddiq – Məhəmməd Peyğəmbərin (s) öpdüyü yer. Məşhur rəvayətə görə Peyğəmbərimiz (s) sevimli nəvəsi İmam Hüseyn (ə)‐ın boynundan və boğazından öpərmiş və ağlayarmış. Butə – bur. kol Büğz – kin‐küdurət Büka – ağlamaq Bülbüli‐şeyda – dəlicəsinə vurulmuş bülbül Bülənd – hündür, uca Büləndəsas – yüksək məqam sahibi Bürhan – dəlil, sübut Bürran – kəsən, kəsici Büruz – meydana çıxma, zühur etmə Büt – büt, gözəl Bütxanə – bütlərin saxlandığı yer
Cabəca – yerbəyer, yerli‐yerində Cabiri‐Ənsar – Cabir ibn Abdullah əl‐Ənsari. Məhəmməd Peyğəmbərin (s) səhabələrindən olmuşdur. Camə – paltar Cami‐bülur – büllur qədəh Canfəşan – canını əsirgəməyən, canını fəda edən Cannisar – canını qurban edən Car, cari – axar, rəvan Cayi‐xəlvət – xəlvət yer Cayi‐ibadət – ibadət yeri Cayiz – icazə verilmiş Cayizə – mükafat Ceyhun – Orta Asiyada çay Ceyşi‐üdvan – düşmən qoşunu Cəbbar – qüvvət, qüdrət, əzəmət sahibi olan Allah‐təala Cəbərut – əzəmət, cəlal Cəbrail, Cibril – Allah‐təalanın dərgahına yaxın olan dörd mələkdən biri, Allah‐təala ilə Peyğəmbərlər arasında elçi Cəbrən – məcburi Cədd – baba
663
Cəddə – nənə Cəfa – əziyyət, zülm Cəfacu – zülmə düçar olan Cəfagüstər – əzab verən, incidən Cəfakar – zülm edən, incidən Cə`fər – Cəfər bin Əqil bin Əbu Talib. İmam Hüseyn (ə)‐ın əmisi Əqilin oğlu. Aşura günü Kərbəlada şəhid olmuşdu. Cə`fər – Cəfər bin Əli bin Əbu Talib. Həzrət Əli (ə)‐ın oğlu, Həzrət Əbbasın qardaşı. Cə`fəriməzhəb – altıncı İmam Cəfər Sadiq (ə)‐ın qurduğu məzhəbin davamçısı. Cə`fəri‐Təyyar – uçan Cəfər. Cəfər ibn Əbu Talib. Həzrət Əli (ə)‐ın qardaşı. Mutə savaşında müsəlmanların bayraqdarı olmuş və iki qolunu itirməsinə baxmayaraq, bayrağı yerə salmamış, sona qədər döyüşmüşdü. Buna görə Peyğəmbərimiz buyurub: “Allah‐təala ona iki qolunun əvəzində iki qanad verəcək və o, bu qanadlarla behiştdə istədiyi yerə uça biləcək”. Cəhan – dünya Cəhaz – cehiz Cəhət – bur. səbəb Cəhim – cəhənnəm Cəlayi‐vətən – vətəndən uzaq düşmə Cəng – müharibə, dava Cərahət – yara Cərcis – qəbri Beyləqanda olan Peyğəmbər Cəzbeyi‐eşqi‐İlahi – İlahi eşqin cazibəsi Cida – nizə Cidal – döyüş Cihad – Allah yolunda savaş Cilveyi‐eşq – eşqin cilvəsi Cinan – cənnətlər Cövr – əziyyət Cuya – axtarmaq Cüda – ayrı, uzaq Cüft – cüt Cühəla – cahillər, nadanlar Cünun – dəli Yüklə 2,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|