Şeirsiz yaşamaq olmayan yerdə

 
305 
 
KEÇ GÜNAHIMDAN 
 
Nəriman Məmmədov musiqi bəstələmişdir. 
 
Bilirəm, yanında qəbahətim çox, 
sənə yalvarıram, keç günahımdan. 
Məni məndən artıq qınayanım yox, 
bilsən, nə çəkirəm gizli ahımdan, 
sənə yalvarıram, keç günahımdan. 
 
O qönçə ömrünə qıydım, bağışla, 
dərib qoxlamamış doydum, bağışla, 
naşı gəncliyimə uydum, bağışla, 
ayrı bir təmənnam yox Allahımdan, 
sənə yalvarıram, keç günahımdan. 
 
Nə vaxt ki, arxamca bir cüt göz baxır, 
taqətim tükənir, ürəyim axır. 
Elə bil ciyərim köksümdən çıxır 
könlüm ayrılanda qibləgahımdan, 
sənə yalvarıram, keç günahımdan. 
 
Duymaram ilimi, ayımı sənsiz, 
bilmərəm toyumu, vayımı sənsiz. 
Unudub yaşımın sayını sənsiz, 
səbr diləyərəm Səbrullahımdan, 
sənə yalvarıram, keç günahımdan. 
 
Bu əzab günbəgün içimə hopur, 
dərddən sinəm qabar, sifətim çopur. 
Qiyamətmi gəlir, tufanmı qopur 
üzməyə əlimi son pənahımdan? 
Sənə yalvarıram, keç günahımdan, 
sənə yalvarıram, keç günahımdan! 
 
 

---

 
306
 
QAYIT, SEVGİ DÜNYAM 
 
Aydın Ağasıyev musiqi bəstəlmişdir. 
 
Sən mənim ömrümün yarıdan çoxu, 
sən mənim könlümün cənnət payısan. 
Qayıt, istəyimi gözümdən oxu, 
qayıt, ürəyimi verrəm, qayıtsan. 
 
Qayıt, sevgi dünyam, mən sənsiz kiməm? 
Yarımçıq nəğməyəm, qırılmış siməm. 
Səninlə bütövəm, səninlə xoşam, 
sənsiz qanadları qırılmış quşam. 
 
Sən yoxsan, özümü itirmişəm mən, 
səsimi, sözümü itirmişəm mən, 
bir ruhsuz bədənəm, bədənsiz ruham, 
gedib mənzilinə yetməyən aham. 
 
Qayıt, sevgi dünyam, mən sənsiz yetim, 
harda qərar tutum, haraya gedim. 
Ümidim, pənahım, sevincim sənsən, 
eşq adlı əvəzsiz bir incim sənsən. 
 
Qayıt sevgi dünyam, qayıt, əzizim, 
qayıt, müqəddəsim, qayıt, təmizim. 
Qayıt, qəlbimdəki haraya qayıt. 
qayıt, ucaltdığın saraya qayıt. 
 
Sənsiz gözlərimdən silinməz kədər, 
sənsiz ruhum ölər, ümidim sönər. 
Qayıt, bu qayıdış məğrurluq, hünər, 
qayıt, müqəddəslər qayıda bilər. 
 
 

---

 
307 
 
 
NƏ BİLƏYDİM 
(etiraf) 
 
Gəlmədin, göz bəbəyim, 
can yoldaşım, gəlmədin... 
                   
    Bir türk şərqisindən 
 
Sənsiz keçən bir günümə dözmürdüm, 
sənsiz keçən günüm indi il olmuş. 
Xoşbəxtliyim yanımdaymış, görmürdüm, 
indi kiməm, mən başına kül olmuş? 
 
Heyf, dərdsiz anlarımı, sən demə, 
görməmişəm, mən gözləri kor olmuş, 
sən gedəndən baxtım düşüb tilsimə, 
sən gedəndən dünya mənə gor olmuş. 
 
İndi məndən uzaqsansa üfüqcən, 
bilməmişəm qiymətini demək, mən. 
Səhvimi gec anlasam da, qəmin kəm, 
adın düşməz, sözün düşməz dilimdən. 
 
Taleyimçün qınamıram heç kəsi, 
bu həsrətin günahkarı mən özüm. 
Qulağımdan əskilməyən o səsin 
acı dadan ağısına, qoy dözüm. 
 
Mən çiynimdən öz səadət quşumu 
öz əlimlə uçurtmuşam əbədi. 
Bəlkə də bir kəmtaleyəm, nə bilim, 
bəlkə dünya yaranandan belədi? 
 
 
 
 

---

 
308
UMU-KÜSÜ VAXTIMI 
 
Mən bir eşqi girov qoydum yolunda, 
sən bağladın qara gəlmiş baxtımı. 
Heç bilmədim harda, nə vaxt xərclədim 
sənsiz keçən ömür adlı vaxtımı. 
 
İndi qəlbim odu sönmüş bir ocaq, 
indi ruhum səmt itirmiş bir uçaq. 
Gəl, qızınım nəfəsinlə bir azca, 
gəl, ölürəm, heç insafın yoxdumu? 
 
Sənə xoşsa bu üzüntü, bu qubar, 
içimdəki duyğumu da qır, qopar. 
Küsməyin də ölçüsü var, həddi var, 
canım-gözüm, umu-küsü vaxtımı? 
 
 
 
SƏNSİZLİK 
 
Oturmuşam sakit bir otaqda, 
                                tək-tənha. 
Dörd yanım 
sənsizlikdən doğan xiffətlə dolu. 
Bu sayaq yaşamaqdan bezikmişəm, 
                         dözə bilmirəm daha. 
Durub, sənsizlikdən qaçmaq istəyirəm, 
Qapımla, pəncərəmlə birgə 
məni sənli hisslərimə qısqananlar 
xəyalən kəsirlər yolu. 
Yaman darıxıram, 
çatışmır havam. 
Təngiyir nəfəsim, 
boğulur səsim. 
Açıram pəncərəni taybatay. 

---

 
309 
Çölün içəriyə axan 
soyuq havasından, 
fərqinə varmadan, 
ciyər dolusu uduram. 
Aldatmaq istəyirəm özümü, 
ancaq bir az da 
toxtamıram, rahatlanmıram. 
Zərrəcə azalmır 
ürəyimdəki qəm, kədər. 
Deyəsən bu narahat ömrümü 
hədər yaşayıram, hədər. 
Heç nədən qorxmuram, 
heç nəyi danmıram. 
Bu bir etirafdır. 
Sən demə, məni ağrıdan 
havasızlıq yox, sənsizliyinmiş. 
Nə deyim, yəqin 
duyğusu olmayan 
sevgi ilə yaşamayan 
                    insanlar 
çətin məni anlayar, 
                      çətin! 
 
 
 
BİLMİRƏM 
 
Xumar Qədimova musiqi bəstələmişdir. 
 
Sənsiz bu xəzan dünyama 
gözümü aça bilmirəm. 
Qanadı qırılmış quşam, 
arxanca uça bilmirəm. 
 
Getməz karvanım, saxlanıb, 
dərddən ürəyim dağlanıb. 
Sən yoxsan, baxtım bağlanıb, 
gəlmirsən, aça bilmirəm. 

---

 
310
 
Səsimə qəm, saçıma dən 
ərməğandı həmdəmimdən. 
Xoşam, bu tale hökmündən 
qurtulub qaça bilmirəm. 
 
Ay insafsız, bu sənsənmi, 
sən mən olsan, dözərsənmi? 
Gəlib bir də dönərsənmi 
başımda taca, bilmirəm? 
 
Nəfəsimdə, canımdasan, 
ürəyimdə, qanımdasan, 
sən ki, mənim yanımdasan, 
bəs niyə quca bilmirəm?! 
 
 
 
DƏLİ KÖNLÜM 
 
Bir quş kimi qanadlısan, 
asimanlar dolaşırsan. 
Mən piyada, sən atlısan, 
ha çapırsan, yarışırsan, 
dəli könlüm, dəli könlüm. 
 
Bir xoş gündə, bir xoş anda 
yar xəbərsiz can alanda. 
Bir baxışdan odlananda 
gizli-gizli alışırsan, 
dəli könlüm, dəli könlüm. 
 
Öz nəşən, öz ələmin var, 
yüz dərdin var, yüz qəmin var. 
Yardan ayrı de, kimin var, 
mənə ondan danışırsan, 
dəli könlüm, dəli könlüm? 

---