Şeirsiz yaşamaq olmayan yerdə
Yüklə 5,16 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- SƏHƏR XOŞ ÜZ GÖRƏNLƏRƏ
282 Ay bağban qardaşım, di cəld ol, görək, ruzi Tanrıdandır, əkib-becərək. Birinin bağında meyvə, gül-çiçək, birinin bağında xar çiçəkləyir. Kim ki, tər tökməsə yaz bağçasında, görməz əkdiyindən naz bağçasında. Mən də bir bağbanam söz bağçasında, qəlbimdə yüz ahu-zar çiçəkləyir. Olsa da dörd yanı işvə-nazında, şair qəm də yeyir şeir yazanda. Fəxrəddin, bu sənin alın yazındı, hələ ki, şeirində qar çiçəkləyir. GEDİRƏM ÖLÜMƏ DOĞRU Dünyaya gələndən bu günə qədər hələ yol gedirəm ölümə doğru. Arxamda nə qədər ələm, qəm, kədər gedirəm ən böyük zülmə doğru. Əriyir sağlamlıq, ötdükcə zaman, canıma dərd dolur, gözümə duman. Yanıb əriyirəm, elə bir ucdan, odum yol eyləyir külümə doğru. Səbrə çevrilirsə içimdə dözüm, demək məm düşmənəm özümə-özüm. Qəlbimi göynədən ən böyük sözüm haçandır yol gəlir dilimə doğru. Ay haray, gör, bizi kimlər satdılar, dövləti, milləti ələ saldılar. Yarımız çadırda, yarımız kübar, şəhərim axışır çölümə doğru. 283 Hardandı mütilik qanımda mənim, ya da dilənçilik canımda mənim? Allahım, bu rəzil anımda mənim başım əyilirsə əlimə doğru, nə yaxşı, gedirəm ölümə doğru, nə yaxşı, gedirəm ölümə doğru! NANKOR ÖVLAD, İNADKAR ATA Bir övlad atasının üzünə ağ oldu, ata üçün bu gözlənilməz zərbə, dağ oldu. Ata qərar tuta bimədi bir yerdə, elə bil havalandı, düşdü ağır dərdə. Deyəsən, axı tükənirdi abır, həya, səbr də, deyəsən, axı götürülürdü aralarındakı pərdə. Çünki övlad öz əməlləri üçün peşmançılıq çəkmirdi, ata isə hiddətindən bir addım geri çəkilmirdi. Çünki övlad, mən nə edəcəyimi özüm bilərəm – deyirdi, ata isə otuz illik zəhmətindən əl çəkmək istəyirdi. Ata üçün bu addımı atmaq çox ağır idi, ata, Allaha yalvarıb, təmkinini köməyə çağırırdı. Atanın soyuq ağlının qarşısında qadağalar çox idi, nankor övladın fikrincə isə itirəcəyi bir şey yox idi. Əlbəttə o daha böyümüşdü, sərbəst idi, işləyirdi, qazanırdı, mənəviyyatı olmayan məxluqa dönmüşdü, ata haqqını nə qanırdı. Bəlkə o, öz övladlıq borcunun yükünü anlaya bilmirdi, 284 bəlkə də əməl tarazlığının haqq-hesab günü xəyalına da gəlmirdi? Ata öz övlad sevgisinin üstündən qırmızı xətt çəkirdi, övlad bu sevginin önündə bir qala divarı tikirdi. İkisinin də əsəbləri gərilmişdi, gözləri qan-yaşla dolmuşdu, ata-bala münasibətlərinin sərhədi tükcə nazik olmuşdu. Ata bir anlığa fikrə getdi, düşündü, daşındı, içində ağladı, nəhayət ürəyinin üstünə bir soyuq daş bağladı. Ata zəhmətini, sərvətini, səhhətini itirəcəyinə baxmadı, nə qədər ağır olsa da, ləyaqətini, mənəviyyatını saxladı. Ata bir anlığa özünə gəlib dərindən köks ötürdü, və.., ömrünün yarısından çoxuna qətiyyətlə tüpürdü! SƏHƏR XOŞ ÜZ GÖRƏNLƏRƏ Bir gözəllə qabaq – qənşər gəldim bu səhər, özü bir Ay parçasıydı, ətri müşk-ənbər. Eşitmişdim, səhər xoş üz görən sevinər, mən bu başdan sevinmişdim bir günlük qədər, bu xoş duyğu hələ mənə günlərlə yetər! 285 287 İSTƏRƏM Xumar Qədimova və Əli Baxış musiqi bəstələmişlər. Yığıb sözlərinin şirinliyindən suyuma, havama qatmaq istərəm. O şəhla gözlərin dərinliyində ucalmaq istərəm, batmaq istərəm. Baxışın iz qoyub gözlərim üstə, dilimin ahəngi sözlərin üstə. Bir dəfə baş qoysam dizlərin üstə, bütün gəncliyimi yatmaq istərəm. Bəzəksən ömrümə gülə şeh kimi, ay ürək həmdəmim, ay qəlb hakimi. Sənsiz bir günahsız körpə sevgimi isti qucağına atmaq istərəm. Çatılmış qaşların nə deyir yenə, qoymur dodaq qaça, qoymur dil dönə. Arzusan, xəyalsan, zirvəsən mənə, xəyala, arzuya çatmaq istərəm. Sənsiz ürəyimin yox halı, gülüm, günlərim əzablı, qadalı, gülüm. Əllərim yoluna uzalı, gülüm, əl ver, əllərindən tutmaq istərəm. Mən sənə qovuşmaq, çatmaq istərəm. O şəhla gözlərdə batmaq istərəm. Yüklə 5,16 Kb. Dostları ilə paylaş:
|