XəZƏr universiteti erciyes universiteti

475 

 

saygınlığın ve güvenin rengidir.  

Bundan  dolayı  kentlerin  marka  değerini  oluşturma  sürecindeki  simgeler  ve 

imgeler  kentin  logosuna  gönderme  yapar.  Kentler  gerek  tarihsel  gerekse  kültürel 

değerlerini  logolarında  yansıtabilmektedir.  Logolarda  görünen  kubbeler,  türbeler, 

minareler, camiler, surlar, motifler ve kaleler benzer yoğunlukta görülmektedir. Bu 

simgeler kent kimliğinin tarihsel açıdan göndermeler yapmaktadır. Kentin ekonomik 

ve turizm açısını vurgulama amacıyla yer alan semboller çevre ve ekonomiye önem 

verildiğini  göstermektedir. Tamamlayıcı  öğe  olarak  kullanılan logolardaki  yazılar 

kent  kimiliğini  aktarma/anlatmada  vurgulayıcı  niteliktedir.  Dairesel  formlarda 

tasarlanan logolar akılda kalıcı ve daha kolay algılanmasını sağlamaktadır.  

Sonuç olarak kenti simgeleyen logolar; tarihsel, kültürel ve ekonomik açıdan 

kenti  temsil  etme  noktasında  geçmiş  değerlerinden  yola  çıkılarak  tasarlanmıştır. 

Tarihsel süreçte farklı uygarlıklara merkez olmuş bu kentler kullandıkları simgesel 

göndermelerde logolarına yansıyabilmektedir. Dolayısıyla benzer özellikler taşıyan 

kentlerin görsel kimliğinin güçlü olması geçmiş ve gelecek değerlerini koruyarak 

mümkün olacaktır.  

En iyi görüntü en iyi bulduğumuz anlamına gelmez ama onları saklamak ve 

korumak  için  kentlerin  karakterlerine  özgü  güçlü  bir  imajla  biçimlendirilerek 

sembollere  dönüştürülmelidir.  Böylelikle  bir  yandan  geçmişe  sahip  çıkacak  diğer 

yadan geleceğe vaat eden kentlere dönüşecektir. Bu şekilde oluşacak kent logosunda 

diğer  kentlerden  ayıran  simgeler/semboller  yardımıyla  kendi  gibi  görünen  kent 

kimliğini yaratmış olacaktır.  

 

KAYNAKÇA 

Armstrong, H. (2010). Grafik Tasarım Kuramı. İstanbul: Espas Sanat Kuram Yayınları.  

Ayoğlu, B. O. (2010). “Zafer Anıtı-Güvenpark-TBMM” Kent Aksının Varolan Durumunun 

İrdelenmesi  ve  Cumhuriyet  Aksı  Olarak  Yeniden  Tasarımı.  Yüksek  Lisans  Tezi. 

Ankara: Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.  

Barnard, M. (2010). Sanat, Tasarım ve Görsel Kültür. Ankara: Ütopya Yayinevi.  

Becer, E. (2009). İletişim ve Grafik Tasarım. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.  

Calvino, I. (2002). Görünmez Kentler. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.  

Kortan,  E.  (2013)  Le  Corbusier  Gözüyle  Türk  Mimarlık  ve  Şehirciliği.  İstanbul:  Boyut 

Yayıncılık.  

Lynch,  K.  (2013).  Kent  İmgesi,  Çev:  İrem  Başaran.  İstanbul:  Türkiye  İş  Bankası  Kültür 

Yayınları.  

Peker,  A.  Esra.  (2006).  Kentin  Markalaşma  Sürencinde  Çağdaş  Sanat  Müzelerinin  Rolü: 

Kent  Markalaşması  ve  Küresel  Landmark.  Yüksek  Lisans  Tezi.  :  İsanbul  Teknik 

Üniversitesi Fen Bilimleri Ensitüsü.  

Şahin, P. (2008) Kent, Markalaşma ve Rotterdam Ofis Binaları. Yüksek Lisans Tezi: Yıldız 

Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.  

Taşcıoğlu, M. (2013). Bir Görsel İletişim Platformu Olarak Mekan. İstanbul: Yapı Endüstri 

Merkezi YEM Yayın-217.  

Taşkıran, H. İ. (1997). Yazı ve Mimari. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.  

Tepecik, A. (2002). Grafik Sanatlar. Ankara: Detay Yayıncılık 

Tunalı, İ. (2012). Tasarım Felsefesi Tasarım Modelleri ve Endüstri Tasarımı. İstanbul: Yapı 

Endüstri Merkezi Yayınları.  

 

---

476 

 

Tuncer, E. (2011). Grafik Tasarım Görsel İletişim Kültür Dergisi. Sayı:44. İstanbul.  

Twemlow, A. (2011). Grafik Tasarım Ne İçindir. İstanbul:Yapı Endüstri Merkezi Yayınları.  

Yayınoğlu, S. Susar, F. (2008). Kent, Görsel Kimlik ve İletişim. İzmit: Umuttepe Yayınları.  

 

 

 

LOGO OLUŞUMUNDA KİMLİK; KENT VE ÇEVRE 

BİRLİKTELİĞİ 

 

Bahar AKBULAK 

 

ÖZET 

 

Günümüzde  teknolojik  gelişim  sonucu  tüketim  toplumunda  oluşan  rekabet  olgusu,  yalnızca 

kurumlar  arasında  değil,  kentler arasında  da  yaşanmaktadır.  Yaşamın  her  alanında  bireyi  içine  alan 

rekabet modern dünyanın döngüsünü oluşturmaktadır. Hızlı ve sürekli olarak yaşanılan tüketim sonucu 

olarak,  kentler  kendi  içlerinde  dönüşüm  ve  gelişim  yaşarken;  kentin  çevresel  dokusunu  da  yeniden 

tanımlamaktadırlar.  Bir  kentin  teknolojik  ilerlemesi  ve  mimari  dönüşümü,  sahip  olduğu  tarihi  ve 

kültürel dokuyu koruyarak; yaşanmışlıkların kalıntıları ile birleşen girift bir yapı içerisinde ilerlemeleri 

ile olasıdır. Bu birliktelik bir kentin markalaşma sürecinde izlemesi gereken bir uyum programı olarak 

da düşünülebilir.  

Kentin markalaşması güçlü bir kimliğe ve imaja sahip olmayı da  gerektirmektedir. 

Perry  ve  Wisman  “Eğer  kimlik  var  olmanın  ana  noktasıysa,  o  zaman  imaj  da  algının  bir 

evresidir. ”  demektedir. Bu anlamda  kentin  marka  imajı anlama  ve  temsile dönük olduğu 

sürece  dikkate  değer  bir  konuma  yükselecektir.  Kentin  imajının  oluşumunda  geleceği  ve 

bugünü yansıtmak kısacası “kendi gibi görünmek” esastır.  

“ …bir ülke ya da şehir tamamen kendi gibi görünmedikçe, bu birkaç saniyelik değerli 

dikkatin, bu ülkenin ya da şehrin ürünlerini tercih etme yönündeki bir eğilimi, ülkeyi ya da 

şehri gezmek ve kültürü tanıma isteği meydana getirmesi ya da ülkeye karsı daha öncesinde 

bir önyargımız varsa bunu değiştirme olasılığı oldukça azdır. ” Kendi gibi olmak en yalın 

ifade biçimiyle birleştiğinde o kentin bir logosu olmasında adaydır”(Peker, 2006).  

Bir kenti oluşturan değerler arasında onun doğal bitki örtüsü ve çevresel zenginlikleri 

de yer almaktadır. Bu anlamda bir amblemi; o kentin yalnızca yapı stoğu ile değil çevresel 

zenginlikleri  ile  birleştiğinde  etki  gücünü  ve  inandırıcılığını  da  artırmaktadır.  Bir  kenti 

tanıtan amblemin yapı taşlarından biri de bireylere çevresel duyarlılık kazandırmak olmalıdır.  

Bu bakımdan araştırma, belirli illeri (İstanbul, Ankara, Bursa) tanıtan logoların kent 

ve çevre birlikteliğini irdeleme amacı taşımaktadır. Kent logolarının, çevresel duyarlılığın 

oluşumunda etkili bir reklam olabileceği bu araştırmanın temelini oluşturmaktadır.  

Anahtar Kelimeler: Kent, Çevre, Logo, İmaj, Kimlik 

 

 

 

---