Yazı ma adresi stanbul Ünivrsitesi stanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Do um Anabilim Dalı stanbul
Yüklə 118,34 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Patoloji ve Lokalizasyon
- Tablo II
- Tablo III
- Tablo IV
- Tablo V
- VULVA KANSER YAYILIM YOLLARI
- VULVA KANSER TEDAV S Tarihçe
- VULVA KANSER NDE GÜNCEL TEDAV
- Tümöre yakla ımda modifikasyonlar
- Lenf noduna yakla ımda modifikasyonlar
- Evre IA (Mikroinvaziv Kanser)
- Cerrahi Yakla ımda Konservatif Yakla ımın Riskleri
| VULVA KANSER NDE PROGNOZ VE YÖNET M Konu Yazarı Prof. Dr. Sinan BERKMAN Op. Dr. Samet TOPUZ
stanbul Ünivrsitesi stanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Do um Anabilim Dalı STANBUL
nsidans Vulva kanseri tüm genital kanserlerin %5’ini, kadınlarda görülen kanserlerin %1’ini olu turur. Birle ik Devletler’de endometrium, over ve serviks kanserinden sonra dördüncü sıklıkta görülen genital kanserdir (1) .
gerekse HPV enfeksiyonları insidansının artması nedeniyle vulva kanseri görülme sıklı ında artı meydana gelmi tir. Etyoloji Vulva kanseri için spesifik bir etyolojik ajan saptanmamı tır. Sıklıkla i man hipertansif, diyabetik ve nullipar hastalarda sık görülmü olmasına ra men vaka- kontrol çalı malarında bunların hiçbirisi risk faktörü olarak belirlenmemi tir (2,3) .
lezyonlarının birlikte görülme sıklı ı arasında dikkat çekici bir artı vardır (4,5) . Serviks, vagina ve vulva embryolojik olarak ortak kökene sahip oldu u için aynı onkojenik ajana birden fazla yanıt oldu u dü ünülmektedir (multisentrik neoplazi). Buradan yola çıkarak serviks kanseri etyolojisinde rol oynayan faktörlerin vulva kanseri için de risk faktörü olu turabilece i ileri sürülmektedir. Vulvada in situ karsinom immun sistemi zayıf ya lı hastalarda genellikle invaziv forma dönü ür. Brindan ve ark.
(3) yaptı ı vaka kontrollu çalı malarda birden fazla seksüel partneri olan, genital wart hikayesi olan, sigara içen hastalarda risk önemli ölçüde artmı bulunmaktadır. HPV enfeksiyonları ile ili kisi de erlendirildi inde iki farklı biyolojik tipte vulva kanseri varlı ından söz edileblir (Tablo I) (6,7)
. Tablo I. Vulva kanseri biyolojik tipleri Vulva kanseri ile ili kili oldu u saptanan di er hastalıklar HSV-2 enfeksiyonu, sfiliz, granulamatoz hastalıklar (lenfogranulamao venorum, granuloma inguinale) ve kronik immunsüpresyondur. Vulva kanseri olan hastaların yakla ık %5’i sfiliz için pozitif serolojik test gösterirken, bu hastalarda kanser daha daha erken ya larda görülür ve daha az diferensiyedir (6,7) .
Vulva kanserinin ortalama görülme ya ı 65-75’tir. Olguların %15’i 40 ya ın altında, yarısı 70 ya üzerindedir. Hastalı ın sosyoekonomik düzeyi dü ük ya lı hastalarda görüldü ü epidemiyolojik çalı malarda gösterilmi tir (1,3) .
hijyen ko ullarıyla ili kili oldu u dü ünülse de kesin olarak kanıtlanamamı tır. nsidansında ırk, parite ve gravidenin rol oynadı ı gösterilememi tir.
Gros olarak bakıldı ında kabarık, ülsere lezyonlar eklindedir. Ya lılarda genellikle unifokal, gençlerde multifokal ve ya multisentriktir. Lezyonlar %70 oranında labiumlarda (%40 labium majus, %20 labium minus, %10 klitoris) görülür. Perine ve di er bölgeler seyrek tutulur ve nadiren lezyonlar yan yana (kissing lezyon) bulunur (1,4)
. Vulva kanserleri içinde en sık görüleni yassı epitel hücreli kanserdir ve bu yazıda temel olararak yassı hücreli kanserden bahsedilecektir. Onu sırasıyla melanom, adenokanser, bazal hücreli kanser, sarkom ve paget hastalı ı izler (Tablo II) (8) .
VULVA KANSER NDE PROGNOST K FAKTÖRLER Vulva kanserinde prognoz hastalı ın evresine, tümörün büyüklü üne, invazyon derinli ine, lenf nodu (LN) tutulumuna, metastazların varlı ına, cerrahi sınırların pozitif olup olmamasına, lenfovasküler alan tutulumu olup olmamasına göre de i mektedir (9) . Bunun yanında prognoz belirlemede s-fazı fraksiyonu, p53, HER-2/neu, epidermal growth faktör reseptörü, tümör proliferasyon oranları gibi moleküler faktörlerin de önemi vardır (10). 1998 yılından bu yana vulva kanseri evrelemesinde FIGO 59 Histolojik alt tip % Yassı hücreli karsinom 86.6 Melanom
5.7 Adenokarsinom 3.7 Sarkom
1.7 Bazal hücreli karsinom 2.0 Paget hastalı ı (invaziv) <1.0 TJOD - Uzmanlık Sonrası E itim ve Güncel Geli meler 2004;1:58-64 HPV ile ili kili HPV ile ili kili olmayan Genç ya larda Ya lı kadınlarda Genellikle multisentrik Genellikle unisentrik HPV tip 16 ve 18 içerirler HPV ile ili kili görünmemektedir Olguların %10-30’una serviks Vulvar distrofi ile ili ki gösterirler ve vagina kanseri e lik eder Hipertrofik distrofi Liken sklerosiz Sigara ile ili ki gösterirler Kötü diferensiyedir (bazoloid) yi diferensiye (keratinize) sistemi (Tablo III) kullanılmaktadır. 1995 yılında evre 1 invazyon derinli ine göre evre 1A ve 1B olarak ikiye ayrılmı tır.
Vulva kanserinde uygun tedavi sonrası ortalama 5 yıllık sa kalım % 70 civarındadır. Evre arttıkça sa kalım oranı dü mektedir (11) . Evrelere göre 5 yıllık sa kalım Tablo IV’te gösterilmi tir. Tablo IV: Vulva kanserinde evrelere göre sa kalım Lenf nodu tutulumu Tek ba ına en önemli prognostik faktördür. Lenf nodlarının durumu mutlaka cerrahi-patolojik olarak bilinmelidir. Lenf nodu tutulumu olmayan olgularda 5 yıllık sa kalım %90 iken, lenf nodu tutulumu varlı ında bu oran % 50’ye inmektedir. Lenf nodu tutulumunun bilateral olması, tutulan lenf nodu sayısı, metastatik tümörün büyüklü ü, metastatik hastalı ın derecesi prognozla yakın ili ki gösterir (Tablo V) (11)
. Tablo V: Lenf nodu tutulumu ve sa kalım ili kisi nvazyon derinli i Vulva kanserinde lenf nodu pozitifli i ile tümörün invazyon derinli i arasında pozitif korelasyon vardır (12)
. nvazyon derinli i 1 mm’den az ise lenf nodu tutulumu %3.1 oranındadır. Bu oranlar 2, 3, 4, 5 mm için sırasıyla %8.9, %18.6, %30.9, %33.3 olarak bulunmu tur. Tümör çapı Benzer ekilde tümör çapı ile inguinal lenf nodu tutulumu arasında pozitif korelasyon vardır (10)
. Tümör çapı 1 cm’den küçük oldu unda lenf nodu tutulumu %18, 1.1-2 cm için %19.4, 2.1-3 cm için %31.4, 3.1-4 cm için %54.3, 4.1-5 cm için %39.6, 5 cm’den büyük oldu unda %51.8 ve toplamda %34.2 oranında bulunmu tur. Tümör çapı arttıkça kontrlateral ve bilateral inguinal lenf nodu tutulum oranı artmaktadır.
Lenfatik, kom uluk ve hematojen yolla olmak üzere ba lıca vulva kanseri 3 yolla yayılır.
Lenfatik yayılım erken dönemde gerçekle ir (13) .
ve en sonunda pelvik lenf nodları tutulur. Yayılım genellikle Camper fasyası ve fasya lata arasında yerle mi inguinal lenf nodlarına olur. Yüzeyel yayılım olmadan femoral nodlar tutulabilse de do rudan pelvik nodlara yayılım ihmal edilebilecek kadar azdır. % 30 oranında inguinofemoral tutulum görülür. Femoral lenf nodlarının en önemli olanları inguinal ligaman altına yerle mi bulunan ‘Cloquet’s’ lenf nodlarıdır. Pelvik lef nodlarının tutulma insidansı %2-12 arasında de i ir. nguinofemoral nod tutuldu unda pelvik lenf nodlarının pozitif olma olasılı ı % 18 bulunmu tur (14)
. Klitoris bölgesindeki tümörlerde direk pelvik lenf nodlarına yayılım olabilmek- tedir ancak bu da ihmal edilebilecek kadar nadirdir. nguinofemoral lenf nodlarının tutulması tümör çapı, invazyon derinli i ve tümör kalınlı ı ile do ru orantılıdır.
Hastalı ın ileri evresinde gerçekle ir. Ço unlukla organ tutulumu eklindedir ve lenf nodları bu a amada sıklıkla pozitiftir (15) . Bir ve ya iki inguinal lenf nodu tutulumu varlı ında uzak metastaz olasılı ı dü ük iken Sinan Berkman ve Samet Topuz:Vulva kanserinde prognoz ve yönetim 60 FIGO Evre TNM Evre Tanımlama 0 N/A
n situ karsinom I T1, N0, M0 Tm. vulva/perinede, < 2 cm IA N/A invazyon derinli i < 1 mm IB N/A invazyon derinli i > 1 mm
II T2, N0, M0 Tm. vulva/perinede > 2 cm
III T1, N1, M0 T2, N1, M0 Tümör çapı de i ebilir qDistal uretra / vagina / anüs T3, N0, M0 qUnilateral inguinal LN tutulumu T3, N1, M0 IVA T1, N2, M0 Proksimal uretra, mesane mukozası, T2, N2, M0 rektum mukozası, kemik pelvis veya bilateral inguinal LN tutulumu T3, N2, M0 T4, any N, M0 IVB Any T, any N, M1 Uzak metastaz (pelvik LN dahil) Evre
5 yıllık sa kalım (%) I 90 II 77 III 51 IV 18 Ortalama 70 Lenf nodu Sayı % 5 yıllık sa kalım Negatif 385
65.5 90.9
Pozitif 203
34.5 57.2
Pozitif LN sayısı 1-2
125 61.2
75.2 3-4
40 19.7
36.1 5-6
19 7.4
24.0 7 16 7.9 0 Unilateral (+) 141 69.5
70.7 Bilateral (+) 62 30.5
25.4 üç veya daha fazla lenf nodu tutulmu ise uzak metastaz olasılı ı artmaktadır. Direk yayılım Vagina, anüs, üretra gibi kom u organlara do rudan yayılım eklinde olur. KNER Unilateral Lezyonlarda Tümör Kalınlı ı ile ngu Arasındaki li VULVA KANSER TEDAV S Tarihçe Vulva kanseri cerrahi yapılmayan dönemlerde, tedavisi mümkün olmayan çaresiz hastalıklardan biri olarak kabul edilirdi. Hastaların ve hekimlerin hastalı ı fark etmemeleri sonucu tanı genellikle ileri evrelerde konulurdu. Bu hastalar tümörün vulva, anus, uretra, vagina ve bölgesel lenfatiklere yayılımı ile yava yava ve acı çekerek hayatlarını kaybederlerdi. Amerika’dan Taussig (16) ve daha sonraları ngiltere’den Way (17,18)
cerrahi yakla ım ile vulva kanserinin tedavi edilebilir bir hastalık oldu unu göstermi lerdir. Taussig ve Way tarafından tarif edilen kelebek (butterfly) ve uzun boynuz (longhorn) insizyon ile yapılan en bloc radikal vulvektomi ile pek çok hastanın hayatı kurtulmu tur. Radikal insizyon yapılmasının nedeni eskiden vulva kanserinin diffüz bir hastalık olarak kabul edilmesi ve lenf nodlarına yayılımının temadiyet ile oldu una inanılmasıydı. En blok radikal vulvektomi ve inguinofemoral lenf adenektomi yapılması sonucu 5 yıllık sa kalım evre 1’de %90, tüm evrelerde ise %70 civarında idi. Bu yüksek kür oranlarına kar ılık yapılan radikal operasyonların %2 mortalite ve erken dönemde %50’ye varan oranda yara komplikasyonları, geç dönemde %30-70 ekstremitelerde lenf ödem, lenfokist olu umu, %15-20 sistosel, rektosel, üriner inkontinans, %75 seksüel disfonksiyon geli mesi gibi önemli morbidite sonuçları vardı (19) . Bunun yanında hastalar uzun süre hastanede kalmak zorunda kalıyorlardı. inal LMetast Son 10-15 yılda radikal operasyonların morbidite ve mortalitesinden kaçınmak için, aynı ba arı oranını vaat eden ve rekürrensi minimuma indirgeyen daha konzervatif yeni cerrahi tekniklerin ortaya çıkmasıyla eskiden sıklıkla uygulanan radikal operasyonlar terkedilme yoluna gidilmi tir. Bölgenin anatomisinin daha iyi bilinmesi, lenfatik yayılım mekanizmasının anla ılması ve lenf nodu metastazlarının insidensinin açıklı a kavu masından sonra en blok radikal vulvektomi ve bilateral inguino-femoral lenf adenektomi günümüzde ender uygulanan bir cerrahi prosedür haline gelmi tir. VULVA KANSER NDE GÜNCEL TEDAV Vulva kanseri tedavisi planlanırken lezyonun büyüklü ü, lokalizasyonu, yaygınlı ı invazyon derinli i, lenfovasküler alan tutulumu, lenf nodu tutulumu, histolojik tipi, tümör dı ı vulva cildinin durumu, hastanın performanı ve e lik eden hastalıklar gibi faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Vulva kanserinde tedavi modaliteleri, cerrahi, radyoterapi, kombine (cerrahi + radyoterapi) tedavi ve destekleyici tedavi olarak gruplandırılabilir
Seçilmi olgularda konzervatif vulva rezeksiyonu (geni rezeksiyon, radikal lokal rezeksiyon) yapılabilir. Di er yandan hastanın evresine göre üç çizgi vulvektomi ya da radikal vulvektomi yapılabilir. Cerrahi sınırlar lokal rekürrensin en önemli prediktörüdür. Cerahi sınır tüm kenarlarda bir santimden büyük olmalı ve diseksiyon derin perineal fasianın altına kadar inmelidir. Lenf noduna yakla ımda modifikasyonlar Lenf nodlarıyla ilgili cerrahi yakla ım u seçenek-lerden birisi olabilir; lenf adenektomi yapmamak (erken evrede), selektif inguinal lenf adenektomi, sepere inguinal insizyonlar (üç çizgi), lateral lezyonlarda unilateral lenf adenektomi, laparoskopik lenf adenektomi, pelvik lenf adenektomi, lenfatik haritalama. Vulva kanserinde uygulanacak tedaviyi belirleyen en önemli faktör hastalı ın evresidir. Evre IA (Mikroinvaziv Kanser) Lezyon 2 cm’den küçük, invazyon derinli i 1 mm’den az ise inguinal lenf adenektomiye gerek yoktur (11,20)
. nvazyon derinli inin 1 mm’nin altında olması durumunda, lenf nodu tutulma olasılı ı çok dü üktür. Tümörün 1 cm dı ından negatif cerrahi sınırları sa layarak geni eksizyon ile çıkartılması yeterlidir. Mikroinvaziv kanserler daha genç ya taki kadınlarda görülür ve HPV ile ili ki gösterirler. Multifokal preinvaziv hastalık sıklıkla mikroninaziv kansere e lik etti i için alt genital sistem ayrıntılı ara tırılmalıdır. Vulvanın ba ka bir yerinde rekürrens riski yüksektir. zleme yılda iki kez kolposkopi, gerekirse biyopsi ile destekli yapılmalıdır
Geleneksel yakla ım radikal vulvektomi + bilateral inguinal-femoral lenf adenektomidir. Bu yöntemle lokal kontrol ve 5 yıllık sürvi mükemmeldir (>%90), ancak 61 TJOD - Uzmanlık Sonrası E itim ve Güncel Geli meler 2004;1:58-64 beraberinde yüksek oranda morbidite getirmektedir. Bu nedenele günümüzde konzervatif yakla ımlar tercih edilmektedir. Kronik inguinal komplikasyon riskleri lenf adenektominin derecesi ile yakın ili ki göstermektedir. Süperfisiyel ve derin lenf adenektomi uygulanan hastalarda bu risk daha artmakta radyoterapi eklenirse morbidite riski maksimuma çıkmaktadır. nvazyon derinli i 1 mm’den fazla ise lenf nodu metastaz insidansı artmaktadır. 3 mm’ye kadar %5, 3-5 mm oldu unda % 11, 5 mm’den fazla ise %40 oranında lenf nodu metastazı görülebilmektedir. Lezyonun lateral veya orta hatta olması yakla ımı belirler. Lateral lezyon orta hattaki yapılardan (klitoris, introitus, perine) en az 1 cm uzaklıkta olan lezyonlardır. Bu olgularda kontrlateral inguinal len nodu metastaz olasılı ı %1’den azdır. Dolayısıyla ipsilateral lenf adenektomi yeterlidir ( ekil 1). psilateral lenf nodu (+) ise, kontrlateral lenf adenektomi yapılmalıdır, zira bilateral inguinal lenf nodu tutulma olasılı ı %15’e ula ır (21,22)
. Orta hatta yerle mi tümörlerde radikal tümör eksizyonu ve bilateral inguinal lenf adenektomi gerekecektir ( ekil 2).
Günümüzde deneyimlerimiz lenf adenektominin sınırlarını belirlemi tir. Geleneksel olarak inguinal lenf nodu (+) olgularda ekstraperitoneal pelvik lenf adenektomi uygulanmakta idi. Ancak bu cerrahi prosedür morbiditeyi anlamlı derecede yükseltmektedir. Jinekolojik Onkoloji Grubunun (GOG) ba latmı oldu u randomize çalı ma inguinal lenf nodu (+) olgularda pelvik lenf adenektomi veya radyoterapiyi kıyaslayan çalı ma kısa süre sonra sona erdirilmi tir (21) . Zira radyoterapi grubundaki hastalarda anlamlı sürvi farkı izlenmi tir. Bu çalı ma esas alınarak pelvik lenf adenektomi vulva kanserinin cerrahi yakla ımında standart i lem olmaktan çıkmı tır. ki veya daha fazla inguinal lenf nodu (+) hastalarda pelvik radyoterapi standart tedavi olmu tur. Ancak bulky pelvik lenf nodu durumunda bulky lezyonu cerrahi olarak çıkartmak gündeme gelebilir.
Sınırlı insizyon ile evre I olgularda sürvi %90 sa lanırken hem anatomi korunmu olur, hem de seksüel fonksiyon bozuklukları kabul edilebilir hale getirilir. Konzervatif cerrahinin bazı potansiyel riskleri vardır; vulva cildinde rekürens, inguinal lenf nodlarının yetersiz ara tırılması, okült cilt metastazlarının geride bırakılması. Beklenmeyen ipsilateral lenf nodu pozitifli i olguların % 3-5’inde görülür (23,24)
. Kontrlateral lenf nodlarının atlanması pek ola an de ildir. Evre III ve Evre IV Lokal ileri vulva kanserlerinde de yakla ım de i mi daha konzervatif bir hal almı tır. Geçmi te standart yakla ım radikal vulvektomi, inguino-femoral ve pelvik lenf nodu diseksiyonu idi. Anüs, rektum, rektovaginal septum, proksimal üretranın tutuldu u durumlarda ilaveten anterior veya posterior ekzentrasyonlar uygulanmakta idi. Bu yakla ımla %50’lere varan 5 yıllık sa kalım elde edilmesine ra men, genellikle ya lı ve medikal problemi olan bu hastalarda yapılan cerrahi giri imler yüksek bir mortalite ve morbidite ile sonuçlanmaktaydı (25) . Günümüzde radyoterapi veya kemoradyasyondan sonra daha konzervatif cerrahi uygulanabilmektedir ( ekil 3). 62 Vulva Kanseri Evre I ve Evre II Lateral Lezyon (orta hattan 1cm uzak Geni lokal eksizyon (Cerrahi sınırlar 2 cm) Obzervasyon Evre IB ve II Evre I A
Radikal eksizyon (Cerrahi sınırlar 3-4 cm) psilateral inguinal LA (Frozen)
LN (+) LN (-)
Kontrlateral inguinal LA ± Adjuvan RT Sinan Berkman ve Samet Topuz:Vulva kanserinde prognoz ve yönetim Vulva Kanseri Evre I ve Evre II Orta Hat Lezyon Geni lokal eksizyon (Cerrahi sınırlar 2 cm) Obzervasyon Evre IB ve II Evre I A
Radikal eksizyon (Cerrahi sınırlar 3-4 cm) Bilateral inguinal LA (Frozen)
LN (+) LN (-)
± Adjuvan RT ekil 3: leri evre vulva kanserinde tedavi LENFAT K HAR TALAMA Yakla ık 10 seneden beri lenfatik haritalama i lemleri solid tümörlerin tedavisinde uygulanmaktadır (26,27)
. Bu teknikle isosulfan blue, patent blue violet verilerek boyama yöntemi, teknesyum 99 verilerek sintigrafik yöntem veya bu ikisinin birlikte kullanıldı ı kombine yöntem kullanılabilir. Lezyon kenarına verilen radyoizotop lenfosintigrafik olarak preop dönemde veya gama sayacı ile intraoperatif dönemde sentinel lenf nodu tayininde kullanılır. Benzer ekilde tümörün kenarında verilen mavi boya ile operasyon esnasında maviye boyanan lenf nodları ara tırılarak sentinel lenf nodu aranır. Verilen boya materyali rejyonel lenfatikler tarafından alınarak bir veya daha fazla sentinel lenf nod tarafından toplanmaktadır. Lenfatik drenajın oldu u alanlarda bu spesifik nodun veya nodların (SLN) patolojik durumu çok önemli olup ilk rejyonel lenfatik drenaj alanının durumunu yansıtmak- tadır. Klinik negatif nodu olan hastadan SLN biyopsisi alınır. Sonuç lenfadenektominin gerekli olup olmadı ını belirler. Sentinel lenf nodu frozen sonucu negatif ise lenf adenektomi yapılmaz, pozitif ise lenf adenektomiye devam edilir. Bu teknik genellikle erken meme kanserlerinde ve cilt melanomlarında uygulanmı tır. Jinekolojide de vulva, endometriyum ve serviks kanserlerinde intraoperatif lenfatik haritalama yapma gündeme gelmi tir. Vulva kanserlerinde Tc-99m sulfur kolloid SLN identifikasyonunda isosulfan blue boya maddesinden daha duyarlıdır ve SLN identifikasyonunun %100 mümkün oldu unu bildirenler vardır. sosulfan blue boya maddesi ile SLN identifikasyonu > %95 ‘dir. Kombine yöntemler kullanıldı ında SLN yakalam oranı yükselmektedir (28,30) . Küçük tümörlerde SLN identifikas- yon oranı daha yüksektir. Ancak SLN uygulamasının halen bazı zayıf noktaları bulunmaktadır. Standart patolojik yöntemlerle (H&E) mikroskopik lenf nodu metastazları tanımlanamayabilinir. Sentinel lenf nodlarındaki mikrometastazları saptamak için moleküler biyolojik ve sitokeratin immun histokimyasal yöntemler kullanılarak ileri evreleme yapılmalıdır. Bazı durumlarda SLN saptanamayabilir. Enjekte edilen boya maddesi yetersiz olabilir, enjeksiyon do ru yere yapılamayabilir (büyük tümörlerde), diseksiyon sırasında boya kaçabilir veya lenfatik kanallar zarar görebilir. Tümörün büyük olması durumunda lenfatik kanallar tümör ile tıkanabilir.
Vulva kanseri kadın genital kanserleri arasında nadir görülen bir kanserdir. Cerrahi tedavisinin yapılmaya ba ladı ı dönemlerde radikal cerrahi giri imler uygulan- mı , lokal kontrol ve uzun sa kalım sonuçlarına ula ılmı ancak radikal giri imler önemli morbiditeleri de beraberin- de getirmi tir. Günümüzde teknolojideki geli melere paralel olarak gereksiz agresif kanser cerrahisinden uzakla ılmaya ba lanılmı tır. Evre I ve II olgularda bireysel de erlendirme yapılmalıdır. Konzevatif yakla ımlar evre I olgular için daha güvenlidir, seçilmi evre II olgulara da uygulanabilir. Erken evre vulva kanserinde lenfatik haritalama ve sentinel lenf nodu identifikasyonu uygulaması kolay ve iyi tolere edilen bir yöntemdir. Ara tırmaların henüz ba langıcında bile yanlı negatif oranları dü üktür. Ancak eldeki tekniklerlerle SLN tanımlama oranı %100 de ildir. Bu konuda multisentrik çalı malara gereksinme vardır. Sentinel lenf nodlarındaki mikrometastazları saptamak için moleküler biyolojik ve sitokeratin immun histokimyasal yöntemler kullanılarak ileri evreleme yapılmalıdır. Pozitron emisyon tomografisi (PET) gibi yeni görüntüleme yöntemleri lenfatik haritalama i lemine kombine edilebilir. Uygulamanın sensitivitesi %100 oldu unda erken evre vulva kanserlerin- de rutin prosedür olmaması için hiçbir neden yoktur. Bu yöntemler yeterince sensitiv ve spesifik olursa gereksiz inguinal lenf adenektomi prosedürlerinden vaz geçmek gerekecektir. LA leri evre vulva kanserlerindede radikal 63 Vulva Kanseri Evre III ve Evre IV nguinal LN çıkarabilir Bilateral nguinal LA Sfinkter, mesane, rektum tutulmamı / LN (-) Radikal vulvektomi Cerrahi Sınır (+) Adjuvan RT Inguinal LN fikse/ülsere Kemoradyasyon Bilateral inguinal LA Radikal rezeksiyon Sfinkter, mesane rektum Tutulmu /LN Kemoradyasyon Rezidüel tm. rezeksiyonu TJOD - Uzmanlık Sonrası E itim ve Güncel Geli meler 2004;1:58-64
giri imler terkedilmi tir. Günümüzde radyoterapi veya kemoradyasyondan sonra daha konzervatif cerrahi uygulanabilmektedir
1. Figge CD, Gaudenz R: nvasive carcinoma of the vulva. Am J Obstet Gynecol 1974;119:382. 2. Franklin EW, Rutledge FD: Epidemiology of epidermoid carcinoma of the vulva. Obstet Gynecol 39:165,172. 3. Brinton LA, Nasa PC, Mallin K, et al: case control study of cancer of the vulva. Obstet Gynecol 1990;75:859. 4. Buscema J, Woodruff JD, Parmley TH, et al: Carcinoma in citu of the vulva. Obstet Gynecol 1980;55:225. 5. Collins CG, Lee FY, Roman-Lopez JJ: Invasive carcinoma of the vulva with lymp node metastases. Am J Obstet Gynecol 1971; 109:446.
6. Bloos JD, Liao SY, Wilczynski SP, et al: Clinical and histological features of vulvar carcinomas analysed for human papillomavirus status: evidence that squamous cell carcinoma of the vulva has more than one etiology. Hum Pathol 1991;22:711. 7. Nuova GJ, Delvenne P, MacConnel P, et al: Correlation of histology and detection of human papillom virus DNA in vulvar cancers. Gynecol Oncol 1991;43:275. 8. Hacker NF. Surgey for malignant tumors of the vulva: In Gershershon DM, Curry S. (eds): Operative Gynecology: Philadelphia, WB, Saunders, 1993 9. Homesley HD: Management of vulvar cancer. Cancer 1995; Nov 15;76:2159-70. 10.
Homesley HD, Bundy BN, Sedlis A, Jordan E, Berek JS, Janhsan A, Mortel R: Prognostic factors for groin node metastasis in squamous cell carcinoma of the vulva (a Gynecologic Oncology Group study). Gynecol Oncol. 1993 Jun;49(3):279-83. 11. Homesley HD, Bundy BN, Sedlis A, Jordan E, Berek JS, Janhsan A, Mortel R: Assessment of current International Federation of Gynecology and Obstetrics staging of vulvar carcinoma relative to prognostic factors for survival. Am J Obstet Gynecol. 1991; 164(4):997-1003. 12. Sedlis A, Homesley HD, Bundy BN, et al: Positive groin lymph nodes in superficial squamous cell vulvar cancer. Am J Obstet Gynecol 1987;156:1159. 13. Di Saia PJ, Creasman WT, Rich WM: An alternative approach to early cancer of the vulva. Am J Obstet Gynecol 1979;133;2: 825.
14. Hacker NF, Nieberg RK, Bewrek JS, et al: Süperficially invasive vulvarcancer with nodal metastases. Gynecol Oncol 1983;15: 65. 15.
Hacker NF, Berek JS, Lagasses LD, et al: Management of regional lymph nodes and their prognostic influences in vulvar cancer. Obstet Gynecol 1983;61:408. 16.
Tausig FJ: Cancer of the vulva: an analysis of 155 cases. Am J Obstet Gynecol 1940;40:764. 17. Way S: The anatomy of the lymphatic drainage of the the vulva and its influence on the radical operation for carcinoma. Ann R Coll Surg Engl 1948;3:187. 18. Way S: Carcinoma of the vulva. Am J Obstet Gynecol 1960;79: 692. 19.
Podratz KC, Symmods RE, Taylor WF: Carcinoıma of the vulva: Analysis of the treatment failures. Am J Obstet Gynecol 1982; 143:340. 20.
Burke TW, Stringer CA, Gershenson DM, et al: Radical wide excision and and selective inguinal node disection for squamous cell carcinoma of the vulva. Gynecol Oncol 1990;38:328. 21.
Homesley HD, Bundy BN, Sedlis A, Adcock L: Radiation therapy versus pelvic node resection for carcinoma of the vulva with positive groin nodes. Obstet Gynecol 1986;68:733. 22.
Dvoretsky PM, Bonfiglo TA, Helmkamp F, et al: The pathology of süperficially invasive thin vulvar squamous cell carcinoma . Int J Gynecol Pathol 1984;3:331. 23.
Burke TW: Changing surgical approaches to vulvar cancer. Curr Opin Obstet Gynecol 1992;4:86. 24. Stehman FB et al: Early stage I carcinoma of the vulva treated with ipsilateral süperficial inguinal lympadenectomy and modified radical hemivulvectomy: A prospective study of the Gynecologic Oncology Group. Obstet Gynecol 1992;79:490. 25.
Kaplan AL, Kaufman RH: Management of advanced carcinoma of the vulva. Gynecol Oncol 1975;3:220. 26. Krag D, Weaver D, Alex J, Fairbank JT: Surgical resection and radiolocalization of the sentinel lymph node in breast cancer using a gamma probe. Surg Oncol 1993;2:235-40. 27. Morton D, Wen D, Wong J, Economou JS, Cagle LA, Storm FK, et al: Technical details of intraoperative lymphatic mapping for early stage melanoma. Arch Surg 1992;127:392-9. 28. Levenback C, Burke T, Gershenson D, Morris M, Malpica A, Ros MI: Intraoperative lymphatic mapping for vulvar cancer. Obstet Gynecol 1994;84:163-7. 29. Sliutz G, Reinthalter A, Lantzch T, Mende T, Sinzinger A,Kainz C, Koebl H: Lymphatic mapping of sentinel nodes in early vulvar cancer. Gynecol Oncol, 2002;84(3):449-52. 30. Moore RG, DePasquale SE, Steinhoff MM, Gajenwsi W, Steller M, Noto R, Falkenberry S: Sentinel node identification and the ability to detect metastatic tumor to inguinal lymph nodes in squamous cell cancer of the vulva. Gynecol Oncol 2003;89(3): 475-9.
64 Sinan Berkman ve Samet Topuz:Vulva kanserinde prognoz ve yönetim Yüklə 118,34 Kb. Dostları ilə paylaş:
|