544
canfəşanlıq elədi.Bunlarçün təmiz,müqəddəs heç nə yoxdur,hətta öz dostlarının ölümündən
belə çirkin möhtəkirlikləri üçün istifadə etməklən çəkinmirlər. Nekorolqda belə dostlarının
içgi düşgünü olduğunu utanmadan aləmə car çəkirlər, məhz bu səbəbdən öldüyünü
bildirirlər, sonra da Yazıçılar Birliyinin rəhbərlərinə qarğışlar yağdırırlar, guya mərhumu
içizdirən onlar özləri yox, biz imişik. Bunları cin atına mindirən olur ki,Yazıçılar Birliyi
ölkədə ən pak,təmiz,rüşvətsiz, əliəyrisizlik,dələduzluqsuz işləyən təşkilatlardandır. Öz
xəbis xislətlərinə görə düşünürlər ki,Birliyin rəhbərliyi də onların əlinə fürçsət düşsəydi
necə hərəkət edəcəkləri şəkildə hərəkət etməliydi,yəni mümkün olanı qamarlamaq,q
opartmaq, olan qalanı satmaq… Xam xəyallarında bir gün Birliyi ələ keçirib məhz belə
talan edəcəkləri haqda sayıqlayırlar. Ya da elə bilirlər ki, Birliyin indiki rəhbərliyi gedən
kimi bunların hamısını yığıb hərəsinə əlli qram istedad paylayacaqlar,ortabab şair kimi
tanınan Xalq şairi adı alacaq, «Flankəsin qanını şərbət kimi içərdim» deyən «nasir»
Hollivuda vampir roluna dəvət ediləcək. Altmışıncıların ölümlərini səbrsizliklə gözləyənlər
anlamır ki, onların yerinə yeni-yeni sağlam nəsillər - gələcək. Ölüyuyan mürdəşirlər isə isə
bütün nəsillərin ölümünü gözləyə - gözləyə bir gün öz şərəfsiz və puç ömürlərini başa
vuracaq,çirkə çıxıb dünydan izsiz-soraqsız gedəcəklər.75-illik tədbirinə və «Sərhədsiz söz»
forumuna dələn qonaqlar Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin belə yüksək səviyyə də mövcüd
olması,yaşaması, jurnallarının nəşri haqqında,elə bu tədbirlərin belə yüksək səviyyədə
keçirioməsi,dövlətin ədəbiyyata qayğısı haqqında fərəhlə, sevinclə, iftixar-la,bəziləri isə
hətta həsədlə danışırdılar.Küçə yazarlarının fikri-zikri isə odur ki, necə edək Birlik nec
dağılsın, yıxılsın.Arzuları gözlərində qalacaq.
Birliyin fərəhli bayram günlərində,gələn hörmətli qonaqların mənim haqqımda ən
yüksək sözlər dediyi saatlarda yandığından cızdağı çıxan bir «anarşünas» «Anarın qara
günləri» adlı köşə-küçə sayaqlaması yazmışdı. Məni nədə ittiham edirdi: atamı qorumaqda.
Bəli, tək mən deyil,hər bir qeyrətli oğulun borcu atasının xatirəsinə növ-bənöv
koreşənlərdən qorumaqdır. Həmin müəllifin başqa bir tayı mənə irad tutur ki, yalanlar
qarşısında «mıkk eləmirəm».Mən həmişə yalanlara qarşı ,o cümlədən belələrinin
545
uydurduqları yalanlara qarşı sözümü açıq demişəm,yazmışam, «mıkk eləməyi», «pıkk
eləməyi» isə belələri yaxşı bacarır.
Mən ancaq abunəçisi olduğum «Azadlıq»da haqqımda yazılanlardan söz
açdım.Almadığım, oxumadığım,amma bəzən sorağı qulağıma çatan neçə-neçə başqa
bulvar qəzeti də var və onlar da barəmdə ağızlarına gələni yaşırlar.Səciyyəvidir ki,
Yazıçılar Birliyiylə hər hansı dövlət rəsmisi arasında kiçik bir mübahisə olan kimi özünü
«müxalifət» kimi qələmə verən mətbuat dərhal qarğa-quzğun kimi Birliyimizin üstünə
düşür, necə deyərlər «xoruzun quyruğu da» onda görününr. Belələrinin hardan və necə
idarə olunduqları da aydın olur. Bir vaxtlar «Heydər Əliyevin ölüm xəbərini gətirənə nişan
üzüyümü verərəm»- yazan xanım «onda elə fikirləşirdim, indi belə fikirləşirəm» - deyə
sifətini 180 dərəcə dəyişərək deputat edildi,imtiyazlar qazandı.İndi də heç bir dəxli
olmadığı ədəbiyyat haqqında hökmlər verməyə başlayıb.Hörmətli Prezidentimiz İlham
Əliyev Yazıçılar Birliyi rəhbərliyinə gənclərə xüsusi diqqət yetirdikləri üçün
minnətdarlığını bildirdiyi halda bu deputat xanım «Bizim yol» qəzetində,Anarın guya
ki,gənclərə kömək etməməsi haqqında uydurmaları təkrar edir.Gözləyək görək bu deputat
xanım növbəti dəfə haçan sifətini dəyişib «Onda elə düşünürlüm,indi belə düşünürəm»
deyəcək.
Belə təhqirlər, böhtanlar, qarayaxmalar həddini aşanda bir çox namuslu ziyalılar
buna dözməyib mətbuatda etirazlarını bildirirlər.Bu kitabda onlardan ancaq bir neçəsi
verilir:
Ziyali beyni bizim milli sərvətimizdir.Bununla belə milli sərvəti qorumaq, ona qayğı
göstərmək də vacibdir,Amma etiraf edək ki,qiymətli adamlarımızı qorumaq,onlara qayğı
göstərmək bir yana.yuxarıda dediyim kimi,ömrünü millətinin dərdlərini dilə
gətirməyə,uzun illər içində yaşadığımız totalitar rejimin kökünü baltalamağa həsr etmiş
Anar kimi ziyalılarımızı yerli-yersiz sancmağa,özümüzdən incitməyə ehtiyac var idimi?
Axı,son 2-3 ildə bəzi qəzetlərin işi-peşəsi Anar kimi hörmətli ziyalılarımızı neştərləməkdən
ibarət olmuşdur. İstiqlalımızı qazanandan sonra sovet imperializminin kökünü baltalayan
«Adamın adamı», «Anlamaq dərdi», «Yaxşı padşahın nağılı» kimi o vaxt böyük cəsarət
546
tələb ebən əsərləri yaşmış Anarın xidmətlərinin bu gün qiymətləndirmək əvəzinə,cürbəcür
atmacalarla onun yersiz «ifşası» ilə məşğul olmaq mədəni xalqa yaraşarmı?
Bəxtiyar Vahabzadə
Son vaxtlar mətbuatda Anara qarşı böhtan kompaniyası mənim yadıma çox şeyləri
saldı. «Kommunist» qəzetində(müəllifləri sadalamağa nə hacət…) «Ağ limana» amansız
hücumlar,yüksək tribunalarda «Qobustanın» məhkəməsi, dilin təmizliyi uğrunda
mübarizədə akademik çevrələrində ona vurulan zərbələr,Moskvada «Tarix» dərgisində
vurulan pantürkist damğası, «meşşan yazar» ünvanlı kommunist suçlaması…elə bu günə
qədər davam edirsə,görəsən dəyişən nədir?Deyəsən dəyişməyən qara güclər,dəyişənsə
Zamandı.
Dilimizin adı dəyişildi,milli varlığı-mıza hücum məqamlarında Anar öz
simasını,ziyalı mənliyini saxladı.Bunu bilənlər bilir.
Vaxtilə Rəsul Rza ailəsinə amansız hücumların heç olmasa bir hissəsini oxumaq
istəyən Rafael Hüseynovun «Rəfibəylilər» kitabına üz tutsun.Rəsul Rza ailəsinə,Rəsul
Rza,Nigar Rəfibəyli şəxsiyyətinə, Anara haqsız hücumların bir kitabxanası mövcuddur.
İndi Anara yeni hücum yazıları çarəsizlikdən başqa bir şey adlana bilməz.Kimdir bu
«hücümçular»?
-Ailəsi,qanı qarışmış durək(durəng - iki rəngli,qanı soyu qarışmış)taleli çoxrəngli
yazarlar.
-Yaza bilməyən yazıçının fəsadı ətrafa zəhəp-irin səpələməkdirsə, qoy istədiyi qədər
səpsin.Heç bir şey dəyişməyəcək.
-Etnik iddəaları milli varlığa,müstəqilliyə qarşı dayanan etnik azlığın bəzi üzdəniraq
nümayəndələri. Əvvəlcə özlərinə hədəf Xudu Məmmədovu,Anarı,Ziya Bünyadovu
seçirlər. Sonra imkan düşən kimi daldan gələn dəstəklərlə Ləzgi dövləti,Talış-Muğan
respublikası,Kürd imperiyası,Tat legionu iddialarında bulunan xəyalpərvər xəyanətkarlar.
-Ədəbiyyatda ala bilmədiyi haqqını iftiralarda almaq istəyən ədəbiyyvat xəstələri və
bir növ «yazarlar».Təəssüf ki,bu yazarların tərcümeyi-halları özlərinin yadından çıxıb.