Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
190
– EĢitmək belə istəmirəm, – Korovyev lap onun qulağına pıçıldadı, – bizdən olmaz, əcnəbilərdən isə olar. Siz onun xətrinə dəyərsiniz, Nikanor Ġvanoviç, yaxĢı düĢməz. Zəhmət çəkmisiniz... – Ciddi cəzalandırılır, – sədr zorla eĢidiləcək səslə pıçıldayıb, yan-yörəsinə baxdı. – ġahid-zad var? – Korovyev onun o biri qulağına pıçıldadı, – sizdən soruĢuram, var? Nə olub sizə? Sonralar sədrin israrla dediyi kimi, bu vaxt möcüzə baĢ verdi: paçka özü sürüĢüb onun portfelinə girdi. Sonra isə sədr üzgün, hətta heysiz vəziyyətdə mənzildən çıxdı. BaĢında cürbəcür fikirlər dolaĢırdı. Nitsadakı villa, təlim görmüĢ piĢik, həqiqətən də, Ģahidlərin olmaması, Pelageya Antonovnanın kontramarkaya sevinəcəyi fikri də baĢında fırlanırdı. Bunların bir-birilə əlaqəsi olmasa da, hər halda, xoĢ fikirlər idi. Buna baxmayaraq, sədrin ürəyinin lap dərinliyinə, elə bil, iynə batırırdılar. Bu, narahatlıq iynəsi idi. Üstəlik də, elə pilləkəndəcə ağlına gələn bir fikir sədri sarsıtdı: "Əgər qapıda möhür var idisə, tərcüməçi kabinetə necə girmiĢdi?! Və necə oldu ki, o – Nikanor Ġvanoviç bunu downloaded from KitabYurdu.org
191
soruĢmadı?" Sədr bir müddət pilləkənlərə baxıb qoyun kimi gözlərini döydü, sonra qərara aldı ki, tüpürsün buna və qəliz suallarla özünə əziyyət verməsin... Sədr mənzili tərk edən kimi yataq otağından zəif bir səs eĢidildi: – Bu Nikanor Ġvanoviç mənim xoĢuma gəlmədi. O, hiyləgər və haramzadadır. Elə etmək olmazmı ki, o bir də gəlməsin? – Messir, əmrinizə müntəzirəm!.. – Korovyevin artıq xırıltılı yox, təmiz və gur səsi haradansa eĢidildi. O saat da lənətə gəlmiĢ tərcüməçi dəhlizdə peyda oldu, telefonun nömrəsini yığıb, nədənsə, ağlamsına-ağlamsına dəstəyə dedi: – Alo! Özümə borc bilirəm xəbər verəm ki, bizim Sadovaya küçəsində yerləĢən 302-bis nömrəli binanın mənzil yoldaĢlığının sədri Nikanor Ġvanoviç Bosoy valyuta alveri edir. Hal-hazırda onun otuz beĢ nömrəli mənzilində, tualetin havaçəkənində qəzetə bükülmüĢ dörd yüz dollar var. DanıĢan həmin binanın on bir nömrəli mənzilinin sakini downloaded from KitabYurdu.org 192
Timofey Kvastsovdur. Sizi and verirəm, adımı gizli saxlayın. Sədrin intiqam alacağından qorxuram. Və əclaf dəstəyi asdı. 50 №-li mənzildə daha nələrin baĢ verdiyi məlum deyil, ancaq Nikanor Ġvanoviçin evində nələr baĢ verdiyi bəllidir. O, tualetə girib cəftəni vurandan sonra tərcüməçinin zorla verdiyi pul paçkasını portfeldən çıxarıb, dörd yüz rubl olduğunu yəqin etdi. Bu paçkanı Nikanor Ġvanoviç qəzetə büküb, ventilyasiyanın deĢiyinə qoydu. BeĢ dəqiqədən sonra sədr öz kiçik qonaq otağındakı stolun arxasında oturmuĢdu. Arvadı mətbəxdən onun üçün səliqə ilə doğranmıĢ, üstünə bolluca göy soğan səpilmiĢ siyənək balığı gətirdi. Nikanor Ġvanoviç bir qədəh araq süzüb içdi, ikinci qədəhi içdi, çəngələ üç parça siyənək balığı keçirdi... və bu zaman qapının zəngi çalındı, Pelageya Antonovna isə buğlanan qazanı gətirdi, bircə dəfə baxmaq kifayətdi ki, bu qatı, qaynar borĢun içində dünyanın ən dadlı nemətinin – kəllə sümüyünün olduğunu dərhal biləsən. Nikanor Ġvanoviç ağzının suyunu udub, it kimi mırıldadı: downloaded from KitabYurdu.org
193
– Sizi görüm lənətə gələsiniz! Yeməyə də qoymurlar. Heç kimi içəri buraxma, mən yoxam. Yoxam. Mənzilə görə, denən, zəhlə tökməsinlər. Bir həftədən sonra iclas olacaq... Arvadı dəhlizə qaçdı, Nikanor Ġvanoviç isə od püskürən göldən çömçə ilə uzununa çatlamıĢ sümüyü çıxartdı. Elə həmin vaxt yemək otağına iki adam girdi, onların da arxasınca nəyə
görəsə ağappaq ağarmıĢ Pelageya Antonovna. Adamları görəndə Nikanor Ġvanoviçin də rəngi qaçdı və o ayağa qalxdı. – Tualet haradadır? – ağ yaxalıqh köynəkdə olan təĢviĢlə soruĢdu. Nəsə yemək stoluna dəyib taqqıldadı (Nikanor Ġvanoviç qaĢığı əlindən müĢəmbənin üstünə salmıĢdı.). – Buradadır, buradadır, – Pelageya Antonovna cəld dilləndi. Gələnlər tələsik dəhlizə cumdular. – Axı nə olub? – Nikanor Ġvanoviç gələnlərin arxasınca gedə-gedə astadan soruĢdu, – bizim evdə elə bir Ģey ola bilməz... Bəs sizin sənədləriniz... üzr istəyirəm... downloaded from KitabYurdu.org 194
Ağ köynəkli gedə-gedə sənədini Nikanor Ġvanoviçə göstərdi, o biri isə həmin vaxt tualetdə kətilin üstünə çıxıb, əlini ventilyasiyaya soxmuĢdu. Nikanor Ġvanoviçin gözlərinə qaranlıq çökdü. Qəzeti açdılar, ancaq paçkadakılar rubl yox, üzərində qoca bir kiĢinin Ģəkli olan, indiyə qədər görmədiyi yaĢıl, ya göy pullar idi. Burası da var ki, Nikanor Ġvanoviç bütün bunları düz-əməlli görə bilmədi, gözlərinin qabağında dairələr oynaĢırdı. – Ventilyasiyada dollarlar, – ağ köynəkli flkirli halda dedi və Nikanor Ġvanoviçdən mülayimcəsinə, nəzakətlə soruĢdu: – Sizin bağlamadır? – Yox! – Nikanor Ġvanoviç vahiməli səslə cavab verdi, – düĢmənlər atıblar! – Belə Ģeylər olur, – ağköynəkli razılaĢdı və yenə mülayimcəsinə əlavə etdi:– Neyləyək, qalanlarını da təhvil vermək lazımdır. – Yoxumdur! Allah haqqı yoxdur, indiyə qədər əlimə də almamıĢam! – sədr bağırdı. O, əlaqəsiz sözlər qıĢqıra-qıĢqıra kamoda tərəf atıldı, hay-küylə siyirməni çəkib, içindən portfeli çıxartdı. downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|