201
köynəyində, Ģalvarda, çəkməsiz, ruhi xəstəyə oxĢayan
Ģabalıdı saçlı bir adam gəlib Varyetenin direktoru Lixodeyev
olduğunu deyib Direktor Lixodeyevin harada olduğu barədə
Yaltaya təcili teleqram vurun".
– Hoqqabaz! – Rimski bərkdən dedi və əlavə etdi: – Bu
da bir sürpriz!
– Yalançı Dmitri, – Varenuxa qalan sözləri telefonun
dəstəyinə dedi: – Teleqrafdır? Varyetenin hesabına. Təcili
teleqram qəbul edin... EĢidirsiniz?.. "Yalta, cinayət axtarıĢ
idarəsinə... Direktor Lixodeyev Moskvadadır. Maliyyə
direktoru Rimski..."
Yaltalı fırıldaqçı haqqındakı xəbərə baxmayaraq,
Varenuxa Styopanı telefonla harada gəldi axtarmağa baĢladı
və əlbəttə, heç yerdə tapmadı. Varenuxa dəstək qulağında,
özgə hara zəng vurmaq barədə düĢündüyü vaxt bayaq
teleqram gətirən qadın içəri girib, Varenuxaya yeni bir kağız
verdi. Varenuxa kağızı tələsik açıb oxuyandan sonra fit
çaldı.
– Ġndi nə olub? – Rimski əsəbi halda gözlərini qırpdı.
downloaded from KitabYurdu.org
202
Varenuxa teleqramı dinməzcə ona uzatdı və maliyyə
direktoru bu sözləri oxudu: "Yalvarıram inanın Volandın
hipnozu ilə Yaltaya atılmıĢam cinayət axtarıĢ idarəsinə
Ģəxsiyyətimi təsdiq edən təcili teleqram vurun Lixodeyev".
Rimski və Varenuxa baĢları bir-birinə toxuna-toxuna
teleqramı təkrar oxudular, oxuyub dinməzcə baxıĢdılar.
– VətəndaĢlar! – qadın birdən hirsləndi, – qol çəkin,
sonra nə qədər istəsəniz, susarsınız! Axı mən teleqram
daĢıyıram.
Varenuxa teleqramdan gözünü ayırmadan dəftərə əyri-
üyrü bir qol çəkdi və qadın getdi.
– Sən axı onunla saat on ikiyə iĢləmiĢ telefonla
danıĢmısan? – inzibatçı çaĢqınlıq içində dilləndi.
– Demək də gülüncdür! – Rimski bağırdı, – danıĢdım,
ya danıĢmadım, o, indi Yaltada ola bilməz! Bunu düĢünmək
belə gülüncdür!
– O, keflidir... – Varenuxa dedi.
– Kim keflidir? – Rimski soruĢdu və yenə bir-birinə
baxdılar.
downloaded from KitabYurdu.org
203
Yaltadan hansısa fırıldaqçının, ya dəlinin teleqram
vurduğuna Ģübhə yoxdur; ancaq bir Ģey qəribə idi: vur-tut
dünən Moskvaya gəlmiĢ Volandı yaltalı kələkbaz axı
haradan tanıyırdı? Lixodeyevlə Volandın əlaqəsi olduğunu
haradan bilirdi?
– "Hipnozla..." – Varenuxa teleqramdakı sözü təkrar
etdi, – axı Voland haqqında o, haradan bilir? – gözlərini
döydü və birdən qətiyyətlə bərkdən dedi: – Ola bilməz,
cəfəngiyatdır, cəfəngiyatdır, cəfəngiyatdır!
– Bu lənətə gəlmiĢ Voland harada qalır? – Rimski
soruĢdu.
Varenuxa dərhal əcnəbi turist bürosu ilə əlaqə saxladı
və Rimskinin təəccübünə rəğmən xəbər verdi ki,
VolandLixodeyevin mənzilində qalır. Sonra Lixodeyevin
evinin telefon nömrəsini yığıb, dəstəkdən gələn kəsik-kəsik
siqnallara bir xeyli qulaq asdı. Bu siqnalların arasında
uzaqdan ağır-ağır, dərdli-dərdli oxuyan bir səs eĢidilirdi:
"qayalar yurdum mənim..." – Varenuxa düĢündü ki, telefon
Ģəbəkəsinə radionun səsi qarıĢıb...
downloaded from KitabYurdu.org
204
– Ev cavab vermir, – Varenuxa dəstəyi yerinə qoydu, –
bəlkə, bir də zəng vurum...
Sözü ağzında qaldı. Qapıda yenə həmin qadın göründü
və hər ikisi – Rimski də, Varenuxa da onun qabağına
getdilər, o isə bu dəfə çantasından ağ yox, tünd rəngli vərəqə
çıxartdı.
– Artıq məsələ maraqlı Ģəkil alır, – Varenuxa tələsik
uzaqlaĢan qadını baxıĢları ilə ötürərək acıqla dedi. Vərəqəni
ilk olaraq Rimski götürdü.
Fotoqrafiya kağızının tünd fonunda qara sətirlər
aydınca seçilirdi:
"Sübut üçün mənim xəttim, mənim imzam Teleqramla
təsdiq edin Volandı gizlicə nəzarətə götürün, Lixodeyev".
Teatrlarda iĢlədiyi iyirmi il ərzində Varenuxa çox Ģeylər
görmüĢdü, ancaq bu yerdə hiss etdi ki, baĢı tormozlanıb və
adi, üstəlik də, mənasız sözdən baĢqa heç nə deyə bilmədi:
– Bu ola bilməz!
Rimski isə baĢqa cür hərəkət etdi. O, ayağa qalxdı,
qapını açıb kətildə oturmuĢ xidmətçi qadına qıĢqırdı:
downloaded from KitabYurdu.org
205
– Poçtalyonlardan baĢqa heç kimi içəri buraxma! – və
kabineti açarla bağladı.
Sonra yazı stolunun siyirməsindən bir qalaq kağız
çıxarıb, fotoqramdakı sola əyilmiĢ qara hərfləri Styopanın
dərkənarlarındakı və əyri-üyrü xətlərlə bəzədiyi imzasındakı
hərflərlə diqqətlə tutuĢdurmağa baĢladı. Masanın üstünə
əyilmiĢ Varenuxanın isti nəfəsi Rimskinin sifətini vururdu.
– Bu, onun imzasıdır, – nəhayət, maliyyə direktoru
qətiyyətlə dedi, Varenuxa isə əks-səda kimi cavab verdi:
– Onundur.
Rimskinin üzünə baxanda inzibatçı bu sifətdəki
dəyiĢikliyə mat qaldı. Onsuz da, arıq olan maliyyə direktoru,
elə bil, lap üzülmüĢdü, hətta qocalmıĢdı, buynuz sağanaqlı
eynəyinin altından baxan gözləri isə öz kəskinliyini itirmiĢdi
və bu baxıĢlarda təkcə həyəcan yox, həm də, elə bil, kədər
var idi.
Adam son dərəcə heyrətləndiyi anda nə edirsə,
Varenuxa da onu elədi. Kabinetdə oyan-buyana qaçdı,
çarmıxa çəkiblərmiĢ kimi iki dəfə əllərini yuxarı qaldırdı və
qrafindəki sarımtıl sudan düz bir stəkan içib bərkdən dedi:
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |