Z życia: Syn św. Moniki

• Z życia:

• Syn św. Moniki;

• - w latach 373- 382 jest wyznawcą manicheizmu (system religijny głoszący odwieczność dwóch sił: światła (dobra) i ciemności (zła)).

• - retor z wykształcenia - dopiero w 387 r. – przyjął chrzest - 391 r. – przyjął święcenia kapłańskie - 395 r. - został biskupem Hippony (obecnie Algieria)

• Najważniejsze dzieła:

• O Państwie Bożym,

• O wolnej woli,

• Wyznania

Platonizm chrześcijański a arystotelizm chrześcijański

• Platonizm chrześcijański a arystotelizm chrześcijański

• (św. Augustyn) (św. Tomasz)

• (interpretacja Pisma Św. z wykorzystaniem (interpretacja Pisma Św. z wykorzystaniem

• filozofii Platona i neoplatonizmu) filozofii Arystotelesa)

3) Philosophiae ancilla theologia (Filozofia służebnicą teologii) Augustyna

• 3) Philosophiae ancilla theologia (Filozofia służebnicą teologii) Augustyna

• – brak rozróżnienia między filozofią a teologią

• [stąd może wynikać trudność w zrozumieniu wykładu z myśli Augustyna]

• a

• Autonomia filozofii względem teologii u Tomasza.

Na szczycie – Bóg – natura stwórcza (niezmienna w czasie i przestrzeni); (współistotna z dwoma pozostałymi osobami boskimi)

• Na szczycie – Bóg – natura stwórcza (niezmienna w czasie i przestrzeni); (współistotna z dwoma pozostałymi osobami boskimi)

• Forma pośrednia – Dusza ludzka – natura stworzona (niezmienna w przestrzeni, ale zmienna w czasie);

• Forma najniższa – Świat cielesny – natura stworzona (zmienna w czasie i w przestrzeni).

DEMIURG

• DEMIURG

• -TWÓRCA , Rzemieślnik

• Proces formowania

• świata

• (akt twórczy)

Absolut to niezmienna i wszechobecna Jednia:

• Absolut to niezmienna i wszechobecna Jednia:

• podstawa wszelkiego istnienia (a)

• zasada poznania (b)

• norma postępowania (c)

• (Augustyn nie formułuje żadnych argumentów za faktem stworzenia świata, ani na rzecz istnienia Boga; w tym względzie jest on teologiem, czyli przyjmuje te prawdy dogmatycznie)

Bóg jako podstawa istnienia (a)

• Bóg jako podstawa istnienia (a)

• W umyśle boskim tkwią, po platońsku pojmowane, idee wszystkich bytów [Bóg jako Logos-Mądrość], a przedmioty realne są ich realizacją.

• Świat, kosmos, który nas otacza, jest ustanowiony wg koniecznych zasad harmonii: miary, liczby i ładu.

• Jest nieustannie podtrzymywany w istnieniu przez Absolut na zasadzie kontemplacji i miłości.

• Bóg stworzył Niebo i Ziemie → Dusza i Ciało

• (obydwie sfery są zatem dobre) – wyraz miłości Bożej

• (czwarty atrybut)

• Dusza, jako stworzona na pierwszym miejscu, ma sobie podporządkować ciało;

• → poznanie intelektualne to poznanie Bożych idei [koncepcja iluminacji].

• (oderwanie od poznania zmysłowego – wątek „czysto” platoński)

• [Absolut jako zasada poznania (b)]

• Def. Człowiek to osoba → istota wolna i rozumna

• Zło moralne jest wynikiem istnienia ludzkiej wolnej woli;

• (zło naturalne – z niedoskonałości świata)

• Grzech pierworodny jako symbol pierwszego aktu wolitywnego;

• Dwa etapy w dziejach ludzkości:

• 1) Stan doskonałości (charakterystyka – w stanie Raju człowiek obcował z mądrością bożą bezpośrednio, stąd jego życie było w pełni szczęśliwe)

• 2) Stan upadku (charakterystyka; z chwilą gdy człowiek postanowił skorzystać z wolnej woli, sprzeniewierza się Bogu i wówczas następuje stan ziemski)

Stan doskonałości

• Stan doskonałości

• ↓

• Człowiek w stanie upadku

• ↓

• Dobrowolny akt wiary (w Jednego Boga, który jest Miłością i Mądrością)

• ↓

• Spłynięcie łaski bożej

• (czyli częściowy powrót do stanu pierwotnego)

• = iluminacja boża

• (miłość Boga i bliźniego jako najwyższa zasada moralna).

Iluminacja

• Iluminacja

• Koncepcja oświecenie bożego, czy łaski bożej – głosi, że nikt nie może poznać prawdy ani czynić dobra bez uprzedniej łaski bożej