Mavzu: Qiyosiy-tarixiy metod
(seminar)
1. Qiyosiy-tarixiy metodning shakllanish omillari.
2. Qiyosiy adabiyotshunoslik (adabiy komparativistika).
3. Qiyosiy-tarixiy metod va adabiy komparativistika orasidagi farqlar haqida.
4. A.N.Veselovskiyning qiyosiy-tarixiy adabiyotshunoslik nazariyasi.
5. V.M.Jirmunskiyning ilmiy qarashlari.
Qiyosiy-tarixiy adabiyotshunoslikning shakllanish omillari
•
Iogan Gotfrid Gerder (1744–1803) turli xalqlar folklorini o„rganishga, ularda
umumiy jihatlarni topishga, tillarning
kelib chiqishiga qiziqadi; Yevropa xalqlari
madaniyatidagi mushtaraklikka e‟tibor qaratadi;
•
Iogan Volfgang Gyote (1749–1832) madaniyatshunoslikka “jahon
adabiyoti”
tushunchasini olib kirdi, bashariy madaniyatning birligi, xususan, Sharq va
Gʻarb madaniyatlarining umumiyligi g„oyasini ilgari surdi;
•
Georg Vilgelm Fridrix Gegel (1770–1831) estetik ta‟limotida tarixiylik
prinsipi ustuvor bo„ldi, “Sharq” va “Gʻarb” tushunchlarini jug„rofiy va
madaniyatshunoslik
nuqtayi nazarlaridan asosladi; ularni bir-biri bilan chambarchas
bog„liq, doimiy aloqadagi va bir-biriga zid ma‟naviy-ruhiy olamlar deb talqin qildi.
Qiyosiy-tarixiy adabiyotshunoslikning shakllanish omillari
•
Qiyosiy-tarixiy
tilshunoslikning shakllanishi; sanskritning Yevropa tillari
uchun umumiy “bobotil”
ekanligining isbotlanishi;
•
“mifologik maktab”ning oyoqqa turishi, aka-uka
Grimmlarning Yevropa
xalqlari kelib chiqishining umumiyligini ularning mifologiyasidagi umumiylik orqali
izohlashi;
•
Turli xalqlar madaniyatida umumiy kelib chiqish bilan bog„liq bo„lmagan
mushtarakliklar ham borligi, ular xalqlar
orasidagi tarixiy aloqalar, mifologik
tasavvurlar va folklor motivlari migratsiyasi bilan bog„liqligining
anglanishi;
mifologik maktabga zid o„laroq, Teodor Benfey “o„zlashtirish nazariyasi”ni oldinga
surishi.