1 Ramiz Dəniz
Yüklə 2,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
45 çıxarılsın. Bunun üçün Muradyanlar ailəsi kənddə yaşayan azərbaycanlıların köməyindən istifadə edib, “Kamaz” mar- kalı yük maşını ilə evin əşyalarını Ağdam şəhəri istiqamə- tində çıxarmağa müvəffəq oldular. Həmişə loyallığını bildirən azərbaycanlılar qəti olaraq onların nə getməsinə, nə də ki, məişət və təsərrüfat mallarının çıxarılmasına mane oldular.
Albertin anadan olduğu kəndi tərk etməsi onun həyat yoldaşına pis təsir göstərdi. Ona görə ki, onlar burada yaşayan azərbaycanlılarla çox gözəl münasibətdə idilər və belə bir durumda onlardan ayrılmaq yaşlı qadın üçün qəribə görünürdü. Marqo qəti olaraq özü üçün doğma olan kəndi tərk etmək istəmədiyini bildirdi. Yaşlı qadının bu hərəkəti kənd camaatı tərəfindən birmənalı şəkildə qarşılanmadı. Artur atasından fərqli olaraq, anası kimi Qarabağda qalacağını bəyan etmişdi. Lakin o, anası kimi hazırda azərbaycanlıların böyük üstünlük təşkil etdiyi bu kənddə yox, əmisinin yaşadığı qonşu kənddə qalmağı qərara almış- dı. O, mexanizator kimi yaxınlıqda olan motoatıcı alayda işə düzəlmiş və orada sıradan çıxmış zirehli texnikanın təmiri ilə məşğul idi.
Daim yerli əhaliyə yaltaqlanan və onlardan istifadə edən Eduard isə gizlin şəkildə ekstremistlərlə əlaqəyə girmiş, azərbaycanlıların yaşadıqları kənddə destabilizasiya yarat-
46 maqda terrorçu qruplara köməklik göstərirdi. Lakin hər beş-altı gündən bir o, kəndə gəlib anasını yoxlayır və yerli qonşularla ünsiyyət yaradırdı.
Gecənin ortasına az qalmış Eduard qardaşı Arturla birlikdə gizlin yollarla anasının yanına gəlib onu yad etdilər və öz işlərini ehtiyatlı tutmaq üçün Qasım babanın köməyindən istifadə etməyi qərara aldılar. Onlar quldurlar kimi kəndin ara cığırları ilə hər şeydən ehtiyat edə-edə müharibə veteranının evinə yollandılar. Gizlin gəldikləri üçün yolda onları heç kim görmədi. İki millət arasında olan dostluq münasibətlərində dərin uçurum yarandığından qonşular bir-birilərindən ehtiyat edirdilər. Qasım baba öz otağında yatdığından, gecənin ortasına baxmayaraq onun oğulları Marizlə İlqar qonaqları balaca otağda qarşıladılar. Vəziyyəin ağırlığını hiss edən Eduard boynunu əyib yazıq görkəmdə İlqara dedi:
- Qonşu, Qarabağdakı vəziyyət daha kəskin xarakter alıbdır. Artıq silahlı adamlar mülki adamları qətlə yetir- məkdən belə çəkinmirlər. Evlər qarət edilir, bəzi hallarda isə yandırılaraq külə döndərilir. Bizim millətin nümayəndə- ləri qorxudan öz evlərini tərk edib daha təhlükəsiz yerlərə qaçırlar.
- Edik, bu təxribatları əsasən, elə erməni millətçiləri həyata keçirir və iki millət arasında düşmənçilik toxumu
47 səpirlər. Onlar demək olar ki, hər həftə azərbaycanlıların yaşadıqları kəndin birini ələ keçirir və onların əmlakını qarət edirlər. Bizim soydaşların ölüm siyahısı günü-gündən artır və bu qətllər cəzasız qalır.
- Millətçilərdən bizə nə? – deyə Artur məzlum halda araya girib qardaşının yerinə dilləndi. - Biz daim bir yerdə olmuş, xeyir-şərdə iştirak etmiş və bundan sonra da bir yerdə olacayıq. Dediyim odur ki, belə bir ağır günlərdə biz bir-birimizdən möhkəm yapışmalı və bir-birimizə yardım etməliyik. Şəxsən mən söz verirəm ki, işdir, bu kənd bizim millət tərəfindən təcavüzə məruz qalsa, onda mən bütün varlığımla burada yaşayan camaatı, onların mülkünü qoruyacaq və imkan verməyəcəm ki, burada nahaq qan axıdılsın. Əks təqdrdə burada yediyim tonlarla çörək mənim gözümdən gələr.
- Gec-tez cinayətkarlrın hamısı ədalət məhkəməsi qarşı- sında cavab verəcəklər. – deyə Mariz dilləndi. - Fitnəkarlar isə Qarabağ torpağından sürgün edilməlidir. Mən daim sənin ailənlə dostluq etmiş və ən ağır vəziyyətlərdə onları hər hansı təhlükədən qorumağa hazıram. Bizim dostluğu- muza heç kim maneəçilik törətməz.
- Elə atam da məni bura göndərəndə xahiş etdi ki, anamızdan muğayat olasan. – deyə Artur ümidlə dilləndi. -
48 Yaxşı bilirsiniz ki, anam sizlərə güvənərək burada qalmağa qərar vermişdi.
- Artur, bu barədə qəti olaraq narahat olma. – deyə İlqar qətiyyətlə dilləndi. - Marqo xalanı nəinki biz, hətta kənddə yaşayan hər bir azərbaycanlı müdafiə etməyə hazırdır.
Belə bir qənaətbəxş cavabdan məmnun olan hər iki erməni qardaşı dərindən nəfəs aldılar və rahat şəkildə qarşılarında olan çayı içməyə başladılar. Tülkü kimi hiylə- gər olan Eduard boş stəkanı nəlbəkiyə qoyan kimi dedi:
- Mən, təəssüflənirəm ki, doğulduğum kənddən qaçaq düşmüşəm. Bütün bu oyunları bizm başımıza açan türklərlə ruslardır. Onlar elə hey istəyirlər ki, aramızda müharibə başlasın və gəlib bizim torpağa yiyə dursunlar.
- Rusları başa düşdüm, bəs türklərin bu məsələlərə nə aidiyyatı var? – deyə çiyinlərini çəkən Mariz təəccüblə soruşdu.
- Guya bilmirsən, türklər bizim əzəli düşmənlərimizdir? – deyə Eduard əvvəlki tərzdə dilləndi. – 1915-ci ildə sülh və əminamanlıq şəraitində yaşadığımız şəraitdə onlar heç bir səbəb göstərilmədən milyon yarım ermənini qılıncdan keçirdilər. Elə indi də onlar belə bir fürsət axtarırlar. Onların imkanı olsa Yer kürəsində nə qədər erməni var, hamısını məhv edərlər.
Yüklə 2,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|