104
qısa müddət ərzində şəhər elitasının cərgəsinə daxil ola
biləcək. Ona görə ki, iyirmi beş ilə yaxın universitetdə
pedaqoq işləyən Sergeyin əlinin altından xeyli sayda imkanlı
valideynlərin övladları çıxmış və onların diplom almaqlarında
o, müstəsna rol oynamışdır. Məhz bu səbəbdən həmin
adamlar zamanla ayaqlaşa bilən pedaqoqun xətrini çox istəyir
və hər zaman onun hər hansı bir xahişini yerinə yetirməyə
hazır idilər. Bir sözlə, son illər Sergey pedaqoji fəaliyyəti
sayəsində hörmət-izzət sahibi olmuşdu və onun belə bir
nüfuzuna bütün həmkarları həsəd aparırdı. Lakin bütün bu
inkişafın qarşısında o, tanıdığı hər bir kasıb adama imkanı
daxilində kömək etməyi unutmurdu. Necə ki, vaxtilə özlərini
qaçqın kimi aparan Muradyanlar ailəsinə misilsiz yaxşılıq
etdiyi kimi. Eduard da həmin etimaddan sui-istifadə edərək
onunla qohum olmaq arzusunda idi və bununla bağlı hər gün
bacısı qızına xüsusi təlimatlar verirdi. Elə demək olar ki, hə-
min təlimatlar öz bəhrəsini vermişdi. Ona görə ki, Aleksandr
ikinci kursda oxuyan zaman Raisaya vurulmuş və söz
vermişdi ki, o, ehtiras içərisində alışıb-yanan erməni qızı ilə
ailə həyatı quracaq. Yüksək ambisiyalar ilə yaşayan qız artıq
təmiz qəlbli, sadəlövh oğlanı öz toruna salmışdı.
Bir dəfə iş elə gətirir ki, Sergey Eduardın yaşadığı evin
yanından keçəndə orada, uşaqdan tutmuş böyüyə kimi beş
nəfərə yaxın adam görür və qaçqın adı altında maskalanan
hiyləgər kişini yanına çağırıb, həmin adamların kim olduğunu
xəbər alır. Eduard da izah edir ki, həmin adamlar Stavropolda
105
yaşayan qohumlarıdır və bir neçə gün onların burada
qalacaqlarını bildirir. Əslində isə o, Rusiyaya qazanc ardınca
gələn öz həmyerlilərini qaldığı evdə kirayəşin kimi saxlamağa
başlamışdı. Bu azmış kimi həddindən artıq hiyləgər olan
Eduard həmin adamlara bildirmişdi ki, özü də onlar kimi bu
evdə kirayəşin qalır. Eduardın səmimiyyətinə inanan Sergey
heç bir şeyi ayırd etmədən öz yoluna davam edir.
Sergeyin pedaqoq kimi işlədiyi universitetin girişi həm
tələbələrlə, həm də pedaqoqlarla dolu idi. Gələn-gedən kim,
söhbət edən və adam gözləyən kim idi. Bu ali təhsil ocağı
Rusiya Federasiyasının ən qocaman tədris ocaqlarından biri
idi və burada dinindən, irqindən asılı olmayaraq cürbəcür
millətlərin nümayəndələri təhsil alırdı. Tarix fakültəsinin
sonuncu kursunda oxuyan ortaboylu, qarabuğdayı, enlisifət,
balaca gözlü, çatmaqaş, qara qalın saçlı, 22 yaşlı Nizami
dövlət imtahanlarına ciddi hazırlaşdığından onun demək olar
ki, asudə vaxtı yox idi. O, universitetin binasından çıxsa da,
oradan uzaqlaşmağa tələsmədi. Tələbə qolundakı saata baxıb
addımlarını zəiflətdi və heç kimə əhəmiyyət vermədən tez-tez
qapıya nəzər salmağa başladı. Sanki o, kiminsə gəlişini
gözləyirdi.
Binaya daxil olanların sayı çıxanların sayından çox az idi.
Bir az keçmişdi ki, qapının ağzında yaşı 21-22 olan, iri gözlü,
qara qalın qaşlı, azacıq enli burunlu, uzunsifət, sönük baxışlı,
solğun bənizli bir qız göründü. Qızın sifət quruluşundan və
rənginin dərisindən onun Qafqaz mənşəli olduğunu Nizami
106
əvvəldən bilirdi. Naməlum qız həyətə çıxıb o biri tələbələrin
arasında qarışsa da o, da kənardan durub, onu diqqətlə süzən
oğlanın qəribə baxışlarını öz üzərində hiss edərək, özünü ədalı
aparmağa başladı. Onlar qeyri-ixtiyari olaraq bir-birilərini
süzsələr də, amma yaxınlaşıb ünsiyyət qurmağa cürət etmir-
dilər. Elə bu vaxt həmin qıza arxadan gözlərində eynək olan,
təxminən 21 yaşlı, hündürboylu, ağsifətli, sarı seyrək saçlı,
arıq bir oğlan yaxınlaşıb, onunla salamlaşdı və söhbət edə-edə
həyətin darvazasına tərəf getməyə başladı. Nizami həmin an
başa düşdü ki, onlar bir-birilərini əyani surətdə tanıyırlar.
Lakin o, da həmin sarışın oğlanı tam da olmasa, kifayət qədər
tanıyır və hətta bir neçə dəfə onunla birlikdə fəal tələbə kimi
elmi-praktik konfranslarda iştirak etmişdi və bilirdi ki, onun
atası bu ali təhsil ocağının tarix fakültəsinin dekanıdır. Qızın
yanında olan Aleksandr Sergeyin oğlu idi. Onlar da Nizami
kimi universitetin sonuncu kursunda oxuyurdular.
Tanış tələbələr universitetin həyətindən çıxandan sonra
Nizami qeyri-ixtiyari şəkildə hər ikisinin dalına düşdü. Artıq
bir neçə gün belə bir marşruta öyrəşən Şamil yaxşı bilirdi ki,
qız yaxınlıqdakı metrostansiyasına gedib, oradan yaşadığı
qəsəbəyə yollanacaq.
Nizami yeni il başlayandan qızla maraqlansa da hələ də
onun adını və hansı millətə mənsub olduğunu ayırd etməmiş-
di. Onun fikirincə, həmin naməlum qız milliyyətcə gürcü,
osetin və ya abxazdır və dəqiq bilirdi ki, o, universitetin jurna-
listika fakültəsində təhsil alır. Adəti üzrə öz dərslərinə ciddi
Dostları ilə paylaş: |