1 Ramiz Dəniz
Yüklə 2,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
131 - Gedib, ağıldan kəm olan o biri nənəni dolayarsan. - O, ağıldan kəm olsa da, min dəfə səndən ağıllıdır. – deyə Janna ara vermədən cavab verdi. - Utanmırsınız, evdə qonaq ola-ola bir-birinizi sancırsınız? – deyə Eduard qızları sakitləşdirməyə çalışdı. – Tez olun, səsinizi kəsin. Araya sükut çökən kimi birdən Marqo - “Edik, qulaq as, gör nə deyirlər”, deyərək səsini ucaltdı. Bu məqamda hamının diqqəti mavi ekrana yönəldi. Hazırda televizorda gedən xəbərlər verilişində Xocalı soyqırımı ilə bağlı məlumat gedir- di. Orada Meksika parlamentinın rəsmi olaraq, ermənilərin cinayətini sübut edən Xocalı soyqırımının tanınması nümayiş olunurdu. Türk soyna qarşı nifrət bəsləyən Eduardın ailəsi həmin görüntüləri mavi ekranlarda seyr edəndə, ailə başçısı qışqır- bağır salmağa başladı: - Meksikalılar da özlərini xristian adlandırırlar? Onlar da türklər kimi ölümə layiqdirlər. - Edik, - deyə Marqo nəzərini oğluna tərəf yönəldərək səbirsizliklə soruşdu. - mən yaxşı başa düşmədim, Meksika Xocalı soyqırımını tanıyıbdır? - Qulaqların kardır, eşitmirsən? – deyə vəcdə gələn Eduard anasının üstünə elə qışqırdı ki, qoca arvad qorxudan kresloya qısıldı. - Əlbəttə tanıyıbdır. Əsəbləri tarıma çəkilən Eduard heç kimə əhəmiyyət vermədən cəld televizoru əlinə alıb ikinci mərtəbədən aşağı
132 tulladı. Həmin evdə onlardan başqa daha iki erməni ailəsi yaşayırdı və onlar da səs-küyü eşidib, nə baş verdiyini öyrən- mək üçün həmin otağa doluşdular. Qəzəbdən Eduardın əlləri tir-tir əsirdi və o, xəbəri soydaşlarına çatdıran kimi meksikalı- ları söyməyə, lənətləməyə başladı. Hətta Eduardın yaşlı anası Marqo Meksika parlamentinin çıxardığı ədalətli qərara tab gətirməyib, ürəyi infarkt oldu. Daim kin-küdurət içərisində yaşamış həmin eybəcərləşmiş qarı “ola bilməz” deyərək, yerə sərildi və heç bir dəqiqə keçməmiş ürək çatışmamazlığından dünyasını dəyişdi. - Türklər mənim nənəmi öldürdülər. – Elizabet hay-gurufla qışqıraraq, ölən qarını qucaqladı. Həmin an Karmenin halı pisləşdi və o, başını tutub, öz dilində türklərin ünvanına qarğış yağdıra-yağdıra yerə sərildi. Eduard kin-küdurət içərisində yaşayan qarının ölən cəsədini yerdən götürüb divana uzatdı və dərhal kiçik qızına tərəf getdi.
Bütün bu hadisə Aleksandrın gözləri önündə baş verirdi. O, ətrafındakı adamların hiddətləndiyini görüb qorxusundan otağın bir küncünə sıxıldı. Janna da həmin ağlasığmaz səhnənin iştirakçısına çevirilmişdi. Hazırda gözləri bərələ qalan və dili tutulan Aleksandr ruhi xəstələrin hərəkətlərini xatırladan həmin anormal hərəkətlərin şahidi sayılırdı. Həmişə özlərini mədəni göstərməyə çalışan həmin sakinlərin, bu dəfə əyani surətdə iç üzü açlmışdı. Onlarda demək olar ki, insanlıqdan heç bir əsər-əlamət qalmamışdı.
133 Başqasının ədlətli qərarına bu dərəcə sərt reaksiya vermək və özünü dağa-daşa çırpmaq, ümumiyyətlə bu cür anormal hərəkət heç bir məntiqə sığmırdı. Aleksandr onların belə bir təşviş keçirməsini görüb özünə nifrət edərək tələsik halda oradan uzaqlaşdı. O, evinə gələndə atası ilə qonaq zalında üzləşdi. Tarixçi pedaqoq evdə bərk səslə televizora baxdığı üçün qonşu həyətdəki səs-küyü eşitməmişdi. Sergey oğlunun həyəcanlı olduğunu görüb, israrla soruşdu: - Saşa, sənə nə olubdur? Kimsə xətrinə dəyibdir? - Mənim xətrimə kim dəyə bilər? – deyə oğlan özünü ələ almağa çalışsa da, daxilindəki gərginliyi dəf edə bilmədi. – Sadəcə olaraq, bu gün mən elə bir səhnənin şahidi oldum ki, az qala özümü dəlixanada olduğumu zənn edəm. Ağlıma gəlməzdi ki, insanlar hər hansı bir vizual görüntüdən kəskin şəkildə dəyişə bilər. - Oğlum, sənə nə olub axı? – deyə ata həyəcanla soruşdu. Bundan sonra o, Eduardgildə baş verən hadisəni atasına ərz etdi. Əvvəlcə Sergey oğlunun sözlərinə inanmaq istəmədi, lakin son anda bunun həqiqət olduğunu anladı. Bu bir növ onun üçün həyəcan təbili sayılırdı. Axı, hərtərəfli Eduarda etibar edən Sergey Elizabeti almaqla, onunla qohum olmağı planlaşdırmışdı. Bundan əlavə Eduard dəfələrlə vurğulamışdı ki, Aleksandr Janna ilə ailə həyatı qursa, onlar daim xoşbəxt olacaqlar. Qaçqın ermənilərin evində baş verən qəribə olay rus pedaqoqunu çaş-baş saldı.
134 Əgər, Aleksandrın dedikləri düzdürsə, onda həmin o iki millətin arasındakı düşmənçılik həddindən artıq ifrat dərəcə- dədir. – deyə elmlər namizədi öz-özünə düşündü. – Hansısa bir parlamentin nümayəndələrinin kiminsə xeyrinə qərar çıxardığına görə, fatal sonluqla nəticələnən belə bir emosional reaksiya bildirmək, normal şəxsə xas olan bir hərəkət sayılmır. Belə çıxır ki, onların hamısı ruhi xəstədirlər. Qara- bağda başa çatan müharibənin üstündən təxminən 18 il keçir, Eduard isə ailəsi ilə birlikdə həmin münaqişənin ağrı-acısını indiyənə kimi hələ də yaddan çıxarmayıbdır. Belə bir ifrat düşmənçilik yalnız qanı nifrətlə yoğrulmuş sivilizasiyadan kənar insanlarda olur. Beləsinə qalanda, onda İkinci Dünya müharibəsində törədilən vəhşiliklərə, qətllərə, soyqırımlara görə Avropada yaşayan millətlərin əksəriyyəti, o cümlədən, ən ağır itkilərə məruz qalmış biz ruslar almanlarla illərlə düşmənçilik aparmalıyıq? Almanlar isə başqa dağıntı- ları demirəm, yalnız Drezdenin bombardıman edilib, darma- dağın edilməsinə görə ingilislərə və amerikanlara qarşı qisasçılıq hissi ilə yaşamalıdırlar. Fransızlar 1812-ci ildə Moskvanı talan edib külünü göyə sovuran zaman, biz ruslar da Parisə daxil olanda, həmin gözəl şəhəri darmadağın edib yandırmalıydıq? Mənə elə gəlir, Qarabağ müharibəsi zamanı həmin ailə həddindən artıq fiziki məhrumiyyətlərə məruz qaldığından onlar uzun müddət keçsə belə, hələ də həmin iztirabları yaddan çıxarda bilmirlər. İnsan bu dərəcədə kinli ola bilməz.
Yüklə 2,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|