91
sonra sizə necə yaraşır ki, Məni buraxaraq onu və zürriyətini dost
tutasınız? Mənə üsyanda ona itaət edəsiniz? O, sizin ən qəddar
düşməninizdir. Siz Mənim düşmənimi dost tutdunuz. Artıq Mən sizə
onunla düşmənçilik etməyi əmr etmişdim. Əgər bir insan Padşahın
düşmənini özünə dost tutarsa artıq o, insan ilə düşmən padşahın gözündə
eyni olar. Padşahın düşmənini dost tutduğuna görə. Məhəbbət və itaət nə
vaxt tamamlanır? Nə vaxt ki, insan itaət etdiyinin düşmənlərini düşmən
tutar, sevdiklərini də sevər. Amma sən Padşahın düşmənlərini dost tutasan
və sonra da iddia edəsən ki, mən padşahı sevirəm. Bu qeyri mümkündür.
Hətta bu padşahın düşməni sizə düşmən olmadığı halda. O, ki qaldı
şeytana o, həm sizin, həm də Allahın düşmənidir. Ağıllıya necə yaraşar ki,
öz düşmənini və Allahın düşmənini dost tutsun. O, Allah ki, ondan başqa
Rəbb yoxdur. Şeytan həm Rəbbimizin, həm də bizim düşmənimiz olduğu
üçün bizdən tələb olunur ki, biz də onu özümüzə düşmən tutaq. (Allah)
Mən İblisi düşmən tutdum. Nəyə görə? Çünki o, mələklərlə birlikdə
Atanıza səcdə etmədi. Mənim onu düşmən tutmağım sizə görə idi. Sonra
bu düşmənçiliyin aqibəti nə oldu? Sizlər onunla saziş bağladınız.
44. Günahlar din və dünyanın bərəkətini silər. Həmçinin də ömrün,
ruzinin, əməlin, elmin və itaətin bərəkətini də silər. Ümumilikdə isə o,
dinin və dünyanın bərəkətini silir. Görürsən ki, Allaha asi olan kimsənin
nə dinin də, nə dünyasında, nə də ömründə bərəkət vardır. Yer üzündən
bərəkətin qaçmasına səbəb yalnız insanların günahlarının səbəbidir. «Əgər
o, məmləkətin əhalisi iman gətirib (pis əməllərdən) çəkinsəydilər, sözsüz
ki, onların başlarına göydən və yerdən bərəkət yağdırardıq. Lakin onlar
(öz Peyğəmbərlərini) yalançı hesab etdilər. Biz də onları qazandıqları
günahlara görə məhv etdik». (əl-Əraf 96). «Əgər onlar o, yolda doğru-
düzgün olub sabit qalsaydılar, Biz onlara bol yağış verərdik ki, onları
bununla imtahana çəkək. Kim öz Rəbbini yad etməkdən üz çevirsə,
Allah onu məşəqqətli bir əzaba düçar edər». (əl-Cinn 16-17). Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «Kişi etdiyi günahı üzündən
ruzisindən məhrum qalır»
207
. Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «Ruhul Qudus qəlbimə, heç bir nəfsin ruzisi tamamlanmadan
ölməz» deyə üflədi
208
. O, halda Allahdan qorxun və halal yolla əldə
etməyə çalışın. Allah sevinc və rahatlığı qədərə rıza və inamda, hüzn və
kədəri isə şəkk və şübhədə qoymuşdur. Bundan əvvəl İmam Əhməd
«Zuhd» kitabında rəvayət edir: «Mən Allaham! Razı qalsam bərəkət
207
Əhməd 5/277, Tirmizi 2/20, İbn Məcə 4042.
208
Buxari 14/302, Beyhəqi 5/264, Əbu Nuaym 3/156, 7/158, Bəğavi «Şərhus Sunnə» 14/204
92
verirəm. Bərəkətimin isə sonu yoxdur. Qəzəb etsəm lənət ediərəm.
Lənətim isə yeddinci nəsilə qədər çatar».
Ruzinin və əməlin genişliyi onun çoxluğu ilə deyildir və həmçinin də
ömrün də uzunluğu ayların, illərin çoxluğu ilə deyildir. Bunların genişliyi
onda olan bərəkətlədir. Allahdan üz döndərərək başqası ilə məşğul olanın
həyatı yoxdur. Əksinə heyvanların həyatı onun həyatından daha da
xeyirlidir. İnsanın həyatı onun qəlbinin və ruhunun həyatıdir. Qəlbin
həyatı isə? Onu yaradana ibadətlə, Onu sevməklə, Ona qayıtmaqla, Ona
tövbə etməklə, Ona zikr etməklə rahatlaşmaqdadır. Əgər bir kimsə bu
həyatı itirərsə artıq bütün xeyiri itirmişdir. Hətta onun əvəzinə dünyadan
hər bir şey verilsədə onun yerini verməz. Hətta bütün dünya bütövlükdə
bu həyatın yerini vermir. Çünkü insanın itirdiyi hər bir şeyin əvəzi vardır.
Lakin insan Rəbbini itirərsə onun əvəzi yoxdur. Möhtac, fəqir möhtacsız
olanla, ölü diri ilə, aciz qadir ilə, məxluq da Xaliq ilə necə eyni ola bilər?
Allaha asi olmaq ruzinin və ömrün bərəkətinin silinməsinə səbəbdir.
Çünki günahkarların üzərində şeytan müvəkkəldir. Hökmüranlığı onların
üzərindədir. Allah onu günaha və günahkarlara həvalə etmişdir. Bu üzdən
də şeytanla əlaqəli və onunla birlikdə olan hər şeyin bərəkəti qaldırıl-
mışdır. Buna görə də insan yediyi, içdiyi, miniyə mindiyi, yaxınlıq etdiyi
zaman Allahı zikr edərək - Bismilləh - deməsi əmr edilmişdir. Çünki
Allahın adı zikr olunduğu zaman şeytan qaçar və bununla bərəkət hasil
olar. O, şey ki, Allah üçün deyildir onun bərəkəti çıxarılmışdır. Çünki tək
bərəkət verən Allahdır. Allaha nisbət edilən hər bir şey bərəkətlidir.
Kəlamı mubarək, Rəsulu mubarək, mömin qulu mubarək, Beyti Haramı
mubarək və kitabında altı ayədə bərəkətlə zikr etdiyi Şam torpaqları da
mubarəkdir. Elə isə bərəkətli olan sadəcə Odur, sadəcə Ona nisbət edilən
bərəkətlidir. Yəni Onun sevgisi, qulluğu, rızası bərəkətlidir. Kainat Onun
Rububiyyətinə və yaratmasına mənsubdur. Ondan uzaq olan sözlərdə və
əməllərdə heç bir bərəkət və heç bir xeyir olmaz. Ona yaxın olan hər bir
şey isə yaxınlığına görə bərəkətlidir.
Bərəkətin də əksi lənətdir. O şey ki, Allaha yaxındır onun bərəkəti
vardır, o şey ki, Allahdan uzaqdır ondan bərəkət götrülmüşdür. Allahın
lənət etdiyi yer, insan, əməl bunlar bərəkətdən və xeyirdən uzaq olan
şeylərdir. Bunlarla bağlı olan hər bir şeydə də bərəkət yoxdur. Artıq Allah,
İblisi lənətləmişdir və yaradılanlar içərisində də Özündən ən uzaq etdiyi
də odur. Ona görə də ona yaxın olan hər şey ona yaxınlığı və onunla
əlaqəsənə görə lənətlidir. Buna görə də elmin, ruzinin və ömrün
bərəkətinin silinməsində günahların böyük təsiri vardır. O, vaxt ki, Allaha
üsyan edilir malla, bədənlə, elmlə və s. şeylərlə bu əməllər sahibinin