6-mavzu. Korxonalarining mehnat resurslari. Reja
Mehnat unumdorligini o’lchash usullari
Yüklə 0,6 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Mehnat unumdorligini o’lchash usullari
Mehnat unumdorligini o’lchash usullari Natural usul Bir xildagi, turdosh mahsulotlari ishlab chiqishda ishlab chiqarish jarayoning unumdorligini ifodalashda qo’llaniladi Afzalligi - qulay, tushunarli, mahsulot ishlab chiqarish jarayonining xususiyatlarini aks ettiradi. Kamchiligi - keng miqyosda qo’llash mumkin emas, chunki iqtisodiyotning ko’plab tarmoqlari, aksariyat korxonalar faqat bir xil mahsulot ishlab chiqarishga ihtisoslashmagan Qiymat usul Turdosh bo’lmagan mahsulotlarni ishlab chiqarish samaradorligini ifodalash ko’rsatkichlaridan biri bo’lib, qiymat (pul) birligida o’lchanadi. Afzalligi - mehnat unumdorligini tarmoqlar bo’yicha, turli mahsulotlar ishlab chiqaruvchi koxonalarda o’lchash imkonini beradi. Kamchiligi - inflyatsiya jarayonlarini aniq hisobga olinmasa, olingan ko’rsatkich taxminiy natijaga ega bo’ladi; mahsulotishlab chiqarishdagi ichki, tarkibiy sifat o’zgarishlari aniq aks etmaydi. Mehnat usuli (norma-soatlarida ifodalanuvchi) ishlab chiqarilgan mahsulotning unga ketgan haqiqiy vaqt sarfiga nisbatan iborat bo’lib, mahsulot ishlab chiqarishga ketgan mehnat sarfiniunumdorlik nuqtai nazaridan baholashi imkonini bildiradi. Afzalligi – iqtisodiyotning barcha sohalarida ishlatilishi mumkin, taqqoslashga juda o’ng’ay. Kamchiligi - bu usulda mehnat unumdorligini o’lchash juda qiyin va ko’p vaqtni, xarajatni talab qiluvchi o’lchash va hisob ishlarini talab qiladi. Ishlab chiqarish hajmlari va mehnat unumdorligini o’lchashning qiymat usuli birmuncha murakkab ishlab chiqarish hajmlarini hisoblashda eng maqbul usulni muayyan shart-sharoitlardan kelib chiqib tanlash mumkin. Ishlab chiqarish hajmlarini o’lchashning eng ko’p qo’llanadigan usuli yalpi, tovar va sotilgan mahsulotlar ko’rsatkichlaridir. Bu xil ulgurji narxlarda «zavod usuli» bo’yicha hisoblangan yalpi mahsulot tovar mahsulotdan tugallanmagan ishlab chiqarish qoldiqlarini o’lchaysh bilan, sotilgan mahsulot tovar mahsulotdan sotish uchun mo’ljallangan, lekin sotilmagan tovar qoldiqlari summasi bilan farq qiladi. Moddiy xarajatlarrning har qanday ko’payishi yoki boshqa korxonalar bilan kooperatsiya bo’yicha mahsulot yetkazib berish va sotish bo’lsin, baribir mehnat unumdorligining ortib borish tasavvurini beradi. Material sig’imining kamayishi esa – mazkur ko’rsatkichning pasayishi tasavvurini o’yg’otadi. Mehnat unumdorligi - rivojlanib boruvchi ko’rsatkichdir. U ko’pgina sabablar va omillar ta’sirida doimiy ravishda o’zgarib turadi. Ulardan bir xillari mehnat unumdorligi oshishiga yordam bersa, boshqalari uni pasaytirishga sabab bo’lishi mumkin. Bundan tashqari, mehnat unumdorligi darajasi va o’sishiga mehnat jarayoni kechadigan sharoit ham ta’sir ko’rsatishi mumkin. SHart-sharoitlar qulay bo’lsa, u yoki bu omilning ta’sir etishini kuchaytiradi yoki noqulay bo’lsa, bu ta’sirni zaiflashtiradi. Masalan, tabiiy-iqlim sharoitlari qishloq xo’jaligidagi mehnat natijalariga va uning unumdorligiga jiddiy ravishda ta’sir ko’rsatadi. Ishlab chiqarish vositalarining mulkchilik shakllari bilan bog’liq bo’lgan ijtimoiy shart-sharoitlar, shuningdek, ishlab chiqarish munosabatlari bilan bog’liq bo’lgan shart- sharoitlar boshqa teng sharoitda ham mehnat unumdorligiga jiddiy ravishda ta’sir ko’rsatishi mumkin. Mehnat unumdorligi darajasi va uning dinamikasiga ko’pgina omillar ta’sir qiladi. Omillar deb mehnat unumdorligining o’zgarishiga ta’sir ko’rsatadigan harakatlantiruvchi kuchlar yoki sabablarga aytiladi. Ulardan ayrimlari mehnat unumdorligining ortishiga yordam bersa, boshqalari unumdorlikning pasayishiga sabab bo’lishi mumkin. Omillarning birinchi guruhiga mehnat vositalarining samarasini ortishi, mehnat va ishlab chiqarishni tashkil etish va mehnatkashlar ijtimoiy guruhlari sharoitining yaxshilanishi bilan bog’liq bo’lgan barcha tadbirlar kiradi; ikkinchi guruhi - tabiiy sharoitlarning noqulay ta’sir ko’rsatishi, ishlab chiqarish va mehnatni tashkil etishdagi kamchiliklar, ijtimoiy sharoitdagi salbiy elementlarning ta’sir ko’rsatishi kiradi. Ayrim korxona yoki tashkilot darajasidagi omillarni qarab chiqqanda, ularning hammasini ichki va tashqi omillarga bo’lish mumkin. Ichki omillarga korxonaning texnika bilan qurollanish darajasini, qo’llanilayotgan texnologiyaning samaradorligi, mehnat va ishlab chiqarishning energiya bilan ta’minlanishi darajasi, tatbiq etilayotgan rag’batlantirish tizimlarining ta’sirchanligi, kadrlarni tayyorlash va malakasini oshirish, kadrlar tarkibining yaxshilanishi kabi korxonani rahbarlariga bog’liq bo’lgan barcha narsalar kiradi. Tashqi omillarga quyidagilarni kiritish mumkin: davlat buyurtmalari va bozordagi talab hamda takliflarning o’zgarishi munosabati bilan mahsulot xillari va ularning sermehnatlik darajasining o’zgarishi; jamiyat va mintaqalarning ijtimoiy-iqtisodiy o’zgarishlari; mehnatni kooperatsiyalashuv darajasi, moddiy texnika ta’minoti tabiiy shart-sharoitlar va hokazolar. Barcha omillarni o’z ichki mazmuni va mohiyatiga ko’ra, uchta guruhga bo’lish mumkin: moddiy- texnika, tashkiliy va ijtimoiy-iqtisodiy. Mehnat unumdorligini oshirishning moddiy asosi fan, texnika va texnologiyani rivojlantirish, ularning yutuqlarini ishlab chiqarishga joriy etishdir. SHuning uchun ham moddiy-texnika omillari guruhini, odatda, yetakchi va qolgan barcha omillarni belgilovchi guruh deb qaraladi. Mehnat unumdorligini oshirishning moddiy-texnika omillariga fan-texnika taraqqiyotini uzluksiz rivojlantirish asosida mehnatning texnika va energiya bilan ta’minlanishini oshirish kiradi. Ishlab chiqarishda fan-texnika taraqqiyotining asosiy yo’nalishlari quyidagilardir: ishlab chiqarishning avtomatlashtirishga o’tish munosabati bilan uni mexanizatsiyalash; mehnatning energiya bilan ta’minlanish darajasini oshirish asosida mashina va asbob-uskunalar quvvatining ortishi; ishlab chiqarishni elektrlashtirish; soha va qishloq xo’jaligining bir qancha tarmoqlarida ishlab chiqarishni kimyolashtirish; butunlay yangi texnologiyalarning yaratilishi (ular ishlab chiqarish intensivligini oshirishni ta’minlaydi va jonli mehnat sarfini keskin qisqartiradi); ishlab chiqarishga material sarflanishining pasayishi va moddiy resurslarning tejalishi; mashinalar va asbob-uskunalar ixtisoslashuvining chuqurlashuvi va shu kabilar. Energiyaning yangi qudratli manbalari - atom, ichki yadro, geoterial, kosmik va hokazo turlarining o’zlashtirilishi ham muhim ahamiyat kasb etadi. Mehnat unumdorligining o’sishiga doir tashkiliy omillarda korxonalar, tarmoqlar va umuman, xalq xo’jaligi darajasida ishlab chiqarishni tashkil etish kiradi. Xususan, korxonalarni mamlakatimiz hududlari bo’yicha joylashtirish, ham mamlakat ichida, ham chet mamlakatlar bilan transport aloqalarini yo’lga qo’yish; korxonalarni ixtisoslashtirish va ularning keyinchalik kooperatsiyalashuvi; moddiy- texnika, energiya ta’minoti, ta’mirlash xizmati ko’rsatish va hokazolar katta ahamiyatga egadir. Korxonalar ichida ishlab chiqarishni tashkil etishning yaxshilanishiga doir muhim vazifalar quyidagilardir: rejalashtirish sifatini oshirish; ishlab chiqarishni tashkiliy-texnik jihatdan tayyorlashni tashkil etish; yangi texnika va texnologiyani o’z vaqtida joriy qilish; ishlab turgan asbob-uskunalarni zamonaviylashtirish; mashinalar, mexanizmlar, asbob-uskunalar, apparatlarni joriy va kapital ta’mirlashni ta’min etish, shuningdek, korxona ichida moddiy-texnika ta’minotini to’g’ri tashkil etish. Barcha tashkiliy omillar bir-biri bilan mustahkam bog’langan bo’lib, ishlab chiqarish, mehnat va boshqaruvni tashkil etishning yagona tizimini hosil qiladi. Ulardan to’liq foydalanmaslik, turli tashkiliy kamchiliklarning mavjud bo’lishi asosan ish vaqtidan foydalanishda o’z ta’sirini ko’rsatadi. Ish vaqtining bekor sarf bo’lishi mehnat va ishlab chiqarishni tashkil etishdagi kamchiliklar oqibati bo’lib, mehnat unumdorligini pasaytiradi, ish vaqti bekor sarf bo’lishini qisqartirish esa mehnat unumdorligining ortishini ta’minlaydi. Tashkiliy omillar tizimida kadrlar tarkibining yaxshilanishi - boshqaruv xodimlari sonining nisbiy qisqarishi va soha - ishlab chiqarish xodimlari umumiy sonida ishchilar salmog’ining, bular orasida esa asosiy ishchilar salmog’ining ortishi muhim o’rin tutadi. Soha - ishlab chiqarish xodimlari umumiy sonida ishchilar salmog’i qanchalik yuqori bo’lsa, bitta xodimga to’g’ri keladigan mehnat unumdorligi ham shunchalik yuqori bo’ladi. Ijtimoiy-iqtisodiy omillarning ta’siri shu narsa bilan bog’liqki, fan-texnika taraqqiyotining avj olishi, ishlab chiqarish (texnika, texnologiya) moddiy asosining ta’minlashuvi va xilma-xil, ko’p hollarda esa ancha murakkab tashkiliy tadbirlarning amalga oshirilishi o’z-o’zidan sodir bo’lmaydi, balki faqat ijtimoiy ishlab chiqarish ishtirokchilari bo’lgan insonlarning faol mehnat faoliyati natijasidagina sodir bo’ladi. Bu mehnat faoliyatining harakatlantiruvchi kuchi - muayyan natijani qo’lga kiritishga bo’lgan qiziqishdir. U o’z navbatida ishlab chiqarish ishtirokchilari bo’lgan insonlarning moddiy va ma’naviy ehtiyojlarini qondirish imkonini beradi. Bundan tashqari, ishlab chiqarish yoki boshqa faoliyat qatnashchilari muayyan mehnat faoliyati natijasini qo’lga kiritishga intilishi bilan bir qatorda yetarli darajadagi mehnat qobiliyatiga, ishbilarmonlik va shijoatkorlik kabi zarur shaxsiy sifatlarga ega bo’lishlari, shuningdek, tadbirkor va hushyor bo’lishlari lozim. Mehnat unumdorligiga ta’sir ko’rsatuvchi eng muhim ijtimoiy-iqtisodiy omillarga quyidagilar kiradi: mehnat natijalaridan moddiy va ma’naviy manfaatdorlik; xodimlarning malaka darajasi, ularning kasbiy tayyorgarligi sifati va umumiy madaniy- texnikaviy saviyasi; mehnatga munosabat va mehnat intizomi darajasi; mehnat jamoalari o’z-o’zini boshqarishining rivojlanishi. Mehnat unumdorligini oshirish zahiralarining bir necha tasniflari mavjud bo’lib, ularning hammasi ikkita katta guruhga bo’linadi: jonli mehnatdan (ish kuchidan) foydalanishni yaxshilash zahiralari va asosiy va aylanma fondlardan yanada samaraliroq foydalanish zahiralari. Birinchi guruhga mehnatni tashkil etish, mehnat sharoitlari, ishlovchilarning mehnat qilish qobiliyatini oshirish, kadrlar tarkibi va ularni joy-joyiga qo’yish, uzluksiz ishlash uchun tashkiliy shart-sharoitlar yaratib berish, shuningdek, xodimlarning mehnat natijalaridan moddiy va ma’naviy manfaatdorligini oshirishni ta’minlash bilan bog’liq masalalar kiritiladi. Ikkinchi guruh asosiy ishlab chiqarish fondlari (mashinalar, mexanizmlar, apparatlar va shu kabilar)dan yaxshiroq foydalanishi zahiralarini, shuningdek, xom ashyo, materiallar, butlovchi buyumlar, yoqilg’i, energiya va boshqa aylanma fondlardan yanada tejamli va to’liq foydalanishni o’z ichiga oladi. Ma’lumki, mehnat unumdorligi darajasi ish vaqti birligiga to’g’ri keladigan mahsulot miqdori bilan aniqlanadi. Lekin boshlang’ich hajmlar vaqtda ifodalansa, mehnat unumdorligi ish vaqti fondining mahsulot sermehnatlik darajasiga nisbati sifatida hisoblab chiqariladi: M u Yüklə 0,6 Mb. Dostları ilə paylaş:
|