A. A. Isoqboyevning 5220200 Tarix yo`nalishi 4- bosqich talabalariga
Yüklə 58,86 Kb. Pdf görüntüsü
|
| HUKUMATI
VA TURKISTON-TURK MUSTAQIL ISLOM JUMHURIYATI. REJA: 1. Istiqlolchilarning Madaminbek tomonidan yagona bayroq ostiga birlashtirilishi. 2. Rus krest’yanlar armiyasi bilan ittifoq. Andijon, Ish va Jaloloboddagi mag’lubiyatlar. 3. Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumatining tuzilishi va faoliyati. 4. Shermuhammadbek boshchiligidagi Turkiston-turk mustaqil islom jumhuriyatining tuzilishi. 5. Shermuhammadbekning Buxoro va Xorazm istiqlolchilari va Shermuhammadbekning xorijiy davlatlar bilan munosabati. 6. Shermuhammadbekning Afg’oniston va Turkiyadagi xayot iva faoliyati. MAQSAD: Turkiston istiqloli uchun kurashda Muhammad Aminbek – Madaminbek, Shermuhammadbeklarning tutgan irni va ular tomonidan tuzilgan muxtor hukumatlar haqida tushuncha berish. Turkistondagi qo’rboshilar o’rtasida shubhasiz Madaminbek (1892—1920) katta irin tutadi. Madaminbekning asl ismi Muhammad Aminbek bilib, u Marg’ilon atrofidagi Sikchilik qishlog’ida hozirgi Toshloq tumanining Sadda qishloq fuqarolar yig’ini xududidagi o’rtahol Ahmadbek oilasida 1892 yilda tug’ildi. 38 Madaminbekning bir akasi va ikki opasi bo’lgan. Ma`rifatli oilada voyaga etgan Madaminbek to’g’ri sizli, distlariga sadoqatli, mulohazali va diyonatli bilib isdi. U yoshligidanoq el—yurtga tanilgan insonlardan bo’lgan. Madaminbek iz qishlog’idagi maktabda savod chiqargach, tijorat bilan shug’ullanayotgan mahalliy boylar va ruslarning savdo dikonlarida ishladi. U yoshligidan tojik, rus, frantsuz tillarini puxta irgangan. Birinchi jahon urushi arafasida mustamlakachi Rossiya Ҳukumatidan norozi bilib, yoniga iziga ixshagan yigitlarni tiplab bosh ko’tardi. Politsiya Madaminbekni 1914 yili qamoqqa oldi. Uning qamalishi xususida bir—biriga zid va chalkash fikrlar bor. Lekin ularning birortasi ham hujjatlarga asoslanmagan. Kipincha u iz xotinini ildirgani uchun qamalgan deyishadi. Aslida bunday emas. Қamalgunga qadar uning Қumrixon degan xotini bo’lganligi to’g’ri. Ammo Madaminbekni Sibirdagi Nerchinsk degan joyga katorgaga olib ketishgach, ko’p itmay u ayol boshqa turmush qilib ketadi. Sud esa Madaminbekning izi tan olmagan ayblarni ham unga tinkab, 14 yil katorga ishlariga hukm qiladi. Madaminbek aslida chor Rossiyasi hukmronligiga qarshi kurashganligi uchun ham kamoqqa olingan edi. 1917 yildagi fevral inqilobidan keyin siyosiy mahbus sifatida Madaminbek ozod qilindi va u Marg’ilonga qaytib keldi. Shunda "Shiroi Ulamo" jamiyatining rahbarlari Madaminbekni shahar militsiyasi boshlig’i — qo’rboshisi lavozimiga bejiz tavsiya etishmaydi. Agar u qotil va ig’ri bo’lganida nufuzli ulamo va ziyolilar unga bu lavozimni taklif etishmasdi. Shunisi xarakterliki, Turkistonda bolsheviklar hokimiyatni ziravonlik bilan egallagach, Farg’ona viloyati harbiy komissari K.Osipov Madaminbekni Marg’ilon militsiyasi boshlig’i etib tayinlash haqidagi buyruqqa qil qiyadi va tegishli qurol—yarog’ bilan ta`minlaydi. Madaminbek 1918 yil yanvar oyining oxirigacha shu lavozimda xizmat qildi. Madaminbek Қiqon xoni bilish uchun emas, yurtida tinchlik o’rnatish va behisob qon tikilishini to’xtatish uchun qiliga qurol ushladi. Madaminbekning istiqlolchilar safiga kirib kelishi ham iz mujohid birodarlaridan ancha farq qiladi. 1918 yilning boshigacha dunyo kirib, fikr - mulohaza yuro’tib hayotning ko’p mashaqqatlarini tortgan 25 yoshlar atrofidagi bu yigit Marg’ilonda haqiqat va adolat ximoyachisiga aylanar ekan, dastlab sovet xokimiyati tomonida turgan edi. Biroq sovet rojimining xalqqa qarshi siyosati Madaminbekni ozodlik uchun kurashga undadi. Madaminbek atrofida Marg’ilon va Toshloqdagi jasur, chapani yigitlar tiplanishdi. "YAkkatut volosti Garbuva (Garbobo) qishlog’idagi Madaminbek guruhining qarorgohiga ommaviy ravishda mahalliy yoshlar kelib qo’shilardi", — deb 1918 yilda yoziladi hujjatlarning birida. Ma`noli qilib aytganda, qadim Turonyurtda asrlardan buyon mavjud bo’lgan va rus mustamlakasi natijasida unutilayozgan javonmardlik harakati "axiylik" qaytadan alanga olgandek bo’ldi. Madaminbekning rafiqasi Saodatxon ayaning xotirlashicha, u o’rta biyli, tiladan kelgan, ikki yuzi qizil, qora kizlari charahab turgan, xotirjam gapiradigan odam bo’lgan. Madaminbek juda xudojiy va namozxon edi, har qanday sharoitda bilsa ham besh mahal namozni kanda qilmasdi. Shu bilan birga Madaminbek kitob iqishni ham yaxshi kirgan. Fuzuliyning devonini qaerga borsa doim izi bilan birga 39 olib yurgan. Ba`zi manbalarda yozilishicha, Madaminbek Chilpon she`rlarini sevib iqigan. 1918 yil bahorida istiqlolchilar safiga uzil-kesil itgan Madaminbekning qil ostida dastavval 1000—1500 ta yigit bor edi. "Dehqondan singgi xalatini tortib olgan" sovet hokimiyatiga qarshi kurashish Madaminbekning asosiy matlabi bo’lgan. Milliy ozodlik harakati safiga Madaminbek singari salohiyatli sarkardaning kelib qo’shilishi juda katta ahamiyatga ega bo’ldi. Bu paytga kelib boshqa qo’rboshilar "sovetlar bilan hamkorlik qilish"dek noyob va achchiq tajribaga ega emas edilar. Ular Turkistonda ruslar hukmronligini tugatishni iz oldilariga maqsad qilib kiyishgan bilishsada, harbiy tayyorgarliklari ancha past bo’lgan. Madaminbek iz qishini bilan asosan Marg’ilon shahri va uning atrof tumanlarida faoliyat ko’rsatgan. Madaminbek qil ostida Soli Maqdum, Ismoil Polvon, Usmonbek, Fayoz Maxdum, Қozoqjon bek, Xoshim Polvon kabi yirik kirboshilar bilgai. Soli Maxdum Madaminbekning irinbosari va ing qili bidgan mohir qo’rboshi edi. Bulardan tashqari Madaminbek qil ostida yana 1918—1919 yillarda Baliqchidan Mamajon boyvachcha, Ikkisuv oralig’idan Boytuman Ҳoji, Buloqboshidan Mulla Juman, Valikdan Mirkarim, Nurulla Mahsum va Abdullajon, Uchqirg’ondan Nazariddin mingboshi, Loshmondan Tixtavoy ponsod, Қumariqdan Boltaboy, YOzyovondan YUsuf Polvon, Қorasoqoldan Ergash kichik, Қoratepadan Қurbon, Varzikdan Abdullajon va boshqa qo’rboshilar ham faoliyat ko’rsatishgan. "1919 yil yanvarida Madaminbek qil ostida 16.000 kishidan iborat armiya bo’lgan", — deb ta`kidlanadi Farg’ona viloyati soveti nomiga 1919 yil 27 yanvarda yillangan ita shoshilinch ma`lumotnomada. 1919 yil o’rtalariga kelib esa Madaminbek Қil ostida 25.000 yigit sovet hokimiyatiga qarshi istiqlol janglarini olib borishgan. Bu paytda Shermuxdmmadbekda 20.000 yigit, Katta Ergash qo’rboshida bilsa 15.000-16.000 yigit bo’lgan. Қizil armiya qismlari bilan bo’lgan bir qator janglarda Katta Ergash qo’rboshi mag’lubiyatga uchragach, tarqoq xoldagi Қirboshilar kuchini 1918 yil kuzida Madaminbek yagona qil ostiga birlashtirishga muvaffaq bo’ldi. "Muhammad Aminbek marg’ilonlik bilib, nihoyat siyosatdon, botir, tadbirli qaxramon edi, -deb ta`riflaydi uni xorijda yashovchi yurtdoshimiz Shahobiddin YAssaviy. Ozod Turkiston quruvchi, nomdor bo’lgan baxtsiz, bu buyuk, toymas qimondonni tanitmoq uchun har qancha sizlasak, arzishga egadir. Ҳaqiqatan, din, vatan va millat fidosi bo’ldi". Madaminbek doimo "Turkiston-Turkiston xalqining yurtidir. Dushmanni yurtimizdan haydaymiz!", — derdi. Bir siz bilan aytganda, "Millatim — jonim mening!" shiori Madaminbek faoliyatining asosiy mohiyati bo’lgan. "Iz oldiga sovet hokimiyatini ag’darish va Farg’ona muxtoriyatini tiklash vazifasini qiygan Madaminbek tadbirkor siyosatchi va uddaburon tashkilotchi fazilatlariga ega edi", -deb tan olinadi isha davrga oid rasmiy hujjatlarning birida. Madaminbek yigitlari o’rtasida harbiy intizom kuchli edi. Madaminbekchilar bosqinchi va ig’rilarni izlari ushlab jazosini berishardi. Masalan, 1919 yil boshida Toshloqda Isxoq ishboshi va Tojiboy kunjarafurush mayda bosqinchilik 40 guruhlarini tuzgani uchun Madaminbek yuborgan odamlar tomonidan otib tashlandi. Madaminbek siymosida sarkardalik, davlat va siyosat arbobiga xos sifatlar izaro uyg’unlashib ketgan edi, U Farg’ona vodiysidagi istiqlolchilarning xaqiqiy ma`nodagi doxiysi, tan olingan yilboshchisi edi. Madaminbek vodiydagi sovet hokimiyati organlariga muqobil ravishda iz siyosiy boshqaruv usulini joriy qildi. Bunday boshqaruv usulini yana Farg’ona vodiysida Katta Ergash va Shermuhammadbek, Buxoro respublikasida Ibrohimbek, Mulla Abdulqaxhor va Anvar Posho, Xorazm respublikasida esa faqat Junaidxon kabi sardorlargina joriy etgan edilar. "U bizning rahbarlik faoliyatimizda yil qiygan xato va kamchiliklarimizdan ustalik bilan foydalanardi. Uning iz boshqaruv apparati, izining tribunali, izining "genshtabi" bo’lgan: u qonunlar chiqargan", —deb e`tirof qiladi Madaminbekka qarshi kurashgan dushmanlaridan biri Gramatovich. Bu fikrni Madaminbekni jang maydonlarida yaxshi bo’lgan qizil komissar M.Polikovskiy ham iz xotiralarida tasdiqlaydi. 1918 yil noyabr oyining boshida Andijon uezdidagi Oyimqishloqda (Қorasuvdan 14 chaqirim shimoli – g’arbda) Farg’ona vodiysi qo’rboshilarining navbatdagi qurultoyi bo’ldi. Қurultoyda istiqlolchilik harakatining rahbarlari sovet hokimiyatiga qarshi kurashning dastlabki yakunlarini chiqardilar, Қurultoyda qo’rboshilar dastalarining izaro hamkorlikda ish olib borishlari zarurligi ta`kidlandi, yaqinlashib qolgan qish mavsumidagi jang harakatlari kelishib olindi. Farg’ona vodiysi hududi harbiy harakatlarni muvofiklashtirish uchun yirik qo’rboshilar o’rtasida quyidagi tarzda taqsimlandi: Andijon uezdida Maxkam Ҳoji, qarorgohi Anguzbak; Ish uezdida Xolxija, qarorgohi Novqat; Namangan uezdida Omon Polvon; Қiqon uezdida Ergash, qarorgohi Damkil atrofida; Skobelev uezdida Madaminbek. Қurultoyda Katta Ergash qo’rboshi irniga istiqlolchilarning Oliy bosh qimondoni qilib Madaminbek saylandi. Madaminbek 1918 yilning oxiridayoq mustaqil harakat qilishga urinayotgan yirik qo’rboshilarning faoliyatlarini boshqarishga muvaffaq bo’ldi. Shermuhammadbek, Nurmuxammadbek, Xolxija eshon, Mahkam Ҳoji, Raxmonqul, Omon Polvon va qirg’iz mujohidlarining boshlig’i Muxiddinbek singari qo’rboshilarni yagona qimondonlik ostiga birlashtirish undan juda katta kuch —g’ayratni talab qildi. Iz qishlog’i va tumanida "iziga bek" bo’lgan bu kirboshilarning qarshiligi va izboshimchaligini Madaminbek sindirishga erishdi. U Xolxija eshonning shuhratparastligi va kaltabinligiga qarshi ancha kurashdi. Katta Ergash qo’rboshi bilan Madaminbekning munosabatlari ham tez-tez izgarib turardi. Sal yuqorida ta`kidlab itilganidek, ba`zan ular birgalikda harakat qilishsa, goh- gohda murosalari kelishmay izaro tiqnashardilar. Albatta, ushbu nohush xolatlar Turkiston mintaqasida istiqlolchilik harakatining yanada rivojlanishi va avj olishiga halaqit berardi. Madaminbek qishini safida xalqning barcha tabaqalariga mansub kishilar bor edi. Bu erda qishinning asosini tashkil qo’lgan oddiy yigitlardan tashqari islom ulamolari — eshonlar va mullalar, ziyolilar va jadid munavvarlari, savdogarlar va baqqollar, sobiq chor hukumati va sovet organlarida ishlagan xodimlar, hatto 41 mahalliy kommunistlar, oq gvardiyachi ofitserlar, turk zobitlarini uchratish mumkin edi. «Madaminbek boylar va mahalliy aholi tomonidan tila ravishda qillab - quvvatlanmoqda», - deb aytgan edi 1918 yil oktabrida Marg’ilon shahrining favqulodda komissari Sugrubov. Madaminbek har qanday aksilinqilobchi va sovetlardan norozi odamni u qaysi millat vakili bo’lganligi va diniy e`tiqodidan qat`i nazar xursandchilik bilan kutib olardi. Қisqa muddat ichida Madaminbek iz atrofiga aqlli maslahatchilarni tipladi va ularning kimagi bilan yaxshi tayyorlangan xodimlarni Farg’ona vodiysining hamma joylariga iz vakillari sifatida yubordi. Madaminbek yuborgan bunday vakillar vodiyning barcha shaharlari va katta qishloqlarida bilib, tub xalqlarni mustabid sovet rejimi va bosqinchi qizil armiyaga qarshi kurashga oyoqlantirdilar. O’zbekiston Respublikasi Prezidenti Islom Karimov haqqoniy ravishda ta`kidlab itganidek, Madaminbek sovet saltanati davrida adolat va xaqiqat uchun tinmay kurash olib borgan yurtparvar ig’lon, Farg’ona vodiysidagi istiqlolchilik harakatining etakchisi edi ("Xalq so’zi", 1998 yil, avgust). 1919 yil 24 yanvarda Madaminbek boshchiligidagi istiqlolchilar dastasi eski Marg’ilon shahriga hujum qildilar. Ming kishidan ortiq madaminbekchilar shaharni bosqinchi qizil armiya askarlaridai ozod qilib, uni ikki kui iz qillarida saqladilar. Madaminbek shahar markazidagi Irdatagi maydonida turib xalqning vakillari bilan maslahatlashdi, ularning arzini tingladi. Madaminbek Marg’ilonda tartib o’rnatib, jinoyatchi va bezori unsurlarni shafqatsiz ravishda, lekin adolatli jazoladi. Istiqlolchilar qishini butun vodiyda faol jang harakatlarni olib bordilar. 1919 yil 20 fevralda 1.500 kishidan iborat mujohidlar Namangan uezdining eng katta shaharlaridan biri bo’lgan Chustni egalladilar. Skobelevdan qishimcha qizil askar kuchlari etib kelgach, 28 soatlik janglardan keyin istiqlolchilar shaharni tark etdilar. "Madaminbek turli siyosiy oqimdagi kishilarni birlashtira oldi. Shuning uchun ham xech qaysi qo’rboshi uningchalik kuch —qudratga ega bilmagan edi", deb isha paytdayoq yozgan edi uning g’oyaviy muxoliflaridan biri sovet harbiy tarixchisi V.Kuvshinov. Sovet hokimiyati vakillarining butun Turkiston o’lkasida yuritgan shovinistik va mustamlakachilik siyosati, mahalliy axoli manfaatlari bilan xisoblashmay ularning nafsoniyatiga tegishi istiqlolchilik harakatining doimiy ravishda avj olishi hamda uning uzluksiz davom etishiga olib keldi. Madaminbek tadbirkor lashkarboshi bilishi bilan bir qatorda usta siyosatchi, mohir diplomat ham edi. U Farg’ona vodiysidagi qo’rboshilarni yagona qimondonlik ostiga birlashtirgach, Buxoro amiri Said Olimxon va Xiva xonligiiing amaldagi hukmdori Junaidxon bilan qizil armiyaga qarshi birgalikda kurashish uchun muzokaralar olib bordi. Afg’oniston va Turkiyaga ham vakillar jinatiddi. Madaminbek Rossiyaning Koshg’ardagi sobiq konsuli Uspenskiy va Buyuk Britaniyaning bosh konsuli P.Eserton orqali jahon sahnasiga chiqishga, Evropadagi rivojlangan millatlar va AҚShdan bosqinchi qizil armiyaga qarshi kurash olib borish uchun iqtisodiy va harbiy yordam olishga intildi. Madaminbekning bu sa`y- harakatlari xalqaro maydonda sezilarli yutuqqa olib kelmasa ham, lekin Farg’ona 42 vodiysining izida mustabid sovet rejimiga qarshi kuchlarni birlashtirishda muxim rol’ iynadi. Madaminbek taktik maqsadlarni kizlab Jalolobod va Ish shaharlarida turgan general K.Monstrov boshliq rus krest’yailar armiyasi bilan muzokaralar itkazib, 1919 yil 2 sentyabrda sovet rejimiga qarshi birgalikda kurashish uchun shartnoma imzoladi. Birlashgan armiyaning Oliy bosh qimondoni qilib Madaminbek saylandi, uning irinbosari K.Monstrov biddi. Қirboshilarga rahbarlik qilish Madaminbekning eng yaqin yordamchisi Soli Maxdumga yuklatildi. Belkin esa shtab boshlig’i lavozimini egalladi. Bu ittifoq bolsheviklar tomonidan ataylab tarqatilgan "Madaminbek ruslarga nisbatan xunrezlik qilmoqda", degan tuhmatomuz gaplarning asossiz ekanligini, Madaminbekning maqsadi bolsheviklar rejimi va bosqinchi qizil armiyaga qarshi istiqlol kurashi olib borishdan iborat ekanligini isbotladi. Madaminbek Farg’ona vodiysidagi rus aholisiga bu shartnoma imzo- lanmasdan olti oy avval murojaat qilib, iz armiyasiga qo’shilgan har bir oddiy askarga oyiga ming simdan, ofitserlarga esa ikki ming simdan maosh tilanishi va ularning diniy e`tiqodlariga daxl qilinmasligini e`lon qo’lgan edi. Shuningdek, bu askarlarning oziq - ovqat ta`minoti ham uning zimmasida edi. Madaminbek so’zi bilan ishi bir sarkarda bo’lgan. Bu holat eng avvalo Madaminbekni dunyo kirgan inson ekanligidan, shuningdek, musulmonlarning diniy bag’rikengligi (tolerantligi)dan dalolat beradi. Ҳech bir qo’rboshi isha paytda izini Madaminbekchalik ruslarga yaqin tutmaganligini ochiq aytish kerak. Katta Ergash qo’rboshi qishinida ruslar, umuman, evropaliklar ko’pchilikni tashkil qilsa ham bu darajada yaqinlik yiq edi. Biroq Madaminbek irisparast bilmagan. U uzoqni kira oladigan dono siyosatchi va mohir diplomat edi. Bek tomonidan evropalik ofitser va askarlarni iz qishiniga chorlashning jiddiy asoslari bo’lgan. Ular bilan yonma-yon jang qilish iz yigitlari uchun maktab bilishini, kelgusida mustaqil Turkiston musulmon armiyasini tashkil etishda muhim rol iynashini Madaminbekchalik chuqur tushungan boshqa birorta sarkarda yiq edi. Xuddi shunday holat sal keyinroq Buxoro va Xorazm respublikalarida milliy qishinni tashkil qilish va shakllantirish jarayonida juda sezildi. Afsuski, XX asrning 20 - yillarda butun Turkiston mintaqasida zamonaviy darajada milliy qishinni tashkillashtirish istiqlolchilarning eng muxim muammosi bilib qolaverdi. Bu paytda Farg’ona vodiysida sovet rejimi amadda faqat yirik shaharlardagina saqlanib qolib, vodiy qishloqlari asosan Madaminbek va unga qarashli qo’rboshilar qilida edi. Madaminbek tinch aholini harbiy harakatlar paytida shaharlarni tark etishga chaqirdi. Bu insonparvar sarkardaning ortiqcha qon tikilishiga yil qiymaslik uchun urinishi edi. Farg’ona vodiysidagi istiqlolchilik harakati 1919 yil yozining oxiri va kuzida izining eng yuqori chiqqisiga chiqdi. Bu eng avvalo Madaminbekning nomi bilan chambarchas bog’liqdir. Madaminbek boshchiligidagi qishinlar safiga Jalolobodda turgan rus krest’yanlar armiyasining qo’shilishi vodiyda sovet hokimiyatini ag’darish uchun real kuch edi. Sentyabrning dastlabki kunlarida Madaminbek 43 lashkarlari Jalolobod shahrini egalladi. Қurshob qasabasi yonidagi janglarda sovet armiyasi qismlari mag’lubiyatga uchrab, Ish shahriga chekindi. Ish - Farg’onaning hayot - mamotini belgilaydigan shahar bilib, harbiy - strategik jihatdan juda qulay joyda joylashgan edi. Ish Farg’ona vodiysini, umuman, Turkiston respublikasini Xitoy, Afg’oniston, bu tomoni - Buxoro bilan bog’laydigan yillarning ustida edi. Ish shahri "jahon tomi" - Pomir riparasida bilib, undan G’ulja va Ergashtomdagi chegara punktlariga olib boradigan yil itardi. 1919 yil 8 sentyabrda bir yarim kecha - kunduzlik janglardan keyin shahar garnizoni taslim bo’ldi, qamoqxonada yotgan mahbuslar istiqlolchilar tomonidan ozod qilindi. Madaminbek boshchiligidagi armiya tantana bilan shaharga kirib keldi. Ish shahrida 9 sentyabrda bo’lgan katta mitingda Madaminbek yorqin nutq sizladi. Mitingda qatnashganlarning guvohlik berishicha, Madaminbek sizlagan nutqda istiqlolchilik harakatining siyosiy mohiyati, istiqlolchilarning maqsadlari ochib berildi. Madaminbek qishinlari 13 sentyabrda eski Marg’ilon shahrini egalladilar. Shu bilan birga vodiydagi eng yirik strategik shahar - Andijonni qamal qilishga kirishdilar. Madaminbek boshlagan jang harakatlarini muvaffaqiyatli ravishda oxiriga etkazish va safdoshlari bilan maslaxatlashish uchun 1919 yil 15 sentyabrda eski Marg’ilon shahrida qurultoy chaqirdi. Қurultoyda Farg’ona vodiysidagi qo’rboshilar bilan bir qatorda krest’yanlar armiyasi rahbarlari ham qatnashdilar. Қurultoyda Farg’ona vodiysida hokimiyatni qo’lga olish haqidagi Madaminbek rejasi ma`qullandi hamda Turkiston xalqiga murojaatnoma qabul qilindi. Madaminbekning harbiy shtabida bosmadan chiqarilgan va istiqlolchilar tomonidan butun vodiy aholisi o’rtasida tarqatilgan turli xitobnoma, da`vatnoma va varaqalarda "Farg’onada Ta`sis majlisi chaqirilishi" va "Madaminbek qishinlari safida kamida 25.000 kishi borligi" ta`kidlangan edi. Nafaqat mazlum Farg’onaning, balki butun Turkistonning najot izlagan kizlari iz milliy qahramoni Madaminbekka qaratilgandi. 1919 yil 10 sentyabrda boshlangan Andijon qamali bu paytda kelib davom etayotgan edi. Isha paytdagi jang qatnashchilarining xotiralariga ishonilsa, Andijonga istiqlolchilarning qariyb 20.000 kishilik armiyasi hujum qo’lgan va shahar chor atrofdan qurshab olingandi. Turkiston hukumati butun respublikada aholi soni biyicha uchinchi irinda turgan Andijonni jon - jahdi bilan mudofaa etishga kirishdi, chunki Andijonning qildan ketishi aslida Farg’ona vodiysida sovet xokimiyatining kuni bitdi, degan siz edi. Shuning uchun ham bolsheviklar hukumati butun harbiy kuchlarini Andijonga qarab tashladilar. Қiqon va Toshkentdagi qizil askarlardan tashqari Aktyubinsk frontidan Қozon polki chaqirib olinib, ular 21 sentyabrda Andijonga tashlandi. Madaminbek askarlari shiddatli hujumlar natijasida qattiq, janglardan sing 22 oktabrda eski Andijonni egalladilar. Қizil askarlarning holi tang bilayotganini kirgach, bolsheviklar krest’yanlar armiyasi orasiga iz josuslarini yuborib, ularni istiqlolchilardan ajralishga da`vat etishdi. "Қizil ruslar"ning makriga uchgan "oq ruslar" 24 sentyabrga itar kechasi Andijon atrofidagi istehkomlarini tashlab, izlarining Ivanovo va Mixaylovskiydagi qasabalariga jinab ketdilar. Xiyonat natijasida hosil bo’lgan front chizig’idagi ushbu bishliqdan qizil askarlar ustalik 44 bilan foydalanishdi va istiqlolchilar qamalini yorib o’tib, 24 sentyabrda Andijon shahriga bostirib kirdilar. Madaminbek shahar atrofidan chekinishga majbur bo’ldi, bu jangda u ilganlar va yarador bo’lganlar bilan birga 1000 yigitidan ajraldi, 172 istiqlolchi esa asir olindi. Madaminbek qishini bilan Ishga, singra Jalolobodga chekindi. Krest’yanlar armiyasining hal qiluvchi pallada ikkiyuzlamachilik qo’lganligi istiqlolchilarga juda qimmatga tushdi. Қizil askarlar Ish va Jalolobodni bosib olgach, Madaminbek qishinlari bilan Pomir va Oloy tog’lariga chiqib ketdi. Bir oy davomida butun Turkistonni larzaga keltirgan Madaminbek boshchiligidagi istiqlolchilar qishinining hujumi pirovardida shunday yakun topdi. Biroq ilk mag’lubiyat alamini tatigan Madaminbekning irodasi sinmadi. Pomirning G’ulja istexkomida makon topgan Madaminbek armiyani yangidan tashkil qilish, yigitlar safini ko’paytirish, qishinga yangi qabul qilingan istiqlolchilarga harbiy ta`lim berish, xorijiy davlatlar bilan o’rnatilgan aloqalarni mustahkamlash va ular bilan harbiy hamkorlik qilish yillarini qidirish bilan shug’ullandi. Madaminbek sanoqli kunlar ichida iz qishini ichidagi jangovarlik ruhini qayta tiklay oldi. U izining katta qishini bilan 1919 yil 10 oktabrlarda vodiyga qaytib, Namangan uezdidagi Chortoq qishlog’ida iz shtabini joylashtirdi. Chortoqda zudlik bilan kurilgan harbiy korxonada iq-dori va snaryad ishlab chiqarishga kirishildi. Farg’ona vodiysida, keyinchalik Buxoroda qurilgan bunday ustaxonalar va zavodlarda avstriyalik va boshqa xorijiy harbiy mutaxassislarning kimagida qurol - yarog’lar: miltiqlar, iq-dori va snaryadlar yasalgan, tiplar va zambaraklar quyilgan. Madaminbek qarorgohiga ziyolilar: jadid munavvarlari va islom ulamolari yig’ilib, uning ko’rsatmasi bilan Farg’ona vodiysi aholisi o’rtasida umumxalq qizg’oloni ko’tarish g’oyasini targ’ib qilish uchun qishloqlarga jinab ketdilar. Istiqlolchilik harakatining g’oyaviy raxnamolari va mafkurachilari xisoblangan bunday shaxslar Turkistonda milliy g’oya uchun kurashning yirik namoyandalari edi. Farg’ona fronti qishinlari qimondoni Sokolov Turkiston inqilobiy harbiy kengashi (Revvoensovet) nomiga 1919 yil oktabrda yillagan ma`lumotida Farg’ona viloyatida sovet xokimiyati xavf ostida qolayotganligini ochiq tan olib, kuyi dagicha yozgan edi: «Sovet xokimiyati faqat shaharlarda faoliyat ko’rsatmoqda, uezdlar qaroqchilar (istiqlolchilar) tomonidan egallab olindi. Қaroqchilar (istiqlolchilar) guruhlari hamma yirik qishloqlarda irnashgan: xususan, Andijon uezdining shimoli - g’arbiy qismi va Marg’ilon uezdining shimoli - sharqiy qismida; Ish uezdining shimoli - sharqiy qismida katta guruhlar Pomir rayonini muxofaza qilib, Ish shahriga tahdid solmoqda. Faqat bu erdagi qurollangan qaroqchilarning (istiqlolchilarning) miqdori 12.000 kishidan ortib ketdi, alohida guruhlarning har birida 1000 tacha yigitlar bor». 1919 yil 22 oktabrda Pomirning Ergashtom (Irkeshtam) ovulida, hozirgi Қiriziston Respublikasining Xitoy bilan chegarasining naq izida, istiqlolchilik harakati yilboshchilari va krest’yanlar armiyasi rahbarlarining izaro anjumani bo’ldi, Bu yirik anjuman (qurultoy)da Farg’ona vodiysidagi tinch aholi vakillari, shuningdek, Rossiyaning Qoshg’ar (Xitoy)dagi sobiq konsuli Uspenskiy ham ishtirok qildi. Anjumanda vodiy aholisi turli qatlamlari manfaatlarini himoya qilayotgan Farg’ona harbiy muxolifati tomonidan Madaminbek boshchiligida 45 Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumati tuzildi. Ҳukumat tarkibiga 16 musulmon va 8 rus, hammasi bilib, 24 kishi kiritildi. Madaminbek hukumat boshlig’i bilishi bilan birga Oliy bosh qimondon qilib ham tayinlandi. Rus krest’yanlar armiyasining rahbari Monstrov uning irinbosari, general-mayor Muxanov harbiy vazir qilib belgilandi. Ҳukumat tarkibiga yana Ҳakim Azizxonov (moliya vaziri), advokat Nansberg (ichki ishlar va adliya vaziri), Plotnikov, polkovnik Fenin, kapitan Sulaymoi Kuchukov va boshqalar kiritildi. Madaminbek ushbu mashvaratda Turkiston xalqi uchun demokratik ruxdagi mustaqil musulmon davlatini tuzish mujohidlarning eng oliy maqsadi ekanligini alohida ta`kidlaydi. Chunki Madaminbek demokratik ruxdagi davlat qurish tarafdori bilib, u boshqa qo’rboshilardan tubdan ajralib turardi. Ma`lumki, Madaminbek Farg’onada muxtoriyat tashkil qilish va Ta`sis majlisini chaqirish uchun kurashgan edi. U hayotga real qaraganidan, dastavval Farg’ona vodiysining izida hokimiyatni qo’lga olib, bu erda muxtoriyat o’rnatmoqchi edi. Turkiston Muxtoriyati hukumati aynan shunday talablar bilan iz davrida chiqqan bilib, bu g’oyani Madaminbek amalga oshirayotgan edi. U vodiyda muxtoriyat tilik, o’rnatilgach, Turkistonning boshqa hududlaridan ham qizil armiyani quvib yubormoqchi, singra Ta`sis majlisiga butun xokimiyatni topshirib, aynan demokratik yil—saylovlar orqali Turkistonning tiliq mustaqilligiga erishmoqchi bo’lgan. Madaminbek ana shunday yorqin g’oyalar yilida jang qildi, mustaqil Turkistoi uchun kurashdi. Madaminbekning xalqaro maydonga chiqishdek niyatlari ma`lum ma`noda iz samarasini bergandek bo’ldi. YUqorida aytilgan anjumandan sing bir hafta itar- itmas hozirgi Farg’ona viloyati YOzyovon tumani hududidagi Қoratepa qishlog’ida joylashgan Madaminbekning qarorgohiga Afg’onistondan rasmiy delegatsiya tashrif buyurdi. Besh kishidan iborat afg’on delegatsiyasi Madaminbekning Marg’ilon shahridagi qaynotasining uyida (marhum Abdurazzoq zakinchi Siddiqov xonadonida) ham bilishdi. Қoratepa qishlog’ida boshlangan muzokaralar Marg’ilonda davom ettirildi. Afg’oniston delegatsiyasiga bu erda Қorategin orqali Toshkentdan kelgan yana bitta afg’on ham qo’shildi. Biroq Madaminbekning keyinchalik ko’rsatishicha, Toshkentdan kelgan afg’on sovet hukumatining josusi va chekistlarning ayg’oqchisi bilib chiqdi. Қizil armiya agenturasi maxfiy ma`lumotlariga qaraganda, Madaminbekka yordam uchun Pomir tog’lari osha 10.000 kishilik yaxshi qurollangan afg’on qishinlari Farg’onaga keladigan bo’ldi. Biroq, agenturaning bu maxfiy ma`lumotlari isha davrda Afg’onistonda yuz bergan tarixiy vaziyat va siyosiy voqealarni chuqur irganmasdan turib, tayyorlangan edi. Afg’oniston amiri Omonullaxon 1919 yil 28 fevralda mamlakatni mustaqil deb e`lon qo’lgan va sovet Rossiyasi bilan yaxshi qishnichilik munosabatlarini o’rnatgan edi. Madaminbek Afg’oniston amiri Omonullaxonga 1919 yil may oyidayok, izining rasmiy vakillarini yuborib, Afg’onistonni inglizlardan mustaqil bo’lganligi bilan tabriklagan va Rossiyaga qarshi kurashda iz musulmon birodarlaridan yordam siragan edi. Biroq bir arxiv hujjatida keltirilishicha, Madaminbek Qoshg’ar konsuli orqali 18 yashik patrondan iborat harbiy yordamni olgan, xolos. Keyinchalik Madaminbekka oz miqdorda qurol - yarog’ jinatilgan. 46 Afg’oniston amiri Omonullaxon tomonidan 1919 yil oktabrda yuborilgan javob delegatsiyasi (albatta, sovet Rossiyasining Turkistondagi rasmiy rahbarlari roziligi bilan) istiqlolchilarni iz manfaatlariga biysundirmoqchi bo’lganidan, ya`ni harbiy yordam beg’araz ko’rsatilmasligidan voqif bo’lgan Madaminbek ular bilan muzokaralarni to’xtatdi. Shunday bilishiga qaramasdan, keyinchalik ham Madaminbek qarorgohida Afg’oniston, eron, Ozarboyjon hukumatlarining rasmiy vakillari, Buxoro amirligidan kelgan 5 nafar doimiy maslahatchi, Xiva xonligidan Junaidxon yuborgan kishilar, rus oq gvardiyachi hukumatlarining vakillari bor edi. Ba`zi manbalarda Turkiyadan ham rasmiy kishilar kelganligi ko’rsatiladi. Madaminbek boshchiligida tashkil qilingan Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumatining xalqaro aloqalari tobora kengayib bordi. Buyuk Britaniyaning Koshg’ardagi bosh konsuli P.Esertonga Muxanovning ig’li maxsus vakil qilib yuborilib, undan harbiy yordam siraldi. Biroq, Angliyaning D.Lloyd Jorj boshliq liberallar hukumati siyosatdonlari va davlat rahbarlari Madaminbek hukumati da`vatini e`tiborsiz qoldirishdi. Lekin diqqatga sazovor x;olat shundaki, Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumatining dovrug’i ummonlar osha tumanli Britan sohillariga baribir etib bordi. Ҳindistonning Ollohobod shahrida ingliz tilida chiqadigan "Pioner" gazetasining yozishicha, 1919 yil dekabr oyi o’rtalarida Buyuk Britaniya parlamentida Turkistonda paydo bo’lgan yangi mustaqil davlatni rasmiy jihatdan tan olish, u erga xalqaro komissiya yuborish masalasi ko’tarilgan. Tadqiqotchi A.Ibodinovning yozishicha, parlament uzoq tortishuvlardan sing bu taklifni rad etgan. Shuni unutmaslik lozimki, Markaziy Turkiston, Janubiy Turkiston (Shimoliy Afg’oniston), Sharqiy Turkiston (Ғarbiy Xitoy), Shimoliy Turkiston (Tatariston va Boshqirdiston) — tarixan tarkib topgan Turkiston mintaqasida 1917—1920 yillarda tug’ilgan mustaqil Turkiston davlati yoxud Markaziy Osiyo xalqlari federatsiyasini tuzish g’oyasi Buyuk Britaniya tomoniga xam yoqmas edi. Mustamlakachi mamlakatlarning eng klassigi bo’lgan Angliya imperiyasi bu sohada chor va bol’shevistik Rossiya imperiyasi bilan zimdan xamfikr edi. Aynan shu holat Buyuk Britaniyaning Turkiston mintaqasidagi siyosatini oldindan belgilab bergan muxim omil bo’ldi. Madaminbek tomonidan mohirona diplomatik siyosat yuritilganligi natijasida xukumat tuzilganligi vodiydagi vaziyatni uning foydasiga izgartirib yubordi. YAgona, kuchli va malakali zamonaviy musulmon armiyasi tuzish ishlari qizo’tib yuborildi. 1919 yilning kech kuziga kelib, "Madaminbek qil ostida 30 mingga yaqin yigit" bosqinchi qizil armiyaga qarshi istiqlol janglarini olib bordilar. Bu paytda "Shermuhammadbekda 20.000 yigit", "Katta Ergash qo’rboshida 8.000 yigit bo’lgan". Aynan ushbu uchta lashkarboshi vodiydagi jangovar xarakatlarni yinaltirib turdilar. 1919 yil oktabrning singgi kunlarida Farg’ona vodiysidagi barcha yirik qo’rboshilar Andijon uezdidagi Oyimqishloqda tiplandilar. Istiqlolchilik harakati tarixidagi ushbu eng yirik kurultoylarning birida, arxiv hujjatlarining dalolat berishicha, Farg’ona vodiysida harakat qilayotgan 150 tacha qo’rboshilar dastalari tirtta yirik lashkarboshi: Madaminbek, Katta Ergash, Shermuhammadbek, Xolxija eshon qimondonligi ostida birlashtirildi. Madaminbek qishinlari Jaloloboddan 47 g’arb tomonda, Katta Ergash Қiqondan shimoli — sharq tomonda, Shermuhammadbek Marg’ilondan shimoli — sharq tomonda, Xolxija eshon esa Ishdan g’arb tomonda faoliyat ko’rsatishlari kelishib olindi. Қurultoyda istiqlolchilar qishinining Oliy bosh qimondoni qilib yana qaytadan Madaminbek saylandi. Bir yuz ellikta kirboshilarning har biri qil ostida kamida 400-450 ta yigit bo’lgan deb taxmin qilinganda ham, Farg’ona vodiysidagi Madaminbek qishini bu paytga kelib 60.000 — 70.000 kishidan iborat edi. 1919 yil 30 noyabrda Toshkentdan Turkiston fronti shtabi joylashgan Samaraga yillangan telegrammada aytilishicha, "Bosh qimondon Madaminbekning izi Bitaqora — Bozorqirg’on atroflarida joylashgan. Unga nisbatan mustaqil qo’rboshilaridan Xolxija eshon Ish uezdida, Kirshermat (Shermuhammadbek) va Ғiyos Xija Skobelevdan janub tomonda faoliyat ko’rsatmoqdalar. YAngiqirg’on tumanida (Қiqondan 20 chaqirim sharqda) Ergash qo’rboshi iz yigitlari bilan turibdi... Bulardan tashqari Madaminbekning shaxsiy qimondonligi ostida quyidagi yirik qo’rboshilar harakat qilmoqda: Mahkam Ҳoji (Madaminbekning yordamchisi), Soli Maxdum, Shermat, Omon Polvon, Mulla Masaid, Mulla Karim, Aliyor, Parpiboy, Ғulom, Akbaralh, Olim, Nurmat, Jira, Otamurod". YUqorida aytib itilgan 150 dan ortiq qo’rboshilar dastalarining har birida sobiq chor armiyasi ofitserlari va turk zobitlaridan tashkil topgan harbiy instruktor lavozimi joriy qilindi. Keyinchalik ularning irnini Validiy tomoniday yuborilgan ko’plab boshqird ofitserlari egalladi. Қirboshilarni maxsus harbiy va g’oyaviy tayyorgarlikdan itkazish uchun alohida kurslar tashkil qilindi. Bu kurslarga taklif qilingan jadid ziyolilari va islom ulamolari ularga milljy istihol g’oyalaridan saboq berishdi. Shuningdsk, istiqlolqchilar qishini orasidan mustaqillik g’oyasiga sadoqatli, mard va jasur yigitlar tanlab olinib, ular qo’rboshilarni tayyorlayu biyicha maxsus kurslarda iqitildi. Bilg’usi qo’rboshilar bunday maxsus kurslarda tajribali qimondonlardan sharq harbiy san`ati: strategiya va taktikasini irgandilar. Isha davrdagi voqealarning bevosita shoxidi, bilgusi marshal va Sharqiy Turkiston islom jumxuriyatining 1-prezidenti Alixontira Sog’uniy (1885-1976) ning keyinchalik yozgan xotiralarida keltirilishicha, bu kurslarda harbiy mashg’ulotlar "Temur tuzuklari" asari asosida irgatilgan. Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumati xuzurida xorijiy mamlakatlardan qurol-yarog’ sotib olish bilai shug’ullanadigan maxsus idora tashkil qilindi. Madaminbekning ko’rsatmasi bilan xukumat mablag’larining katta qismi bu idoraga berildi. Ular nafaqat chet eldan, balxi maxsus kishilar orqali qizil armiya komandirlari qilidan mimay pul evaziga turug’i xil qurol-yarog’larni sotib olishdi. Shuningdek, hukumatning maqsad va vazifalarini xalqka tushuntirish bilan shug’ullanuvchi g’oyaviy uyushma ham tashkil etildi. Kundalik gazetalar va axborotnomalar chiqarish imkoniyati cheklangani uchun bu uyushma asosan varaqalar, chaqiriqlar va bayonotlar nashr qilish hamda ularni qishin va xalq o’rtasida tarqatish bilan mashg’ul edi. Faqatgina 1919 yilning kuzi va qishida uyushma yuzdan ortiq ana shunday varaqalar, murojaatnoma va bayonotlar chiqardi. 48 Sovet rejimi va bolsheviklar istiqlolchilarga qarshi kurashning barcha vositalarini ishga solishdi. Turkiston fronti, Turkkomissiya va Turkbyuro, keyinchalik RKP(b) MK Irta Osiyo byurosi kabi harbiy tashkilotlar va komissiyalar tuzildi. Rossiya markazidan doimiy ravishda Turkiston mintaqasiga yangi-yangi qizil askar qismlari keltirib turildi. Bu xolat, xususan, Orenburg tiqini tugatilgach avj olib ketdi. Aynan Farg’ona vodiysiga tobora qishimcha kuchlarning tashlanishi natijasida 1920 yil yanvar oyining o’rtalariga kelib, jangovar tashabbus qizil armiya qiliga itdi. Krest’yanlar armiyasi qizil armiya tomonxa butunlay o’tib ketdi. Katta Ergash qo’rboshining qishini ma.g’lubiyatga uchragach, Shermuhammadbek asosiy kuchlarni olib, Oloy vohasiga chekindi. Ҳarbiy tashabbus qildan ketganligini, har qadamda xiyonat ta`qib qilayotganini kirgan Madaminbek iz yigitlari xayotini saqlab qolish maqsadida Faronadagi sovet qishinlari qimondonligiga yarash muzokaralari boshlashni taklif qildi. Oqibatda istiqlolchilar qishinining Bosh qimondoni Madaminbek bilan 2 — Turkiston iqchi diviziyasining boshlig’i N.Veryovkin-Roxal’skiy o’rtasida 1920 yil 6 martda Skobelev (hozirgi Farg’ona) shahrida yarash bitimi imzolandi. Madaminbek bilan birga sovet xokimiyati tomoniga uning inlab qo’rboshilari va 3.500 ta yigiti ham itgan edi. Lekin Madaminbekning diplomatik tadbirlari bu gal samarasiz tugadi. Sovet qimondonligi tomonidan muzokaralar itkazish uchun qo’rboshilar orasiga yuborilgan Madaminbek Shermuhammadbekning roziligi bilan Xolxija eshon tomonidan 1920 yil 14 martda qirg’izlarning Қorovul qishlog’i atrofida xiyonatkorona ildirtirildi. Sovet qimondonligi Madaminbekning ilimi bilan Turkiston Muxtoriyati va milliy mafkura uchun kurash ham iladi, deb xom xayolga borishgan edi. Madaminbekni ildirgan kimsa Xolxija eshon qil ostidagi Soqi jallod bilsada, aslida uning xaqiqiy qotili bolshevikcha rejim rahbarlari edi. Chunki Madaminbek yiq qilingach, ertasigayoq istiqlolchilardan ayovsiz ich olishga kirishildi. Madaminbek bilimdonligi va tashabbuskorligi, izining demokratik qarashlari va harbiy salohiyati bilan boshqa qo’rboshilardan ancha ustun turgan. U xalq orasida kuchli mehr-muxabbat va katta obro’ga sazovor edi. Tabiiyki, bunday milliy qahramon va milliy mafkura tarafdori bo’lgan, milliy g’oya uchun otashin kurashgan Madaminbek singari yilboshchi sovet rejimi uchun juda xavfli edi. Shu sababdan ham Madaminbekning halok bilishidan birinchi navbatda ular manfaatdor edi. Adolat yuzasidan aytganda, Madaminbekning ayrim ishlari ba`zi izbilarmon qo’rboshilar va ulamolarga ham yoqmas edi. Istiqlolchilik xarakatidagi bunday ziddiyatli holatlar Madaminbek qismatining fojiali tugashida iz ta`sirini itkazmasdan qolmadi. Madaminbek fojiali ravishda halok bilsa ham, uning porloq nomi Turkiston istiqlolchilari o’rtasida tillarda doston bilishda davom etdi. Madaminbek haqida turli qishiqlar tiqilib, istiqlolchilar tomonidan kuylandi. Arxivdagi maxfiy hujjatlarning guvohlik berishicha, ana shunday qishiqlardan birini Munavvar Қori tinglab, unga "mazmuni juda chiroyli" deb, yuqori baho beradi va qishiq matniga ayrim tuzatishlar kiritadi. Қishiq sayqal topgach, u butun Farg’ona istiqlolchilari o’rtasida juda mashxur bilib ketadi. 49 Madaminbekning qabri hozirgi Қirg’iziston Respublikasi hududida, Oloy vohasidagi Shig’ay qishlog’idadir. Bu joy XX asrning 20-yillaridan boshlab izbek, qirg’iz va boshqa turkiy xalqlarning ziyoratgoh maskaniga aylangan. Қabr ustida o’rnatilgan marmartoshda "Turing begim gunohlarni yuvaylik, bosqinchini Ona yurtdan quvaylik" degan she`riy bitik iyib yozilgan. She`riy matn ostida qilichning rasmi aks ettirilgan. Madaminbek yurt ozodligi va istiqloli uchun kurashda qurbon bo’ldi. U iz ilimi bilan bugungi mustaqilligimizga poydevor qiydi, hozirgi istiqlol kunlarimizni yaqinlashtirdi. Farg’ona vodiysidagi istiqlolchilik haraqatining yil boshchilari o’rtasida shubhasiz Shermuhammadbek (1893-1970) alohida ajralib turadi. Shermuhammadbek (arxiv hujjatlari va sovet adabiyotlarida Kirshermat yoki Shermat qo’rboshi, uning ing kiziga iq tekkan) Farg’ona viloyatining hozirgi Toshloq tumanida Garbuva (Garbobo azizlar) qishlog’ida beklar avlodidan bo’lgan Қishoqvoy hoji xonadonida 1893 yilda tug’ildi. Қishoqvoi hojining ota avlodlari Қiqon xonlari huzurida vazirlik, beklik qilishgan bilsa, onalari Oydin og’ocha Koshg’ardan kelin bilib tushgan edi. Shermuhammadbekning Toshmuhammadbek, Tojmuhammadbek, Rizimuham-madbek degan akalari, Nurmuxammadbek nomli ukasi va Sarviniso ismli singlisi bo’lgan. Uning onasi Tipaxon aya Қishoqvoy hojining kenja xotini edi. Shermuhammadbek oi-lada tirtinchi farzand bilib, dastlabki ta`limni qishlog’ida, keyin Marg’ilonda olgan. Shermuhammadbek yoshligidan ilmga chanqoq, ayni paytda jangari yigit bo’lgan. U ko’p iqigan, shu-ning uchun ajdodlarimizga hurmat va mustamlakachilarga nafrat ruxida tarbiyalangan. Shermuxammadbek betahorat ot minmaganlar, yasanib kiyinmaganlar, kamgap va adolatpesha shaxs edilar, deb xotirlaydi Farg’onadagi qariyalar. Axmad Zakiy Validiy Tig’onning keyinchallk "Xotiralar" kitobida yozishicha, Shermuhammadbek 1916 yilda chor Rossiyasi tomonidan mardikorlikka olingan va urush chizig’ida ishlash uchun safarbar qilingan kishilar qatorida Pol’sha frontiga tashlangan. Shermuhammadbek milliy istiqlol uchun kurashning ilk bosqichidan boshlab jang maydoniga kirgan. U Katta Ergash va Madaminbekning iripbosarlari sifatida istiqlolchilarning tan olingan yirik lashkarboshisi edi. U khurash maydoniga kirgan ilk kunlardan boshlab "Turkiston - turkistonlik-larning yurtidir, unga boshqa hech kimning egalik qilishga haqqi yiq!" degan shiorni o’rtaga tashlagavd. Uning asosii maqsadi Turkistonda islom jumhuriyatini tashkil qilish bo’lgan. Shermuhammadbek haqida Shaxobiddin YAssaaviy "Turkiston achchiq haqiqatlari" kitobida quydagicha yozgai edi: "Shermuhhammadbek qo’rboshi va katta qimondon, Girva qishloq — Mar g’ilondan. Bu qahramon — buyuk qimondon. Ruslarga qirg’in berguvchi botir edi. Ayni jihod qilib yurgash zamonda Turkiston musulmonlari birinchi va ikkinchi Buyuk qurultoy majlislarini 36 modda ila Umurdavlat ta`sisni (tarixiy vasiqa) unvonila vujudga keltirgan Bosh qimondon Shermuhammadbek..., ammo... xoin Yildosh Oxunboboev shaytonlik va firib iyinida unutilmaydirgan buyuk bir xato qildi". 50 Shermuhammadbekning siyosiy qiyofasi muxoliflar tomonidan u qurolni hali tashlamagan paytdayoq quyidagicha chizilgan edi: "Kirshermat millati sart (izbek)bilib, barcha qo’rboshilarning eng g’ayratli va qat`iyatlisi hisoblanadi. Jangda juda jasur, qil ostidagilarga nisbatan talabchan va ruslarga shafqatsiz. U axoli o’rtasida juda katta obro’ —e`tibor va shuxratga sazovordir". Shermuhammadbek faoliyatiga uning ashaddiy g’animlari tomonidan berilgan bu baho to’g’ri ekanligini alohida ta` kidlab itmoq lozim. 1920 yil 3 mayda Farg’ona vodiysidagi butui qo’rboshilar va tinch aholi vakillari Oltiariq tumanidagi Ғoyibota (Ғaribota) qishlog’ida izlarining navbatdagi qurultoylariga tiplandilar. Bosqinchi qizil armiyaga qarshi kurash bayrog’ini vodiyda Madamipbek irniga endi Shsrmuxammadbek ko’tardi. Қurultoyda Shermuhammadbek boshchiligida Turkiston-turk mustaqil islom jumhuriyati yoxud Turkiston Muvaqqat hukumati tuziddi. Shermuhammadbek hukumat raisi bilishi bilan bir qatorda vodiydagi butun istiqlolchilar qishinining Oliy bosh qimondoni qilib xam saylandi. Turkiston Muvaqqat hukumati Farg’ona vodiysidagi ozodlik kurashida muayyan darajada xizmat qila oldi. Validiyga tayanib Boymirza Xayitning yozishicha, hukumat tarkibiga quyidagi 6 kishi kiritilgan: "Shermuhammadbek — xukumat raisi va Oliy bosh qimondon; Mullajon Қori — xavfsizlik noziri; Akbarjon eshon —Shayxulislom; Abdusalom Қori — xukumatning bosh kotibi; Nazirjon — moliya noziri; Mulla Ҳoji Niyoz —maxsus ishlar noziri". Bundan tashqari, 14 kishidan iborat harbiy idora mahkamasi tuzildi. U Bosh qimondon Shermuhammadbek, turk zobitlari Ismoil Ҳaqqi va YOqubbek, shuningdek, Aliyor qo’rboshi, YUsuf Polvon, Mulla Bozorboy, Pilat, Asqar va Nurmuhammadbeklardan iborat bo’lgan. Bu maxkama iz mashvaratlarida istiqlolchilik harakatining keyingi rivojlanishi bilan bog’liq bo’lgan masalalarni kirib chiqardi. Mulla Umar Ҳoji, Jamol Қozi, Abdulaziz Қori va Abdusalomlardan iborat qozixona — mustaqil sud idorasi maxkamasi ham faoliyat ko’rsatgan. Idora majlisi, ya`ni ma`muriy kengash tarkibi Abdulboqi boyvachcha (rais), Mufti Muso Қozi, Abdulqayum, Mulla Ғoyibnazar, Mulla Yildosh Oxunlardan iborat bo’lgan. Bundan tashqari 88 kishilik parlament — Shiro ham tashkil qilingan. Shermuhammadbek tomonidan bolsheviklar changalidan ozod qilingan joylarda ellikboshilik, yuzboshilik, mingboshilik lavozimlari qaytadan tiklandi. Axolining qilidan soliqlarni ellikboshilar yig’ib, mingboshilar orqali qo’rboshilarga etkazishgan. Қirboshilar esa bu tilovlarni moliya noziri orqali xukumat xazinasiga topshirganlar. Kip irinlarda badavlat kishilar hisoblangan yirik mulkdorlar: boylar, savdogarlar va ulamolarga qishimcha soliqlar ham solingan. Ushbu tilovlar sovet rejimi xalqdan olayotgan soliqlar va tushumlardan bir necha marta kam bo’lgan. Shermuhammadbek hukumati tomonidan zaruriy ehtiyojlar hamda qurol—yarog’ sotib olish uchun kerakli bo’lgan miqdordagi mablag’gina aholi qilidan tiplangan, xolos. Қirboshilar va yigitlarining oziq —ovqat ta`minoti esa ular joylashgan qishloq axli zimmasida edi. Shermuhammadbek qishinidagi yigitlarning salomatligiga marg’ilonlik Mirzajon va oltiariqlik Ergash tabib boshchiligidagi xalq tabiblari javobgar 51 bo’lganlar. Zambarak va miltiqlar yasash, iq —dorilar ishlab chiqarish xamda qurol — yarog’larni tuzatish ishiga marg’ilonlik miltiqsiz usta Ahrorxija eshon va shahrixonlik Sulaymon eshon, shuningdek, Germaniyadan kelgan nemis mutaxassislari rahbarlik qildilar. Yigitlarning bish vaqtlarida kingilli xordiq chiqarishlari uchun 12 kishidan iborat musiqachilar dastasi iz san`atlarini namoyish qilib turganlar. Ba`zi manbalarda yozilishicha, mashhur hofiz Muxiddin Қori YOqubov va vodiy qiziqchilarining sardori YUsufjon qiziq Shakarjonov dastavval istiqlolchilar safida bitningan. Shuningdek, "ikki yuzdan ortiq yigit otlarni parvarish qilish bilan maxsus shug’ullanganlar''. Shermuhammadbek qishinida janglarda chiniqqan saralangan yigitlardan iborat alohida guruh bo’lgan, Bu gurux jangchilari qishindagi boshqa askarlardan farqli ravishda qizil chizik, qoplangai qora shimlar va evropacha bichimda tiko’lgan turli rangdagi kiylaklar kiyib olishgan. Bu kiylaklarda islom ramzi sanalgan yarim oy shakli va yudduzlar tasviri tushirilgan edi. Ҳarbiy kiyim — kechaklarni tikish bir guruh mohir chevarlar zimmasida edi. Yigitlar boshida qizil rangdagi dippilar va tatarcha takiyalar bo’lgan. Otda yurish qulay bilishi uchun ular tizzagacha kalta qilib qirqo’lgan yaktaklar hamda oyoqlariga ruscha rusumdagi etiklar kiyishgan. Yigitlarning qiltig’i aralash kikragidan itkazilgan charm patrontoshda iq —dorilar saqlash uchun maxsus irinlar bo’lgan. Shermuhammadbek ko’targan erk va istiqlolyaing yashil bayrog’i ostida Farg’ona vodiysidagi butun qo’rboshilar tiplandi. Madaminbek bilan birga yoki undan oldinma — keyin sovet hokimiyatiga taslim bo’lgan qo’rboshilarning aksariyati va ularning yigitlari ham Shermuhammadbek qishinlari safiga kelib qo’shildilar. Bol’shevik maddohlardan birining e`tiroficha, ular uchun "Madaminbek qo’rboshilar o’rtasida eng kuchlisi bo’lgan bilsa, Shermuhammadbek, shubhasiz eng xavflisi edi". Turkiston MIK raisi Inomjon Xidiralievning sal keyinroq yozishicha, "1920 yil sentyabrda bosmachilarning soni 70.000 kishiga etdi va kuchli vahima uyg’otdi". Turkiston - turk mustaqil islom jumzhuriyatining keyinchalik Muvahqat Konstitutsiyasi (Asosiy Қonuni) qabul qilindi. Bu Konstitutsiya Turkistop Milliy Birligi tashkilotining tashabbusi bilan 1922 yil 15 - 20 aprelda Samarqand shahrida yarim yashirin holatda itgan Turkiston musulmonlarining 2 — qurultoyida qabul qilindi. Unda Farg’ona va Samarqand viloyatlaridagi eng nufuzli qo’rboshilar 10 tadan yigitlari bilan, shuningdek, Buxoro va Xorazm respublikalarining ko’plab qo’rboshilari, Zakaspiy va Oqmila viloyatlaridan ayrim vakillar ishtirok etdilar. Tarixchi Boymirza Ҳayitning yozishicha, qurultoyda Farg’ona vodiysi istiqlolchilarining yilboshchisi Shermuhammadbek istiqlol kurashi haqida katta ma`ruza qiddi. Қurultoy oxirida 7 bilim va 36 moddadan iborat maxsus Rezolyutsiya qabul qilindiki, u yuqorida aytib itganimizdek, mamlakatning muvaqqat Konstitutsiyasi edi. Bu hujjat Turkiston o’lkasidagi Sirdaryo, Farg’ona, Samarqand, Ettisuv, Zakaspiy viloyatlari hamda Amudaryo bilimi endilikda Turkiston - turk mustaqil islom jumhuriyati tarkibiga kiritilganligini qonun yili bilan mustahkamladi. Unda yozishicha, hukumat tarkibi 15 kishidan iborat bilishi lozim. Ushbu 15 kishi orasidan mamlakat Prezidenti, Vitse - prezidenti va Bosh 52 kotib saylanmog’i va bu uch kishidan iborat Ijroiya Қimita tuzilib, ular poytaxtda doimiy ravishda ishlashi kizda tutilgan edi. Ҳukumatning beshta a`zosi Farg’ona viloyatidagi Namangan, Andijon, Marg’ilon, Қiqon, Ish kabi beshta tumanning harbiy boshli:qlari qilib tayinlanadigan bo’ldi. Қolgan 7 kishi esa: harbiy; tashqi ishlar; ichki ishlar, pochta va telegraf; diniy ishlar; moliya; adliya; transport vazirlari qilib tayinlanishi lozim edi. Shermuhammadbek boshchiligida allaqachon tuziltan Turkiston Muvaqqat xukumati Samarqanddagi qurultoyda rasmiy tasdiqlanadi. Afsuski, xukumat a`zolari bu qadim shaharda bir oydan ortiq qola olmaydilar. Chunki istiqlolchilar tomonidan ularni qizil armiya qismlarining kuchli zarbalaridan himoya qilish tobora qiyinlashayotgan edi. Shuning uchun hukumat iz qarorgohini istiqlolchilik harakatining markazi bo’lgan Farg’ona vodiysining Namangan tumaniga kichirdi. Faqatgina uch oy mobaynida hukumat iz qarorgohini besh marta izgartirishga majbur biddi (Samarqand, Namangan, Ush, Marg’ilon atrofidagi Ғoyibota va Norin). Shermuhammadbek Samarqanddagi anjumandan tezda qaytib kelgach, 1922 yil 22 aprelda Қiqon uezdidagi Қorabuva qishlog’ida Farg’ona qo’rboshilarining navbatdagi qurultoyini itkazdi. Vodiyda harakat qilayotgan 200 atrofidagi qo’rboshilar dastalaridan eng obro’lilari bo’lgan Nurmuhammadbek, Toshmuhammadbsk, Rizimuhammadbek (Shermuhammadbekning birodarlari), Islom Polvon, Ahmad Polvon, Қoraboy, Mama Rizi va boshqalar ushbu qurultoyda qatnashdilar. Қurultoyda Shermuhammadbek Samarqandda kuni kecha bilib itgan anjuman ishi to’g’risida hisobot berdi. Ushbu qurultoyda vodiy istiqlolchilarining 1922 yildagi jang harakatlari va qo’rboshilarning faoliyat doiralari kelishib olindi. Shermuhammadbek Farg’ona vodiysi mujohidlarining yilboshchisi - Oliy bosh qimondon sifatida yana bir bor e`tirof etiddi. Shermuhammadbek bu paytda Buxoro va Xorazm respublikalari hamda Samarqand viloyatida harakat qilayotgan istiqlolchilar bilan aloqalarni yilga qiydi. Anvar Posho va Junaidxon bilan uch tomonlama hamkorlik o’rnatildi. Shuningdek, Shermuhammadbekning Sharqiy Buxoro qo’rboshilari Ibrohimbek va Fuzayl Maxdum bilan munosabatlari yaxshi bo’lgan. Afg’oniston bilan ham aloqalar rivojlangan. Bir hujjatda yozilishicha, Shermuhammadbekning Baliqchi tumanidagi Oqtepa qishlog’ida joylashgan qarorgohiga 14 iyunda 25 afg’on instruktori kelib, qo’rboshilar yigitlariga xarbiy ishdan saboq berishga kirishdilar. Shermuhammadbek tomonidan 1922 yil kuzida chiqarilgan va Turkiston xalqiga qilingan murojaatnomada aytilishicha, "Afg’oniston, Turkiya, Xitoy konsullari Salim Posho bilan Ҳamkorlikda Shermuhammadbekning ish olib borishi lozimligini uqdirganlar". Shermuhammadbek konsullar oldiga uning ixtiyoriga 20.000 kishilik qishin berish talabini qiygan. Bu talab qondiriladi, deb va`da qilingan bilsada, Shermuhammadbekka keyinchalik hech qanday harbiy yordam ko’rsatilmaydi. Shermuhammadbek Salim Posho tomonidan Farg’ona istiqlolchilariga qarata yozilgan maktubni Sharqiy Buxoroda bo’lganida shaxsan izi bilan olib kelib, uni xam qo’rboshilar o’rtasida tarqatadi. Ushbu maktubda tez orada mustabid sovet 53 rejimiga qarshi yangi jang xarakatlari boshlanishi, barcha qo’rboshilar iz yigitlari va harbiy kuchlarni jangovar holatda ushlab turishlari lozimligi ta`kidlangan edi. Lekin dekabr oyida qizil armiya qismlari istiqlolchilarga kuchli zarbalar berishga muvaffaq bo’ldilar. Ҳarbiy kuch - qudrat va miqdor jihatdan ustun bo’lgan qizil askarlar bir qator g’alabalarga erishdilar. Shermuhammadbek boshchiligida tuzilgan Turkiston Muvaqqat hukumati 1922 yil oxiriga kelib tarqalib ketishga majbur bo’ldi. Chunki xukumat a`zolari izlariga topshirilgan vazifalarni bajarish irniga janglarda ishtirok etishga majbur bo’ldilar. Shermuhammadbek xukumati xorijiy davlatlar bilan ham samarali aloqa o’rnata olmadi. Afg’oniston, Turkiya, Xitoy vakillari bilan bo’lgan muzokaralar qariyb quruq gapdan nariga itmadi. Binobarin, Turkiston Muvaqqat hukumati tarqalib ketgan bilsada, Shemuxammadbek 1923 yilning boshigacha xukumat raisi sifatida istiqlolchilarga raxbarlik qildi. Shermuhammadbekning izi zsa qator janglardan sing, 1922 yil dekabr oyining singgi kunlarida ukasi Nurmuxammadbek va qo’rboshi Tixtasin Maqsud bilan umumiy miqdori. 450 - 500 yigitdan iborat qishinni olib, oldin Buxoro respublikasi hududiga, 1923 yilning baxorida esa Afg’onistonga o’tib ketdi. Uning keyinchalik vodiyga yana qaytib kelish maqsadida qo’lgan barcha urinishlari sovet hokimiyati tomonidan yiqqa chiqaildi. 1923 yil fevralning oxirida Turkistondan chiqib eron orqali Kobulga kelgan taniqli munavvar Axmad Zakiy Validiy bu erda Shermuhammadbek va Nurmuxammadbek bilan uchrashganligini, bu ikki qo’rboshi unda yaxshi taassurot qoldirganligini keyinchalik iz "Xotiralar" kitobida yozgan edi. "Shermuhammadbek xalqiga sodiq bir kishi", - deb uni ta`riflaydi Validiy. Shermuhammadbekning akalari Toshmuxammadbek, Tojmuhammadbek va Rizimuxammadbek ham iz ukasining qishini safida istiqlol janglarida qatnashishdi. Ular 1923 yiling oxirida qizil askarlar tomonidan qo’lga olinib, singra otib tashlanadilar. Aka-uka Shermuhammadbek va Nurmuxammadbekning Afg’onistonda muxojirlikda itgan xayotlari ancha mashaqqatli bo’ldi. Kobulning rasmiy hukumati sovet Rossiyasining tazyiqi bilan istiqlolchilarni noxush qarshilar edi. Shermuhammadbek shuning uchun 1923 yil oktabrda Peshovarga borib, u erdagi Buyuk Britaniya vakilligidan siyosiy boshpana siraydi, Lskin uning 140 tarafdoriga siyosiy muhojirlik huquqlari berilmaydi. U 1924 yil bahorida Koshg’ar orqali Farg’ona vodiysiga 20.000 askar bilan itmoqchi biladi. Lekin bu miqdordagi qishinni tiplay olmaydi. Natijada Shermuhammadbek 1924 yil 17 martda Peshovarni tark etib, yana Afg’onistonga kelishga majbur biladi. Uning Ҳindistonga bormoqchi bilib qo’lgan iltimoslarini xam Buyuk Britaniya hukumatining rasmiy vakillari bir necha marta rad etadi. Shermuhammadbek 1929 yil Afg’onistondan kichik qishin bilan Vaxsh daryosi orqali Sharqiy Buxoroga itmoqchi bo’lganida sovet aviatsiyasi yordamida ortga qaytarildi. U muhojirlikda ham Turkiston mustaqilligi uchun kurash g’oyasidan aslo voz kechmadi. Shermuhammadbek Afg’onistonda tuzilgan turkistonlik muhojirlarning "Vatanni ozod qilish" (ba`zi manbalarda "faol") nomli yashirin tashkilotining 54 asoschilaridan biri hisoblanadi. Ulamolar peshvosi Said Muboshirxoi Taroziy tashkilotning boshlig’i, Shermuhammadbek xarbiy kuchlarning Bosh qimondoni edi. Shermuhammadbek ukasi Nurmuhammadbek va muftiy Sadriddinxon Sharifxija ig’li orqali Buxoro mhojirlarining boshlig’i amir Said Olimxon bilan doimiy muloqotda bilib turgan. Ba`zi adabiyotlarda yozilishicha, Ikkinchi jahon urushi davrida Germaniya razvedkasi bu tashkilotning SSSRga. Қarshi faoliyatini qillab-quvvatlaydi. SSSRning tazyiqi bilan Afg’oniston hikumata 1943 yil martida tashkilotning rahbarlari va faollarini, shu jumladan, Shermuhammadbekni ham qamoqqa oladi. U ikki yil umrini tutqunlikda itkazadi. Biroq qamoq dahshatlari ham Shermuhammadbek irodasini bukishga ojizlik qiladi, uni iz maqsadidan qaytara olmaydi. "Shermuhammadbek qotmadan kelgan, baland biyli, chiqqi soqol bir kishi bilib, peshonasiga qizil qiyiq bog’lagan, egniga chopon tashlagan kiyi mag’rur, bemalol itirardi",—deb keyinchalik eslaydi uni 1944 yilda Kobul qamoqxonasida kirgan yurtdoshimiz Zuxriddin Mirza Obid ig’li Turkistoniy. Shermuhammadbek qamoqdan chiqqanidan sing ma`lum muddat Ҳindistonga ketadi. 1951 - 1959 yillarda Pokistonda yashaydi. 1959 yildan to umrining oxirigacha Turkiyaning Adana shahrida hayot kechirdi, Shermuhammadbek 1970 yil 10 martda, ukasi Nurmuhammadbek 1983 yil 10 yanvarda Adana shahrida vafot etishadi. Shermuhammadbekning ilimi turkistonlik muhojirlar uchun katta yiqotish bo’ldi. Uning dafn marosimiga minglab kishilar yig’ildi. Isha kunlari Adana shahrida motam e`lon qilindi. Marosim qatnashchilari Turkiston milliy bayrog’i va Shermuxdmmadbek tobutini ko’targan holda butun shaharni aylanib chiqishdi. Turkiya matbuotida isha paytda turkiy xalqlarning bu jasur ig’loni haqida, uning murakkab va ziddiyatli, zafarlarga tiliq va mag’lubiyatlardan xoli bilmagan sarkardalik faoliyati to’g’risida ko’plab maqolalar bosiddi. Shermuhammadbekning farzandlari xozirgi kunda AҚSh va Turkiyada yashaydilar. Shermuhammadbek muhojirlikda Farg’ona vodiysidagi istiqlolchilik harakati va izi boshchilik qo’lgan mujohidlar faoliyati xaqida mashhur xotiralarii yozib qoddirgan. Kichik va Katta Ergash, Madaminbek va Shermuhammadbekdan tashqari Farg’ona vodiysidagi istiklolchilarga 1923-1935 yillarda Islom Polvon va YOrmat Maxsum umumiy rahbarlik qilishdi. Bundan tashqari Omon Polvon, Muhiddinbek, Rahmonqul kabi qo’rboshilar Farg’onada, Ochilbek va Bahrombek Samarqand viloyatida eng mashxur qo’rboshilar sanalgan. Ma`lumki, Turkiston ayollari uchup Vatan ozodligi va uning tinchligi muqaddas hisoblangan. Olis va yaqin tarixda bosqinchilarga qarshi turkiy ayollarimiz ham necha bor jang maydonlarida ot surganligi, vatanparvar kuchlarga boshchilik qo’lganligi ma`lum, Ҳatto, ayollardan maxsus biljnmalar tuzilgan. Asrimiz boshlaridagi istiqlolchilar safida izbek va boshqa qardosh xalqlarning ayollari ham bo’lganligi ma`lum bilsada, lekin ayollardan chiqqan qo’rboshilar xususida kitoblarda xech qanday ma`lumotlar uchramas edi. Arxiv manbalarining dalolat berishicha, Farg’ona vodiysidagi istiqlolchilar safida izbek va qirg’iz ayollaridan qo’rboshilar bo’lgan. Xususan, Muhiddinbekning onasi va Shakarxon 55 qo’rboshi boshchilik qo’lgan guruxlar qizil askarlar yuragiga g’ulg’ula solgan. Asli oltiariqlik usta Xoliqboyning qizi bo’lgan Shakarxon qo’rboshi 1921 yilning oxirida Қayrag’och qishlog’ida bo’lgan janglariiig birida halok biladi. Buxoro respublikasida xam ayollardan chiqqan bir qator qo’rboshilar bo’lgan. Karmanalik Nodira qiz Ibrohimbek qishinida maxsus guruhga boshchilik qilib, Sharqiy Buxoroda qizil askarlarga qarshi mardonavor kurashgan. Xulosa qilib aytganda, istiqlolchilik harakatini yagona markazga uyushtirishda qo’rboshilar katta rol’ iynashdi, Istiqlolchilik harakatiga rahbarlik qo’lgan va uning g’oyaviy mafkurachilari bo’lgan islom ulamolari o’rtasida yassaviylik va naqshbandiylik tariqatlarining pirlari ko’p bilishgan. Xorijlik tadqiqotchi Meri Broksapning yozishicha, Farg’ona — dagi eng qattiqqil qo’rboshi Xolxija eshon yassaviylik tariqatining vakili bo’lgan. Islom Polvon va Mulla Dehqon qo’rboshilar ham tasavvuf shayxlari edi. Shuningdek, Namanganlik Nosirxon Tira Said Kamolxon Tira ig’li, Toshkentlik muftiy Sadriddinxon Maxsum Sharifxija qozi ig’li, Turkiston MIKning sobiq irinbosari Tiraqul Jonuzoqov, asli boshqirdistonlik Axmad Zakiy Validiy va boshqalar ham istiqlolchilik harakatining g’oyaviy mafkurachilari edi. Istiqlolchilik xarakatini tashkiliy jihatdan uyushtirishda qo’rboshilar qurultoyining ahamiyati juda kahta bo’lgan. Shuni alohida ta`kidlash kerakki, Turkistonda isha yillari qo’rboshilarniig 30 dan ortiq qurultoylari bilib itdi. Ushbu qurultoylarda rahbarlar saylangan, qo’rboshilar yagona qimondonlik ostida birlashtirilgan. Ҳolbuki, bunga hamma payt xam amal qilinmas edi. Shuningdek, qurultoylarda qo’rboshilar dastalari harakat qiladigan joylar va ularning ta`sir doirasi ham belgilab olingan. Yüklə 58,86 Kb. Dostları ilə paylaş:
|