99
olmur. Mümkün olsa da, o, dadsız-duzsuz kəlmələrə qarşı
türkün (azərbaycanlının – N. X.) ruhunda heç bir məhəbbət
duyulmur. Belə kəlmələrin türkləşdirilməsi (azərbaycan-
calaşdırılması – N.X.) üsulları faydasız olduğundan, burada
başqa tədbirlər görülməlidir. Məsələn, türkləşə bilməyən
əcnəbi kəlmələrin əski türkcələri varsa, həmin əski
kəlmələri bulub canlandırmalı; məsələn, «sərya», «zəhrə»,
«dübbi-əkbər», «səttarə», «məstərə», «tərcüman», «səndə-
liyyə» kimi kəlmələrin əvəzinə «ülkər», «çolpan» (çoban
ulduzu), «yeddigər» (yeddi ulduz), «cızğac», «köçürgəc»,
«popurğac» kimi kəlmələri diriltməlidir.
İkincisi, hərgah türkləşə bilməyən kəlmələrin əski
türkçələri yoxdursa, başqa türk şivələrindən qarşılıqlarını
almalı; məsələn, zərbül-məsəl
yerinə cığataycanın
«hövcək» kəlməsi götürülürsə, az bir zamandan sonra
ərəbin bu uydurma tərkibinə qələbə çalar. Həmçinin
türkləşə bilməyən «əfsanə» kəlməsinin yerinə altaycanın
«çörnək» kəlməsi də dilimizdə tezcə qərarlaşa bilər.
Hər ərəb kəlməsinə «etmək» felini qoşmaqla
«müharibə etmək», «təsadüf etmək» kimi minlərcə
uydurma tərkiblər yaradılmışdır. Bu isə türk (Azərbaycan –
N. X.) dilini çox çirkin hallara salır. Halbuki cığataycanın
«çəriləşmək» feli «müharibə etmək» tərkibinin eynidir.
«Çərik» cığatayca «əskər» deməkdir»
1
.
Beləliklə, 1920-1930-cu illərdə, xüsusən, mətbuatda,
lüğətlərdə həmin prinsipin tətbiqi nəticəsində vaxtilə türk
dillərində ümumişlək vahidlər olmuş «çəri», «yenicəri»,
«qovğa», «cəng», «bənək», «çolpan», «çörnək», «hizgi»
(tarix mənasında), «yozumsu» («məcazi» əvəzinə) sözlə-
rindən istifadə edilirdi.
1
F.Ağazadə. Türkcəni zənginləşdirilmək yolları. «Maarif işçisi»; 1926, № 8-
9, səh. 14-15.
100
İnqilabdan sonrakı ilk onillikdə Azərbaycan ədəbi
dilində türk dili üçün xarakterik olan əski, sıkı, yovuq kimi
sifətlərin işlədilməsinə də təsadüf olunurdu. Məsələn:
Rusiya xalqı düçar olduğu bu böyük müharibə
illərinin ağırlığı altında ə s k i həyat, ə s k i üsul məişəti
qaib etdiyi sırada iki həyatı vicuda gətirmək deyil, onu
xəyalinə gətirməyi dəxi imkan bulamıyordu (Kİ-4.9.1929);
Bir-biri ilə s ı k ı surətdə mərbut olan bir haldır (K-
7.11.1927); İşin axırına y o v u q yoldaş Nərimanov təklif
etdi ki, bütün işə gələnləri siyahıya dutsunlar (K-
4.04.1921) və s.
Türk dilinə məxsus bu sifətlər Azərbaycan dilində
uzun müddətdən bəri istifadə olunan və ümumxalq
səciyyəsi daşıyan ərəb-fars mənşəli köhnə, möhkəm, habelə
Azərbaycan dilinin özünəməxsus yaxın sözünün yerində
işlədildiyi üçün sonralar dilin lüğət tərkibində normalaşa
bilməmişdir.
Sovet dövrü Azərbaycan ədəbi dilinin ilk onilliyində
türk dilinə məxsus bir sıra əvəzliklərin də işlədilməsinə rast
gəlmək olur. Bunlar, əsas etibarilə aşağıdakılardan ibarət-
dir:
Sual əvəzlikləri. 20-ci illər Azərbaycan ədəbi dilində
türk dilinə məxsus nerə, hanki, kaç kimi sual əvəzliklərinə
daha tez-tez təsadüf olunur:
Azərbaycana n e r ə d ə n və nə zaman gəldikləri bəlli
deyildir (MM-1926, № 2-9); H a n k i mövhumat sözlərlə
damağımızı ləkəliyorlar (Kİ-2.06.1926); Bu kiçik məqalədə
qurultayın yalnız bəzi qərarları üzərində bir k a ç sözlə
durmaq istiyoruz (MM-1926, № 2-3) və s.
Bu cümlələrdə işlənmiş nerə, hanki, kaç sözlərinin
əvəzinə Azərbaycan dilində hara, hansı, neçə kimi para-
lellər mövcud idi və sonrakı dövrlərdə bunlar mənaca
101
müvafiq türk paralellərini sıxışdırıb sıradan çıxartdı.
Təyin və qeyri-müəyyənlik əvəzlikləri. Bu əvəzliklər
içərisində türk dilinə məxsus kəndi və həpsi sözlərinə daha
çox rast gəlmək olur. Məsələn:
Axırda zülmdən təngə gəlmiş füqərayi-kasibənin səbr
kasası dolub kapital üsul-idarəsini k ə n d i müdhiş dalğa-
ları yuvarladıb dağıtdı (K-6.04.1921); Fəqət onlar k ə n d i
ciblərini güdərək dad-fəryad ediyorlar (Kİ-2.06.1923);
Neyləyir onlar alalar çoxlu pul. Etmişəm h e p s i n özümə
sanki qul (Kİ-4.11. 1923).
Sonralar bunların yerinə Azərbaycan dilinin özünə-
məxsus öz və hamısı əvəzlikləri sabitləşmişdir.
İşarə əvəzlikləri. İlk mərhələdə Azərbaycan ədəbi
dilində türk dilinə məxsus bir sıra işarə əvəzlikləri də
işlədilirdi. Onlar əsas etibarilə şöylə, şu, bəylə kimi
sözlərdən ibarət idi. Məsələn:
Ş ö y l ə ki, birinci dərəcəli məktəblərdə məhəlli iş nə
əsas tutulacaqdır (MM-1926, № 2-3); Bu qərarlar
arasında ən mühümləri ş u n l a r d ı r (MM-1926, № 2-9,
səh. 4); Bakı komitəsinin Qala-Maştağa dairə konfransı
tərəfindən b ö y l ə bir təbrik məktubu gəlmişdir (Kİ-
5.5.1923); Bununla Azərbaycan İctimai Şura Cümhuriy-
yətinin maliyyə komissarlığı elan ediyor ki, ş u ayın 11-dən
Azərbaycan İctimai Şura Cümhuriyyətinin beş min manat
dəyərində parçaları intişarə başlayır (K-12.06.1921).
Ədəbi dilin sonrakı dövrlərində bu əvəzliklər də
sıradan çıxmış, onların yerinə Azərbaycan dilinə məxsus
elə, belə, bu əvəzlikləri sabitləşmişdir.
20-ci illər Azərbaycan ədəbi dilində türk dilinə
məxsus şimdi, iləri kimi zərflər də işlədilirdi. Məsələn:
Ümumiyyətlə, türkoloji haqqında yazılan üç böyük
məruzə ş i m d i y ə qədər yapılan tədqiqatın nə ümumi və
Dostları ilə paylaş: |