55
XIX əsrin 30-cu illərində müstəmləkə əsarətinə və feodal istismarına qarĢı
üsyanlar çarizmi məcbur etdi ki, Azərbaycanda və bütövlükdə Cənubi Qafqazda
idarəçilik sistemində dəyiĢikliklər etsin. Qafqaz caniĢinliyinin yaradılması, yerli hakim
zümrənin hüquq və imtiyazlarının bərpa edilməsi Qafqaz diyarında Rusiyanın
mövqeyini möhkəmlətdi.
XIX əsrin ortalarında ġimali Azərbaycanın təsərrüfat həyatında bir sıra dəyi-
Ģikliklər baĢ verdi. Cənubi Azərbaycanla və bütövlükdə müsəlman ġərqi ilə əsrlər boyu
qərarlaĢmıĢ iqtisadi əlaqələr zorakılıqla qırıldı, Qafqazın digər bölgələri və Mərkəzi
Rusiya ilə əlaqələrin isə geniĢləndirilməsinə baĢlandı. Bakı-Tiflis poçt yolunun
abadlaĢdırılması, Kür çayında və Xəzər dənizində gəmiçiliyin inkiĢaf etdirilməsi, Xəzər
sahilini Qara dəniz sahili ilə birləĢdirən və Cənubi Qafqazın mərkəzindən keçən dəmir
yolu çəkilməsi sahəsində addımlar atıldı [102]. Taxıl məhsulları istehsalı artdı,
ipəkçilik, qızılboya istehsalı sürətlə inkiĢaf etməyə baĢladı. Yerli əhalinin əsas
məĢğuliyyət sahələrindən biri olan maldarlıqda da canlanma baĢ verirdi. Mal-qara,
davar, at saxlanması sürətlə geniĢlənirdi. Xüsusən Qarabağ atlarının sayı artmaqda idi.
Onun Ģöhrəti çox-çox uzaqlara yayılırdı [103]. Sənətkarlığın, sənaye məhsulu
istehsalının inkiĢafında da xeyli irəliləyiĢ baĢ verdi. 1829-cu ildə ġəkidə Xanabad ipək
56
manufakturasının, 1855-ci ildə Gədəbəy misəritmə zavodunun, sonrakı dövrdə neft
emalı zavodlarının, fabriklərin açılması kapitalist sənayesinin yarandığını göstərirdi.
XIX əsrin birinci yarısında Azərbaycanda mədəniyyət sahəsində də mühüm
yeniliklər baĢ verdi. 30-cu illərdə çarizmin ruslaĢdırma siyasətinə uyğun olaraq ġuĢada,
ġəkidə, Bakıda, Gəncədə, Naxçıvanda və ġamaxıda rus dilində təhsil verən qəza
məktəbləri açıldı. Bu məktəblərdə kitabxanalar yaradıldı. Azərbaycan türkcəsini
tədris etmək üçün dərsliklər tərtib edilməsinə baĢlandı. Mirzə Kazım bəyin 1839-
cu ildə nəĢr etdirdiyi "Türk-tatar dilinin qrammatikası" əsəri Rusiya Elmlər
Akademiyasının mükafatına layiq görüldü. Həmin dövrdə Kazan və Peterburq
universitetlərində dərs deyən azərbaycanlı alimlər: Mirzə Cəfər TopçubaĢov və
Mirzə Kazım bəy Rusiyada ĢərqĢünaslıq elminin yaranması və inkiĢafında
görkəmli rol oynadılar. Azərbaycan tarixinin öyrənilməsinə A.Bakıxanov,
M.Adıgözəl bəy, M.Camal, Ə.CavanĢir, K.Fateh və b. əsərləri qiymətli töhfə oldu.
Azərbaycan ədəbiyyatının inkiĢafında M.ġ.Vazeh, Q.Zakir və
Ġ.QutqaĢınlının böyük xidmətləri oldu. Xüsusən M.F.Axundzadə öz ölməz
komediyaları ilə Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində yeni səhifə açdı. Bu dövrdə aĢıq
yaradıcılığı, musiqi və təsviri sənətin inkiĢafında da ciddi uğurlar qazanıldı.
Rusiyada XIX əsrin 60-70-ci illərində təhkimçilik hüququnun ləğv
edilməsi, yerli idarəçilik, məhkəmə və Ģəhər islahatlarının keçirilməsi mərkəzi
quberniyalarla yanaĢı, milli ucqarlarda da kapitalizmin inkiĢafına təkan verdi.
Azərbaycanda 1870-ci il kəndi islahatı kənd təsərrüfatında kapitalistcəsinə
yenilikləri sürətləndirdi. Satlıq taxıl istehsalı XIX əsrin son onilliklərində 2-2,5
dəfə artdı, texniki bitkilər: pambıq, tütün əkinləri geniĢləndirildi, üzümçülük
Gəncə, ġuĢa, ġamaxı və Göyçay qəzalarında mühüm yer tutmağa baĢladı [104].
Təkmil alətlərin və muzdlu iĢçi qüvvəsinin tətbiqi geniĢ miqyas aldı.
XIX əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda neft sənayesi və onunla bağlı
olan mexaniki istehsal, gəmi təmiri və kükürd turĢusu sahələri sürətlə inkiĢaf
etməyə baĢladı. Bakı dünyanın ən böyük neft istehsalı mərkəzinə çevrildi. Bu
dövrdə həmçinin yeni, qabaqcıl texniki avadanlıqla təchiz edilmiĢ misəritmə,
pambıqtəmizləmə, Ģərab, konyak, biyankökü emalı zavodları, ipəksarıma,
toxuculuq, tütün fabrikləri iĢə salındı. Əsrin sonunda Azərbaycan sənaye məhsulu
istehsalının həcminə və bu sahədə çalıĢanların sayına görə Rusiya imperiyasının
mərkəzi bölgələri ilə bərabər səviyyədə dururdu [105].
XIX əsrin son onilliklərində nəqliyyat və rabitə sahəsində də çox
əhəmiyyətli dəyiĢikliklər baĢ verdi. 1883-cü ildə Bakı-Tiflis dəmir yolunun
çəkilməsi Azərbaycanın sənaye və kənd təsərrüfatı məhsullarını daha öncə inĢa
edilmiĢ Tiflis-Poti dəmir yolu xətti ilə birlikdə sabit, davamlı, həm də böyük
həcmdə Qara dəniz limanlarına və oradan da Mərkəzi Rusiyaya və Qərbi Avropaya
göndərməyə Ģərait yaratdı. 1900-cü ildə Bakı-Dərbənd dəmir yolunun iĢə salınması
isə Azərbaycanın və bütün Cənubi Qafqazın Ümumrusiya bazarı ilə birbaĢa əlaqə
yaratmasına imkan verdi. Dəmir yolu stansiyalarından qəza mərkəzlərinə
57
ĢoseləĢdirilmiĢ yollar çəkilməsi isə Azərbaycanın ayrı-ayrı bölgələri arasında
iqtisadi-ticarət əlaqələrinin inkiĢafına müsbət təsir etdi [106].
Bu dövrdə Azərbaycan həm də nəqliyyat və yük daĢımaları üzrə çox mühüm
yeniliklərin ilk dəfə tətbiq olunduğu ölkə idi. 1878-ci ildə dünyada ilk dəfə
Xəzər dənizində neft məhsullarının
xüsusi gəmi-tankerlə daĢınmasına
baĢlandı, Avropada ilk dəfə neftin boru
kəmərilə nəql edilməsi həmin il inĢa
edilmiĢ Bala-xanı - Qara Ģəhər neft
kəməri vasitəsilə həyata keçirildi. 1880-ci
ildə istifadəyə verilmiĢ Bakı-Sabunçu-
Suraxanı dəmir yolu xəttində dünyada ilk
dəfə parovoz neft yanacağı ilə hərəkətə
gətirildi, xüsusi neftdaĢıyan yük vaqonları -
vaqon-sisternlər tətbiq edildi [107]. 1868-
ci ildə Bakı-Tiflis teleqraf xəttinin
çəkilməsi, 1886-cı ildə Bakı Ģəhərində
mərkəzləĢdirilmiĢ telefon stansiyasının
iĢə salınması ilə ölkəmizdə müasir rabitə
vasitələrindən istifadəyə baĢlandı.
XIX əsrin son onilliklərində
kapitalizmin inkiĢafı ilə əlaqədar yeni
sosial təbəqələrin-milli burjuaziya və
fəhlələrin formalaĢması sürətləndi. Milli
oyanıĢ baĢ verdi. Ədəbiyyatda, mətbuatda
millət, türk milləti, Azərbaycan milləti
ifadələri
iĢlədilməyə
baĢlandı.
M.F.Axundzadə, H.Zərdabi, Ə.Ağayev, Ə.TopçubaĢov, Ə.Hüseynzadə kimi görkəmli
xadimlər öz əsərləri, ictimai fəaliyyətləri ilə milli inkiĢafa çox böyük töhfələr
verdilər. Böyük xeyriyyəçi, millət atası Hacı Zeynalabdin Tağıyev xalqın
maariflənməsi, gənclərin yüksək təhsil alması, mədəniyyətin inkiĢafı üçün misilsiz
xidmətlər göstərdi.
Bu dövrdə kapitalist istismarının güclənməsinə qarĢı fəhlə çıxıĢları - tətil
mübarizəsi baĢlandı. Qəzalarda isə feodal zülmünə, çarizmin milli-müstəmləkəçilik
siyasətinə qarĢı kəndli çıxıĢları geniĢ miqyas aldı. Qaçaq Nəbi, Qaçaq Kərəm kimi xalq
intiqamçıları ümumxalq məhəbbəti qazandılar.
XIX əsrin ikinci yarısında mədəniyyətin inkiĢafında çox mühüm irəliləyiĢlər
baĢ verdi. Ġlk orta məktəblər - gimnaziyalar yaradıldı, sadə xalqın övladlarının dünyəvi
təhsil almasına imkan verən ibtidai kənd məktəbləri, üsuli-cədid məktəbləri açıldı. Ġlk
kütləvi kitabxanalar, qiraətxanalar təĢkil edildi. Milli mətbuatın, milli teatrın əsası
qoyuldu. N.Vəzirov, Ə.Haqverdiyev, N.Nərimanovun, C.Məmmədquluzadənin əsərləri