Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
210
POETİK ONOMASTİKA
Azərbaycan dilçiliyində bədii əsərlərin onomastikası
sis temli şəkildə tədqiq edilməmişdir. Bu mənada Azərbay-
can SSR EA-nın müxbir üzvü, professor A.M.Qurbanovun
“Poetik ono mastika” (1988) kitabının rolu və əhəmiyyəti
danılmazdır.
Professor A.M.Qurbanov “Müasir Azərbaycan ədəbi
dili” (1985), “Azərbaycan onomastikası” (1986), “Azər bay-
can ono ma logiyası məsələləri” (1986) kitablarında po etik
ono mas ti ka nın ayrı-ayrı sahələrini tədqiq etməyin dil çi-
liyimiz üçün təxi rəsalınmaz vəzifə olduğunu göstər miş dir.
Müəllif “Poetik ono mastika” kitabında bu boşluğu ara dan
qaldırmağa çalış mışdır.
Kitabın giriş hissəsində bədii ədəbiyyatda xüsusi adla-
rın komik təbiəti, etnik adlar, onomastik vahidlərin ob raz-
lılığı, bədii əsərlərdə xüsusi ad yaradıcılığı kimi məsə lə-
lərdən bəhs edilir. “Onomastik vahidlərin üslubi im kan -
ları” fəslində şifahi ədəbiyyatın bəzi onomastik üslubi xü-
susiyyətləri işıqlandırılır. Müəllif folklor nümunələrində
hid ronimlərin rəmzi mənada işlədilməsi, antroponimlərin
sü jetin məzmunu ilə əlaqələn diril mə si, qadın adlarının
ək sə riyyətinə hörmət ifadə edən “xanım” sözünün qoşul-
ması, şəxs adlarının həmqafiyə əsasında forma laş ma sı,
toponim lər dən bayatılarda istifadə və s. haqqında qiy mə t li
fikirlər söyləmişdir. Həmin fəsildə yazılı ədəbiyyatda iş-
lənən ono mastik vahidlərin üslubi xüsusiyyətləri də izah
olunur. Müəl lif yazılı ədəbiyyatda onomastik vahidlər-
dən iki isti qa mət də istifadə edildiyini göstərir: xalq tərə-
findən yara nan və rəsmi dövlət sənədlərində əks olunan
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
211
real onomas tik vahidlər; ancaq yazıçının öz yaradıcılığının
məhsulu olan onomastik vahidlər.
Kitabın “Onomastik vahidlərdən istifadə olunmasının
mə qam və formaları” fəsli də maraqlıdır. Burada yazıçının
ono mas tik vahidlərdən əsərin süjetinə, quruluşuna, ideya
və məz mununa uyğun şəkildə istifadə etməsindən bəhs
olunur. Müəllif göstərir ki, bəzən yazıçılar real adlardan
sa tirik və yumoristik ifadə vasitəsi kimi obrazlılıq, yüksək
bədii keyfiyyət yaratmaq üçün istifadə edirlər.
Kitabda yazıçı onomastikasının təhlili də elmi həllini
tapmışdır. A.Qurbanov ilk dəfə olaraq bu sahəyə toxun-
muş və fi kirlərini Ə.Haqverdiyevin əsərlərindəki onomas-
tik vahidlərlə əsaslandırmışdır.
1988
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
212
ÜMUMİ DİLÇİLİK
Ali məktəblərin filologiya fakültələrində tədris olu-
nan “Ümumi dilçilik” fənni filoloq kadrların hazırlıq sə-
viy yəsinin yüksəldilməsində, onların dilçiliyin ayrı-ay-
rı sa hələri ilə daha yaxından tanış olmalarında mühüm
rol oy nayır. Bu mənada Azərbaycan dilçiliyinin müxtəlif
prob lemlərinə həsr edilmiş fundamental monoqrafiya və
dərs liklərin müəllifi, “Azərbaycan onomastika mək tə-
bi”nin yaradıcısı, Azərbaycan SSR EA-nın müxbir üzvü,
fi lologiya elmləri doktoru, professor Afad Qurbanovun
“Ma arif” nəşriyyatı tərəfindən bu yaxınlarda çap olunmuş
“Ümumi dilçilik” kitabı təqdirəlayiqdir.
Öncə qeyd edək ki, geniş elmi-nəzəri ümumiləş-
dir mələr aparma, dilçiliyin dinamik inkişafı prosesinə
dialek tik və ob yektiv münasibət bəsləmə, şərh olunan
hər bir dil hadisəsini kon kret faktlarla əsaslandırma, ori-
jinal fikirləri qətiyyətlə mü dafiə etmə, tarixiliklə müasir-
liyi vəhdətdə götürmə və s. keyfiyyətlər bütün əsər boyu
gözlənilmişdir.
Dilçilik elminin obyekti, elmi və əməli əhəmiyyəti,
ya ranması və inkişafı, ictimai (ədəbiyyatşünaslıq, mətn-
şü nas lıq, fəlsəfə, məntiq, psixologiya, pedaqogika, ta-
rix, so siologiya, es te tika) və qeyri-ictimai (antropologiya,
fizi olo giya, fizika, coğ rafiya, astronomiya, riyaziyyat, ki-
bernetika, texnika) elmlərlə əlaqəsi əsərin “Dilçiliyin ümu-
mi problemləri” adlanan böl mə sin də izah olunmuşdur.
Əsərin əsas keyfiyyətlərindən biri də görkəmli dilçi-
lər, dil çilik cərəyanları və dilçilik məktəbləri barədə qısa və
yığcam məlumatların verilməsidir.
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
213
Dilçilik tarixini bütün ardıcıllığı ilə izləyən müəllif
müasir dilçiliyin qarşısında duran mühüm vəzifələrdən,
konkret de sək, semasioloji nəzəriyyənin, onomastika-
nın, dünya dillərin dəki universallıq, ümumbəşəri dil və
vahid yazı sisteminin inki şaf etdirilməsinin zəruriliyin-
dən bəhs edir. A.Qurbanov linqvis tik tərcüməşünaslığın
əsaslarını in kişaf etdirmək, əlifba və or foq rafiyanı tək-
milləşdirmək, terminologiyanı zənginləşdirmək, ədəbi
tələffüz norma la rını dəqiqləşdirmək və s. kimi problem-
lər barədə maraqlı mülahizələr söyləyir ki, bu da xüsu-
si və ümumi dilçiliyin müasir inkişafını bu və ya digər
şəkildə istiqa mət ləndirir.
Dilçiliyin sahələri (nəzəri və tətbiqi, ümumi və xü-
susi) və şöbələri (fonetika, leksikologiya, onomalogiya,
eti mologiya, de ri vatologiya, morfologiya, sintaksis, qra fi-
ka, orfoqrafiya, or fo epiya, tərcüməşünaslıq) ümumdilçilik
aspek tin də şərh edilərkən fikri təsdiq üçün daha çox Azər-
baycan dili vahidlərinə müraciət olunmuşdur.
Dilin mahiyyəti, mənşəyi, işarəviliyi, sistemi və in-
ki şafı məsələləri əsərin “Dil və onun xüsusiyyətləri” böl-
məsində; dünya dilləri, dillərin morfoloji və genealoji böl-
güsü “Dillər və onların təsnifi” bölməsində; dil və yazı,
ya zının tipləri (şəkli, fikri, heca, səs), durğu işarələri, isti-
qa mətinə görə yazıların təsnifi (üfüqi, şaquli), əlifba prob-
lemi, stenoqrafik yazı, müasir dövrdə stenoqrafıyaya olan
tə ləb məsələləri isə “Yazı nəzəriy yə si məsələləri” böl mə-
sində verilmişdir.
Bütün bunlarla yanaşı, əsərdə bəzi qüsurlar da müşa-
hi də edi lir. Məsələn, dilin fonetik, leksik, semantik, mor-
fo loji və sin tak tik sistemi məsələləri “Dilçiliyin şöbələri”
fəslində verilsəydi, daha yaxşı olardı. Çünki burada dil çi-
Dostları ilə paylaş: |