Ə
min ər-Reyhani
– 127 –
çox kiçik təsirə malikdir. Bu cür inqilabi ruh heç nəyə baxmayaraq is-
lam dini ilə bir o qədər dərindən bağlı olmayan türkə uyğun gəlsə də,
islamın güclü olduğu İran və Ərəbistana rahat şəkildə daxil ola bil-
məz, Qahirə və Dəməşq kimi islam mərkəzlərində alqışlarla qarşılana
bilməz.
Beləliklə, öz-özlüyündə bu hərəkat təcridə məhkumdur. Lakin
müəyyən manevr imkanları da vardı. İstər digər Şərq ölkələrində qa-
dın hərəkatlarının radikallaşaraq güclənməsi və ənənəvi maneələri aş-
ması məqamında, istərsə də reaksiya dönəmində türk qadınının bir-iki
addım geriləyərək özünün az inkişaf etmiş şərqli bacıları ilə görüşmək
şansını yaxalamasında. Sonuncudan, mənim fikrimcə, daha çox bəhrə-
lənmək olardı. Sıçramaq sürünmək qədər təhlükəlidir. Lakin, məsələn,
evdə birinci mərtəbədən ikinci mərtəbəyə qalxmaq o qədər də təhlükəli
deyil, nəinki hərəmxanadan rəqs meydançasına, yaxud biznes dünyası-
na sıçramaq... Jurnalist qadın gözəl rəqqas da ola bilər, yaxşı arvad
da olmağı bacarar; lakin o, onunla eyni bir yeni iqtisadi şəraitdə özü-
nü itirmiş minlərlə bacılarına kömək edə bilməz. Lakin hətta jurnalist
qadın belə çevrilişlər və fırtınalar zamanında başını itirə bilər.
Həqiqətən, respublikanın qərs meydançası yaman sürüşkəndir.
Misirdə rəqs meydançaları müsəlman qızlar üçün hələ bağlıdır
və yaxın zamanlarda açılması da gözlənilmir. Sürüşkən döşəmənin
əvəzinə o hələ tikanlı cığırlarda yeriyir. Tikanlar və çətinliklər isə Av-
ropadan gəlmir. Qahirədəki əl-Əzhər Universiteti cürbəcür əcaib bit-
kilər yetişdirən istixanadır və milləti istənilən növ tikanlı hasarlarla
təchiz etmək iqtidarındadır.
Əl-Əzhərin professorları dünyadakı başqa həmkarlarından da-
ha sərt və daha mühafizəkardırlar və Avropadan gələn hər hansı bir
yeniliyə qarşı Quranı qoymaqdan başqa yol bilmirlər. Məsələn, bu ya-
xınlarda gənc islahatçılarla bu professorların şlyapa ilə bağlı qızğın
mübahisəsi çıxmışdı. Bu professorlardan biri bir kitab yazaraq orada
sübut etdi ki, şlyapa mömin müsəlman üçün uyğun bir şey deyil və Qu-
randa buna icazə yoxdur. Yeri gəlmişkən, deyə bilərəm ki, cənubi Ərə-
bistanın o yerlərində daha çox günəşdən qorunmaq lazım gəlir. Və or-
Şə
rq ruhunun Qərb həyatı
– 128 –
dakı ərəblər, əl-Əzhərin oxumuş şeyxlərindən az dindar deyillər. Çöldə
işləyən bu kişi və qadınlar şlyapanı faydalı sayırlar; samandan özləri
düzəltdikləri enli şlyapalar geyirlər.
Mübahisəyə gəldikdə isə, bu ağır əmmaməli müsəlman profes-
sorlarını özlərindən çıxarmaq o qədər də çətin deyil. Müasir misirlilər
içərisində Qasım Amin adlı çox görkəmli yazarlardan birisi, özü də
bilmədən bir zaman onların hamısını özündən çıxartmağa nail oldu.
Onun “Qadın azadlığı” adlı bir kitabına qarşı onlarla kitab yazıldı.
Hər iki tərəf də Qurana istinad edirdi. “Qadının yerini peyğəmbər
göstərmişdir”, – deyirdilər professorlar. Qasım Amin isə yazırdı:
“Peyğəmbər qadının əsarətdə və acınacaqlı qulluqda olduğunu gördü
və onu zamanın imkan verdiyi mövqeyə qaldıraraq məhz Quran vasitə-
si ilə onun üzünə inkişaf və azadlıq yolunu açdı. Biz peyğəmbərin işini
davam etdiririk.” Özü qazi olan bu islahatçını Quranı səhv anlamaq
və yanlış şərh etməkdə heç kim günahlandıra bilməzdi.
Bu, qırx il əvvəl olmuşdu. O zaman ki, Türkiyədə qadın azadlığı
barədə fikirlər nadir hallarda səsləndirilərdi. Və deməli Qasım Amin
təkcə Misirdə deyil, bütün islam aləmində tək idi və bu gün onun ölü-
mündən əlli il sonra da o, milli hərəkatın yolunu işıqlandırmaqdadır
və onun çoxlu davamçıları arasında hətta əl-Əzhər Universitetinin tə-
ləbələri də vardır.
Lakin onun prinsiplərinin bu gün ən görkəmli ifadəçisi hörmətli
və qüdrətli bir qadındır; mərhum milli lider Saad Zaqlolun xanımı.
Britaniya hökuməti onun ərini 1922-ci ilə sürgün edərkən ondan so-
ruşdular ki, ərini müşayiət etmək istəmirmi? O “Yox,” demişdi, “bur-
da qalıb onun işini davam etdirəcəm.” Qasım Aminin digər nüfuzlu ar-
dıcılı, eynən Zaqlolun dul xanımı kimi çadrasını atmış qadın, siyasətlə
fəal məşğul olan ictimai lider və gözəl təşkilatçı Huda Şiravidir. Huda
xanım da Avropada tanınan Şərq qadınlarındandır. O tez-tez Avropa-
da olur, bir konqresdən digərinə keçərək öz ölkəsinin və cinsinin hü-
quqlarının müdafiəsinə çalışır.
Qasım Amin də bu və ya digər şəkildə ictimaiyyət tərəfindən ta-
nınmağa, qəbul olunmağa başlamışdır. Misir Universitetində, bu ya-
xınlarda, böyük islahatçının ideyalarından ilhamlanaraq əsər yazmış
Ə
min ər-Reyhani
– 129 –
bir qadın yazıçı mükafatlandırılmışdır; Misir heykəltəraşı Muxtara hö-
kumət tərəfindən Misirin abidəsini yaratmaq sifarişi verildikdə isə o
bu əsəri qadın azadlığı ideyaları əsasında hazırlamağı qət etdi. Əslin-
də onun əsəri Qasım Aminə həsr olunmuşdu; mərmərdən düzəldilmiş,
ayaq üstə dayanan çadrasız qadın Millət Anasını təcəssüm etdirir.
Bütün bunlar yazılı söz vasitəsi ilə digər ərəbdilli ölkələrə də tə-
sir edir. Bu gün Qahirədə xristian və müsəlman qadınlarının redaktor-
luğu ilə qadın hərəkatına həsr olunmuş bir sıra jurnallar çıxır. Lakin
yazarlar arasında ən çox fərqlənəni livanlı xristian Mari Ziadidir ki,
onun evi hər iki cinsdən və ən müxtəlif dinlərdən olan intellektuallar
üçün maqnit rolunu oynayır. Bu baxımdan mənim Yaxın Şərqdə tanıdı-
ğım yeganə evdir onun evi. Ziadi xanım Maiy ləqəbi altında əsərlər ya-
zır və sürətlə qadın hərəkatının liderlərindən birinə çevrilməkdədir,
təkcə Misirdə yox, ərəbcə mütaliə olunan hər yerdə.
Suriya çoxlu qüvvələrin təsiri altındadır. Ordakı müsəlman qa-
dınlar köhnə ənənələrə qarşı çıxsalar da, hələlik görünür ki, daha ra-
dikal addımlara hazır deyillər. Çadrasını cıraraq onu azadlıq bayrağı
kimi yelləyən türk qadınının qəhrəmanlığı onda yoxdur; və son qırx il-
də bir çox Misir ailələrinə əcnəbi mürəbbiyələr və müəllimələr tutaraq
öz qızlarına evdə təhsil verməyə imkan verən iqtisadi şərait də burda
yoxdur.
Bundan başqa Suriyada geniş yayılmış fransız modası, daha
doğrusu Paris bulvarlarının ənlik kirşanlı modası burdakı ictimai qıcı-
ğı elə səviyyəyə çatdırmışdır ki, hətta gənclər belə narazılıqlarını və
qəzəblərini bildirirlər. Axı, gəzməyə, ya bazarlığa çıxarkən baş örtüyü-
nü əminlik üçün taxmış, lakin eyni zamanda onların çılpaq qollarını və
ayaqlarını aşkarlayan fransız geyimli qadınlar onların bacıları və
gənc xanımlarıdır. Təbii ki, bu, eybəcərlikdir və dözülməzdir. Lakin ki-
şilərin qıcığı və narazılıqları daha kobud və kriminal formalarda aş-
karlanır. Paris geyimlərində görünən müsəlman qadınları küçələrdə
nitrat turşusu ilə hücumlara məruz qalırlar. Və yanan təkcə onların
ipək və sətin paltarları olmur. Onlardan bəzilərinin üzləri yandı-
rılmışdır. Daha bir hadisə Dəməşqdə baş vermişdir. Beyrutdan daha
Dostları ilə paylaş: |