834
buyurursan?” deyə soruşdular. Peyğəmbər: “Yaxşı olar ki, insanlar onlardan
uzaq dursunlar.” (Buxari 3604, Muslim 7509, 2917/74)
1848. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Xosrov (Fars
imperatoru) həlak olacaq və ondan sonra onun yerinə xosrov gəlməyəcək.
Qeysər (Rum imperatoru) həlak olacaq və ondan sonra onun yerinə qeysər
gəlməyəcək. Onların sahib olduqları xəzinələr isə Allah yolunda (qənimət
olaraq) paylaşdırılacaq.” (Buxari 3027, Muslim 7513, 2918/76)
1849. Cabir İbn Səmura rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Bizans
imperatoru) Qeysər öldükdən sonra başqa bir Qeysər (Sasani hökmüdarı)
Kisra öldükdən sonra başqa bir Kisra gəlməyəcəkdir. Canım əlində olan Allaha
and olsun ki, onların xəzinələrini Allah yolunda xərcləyəcəksiniz”. (Buxari
3120, 3121, 6629, Muslim 7511, 2918/75)
1850. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Vaxt
gələcək) siz yəhudilərlə vuruşacaqsınız hətta onlardan bəziləri daşın arxasında
gizlənəcək və daş dilə gəlib deyəcək: “Ey Allahın qulu, arxamda gizlənən bu
(adam) yəhudidir. Durma, öldür onu!” (Buxari 2925, 2926, Muslim 7522,
2921/81)
1851. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “İki ordu bir-
birilə hərb etmədikcə Qiyamət qopmaz. Bu iki cəmaat bir iddiada olduqları
zaman aralarında böyük bir hərb olacaqdır. Yenə otuza yaxın yalançı dəccəllər
çıxmadıqca Qiyamət qopmaz. Bu dəccəllərin hamısı da özlərini Rəsul
olduqlarını iddia edəcəklər”. (Buxari 3609, Muslim 7526, 2923/84)
835
İbn Səyyadın Qissəsi
1852. İbn Ömər demişdir: “(Bir dəfə) Ömər Peyğəmbərlə və başqa bir
neçə adamla birlikdə İbn Sayyadın yanına getdi. Onlar onu Bəni Məğalə
qəbiləsinin istehkamı yanında uşaqlarla oynayan yerdə tapdılar. (O vaxt) ibn
Sayyad artıq həddi-büluğa çatmışdı. Peyğəmbər əli ilə (yavaşca ibn
Sayyadın çiyninə) vuranadək o, (onların gəldiyini) hiss etmirdi. Peyğəmbər
İbn Sayyaddan soruşdu: “Sən mənim Allahın elçisi olduğuma şahidlik edir-
sənmi?” İbn Sayyad ona baxıb dedi: “Mən şahidlik edirəm ki, sən ümmilərə
(yazıb oxumağı bacarmayan) göndərilmisən.” Sonra İbn Sayyad Peyğəmbərdən
soruşdu: “Sən mənim Allahın elçisi olduğuma şahidlik edirsənmi?”
Peyğəmbər ona cavab verməyib dedi: “Mən Allaha və onun elçilərinə iman
gətirmişəm!” Sonra ondan soruşdu: “(Yuxuda) nə görürsən?” İbn Sayyad dedi:
“(Yuxuda) mənə həm doğru xəbərlər, həm də yalan xəbərlər gəlir.” Peyğəmbər:
“İşin qarışığa düşüb (gördüklərini şeytan sənə qarmaqarışıq göstərir).” Sonra
Peyğəmbər: “Sənin üçün fikrimdə bir şey tutmuşam” dedi. İbn Sayyad: “Bu, əd-
Duxdur” deyə cavab verdi. Peyğəmbər: “İtil buradan! Sən heç vaxt həddini aşa
bilməyəcəksən”. Ömər: “Ya Rəsulullah, burax onun boynunu vurum.”
Peyğəmbər: “Əgər o, odursa (Məsih Dəccəl), sən ona bata bilməyəcəksən, yox
əgər o deyilsə, onu öldürməyinin sənə heç bir xeyri yoxdur”. (Buxari 1354,
3055, Muslim 7538, 2930/95)
836
1853. İbn Ömər rəvayət edir ki, bir dəfə Peyğəmbər Ubey İbn Kəb ilə İbn
Səyyadın olduğu xurmalıq yerə getmişdir. Peyğəmbər xurmalığa çatdığı
zaman İbn Səyyad gizlənərək xurma ağaclarıyla görülməsin deyə özünü
örtürdü. Peyğəmbər istəyirdi ki, İbn Sayyad onu görmədiyi halda onun nə
danışdığını eşitsin. Peyğəmbər onun bürüncəyinə bürünüb uzandığını və
əcaib səslər çıxartdığını gördü. (Bu vaxt) İbn Sayyadın anası Peyğəmbərin
xurma ağacının arxasında gizləndiyini görüb İbn Sayyada: “Ey Safi! (Bu İbn
Sayyadın adıdır). Muhəmməd buradadır” dedi və İbn Sayyad dərhal sıçrayıb
ayağa qalxdı. Peyğəmbər buyurdu: “Əgər qadın onu oyatmasaydı, (onun
kim olduğu bizə) bəlli olardı.” (Buxari 3056, Muslim 7539, 2931/96)
1854. İbn Ömər demişdir: “Peyğəmbər camaatın arasında ayağa qalxıb
Allaha – Ona layiq tərzdə təriflər dedikdən sonra dəccalı yada salıb dedi: “Mən
sizi ondan xəbərdar edib çəkindirirəm. Elə bir peyğəmbər olmamışdır ki,
ümmətini ondan çəkindirmiş olmasın. Nuh da öz ümmətini ondan
çəkindirmişdir. Lakin mən dəccal barəsində sizə elə bir söz deyəcəyəm ki,
(onu) heç bir peyğəmbər öz ümmətinə deməmişdir. Bilin ki, o, təkgözdür.
Allah isə təkgöz deyildir.” (Buxari 3057, 3337, 6175, Muslim 7540, 2932/97)
Dəccalın Qissəsi, Vəsfi Və Onunla Olan Şeylər Barəsində
1855. İbn Ömər rəvayət edir ki, bir dəfə Peyğəmbər insanlar içərisində
Məsih Dəccəli zikr etdi. Allah tək göz deyildir. Dəccəl isə sağ gözü təkdir.
Onun gözü sanki üzüm salxımından irəli çıxmış üzüm giləsi kimidir”. (Buxari
3439, Muslim 7546, 2933/100)
837
1856. Ənəs İbn Məlik rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Elə bir
Peyğəmbər göndərilmədi ki, ümmətini yalançı, tək göz dəccəldən
çəkindirməsin. Xəbəriniz olsun ki, o tək gözdür. Rəbbiniz isə tək göz deyildir.
Dəccəlin iki gözü arasında kafir yazılmışdır”. (Buxari 7131, Muslim 7548,
2933/101)
1857. Huzeyfə demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm:
“Dəccal zühur edəcəyi zaman onun yanında su və od olacaq. İnsanlar nəyi od
zənn edəcəklərsə, əslində, bu, soyuq su olacaq. Nəyi soyuq su zənn
edəcəklərsə, o, yandırıb-yaxan bir od olacaq. Sizlərdən kim o vaxta qədər
yaşasa, od zənn etdiyi şeyin içinə girsin. Həqiqətdə, o, şirin və sərin bir su
olacaq.” (Buxari 3450, Muslim 7555, 2934/107)
1858. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizə Dəccəl
barədə bir şeylər xəbər verəcəyəm ki, heç bir Peyğəmbər bunu qövmünə
söyləməmişdir. Onun bir gözü kordur. Cənnətin və Cəhənnəmin yalançı
misalları onunla bərabərdir. Lakin onun Cənnət adlandırdığı məkan
Cəhənnəm, Cəhənnəm adlandırdığı da Cənnətdir. Nuh öz qövmünü ondan
çəkindirdiyi kimi mən sizi bundan çəkindirirəm”. (Buxari 3338, Muslim 7558,
2936/109)
Dəccəlin Vəsfi, Mədinənin Ona Haram Edilməsi Və
Möminin Öldürülüb Dirilməsi Barədə
Dostları ilə paylaş: |