405
olmasını vurğulayır və idrak prosesinin inkişaf, təkmilləşmə qanu-
nauyğunluğunu göstərir.
M.A.Danilov idrak və təlim proseslərinin bütün tərəfləri ara-
sında vəhdətin mövcudluğunu əsaslandırmağa çalışır. O, təlim və
idrak arasında ümumi və fərqli cəhətləri şərh edir. Lakin M.A.Dani-
lov təlimdə idrak prosesinin didaktik məsələlərlə şərtləndiyinə lazı-
mınca qiymət vermir. O, burada müəllimin təlim prosesinin yaradı-
cısı olduğunu, onun şagird idrakının xüsusiyyətlərinə təsirini vurğu-
lamır. Halbuki, müəllim xüsusi olaraq seçib götürdüyü məzmundan,
onun təlim metodlarını seçməsindən, şagirdin fəaliyyətini pedaqoji
cəhətdən düzgün təşkil etməsindən və sairədən asılı olaraq təlimdə
idrak prosesinin şərtləndiyini həmişə sezmək mümkündür.
Diqqəti cəlb edən bir mülahizə də M.N.Alekseyevindir. O, he-
sab edir ki, yaşlılarla uşaqların idrakında prinsipial fərq yoxdur.
M.N.Alekseyev hər ikisində olan ümumi cəhətləri, o cümlədən ya-
radıcılıq elementlərinin mövcudluğunu xüsusilə vurğulayır, elmi id-
rakı “vasitəsiz dərk” kimi səciyyələndirir. Bu fikri qeydsiz-şərtsiz
qəbul etmək düzgün olmaz. Həmin səciyyə elmi idrakın şagird id-
rakından çox ciddi və yeganə fərqi deyildir.
S.A. Şaporinski təlimi idrakdan fərqləndirən cəhətlərə toxun-
maqla şagirdin idrakında müəllimin müəyyənedici təsirini qeyd et-
mişdir.
Q.İ.Şukinadan fərqli olaraq M.İ.Maxmutov elmi idrakla uşa-
ğın idrakının qarşılıqlı əlaqəsinin əsas cəhətlərinin, momentlərinin
gözlənilməsinin vacibliyini qeyd edir. Onun fikrincə, həm uşağın
idrakı, həm də ictimai-tarixi inkişafın məhsulu olan elmi idrak ob-
yektə, gerçəkliyə subyektin yaxınlaşması prosesidir. Hər iki idrak
növü dialektikanın qanunları üzrə daxili ziddiyyətlərə malik proses
kimi obyektiv aləmin inikasıdır (16).
Bu problemə aid ədəbiyyatın təhlili göstərir ki, elmi idrak ilə
təlimin qarşılıqlı əlaqəsindən bəhs edən müəlliflərin əksəriyyəti bu
iki proses arasında oxşar və ya nisbətən fərqləndirici əlamətlərə da-
ha çox diqqət yetirirlər. Halbuki, M.M.Mehdizadənin dediyi kimi,
indi didaktiklər üçün tam aydındır ki, bu iki müxtəlif məqsəd və
mahiyyət daşıyan, lakin vəhdət təşkil edən prosesləri- təlim prosesi-
ni və idrak prosesini nə eyniləşdirmək, nə də birini o birindən çox
406
uzaq hesab etmək olmaz. Bunların həm fərqləri, həm də oxşarlıqları
vardır. İdrak nəzəriyyəsi təlim prosesi nəzəriyyəsinin metodoloji
əsasını təşkil etməklə onun daha düzgün elmi əsaslarda cərəyan et-
məsini, daha aydın işıqlandırılmasını təmin edir .
Elmi idrakla təlimi idrakın oxşar əlamətləri onların metodoloji
əsaslarının eyni olduğunu söyləməyə əsas verir. Biz təlim sistemi-
nin metodoloji əsası dedikdə, sözügedən prosesə qnoseoloji və dia-
lektik yanaşmanı nəzərdə tuturuq. Bu yanaşma gerçəkliyin dərk
olunması və dəyişdirilməsi metodları haqqında müəyyən prinsiplə-
rin olduğunu öyrədir, elmi idrakı və təlimi həmin prinsiplər zəmi-
nində düzgün istiqamətləndirir. Təlim prosesini özünəməxsus xüsu-
siyyətli idrak prosesi kimi qəbul etmək hər iki prosesin oxşar və
fərqli cəhətlərini müəyyənləşdirməyə, bu və ya digər didaktik
problemin həllinə düzgün istiqamət seçməyə əsas yaradır. Elmi
idrakla təlimi idrak arasındakı oxşar və fərqli cəhətləri düzgün və
hərtərəfli ayırd etməklə şagirdlərin alqoritmik və evrestik fəaliyyət-
lərinin optimal münasibətlərini özündə ehtiva edən sistemi məqsə-
dəuyğun idarə etmək mümkündür. Başqa sözlə, yalnız bu halda şa-
girdlərin imkanlarını hərəkətə gətirmək olar ki, bu da yeni keyfiyyə-
ti şərtləndirir. Əldə olunmuş materiallar bizi bu qənaətə gətirir və
şübhə yeri qoymur.
Əsas qayəsi şagirdin obyektiv varlığı dərk, mənəvi sərvətləri
əxz etməsi və bunun əsasında gələcək həyatın fəal üzvü kimi onun
inkişafını sürətləndirməli olan təlim sistemi dialektikaya söykənir.
Dialektika müəllimə idarə etdiyi prosesə sonsuz hadisələr sistemi-
nin (silsiləsinin) bir halqası kimi baxmağa, onun digər hadisələrlə
qarşılıqlı münasibətini, asılılığını dərk etməyə imkan verir ki, bu da
obyektin hazırki halını və mahiyyətini dərindən, dəqiq öyrənməyə,
onun hansı istiqamətdə inkişaf edəcəyini və gələcəyinin necə olaca-
ğını müəyyənləşdirməyə əsas verir. Təlim sistemində öyrətmə fəa-
liyyətinin subyektiv funksiyasını yerinə yetirməli olan müəllimin
idrakın ümumi metodoloji prinsiplərini əldə etməsi bu prosesdə ona
alqoritmik və evristik məntiqlərin yerini düzgün qiymətləndirməyə,
onların nisbətlərini tənzimləməyə, bu məqsədlə xüsusi metod və va-
sitələri seçməyə əsas yaradır. Qənaətimiz belədir ki, dialektikanı
həm ümumi idrak nəzəriyyəsi, həm də elmlərin metodoloji əsası he-
407
sab edənlər yanılmırlar. Səciyyəvi cəhət budur ki, belə bir metodo-
loji əsas evristik xüsusiyyət daşımağa qadirdir.
Dialektikanın əsas qanun və kateqoriyalarının təlim prosesinin
idarə olunması üçün metodoloji əhəmiyyəti ondadır ki, o, pedaqoqa
bu prosesin ziddiyyətli mahiyyətini müəyyən etməyə, təlim prosesi-
nin və onun komponentlərinin inkişafının mənbəyini, hərəkətverici
qüvvəsini, daxili impulslarını açmağa imkan verir. Həmin qanuna
əsaslanmadan, onun məzmun və mahiyyətinin təlim prosesində tə-
zahürünü aydın dərk etmədən pedaqoji prosesə rəhbərlik edənə ha-
disələrin inkişafında meydana çıxan və təlim prosesində dərk olu-
nanlara əks ziddiyyətlərin mahiyyətini başa düşmək, bu obyektiv
ziddiyyətləri təfəkkürün məntiqi cəhətdən düzgün olmayan gedişin-
dən törəyən subyektiv ziddiyyətlərdən ayırmaq çətin olardı. Əkslik-
lərin vəhdəti və mübarizəsi qanununa əsaslanmaq, təlim prosesində
ondan şüurlu şəkildə istifadə etmək, təlimin idarə olunması prose-
sində qarşıya çıxan bir sıra çətinlikləri aradan qaldırmağa və hadisə-
lərin mahiyyətinə nüfuz etməyə imkan verir. Təkcə əksliklərin vəh-
dəti və mübarizəsi qanunu deyil, materialist dialektikanın digər qa-
nun və kateqoriyaları, prinsipləri də mühüm metodoloji əhəmiyyətə
malikdir. Məsələn, dialektikanın əlaqə prinsipini götürək. Bu prinsi-
pi təlimə aid etdikdə onun tərəflərinin, metodlarının, əqli fəaliyyətin
növlərinin bir-biri ilə ayrılmaz əlaqədə olduğunu görürük.
Elmi tədqiqatda olduğu kimi, təlim prosesində də idrakın ən
ümumi və xüsusi metodları ayrı-ayrılıqda yox, qarşılıqlı əlaqədə öz
funksiyalarını yerinə yetirir. Dialektik metodun təlim prosesinin ge-
dişinə və onun nəticələrinə təsiri xüsusi metodlar vasitəsi ilə həyata
keçirilir. Təlimdə alqoritmik və evristik fəaliyyət növlərinin vəhdə-
tinin gözlənilməsi də məhz bu əlaqə haqqında təlimə arxalanır.
Mühüm qnoseoloji kateqoriya olan və dialektik təbiətli bilik
insanların ictimai-tarixi fəaliyyətinin məhsulu olmaqla təkcə ictimai
hadisə kimi qalmır. Hər bir konkret halda biliyin daşıyıcısı ayrıca
fərddir. Təlim prosesinin idarə edilməsində ön plana çəkiləcək amil-
lərdən biri də məhz budur. İctimai ilə fərdiliyin dialektik əlaqəsi bi-
lik anlayışından təlimdə düzgün istifadə etməyin vacib zəminidir.
Təlim prosesi gerçəkliyə məxsus olan predmet və hadisələrin dərk
olunmasının spesifik növü olduğundan qnoseologiyanın, dialektika-
Dostları ilə paylaş: |