107
ski, A.P.Medvedkov, V.A.Suxomlinski, B.T.Lixaçov)
isbat etməyə
çalışmışlar ki, şəxsiyyəti inkişaf etdirən həm mühit, həm də tərbiyə-
dir. Bu nəzəriyyənin nöqsanı yalnız irsiyyətin rolunu inkar etmək-
dən
ibarət deyil, həm də odur ki, şəxsin fəallığı,
onun mühitə olan
təsiri unudulur. “Qoşa amil” nəzəriyyəsinin başqa formasında iddia
edilir ki, şəxsiyyət həm irsiyyətin, həm də mühitin məhsludur.
Şəxsiyyətin formalaşmasında irsiyyət və mühitin və ya mühit
və tərbiyənin, yaxud da irsiyyət və tərbiyənin rolunu qiymətləndirən
pedaqoqlar, filosof və psixoloqlar olmuşlar ki onlar da “Qoşa amil”
nəzəriyyəsinin tərəfdarları olmuşlar.
Mühit
amilinə məhəl qoymayan, şəxsiyyətin formalaşmasını
irsiyyət və tərbiyə amilləri ilə izah etməyə, meyil göstərənlər də ol-
muşdur. Onların fikrincə, tərbiyə şəxsiyyətin təbii qüvvələri üzərin-
də qurulmalıdır: təbii qüvvələr. Yəni irsi imkanlar nə qədər etibarlı-
dırsa, şəxsin tərbiyəsi də bir o qədər müvəffəqiyyətli olur. İ.H.Pes-
talotsi bu nəzəriyyənin ən parlaq nümayəndəsidir.
Görkəmli pedaqoq A.S.Makarenko təcrübədə sübut etmişdir
ki, uşaqlarda pozğun əxlaq nəinki pozğun mühitin, həm də özbaşına
buraxılmış tərbiyənin nəticəsidir. Həmin uşaqlar düzgün tərbiyə işi
ilə fəal şəkildə əhatə olunarsa və mühitin
fəal amilinə çevrilərsə,
qüsurlu mühitin və qüsurlu tərbiyənin məhsulu hesab edilən əxlaqi
keyfiyyətləri aradan qaldırmaq və əvəzində cəmiyyət üçün faydalı
keyfiyyətlər formalaşdırmaq olar.
“Qoşa amil” nəzəriyyəsinin ünsürlərinə böyük Azərbaycan
şairi S.Ə.Şirvaninin yaradıcılığında da rast gəlmək olur. Şair şəxsiy-
yətin formalaşmasında tərbiyəyə böyük qiymət verdiyi kimi, mühi-
tin də böyük qüvvəyə malik olduğunu göstərir. O, şerlərinin birində
mühitin rolunu belə ifadə etmişdir:
Dostları ilə paylaş: