1892
* TAED
57
Tazegül DEMİR ATALAY - Deniz MELANLIOĞLU
M49
,584
M37
,452
M45
,543
M63
,534
M7
,574
M41
,724
M42
,532
M5
,518
M18
,571
M14
,718
M52
,527
M61
,510
M11
,562
M26
,686
M29
,526
47 tane maddeden oluşan (M1, M2, M3, M5, M6, M7, M8, M11, M12, M14, M15,
M16, M17, M18, M19, M20, M21, M22, M23, M25, M26, M29, M30, M31, M32, M33, M34,
M35, M37, M38, M40, M41, M42, M45, M49, M50, M51, M65, M56, M57, M58, M59, M60,
M61, M62, M63, M52) “Ortaokul Öğrencileri İçin Dinleme Stratejileri Ölçeği”nden
alınabilecek en yüksek tutum puanı 235, en düşük tutum puanı ise 47’dir.Asıl uygulamada
kullanılması öngörülen aracın 47 maddesi arasındaki olası en uygun yapıyı ortaya çıkarmak
amacıyla faktör analizi kullanılmıştır. Faktör analizinin ortaya koyduğu yapı içinde yer alan
maddelerin madde analizleri yapılmıştır.
Faktör Analizi
Bu çalışmada amaç, ortaokul öğrencilerinin dinleme becerisine yönelik olarak
kullandıkları stratejilerle ilgili olduğu düşünülen çok sayıda maddenin içinden, anlamlı bir
bütün oluşturacak maddeleri seçebilmektir. Araştırmacının amacı, üç boyutlu bir ölçme aracı
geliştirmek olmadığından madde yazılımında dinleme öncesi, sırası ve sonrasında
kullanılabilecek stratejilere yönelik olası bütün maddeler değerlendirilmiştir.
Ölçeğin geçerlilik çalışması olarak yapı geçerliği kapsamında açımlayıcı faktör analizi
(AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi (DFA) uygulanmıştır. AFA çok sayıda değişkenden
(maddeden) bu değişkenlerin birlikte açıklayabildikleri az sayıda tanımlanabilen anlamlı
yapılara ulaşmayı hedefler (Büyüköztürk vd., 2004). Doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ise
kuramsal bir temele dayanarak çeşitli değişkenlerden oluşturulan faktörlerin gerçek verilerle ne
derece uyum gösterdiğini değerlendirmeye yönelik bir analizdir. DFA’da sınanan modelin
yeterliğinin belirlenmesi için çok sayıda uyum indeksi kullanılmaktadır (Büyüköztürk vd.,
2004).
Ortaya çıkacak olan yapının farklı eksenlerde ölçüm yapması yerine aynı yapıyı
oluşturan temel bileşenler olması planlanmıştır. Diğer taraftan, burada maddelerin önceden
belirlenmiş bir yapıya uygunluğunun sorgulanması değil ampirik olarak var olanın ortaya
çıkarılması gözetilmiş ve temel bileşenler analizi daha uygun görülmüştür (Tabachnick ve
Fidell, 1996). Gerek adı geçen kaynak, gerekse bu alandaki diğer kaynaklar (Tatlıdil, 1992) hem
Temel Bileşenler Analizini hem de Temel Eksenler Analizini, faktör analizi adı altında
“Ortaokul Öğrencileri İçin Dinleme Stratejileri Ölçeği”nin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması
TAED
57* 1893
incelemiş ve kaynaklar, sadece farklılaşma durumunda özgün adı ile atıfta bulunmuşlardır.
Çünkü bu iki teknik arasında, matematiksel olarak hangi tür varyansın kullanılacağından başka
bir fark bulunmamaktadır. Denek sayısının artması durumunda, bu farklılığın sonuçlara
yansıması minimal düzeye inmektedir (Hovardaoğlu, 2000).
65 maddeden madde toplam korelasyonuna dayanarak toplam puanı ,45’in altında ilişki
gösteren 18 madde, faktör analizine alınmamıştır. Kalan 47 madde üç faktör altında toplanmış
ve herhangi bir madde dışarıda kalmamıştır. Faktöre ilişkin bilgiler aşağıda belirtilmiştir.
Ölçeğin Yapı Geçerliği Bulguları
Açımlayıcı Faktör Analizi: AFA kapsamında “Ortaokul Öğrencileri İçin Dinleme
Stratejileri Ölçeği”nden elde edilen verilerin faktör analizi için uygunluğunu değerlendirmek
amacıyla KMO ve Bartlett Testi sonuçlarına bakılmıştır. Aşağıdaki tabloda KMO ve Bartlett
Testi sonuçları gösterilmektedir:
Tablo 3. “Dinleme Stratejileri Ölçeği” KMO ve Bartlett Testi Sonuçları
KMO Örneklem Yeterlilik Ölçümü
,848
Bartlett Testi
Kay-Kare
2865,254
sd
1081
p
,000
Verilerin faktör analizine uygunluğunda Bartlett testinin anlamlı çıkması ve KMO
(Kaiser-Meyer-Olkin) katsayısının ,50’den yüksek olması gerekir (Akgül ve Çevik, 2003, s.
428). KMO katsayısının ,80’in üzerinde olması verilerin faktör analizinde kullanımı için çok
uygun olduğunu göstermektedir. Tablo 3 incelendiğinde KMO değerinin ,848 olduğu
görülmektedir. Bartlett testi sonucu ise anlamlıdır.
Maddeler arasındaki ilişkileri az sayıda ve en etkin şekilde ortaya koyabilecek faktör
sayısını belirlemek için özdeğer kriterlerinden faydalanılmıştır (Büyüköztürk vd., 2004).
Bryman ve Cramer (1999), özdeğeri 1 veya 1’den büyük olan faktörlerin önemli faktör olarak
nitelendirilmesi gerektiğini belirtmektedir. Bu çerçevede ölçek faktörüne ait özdeğer verileri
aşağıdaki tabloda sunulmaktadır: