30
siyosatlari qo‗llaniladi:
–
Tashkilot axborot xavfsizligi siyosati (Enterprise Information Security
Policies, EISP): mazkur siyosat turi
tashkilot xavfsiz muhitini, unga g‗oya,
maqsad va usullarni taklif qilish orqali, madadlaydi. U xavfsizlik dasturlarini
ishlab chiqish, amalga oshirish va boshqarish usullarini belgilaydi. Bundan
tashqari, ushbu siyosat taklif etilgan va talab qilingan axborot xavfsizligi
strukturasi talablarini kafolatlaydi.
–
Muammoga qaratilgan xavfsizlik siyosatlari (Issue-Specific Security Policies,
ISSP): bu siyosatlar tashkilotdagi aynan xavfsizlik muammosiga qaratilgan
bo‗lib, ushbu xavfsizlik siyosatlarining qamrovi va qo‗llanilish
sohasi
muammo turi va unda foydalanilgan usullarga bog‗liq bo‗ladi. Unda
profilaktik choralar, masalan, foydalanuvchilarning foydalanish huquqini
avtorizasiyalash uchun zarur bo‗lgan texnologiyalar ko‗rsatiladi.
–
Tizimga qaratilgan xavfsizlik siyosatlari (System-Specific Security Policies,
SSSP): mazkur xavfsizlik siyosatini amalga oshirishda tashkilotdagi biror
tizimning umumiy xavfsizligini ta‘minlash ko‗zda tutiladi. Bunda tashkilotlar
tizimni madadlash maqsadida muolajalar va standartlarni o‗z ichiga olgan
SSSP siyosatini ishlab chiqadilar va boshqaradilar. Bundan tashqari, tashkilot
tomonidan foydalanilgan texnologiyalar tizimga qaratilgan siyosatlarni o‗z
ichiga oladi. Bu siyosat
texnologiyani amalga oshirish, sozlash va
foydalanuvchilar harakatlarini hisobga olishi mumkin.
Tashkilotlarda turli maqsadlarga qaratilgan ko‗plab xavfsizlik siyosatlari
mavjud bo‗lishi mumkin. Quyida ularning ayrimlari keltirilgan.
Internetdan
foydalanish
siyosati.
Mazkur
siyosat
Internetdan
foydalanishdagi
cheklanishlarni aniqlab,
xodimlar uchun
Internet
tarmog‗idan foydalanish tartibini belgilaydi. Internetdan foydalanish siyosati o‗z
ichiga Internetdan foydalanish ruxsati, tizim xavfsizligi, tarmoqni o‗rnatish, AT
xizmati va boshqa yo‗riqnomalarni qamrab oladi.
Internetdan foydalanish siyosatini quyidagi to‗rtta kategoriyaga ajratish
mumkin:
1.
Tartibsiz siyosat (Promiscuous Policy):
ushbu siyosat tizim resurslaridan
foydalanishda hech qanday cheklovlarni amalga oshirmaydi. Masalan,
bu siyosatga
ko‗ra foydalanuvchi istalgan saytga kirishi, istalgan dasturni yuklab olishi,
masofadagi kompyuterdan yoki tarmoqdan foydalanishi mumkin. Bu siyosat
korporativ tashkilotlarning ofislarida ishlovchi yoki tashkilotga kelgan mehmonlar
uchun foydali hisoblansada, kompyuterni zararli dasturlar asosidagi tahdidlarga zaif
qilib qo‗yishi mumkin. Ya‘ni, Internetdan foydalanishda cheklanishlar mavjud
bo‗lmagani bois, foydalanuvchilar bilimsizligi natijasida
zararli dasturlar kirib
31
kelishi mumkin.
2.
Ruxsat berishga asoslangan siyosat (Permissive Policy):
Bu siyosatga ko‗ra faqat
xavfli xizmatlar/ hujumlar yoki harakatlar blokirovkalanadi. Masalan, ruxsat
berishga asoslangan Internet siyosatida qator keng tarqalgan zararli xizmatlar/
hujumlardan tashqari Internet trafigining asosiy qismi ochiq bo‗ladi. Faqat keng
tarqalgan hujumlar va zararli dasturlar blokirovkalanganligi tufayli, ma‘mur joriy
holatdagi zararli harakatlarga qarshi himoyani ta‘minlay oladi. Bu siyosatda har
doim yangi hujumlarni va zararli dasturiy ta‘minotlarni
tutish va bazaga kiritib
borish talab etiladi.
3.
Paranoid siyosati (Paranoid Policy):
Paranoid siyosatga ko‗ra barcha narsa
blokirovkalanadi va tizim yoki tarmoqdan foydalanuvchi tashkilot kompyuterlarida
qat‘iy cheklovlar mavjud bo‗ladi. Bu siyosatga ko‗ra foydalanuvchi Internetga
umuman ulanmagan yoki qat‘iy cheklovlar bilan ulangan bo‗lishi mumkin. Bunday
hollarda, foydalanuvchilar odatda siyosatdagi qoidalarni aylanib o‗tishga harakat
qiladilar.
4.
Ehtiyotkorlik siyosati (Prudent Policy):
Ehtiyotkorlik siyosati barcha xizmatlar
blokirovkalanganidan so‗ng
amalga oshirilib, unda xavfsiz va zarur xizmatlarga
ma‘mur tomonidan individual ravishda ruxsat beriladi. Bu maksimal xavfsizlikni
ta‘minlab, tizim/ tarmoq faoliyatiga oid barcha hodisalarni qaydlaydi.
Maqbul foydalanish siyosati.
Maqbul foydalanish siyosati tarmoq va web sayt
egalari tomonidan qaror qilingan qoidalardan iborat va u hisoblash resurslaridan
to‗g‗ri foydalanishni belgilaydi. Ushbu siyosatda foydalanuvchilarning o‗z
akkauntlarida mavjud bo‗lgan ma‘lumotlarni himoya qilish majburiyati ko‗rsatilgan
bo‗lib, foydalanuvchidan tarmoqdan yoki Internetdagi kompyuterdan foydalanishida
siyosat cheklovlarini qabul qilishi talab etiladi. Ehtiyotkorlik siyosati prinsiplar,
taqiqlar, qayta ko‗rib chiqish va jazo choralarini o‗z ichiga olib,
foydalanuvchini,
shaxsiy sabablarga ko‗ra, korporativ resurslardan foydalanishini taqiqlaydi.
Maqbul foydalanish siyosati axborot xavfsizligi siyosatining ajralmas qismi
hisoblanadi. Bunda, tashkilotlar, o‗zlarining yangi xodimlariga axborot resurlaridan
foydalanishga ruxsat berishdan oldin, maqbul foydalanish siyosati bo‗yicha
tanishganligi xususida kafolat imzosi olinadi. Maqbul foydalanish siyosati
foydalanuvchilarni axborot texnologiyalari infrastrukturasida nimalarni bajarish
kerak va nimalarni bajarmaslik kerakligi haqidagi asosiy jihatlarni o‗z ichiga oladi.
Maqbul foydalanish siyosati to‗g‗ri amalga oshirilganiga ishonch hosil qilish
uchun ma‘mur doimiy ravishda xavfsizlik auditini olib borishi kerak. Masalan,
aksariyat tashkilotlar o‗z saytlarida va pochtalarida siyosatga aloqador va diniy
mavzularda muzokaralar olib borilishini taqiqlaydi.
Maqbul foydalanish
siyosatlarining aksariyatida siyosatni buzganlik uchun jazolar tayinlanadi. Bunday
jazolar foydalanuvchi akkauntini vaqtincha yopib qo‗yishdan tortib qonuniy jazo
32
choralarigacha bo‗lishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: