3 - "Dəaimül-islam", 1\127; "Biharül-ənvar", 81\118; Bununla bağlı, əlavə məlumat toplamaq üçün risalələrdə mövcud olan heyiz və nifas məsələlərinə müraciət edin. (Mütərcim.)
4 - "Təfsiri-Mizan"da qədim xalqların heyiz halında olan qadınlarla müxtəlif formada xoşagəlməz davranışları haqda məlumat verilmişdir. Bəzi xalqlar heyizli qadınla bir yerdə yemək yeməz, su içməz, oyurub-durmazdı. Heyizli qadın bir növ sanki tərk edilərdi. Ərəblər də, buna oxşar adət-ənənələri qoruyub saxlayırdılar. Amma onlar, o zamanlar, qan tökməyə və müharibəyə meyilli bir xalq olduqları üşün, heyizli qadınla cinsi əlaqəyə girməyə daha çox həvəs göstərirdilər. Çünki, onlar elə fikirləşirdilər ki, spermanın, dölün bünövrəsi qan içində qoyularsa, dünyaya gələcək övlad da, qan tökən və qana həris olar. Bu da, vahiliyyət dövründəki ərəblər üçün fəxr sayılırdı. İslam dini heyizli qadınla cinsi əlaqəni qadağan etməklə birlikdə, həm ona dəyər vermiş və həm də, bu lazımsız adət-ənənənin qarşısını almışdır. (İxtisarla). "Əl-Mizan fi Təfsiril-Quran", 2\208
1 - Məsciddə icra olunan xüsusi ibadət növü. Əlavə məlumat toplamaq üçün risalələrdə mövcud olan etikaf məsələlərinə müraciət edin. (Mütərcim.)
2 - Bəqərə, 187
3 - Risalələrə müraciət edin.
4 - "Mən la yəhzərühül-fəqih", 2\188; "Əl-Kafi", 4\179
1 - "Səhifeyi-Səccadiyyə", səh. 101; "Əl-Misbah", Kəfhəmi, səh. 215 (Bu hədisin tərcüməsi, birbaşa "Səhifeyi-səccadiyyə"nin azərbaycan dilindəki nəşrindən istifadə edilmişdir. Mütərcim.)
1 - Bəqərə, 127-129
1 - İbrahim, 35-40
2 - Ali-İmran, 35-36
3 - Məryəm, 5-6
1 - Ali-İmran, 38-39
2 - Yusif, 96-98
3 - Kəbənin bir hissəsinin adı. Onun "Mültəzəm" adlandırılmasının səbəbi budur ki; insanlar Kəbənin bu hissənə çatanda, onu qucaqlayıb, sinələrinə yapışdırırlar.
4 - Diqqət yetirmək lazımdır ki, ilahi peyğəmbərlər (ə) günah sahibi olmurlar. Onlar Allahın ən seçilmiş bəndələri olduqları üçün həyatları boyu günahsız və məsum olmalıdırlar. Qurani-kərimdə və ayələrdə peyğəmbərlərin öz günahlarına etiraf edib, Allah-təaladan bağışlanmaq və əfv diləmələrindən məqsəd, onların doğrudan da, günah sahibi olmaları deyildir. Çünki belə yerlədə "günah" kəliməsi haram işlər görmək və ilahi əmirlərə itaətsizlik etmək mənası daşımır. Şübhəsiz hər bir ilahi peyğəmbəri belə əməllərdən uzaqd və pakdır. Həqiqətdə, onlar daim Allaha yaxınlaşmaq istəyi ilə alışıb-yandıqları üçün, hər nə qədər yaxşı, saleh əmllər yerinə yetirsələr də, yenə də özlərindən narazı olduqlarına görə, öz əməllərini "günah" adlandırırlar. Necə ki, saleh övlad öz sevimli valideynlərinə xidmət etdikdə yenə də, özünü onların qarşısında borclu bilir. (Mütərcim.)
1 - "Səhifeyi-Səccadiyyə", səh. 105; "Əl-Misbah", Kəfhəmi, səh. 218. (Bu hədisin tərcüməsi, birbaşa "Səhifeyi-səccadiyyə"nin azərbaycan dilindəki nəşrindən istifadə edilmişdir. Mütərcim.)
1 - Qeyd etmək lazımdır ki, mehriyyənin hikməri haqqında söylədiklərimiz, Ustad Şəhid Mürtəza Mütəhhərinin "İslamda qadın hüququ" kitabından istifadə edilmişdir.