Ki̇fayət Ağayeva
246
tuturdu (Boening, Astrid B., 2009).
Ümimiyyətlə, plüralizm fikir
müxtəlifliyi, hər hansı problemə (ictimai-siyasi, sosial və s.) ya-
naşmada fərqli baxışların olması deməkdir.
Uzun-uzadı müzakirələrə baxmayaraq, böyük həcmli miqra-
siya islahatı 1990-cı ildə qəbul olunan Miqrasiya Aktı vasitəsilə
mümkün oldu (Immigration Act of 1990). Bu qətnaməyə 2012-ci
il prezident seçkisindən sonra müəyyən əlavələr olundu. 113-cü
Konqres (2013–2014) mövcud miqrasiya qanunvericiliyi siste-
minin islahatı istiqamətində böyük işlər gördü. 2012-ci ildə pre-
zident seçkilərində Latin amerikalı seçicilərin böyük dəstəyini
alan B.Obama, miqrasiya qanununda apardığı islahatlar sahəsin-
də həm demokratlar, həm də respublikaçılarla həmrəy ola bildi
(Elise Foley & Sam Stein, 2012). Təqdim olunan müxtəlif la-
yihələrin müzakirəsindən sonra miqrasiya qanunu Nümayəndələr
Palatası və Senat tərəfindən təsdiq edildi və 2013-ci ildə Sərhəd
Təhlükəsizliyi, İqtisadi İmkanlar və Miqrasiya Modernləşmə
Aktı qəbul olundu (Border Security, Economic Opportunity, and
Immigration Modernization Act, S. 744, 113th Cong., 2013).
Multikulturalizm və gender bərabərliyi. Bəzi feminist
alimlərə görə, gender bərabərliyi və multikulturalizm arasındakı
münaqişə bitməyən, sonu görünməyən bir konfliktdir və bunlar
bir-biri ilə uzlaşmayan iki fərqli layihədir. Qadınlar və etnik az-
lıqlar sanki rəqabətdədirlər, hər iki qrup bərabərsizlikdən əziyyət
çəkir, əslində, bunlar müştərək bərabərlik layihəsinin bir-biri ilə
əlaqəli iki hissəsidir. Təəssüf ki, gender bərabərliyi mədəniyyət-
dən qoparılmışdır və bəzən bu, abstrakt ideal kimi anlaşılır. Gen-
der və mədəniyyət arasında dərin konflikt mövcuddur və bu vaxta
qədərki elmi ədəbiyyatlarda bu sahənin tədqiqi səthi aparıldığına
görə, onları araşdıranda konkret situasiyanı da nəzərdən qaçırma-
maq tədqiqatın vacib şərtlərindəndir.
Multikulturalizm və ya çoxmədəniyyətlilik yeni bir cərəyan
olmasa da, bu barədə önəmli tədqiqatlar əsasən 1970-ci illərdə
ABŞ və Kanadada başlamışdır. Dünyada 10 % ölkə tapmaq olar
ABŞ-da gender m
əsələləri
247
ki, burada cəmiyyətlər eyni mədəniyyətli, eyni millətlidir. Bəzi
mənbələrə görə bu rəqəm bir az da yüksəkdir. İngilis sosioloqu
Natan Qleyzer hətta öz kitabına “Biz hamiliqla multikulturalis-
tik” adını vermişdir (Nathan Glazer, 1997). Hindistanlı filosof
B.Parex də Qleyzeri dəstəkləyərək qeyd edir ki, “
praktiki olaraq
bütün inkişaf etmiş cəmiyyətlər çoxmədəniyyətlidir”.
Bu məsələnin təqdiqatında cox önəmli amillər var ki, onla-
rı nəzərə almadan hərtərəfli tədqiqat aparmaq mümkün deyildir,
məsələn, mədəniyyət müxtəlifliyi, etnik və dini fərqlilik, fərdiy-
yətçilik və ənənəvi əxlaq konsensusu, miqrasiya və qloballaşma.
Məlum olduğu kimi, cəmiyyətin sosial-mədəni, etnik və digər
fərqlilikləri tez-tez cəmiyyətin sosial sakitliyini pozur, cəmiyyət-
də sülhün mövcudluğuna xələl gətirir və nəticədə, müxtəlif qar-
şıdurmalar baş verir. Bu səbəbdən də eyni cəmiyyətdə yaşamağa
məcbur olan xalqlar hamı üçün uyğun olan ümumbəşəri dəyərlərə
önəm verməlidirlər.
Müxtəlif xalqların mövcud olduğu cəmiyyətlərdə birgə yaşa-
mağın rahat yollarından biri və ən əsası
assimilyasiyadır. Assimil-
yasiya kiçik xalqların dominant xalqın dəyərlərini, adət-ənənələ-
rini öyrənib, həmin dəyərlərlə onlar kimi yaşamağa məhkum
olmasıdır. Bu məsələdə əsl milli dövlət hesab olunan - sivil mo-
no-mədəniyyətli Fransa Avropanın böyük ölkələri arasında ən
yaxşı nümunədər. Bu ona görə mümkün olmuşdur ki, Fransa Bö-
yük Fransız İnqilabından sonra məqsədyönlü şəkildə mədəni uni-
versalizm siyasətini yürütməyə başlamış və sonda həm dünyəvi,
həm də vətəndaş dövləti qurmağı bacarmışdı.
Belə vəziyyətin əsas səbəbi ondan ibarət idi ki, Avropadan
gələn ağ miqrantlar faktiki olaraq tam assimilyasiya modelinə uy-
ğun idilər, çünki onlar bura gəlməklə, könüllü olaraq tarixi kök-
lərindən ayrılmaq və Amerika identifikasiyası içərisində ərimək
istəyirdilər. Bu ona görə mümkün olmuşdur ki, bu ölkəyə köç
edənlərin özləri bu niyyətdə idilər.