78
etmək Abbas Mirzəninmi planı olmuş? Yalnız bu şəkildə bir plan dildən-dilə
düşməmək şərti ilə məqbul və uğurlu ola bilərdi. Sonrakı Qacariyyə-Rusiya
münasibətlərini çox dərindən etkiləyən bu savaşın bir çox yönü bəlirsiz olaraq
qalmaqdadır. Yağmurun yağdığı bir gecədə, şumlanmış torpaqlarda ansızın həmlə
edib düşməni mühasirəyə almaq mümkün idi?
Cahangir Mirzənin verdiyi məlumata görə Abbas Mirzə son anda qərarını
dəyişdirmək istəyirmiş. Lakin bu məlumat yetərli deyil və bu yanlış taktiyə bəraət
qazandıra bilmir. Bəzi alaylar gecənin qaranlığında yollarını azıb və başqa səmtə
tərəf yürümüşlər. Nəm torpaq və zığ irəliləməni əngəlləyirdi. Yolunu azmış bəzi
alaylar qarşı-qarşıya gələrək irəliləməni əngəlləyir və bir-birinə girərək
intizamsızlıq yaradırdı. Gün doğduğunda istiqamətlər bəlli oldu. Yorğun düşmüş
əsgərlər atəş yaxıb və özlərini qurutmaq istəyirdilər. Yağmur altında islanmış
silahlarını qurutmaq və silmək zorundaydılar.
Rus qərargahında ordunun durumu bambaşqa idi. İsti bir yeməkdən sonra
yaxşıca istirahət etmiş əsgərlər təbil səsi ilə meydanda toplaşdılar. Qısa sürədən
sonra Şahzadənin də ordusunda təbillərin gurultusu eşidilməyə başlandı.
Rus ordusu iyirmi mindən artiq inzibatlı nəfərə sahib idi. Bunların içində
yaxşı təlim görmüş qazaqlar da var idi.
Rus kəşfiyyatçıları xəbər gətirdilər ki, Abbas Mirzənin ordusunu görmüşlər.
Kəşfiyyatçılar hətta Şahzadənin ordusunun sayı haqda da bilgi verdilər. On səkkiz
alaydan və hər bir alayın min nəfərdən oluşduğunu qeyd edirdilər. Aralıqlarla üç və
ya dörd qəbzə top nəzərdə tutulmuşdu. Arxada ehtiyatda olan yüngül topxanalarla
bərabər Şahzadənin özəl qvardiyası yerləşmişdı. Təqribən iyirmi min süvari iki
cinahda mövqe tutmuşdu.
41
1826-cı il sentyabr ayının 15-ci gününün sabahı idi. Uzun intizardan sonra
savaş saat doqquzda başladı. Gəncə savaşında iştirak edən Cahangir Mirzənin
söylədiklərini olduğu kimi burada gətiririk:
“Rus ordusunun saldatları və topxanası Qacar orduları ilə qarşı-qarşıya
durmuşdu. Qacar dövlətinin rəmzi olan, üzərində günəş və aslan
rəsmi olan bayraq
Şahzadənin başının üstündə dalğalanırdı. Baş keşikçi Məhəmməd Əmin Xan Qacar
öz nəfərləri ilə Şahzadəni qorumaqla görəvli olduğu üçün ordunun mərkəzində
sakin idi. Rus sərdara Abbas Mirzənin bulunduğu yer məlum olmuşdu. Abbas
Mirzənin bayraqların altında olduğu Paskeviç tərəfindən təsbit edilmişdi. Bu üzdən
də bütün top atışlarını və saldatların hücumunun o mərkəzə doğru olmasını
istəmişdi. Bu arada bəlli oldu ki, rus ordusu tutduğu pozisyonu dəyişdirmədən
savunma durumunda qalacaqdır. Qacar orduları da ya hücuma keçməli, ya da
bəkləməli idi ki, rusların təpkisini öyrənsinlər. Böyük ehtimala görə on gün də
41
Qacar ordusunun miqdarını Paskeviç iyirmi min, Cahangir Mirzə isə otuz beş min olaraq qeyd
etməkdədir.
79
Qacar ordusu bəkləyəcək olsaydı, rus ordusu yenə də pozisyonunu
dəyişdirməyəcəkdi.
Şahzadə orduya hücum əmri verdi. Savaş və hücum təbilləri və zurna
çalındı. Piyadələr öndə yavaş-yavaş ruslara qarşı yürüməyə başladı. Marağa
alayının on iki qəbzə topu ordunun mərkəzində hazır durumda idi. Digər on iki
qəbzə böyük top Şahzadə ilə Məhəmməd Xan Əmirnizamın dirək əmirləri altında
idi. Şahzadədən əmr gəlmədən atış haqları yox idi. İki ordunun bu qədər bir-birinə
yaxınlaşmasına rəğmən ruslar tərəfindən heç bir təpki görünməməkdə idi. Abbas
Mirzə toplara atış əmri verdi. Topların atışının yanı sıra Mirzə Əli Gəraylının
əmrindəki süvarilər hücuma başlayıb və rus süvarilərinin düzənini pozdular. Bu
anda rusların da topları atışa başladı. Ruslar Abbas Mirzənin durduğu yeri təsbit
edib və bütün mərmilərini o yerə atırdılar. Hədəfləri Şahzadə və ordunun qəlbi olan
mərkəzi dağıtmaq idi. Bu zaman Şahzadədən mənə bir əmr gəldi. Bizim alay
toplarını sürətlə irəli çəkib və güllələrin ruslara çatacağı yerdə yerləşdirib və dərhal
atışa başlamalıydıq. Silahlı piyadələrimizlə ruslarla döş-döşə savaşmalıydıq.
Şahzadənin duaçısı olan bu bəndə də alayımla bərabər atlardan enib baş
komandirin əmrini uyqulamağa başladıq. Mənim alayım sürətli bir hücuma
başlayıb saldatlarla artıq tam üz-üzə silah və süngü savaşına başlamışdı. Rus
toplarının güllələri bizim başımızın üstündən keçib Şahzadənin bulunduğu yerə
isabət edirdi. Abbas Mirzə bu durumu gördüyündə Asəf-əd Dövlənin ordusunun
önündə rusların olmadığını öyrənib və onları köməyə çağırdı. Asəf-əd Dövlə ağır
davrandığı və sürətlə özünü yetişdirmək istəmədiyi üçün Şahzadə savaş
meydanının sağ tərəfinə çəkilmək zorunda qaldı. Şahzadənin savaş meydanının sağ
tərəfinə çəkilməsinə rəğmən rus topxanaları daha sürətli və ardıkəsilməz bir şəkildə
ordunun mərkəzini hədəf alaraq atışlarını davam edirdi. Rus toplarının atəşi altında
düzənini itirən Avşar və Marağa alayları yavaş-yavaş savaş qabiliyyətlərini
itirirdilər. Bu vəziyyəti müşahidə edən ruslar ön cəbhədə savaşan əsgərlərə yardım
göndərdilər. İki min saldat Marağa topxanasını almaq üçün hücum etdilər. Hamısı
birdən “hura” çəkərək Marağa alayını mühasirə etməyə başladılar. Marağa alayı
komutanının bir saldat tərəfindən öncə qolları kəsildi və sonra ürəyinə bir güllə
sıxılaraq öldürüldü. Sonra da Marağa alayının bayraqdarları hədəf alınaraq
öldürüldülər. Qoruyucum mənə xəbər gətirdi ki, arxamızdakı alaylarımız məğlub
edilmiş və bizim bu az sayda nəfərlərimizlə savaşmağımızın anlamı yoxdur. Əgər
bizim toplarımız da işdən düşsə hamımız ruslar tərəfindən əsir alınacağıq. Mən
tabeliyimdə olan orduya geri çəkilmə əmri verdim. Geri çəkildiyimizdə gördüm ki,
arxada olan bütün nəfərlərimiz qaçmışlar. Mənim də atımı xidmətçim minmiş və
qaçmışdır. Əgər ilk hücumda rus süvariləri darmadağın edilməsə idi, bu savaşdan
bir nəfərimiz belə diri çıxmayacaqdı. Bu savaşda iki qəbzə top düşmənə qalsa da
qalanlarını geri çəkə bildik. Şahzadə mənim atımın xidmətçi tərəfindən
qaçırıldığını öyrəndiyində iyirmi süvari ilə bir yedək atı mənim ya cənazəmi, ya da
canımı savaş meydanından qurtarmaq üçün görəvləndirmişdi. Mən bu yedək at
Dostları ilə paylaş: |