159
liderəri də vardır. Onların arasında 1955-ci ildə Amerika legionuna nitq
söyləyərək müharibələrin aradan qaldırılmasının zəruri "elmi realizm"
adlandıran General Duqlas MakArthur idi:
Siz dərhal deyəcəksiniz ki, müharibənin aradan qaldırılması
insanın əsrlər boyu arzusu olmasına baxmayaraq, bu məqsədlə
hər mühakimədə bunun fantastik hadisə kimi, qeyri-mümkün
olduğu söylənilərək cəld rədd edilmişdir. Dünyada hər bir
abırsız, hər bir pessimist, hər bir məcaraçı, hər başkəsən bunun
baş tutmasına həmişə təkzib etmişdir. Lakin, bütün bunlar
elmin kütləvi dağıntını reallıqa çevirməsinə gətirən son
onillikdən əvvəl baş vermişdi. Arqumentlər sonradan ruhani
və mənəvi əsaslar üərində quruldu və yenə də uduzuldu…
Ancaq, indi- dağıntının nüvə və başqa potensiallarının mövcud
təkamülü onun mənəvi və ruhanilik sualı kimi ilkin
müzakirəsindən uzaqlaşdıraraq, problemi qəfildən elmi
realizm ilə bir sıraya gətirmişdir. Bu artıq alim filosoflar və
ruhanilər tərəfindən sadəcə götür-qoy edilən etik sual deyil,
ağır nüvə sağ qalması təhlükəsi altında olan kütlələrin birlikdə
qərar verəcəyi bir sualdır…. Liderlər geri qalırlar…. Önlar
keçəl həqiqətlərlə bəyanatlar verərkən belə bir həqiqəti
söyləmirlər ki, müharibələr aradan qaldırılmayana qədər
növbəti mühüm sivilizasiyaya doğru irəliləyiş baş verə
bilməz…. Universal zərurətə keçən bu universal arzunu
gerçəkdə tərcümə edəcək kifayət qədər təxəyyülə malikdir
hakim sima olacaqmı? Biz artıq yeni eradayıq. Köhnə
metodlar və həlli yolları artıq kifayət etmir. Bizim yeni
fikirlərimiz, yeni ideyalarımız, yeni konsepsiyalarımız
olmalıdır…. Biz keçmişin dəlilər üçün olan köynəyindən
qurtulmalıyıq (Kausins(əmi oğlular) 1987: 67-9).
Fransız İnqilabının yeni qeyri-öldürməyən dəyişikliyinə həsr edilmiş
şüarlarla öncə general rütbəsində, sonradan Birləşmiş Ştatların Prezidenti
olan Duayt D. Esinhavr öz notalarında, uzunmüddətli zorakı
hərbiləşdirmənin azadlıqa, bərabərliyə və qardaşlıqa olan zərərli təsirləri
barədə xəbərdarlıq edir. Azadlıq üçün: "Biz, hökumətin şuralarında, yerli
və ya yersiz-fərq etməz, hərbi sənaye kompleksi tərəfindən təsirlərə qarşı
qoruyucu tədbir görməliyik. Biz heç vaxt imkan verməməliyik ki, bu
təsirər bizim azadlığımızı və ya demokratik prosesləri təhlükəyə məruz
160
qoysun. Biz, nəyin isə hədiyyə ediləcəyini gözləməməliyik" (Əlvida
Ünvanı, Yanvar 17, 1961) . İqtisadi bərabərlik üçün: "Hər bir düzəldilən
silah, buraxılan hər bir hərbi gəmi, hazırlanan hər raket, son mərhələdə,
aclıq çəkən və yedirdilməyən, soyuqdan əsənlərə geyim almayıb,
onlardan oğurluq etmək deməkdir". (Qəzet Redaktorlarının Amerikan
Cəmiyyətinə müraciəti, Aprel 16, 1953). Qardaşlıq üçün: "Mən belə
fikirləşirəm ki, həqiqətən də, insanlar sülhü o qədər istəyirlər ki, yaxşı
olardı ki, bu günlərdə hökumətlər bunu onlara, dəstək olaraq, versinlər"
(Bİ-Bİ-Sİ televiziyasından müsahibə, Avqust 31, 1959). 4 Dekabr, 1996-
cı ildə, Vaşinqtonda, Kolumbiya dairəsində, bütün Birləşmiş Ştatlar
boyunca nüvə müharibəsinin döyüş qüvvələrinin sabiq komandanı,
Generalı Corc Li Batler Milli Mətbuat Klubunun önündə çıxış edərək,
nüvə silahlarının sadəcə azalması ilə deyil, onların ixtiraçısı və ilk
istifadəçi olan Birləşmiş Ştatların təşəbbüsü ilə başlamaqla, tam aradan
qaldırılmasına - tamamilə dayandırılmasına səslədi. Əks təqdirdə o,
Birləşmiş Ştatların başqa ölkələrin arasında, onların əldə edilməsinin
qabağını alacaq heç bir mənəvi hakimiyyətə malik olmamasını dedi.
Onun səbəbləri: "Nüvə silahları təbiəti etibarı ilə təhlükəlidir, son dərəcə
bahalıdır, hərb üçün səmərəsiz və mənəvi cəhətdən bağışlanmazdır".
Beləliklə General "Qılıncları Kotan əvəzinə" hərəkatının mənəvi motivli,
daima nüvə silahlarına qarşı etiraz hərəkatı nəticəsində federal
həbsxanalarla cəzalanan üzvlərinin düşüncələri ilə uyğunlaşan nəticəyə
gəldiı. Nüvə abolisionist hərəkatının məntiqi eləcə də öldürməyi ləğv
edəcək digər alətlərə əlavə edilə bilər.
Əgər, göründüyü kimi, generallar, qətl sənətinin ekspertləri
cəmiyyətə qabiliyyətlərinin uzunmüddətli ehtimalları haqqında belə
dərin suallar qaldıra bilərsə, nədən siyasət alimləri zorakılığa qarşı bunu
etmir və qeyri-öldürücü cəmiyyətlərin qlobal rreallaşdırılması üçün
mübarizə apara bilmir?
Bəlkə də müasir Amerikan siyasət elminin komponentlərini qəbul
edən əksər Amerikan siyasət alimləri və beynəlxalq kolleqalar Birləşmiş
Ştatlarda akademik intizam olan siyasət elminin yaradılmasına öz
töhfəsini vermiş qeyri-öldürücülüyün motivlərindən xəbərsizdirlər. Buna
təkan vermiş mənşələrdən biri, gənc İttifaq əsgəri, uzun müddət qərbi
Tennessi ştatında Federativ qüvvələr ilə qanlı döyüşdən sonra gecə
161
növbəsinə çıxacaq Con W. Bürger tərəfindən 1863-cü ildə edilən döyüş
andı idi:
Hələ də sel yağışı yağırdı; ildırım zərbələri onun pis dilləri
çəpinə göy səmanı dəlıb keçir, ildırımın yayılan zərbələri isə
ağır artilleriyanın yaylımları kimi əks-səda verirdi. Bu hay-
küy və təbiətin səs-küyü ilə yaralanan və ölən heyvanların
bağırtı və iniltiləri, yaralanan və ölən adamların qışqırıqları
bir-birinə qarışmışdı. Bu əksər bərkimiş əsgərlər üçün terror
gecəsi idi. Mənim kimi gənc və həssas bir insan üçün bu,
təsvir edilməz dərəcədə dəhşətli və çox pis qarabasmalı bir
gün idi. Buna baxmayaraq, bu qorxulu təcrübənin ortasında
mənim fikrimdə sonrakı həyatım canlandı. Gözlərim qaranlıq
gecənin dərinliklərinə dikilərək, qulaqlarım düşmənin
yaxınlaşan səslərini eşitmək üçün gərgin dayansa da,
dodaqlarım öz-özünə donquldanırdı: "Tanrının simasında
yaranan varlığın mövcudluğu üçün ortaya çıxan problemlərini
şüuru gücü ilə və dağıdıcı zorakılıq tətbiq etmədən həll etməsi
mümkün ola bilməzdimi?" Onda mən göylər qarşısında and
içərək söz verdim ki, əgər mən mövcud müharibənin
təhlükələrindən sağ çıxaramsa, mən həyatımı mənalı keçirəcək
və qantökmə və dağıntı əvəzinə kompromislərə üstünlük
verəcəyəm (Bürger 1934: 28).
Onun andını yerinə yetirmək üçün Bürger Almaniyada ali təhsil
almaqa gedir və qayltdlqdan sonra1880-ci ildə, Nyu Yorkda Kolumbiya
Kollecində Siyasət Elminin Məktəbini təsis etdi.
Professor Bürgerin sonrakı təcrübəsi qeyri-öldürücü siyasət elminə
dəstək verənlərə qarşıdurma maneələrini proqnozlaşdırır. Bu maneələr,
kontekstinə müvafiq olaraq, kiçikdən fövqəladə ciddiliyə doğru
dəyişəcək və onlara üstün gəlmək üçün qoçaqlıq və qlobal əməkdaşlıq
tələb ediləcəkdir. Almanları insanlara yoldaş kimi tanıyan Bürger,
Birləşmiş Ştatların I-ci Dünya Müharibəsinə qatılmasına etiraz etdi. O,
6Avqust, 1917-ci ili-bunun baş verdiyi günü belə xatırlayır: "bir qəmgin
zərbə ilə… mənim həyatımın işi iflasa uğradı". Almaniyaya qarşı
vətənpərvərlik müharibəsinın qızğın vaxtında o, şikayət edir: sülh adamı
və şüurlu olan kəslər bu gün dünyada hamı tərəfindən satqın və
qorxaqlıq ekvivalenti kimi qiymətləndirilirlər" (29). Beləliklə Professor
Bürger illər boyu sülh yaradanların keçirdiyi əzabı yaşadı,
Dostları ilə paylaş: |