Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
108
Arif ġahnamə-quluqla məruf, məxləsi Arif və namı Fəthul-
lah Çələbidir. Baba canibindən əcəmi, ana tərəfindən Ərəbidür.
Babasına DərviĢ Çələbi dirlər. Xətt-i divanidə hüsn-i xət və lütf-i
inĢada dəstur-i səlatin-i Əcəm üzrə ayin-i qəvanin-i yarlıq-i müta-
də arif-i əbül-məarif kiməsnə idi. Əlqas mirzənün niĢancısı oldı.
Ana canibindən ġeyx Ġbrahimün nəbirəsi və nəfəsi oğlı olmaqla
nəfsi oğlından əhabb varis-i mühəbbət-kəsirəsi idi. Əgərçi nəzm
ilə iĢtiharı və Ģeir ilə Ģiarı qalib idi, amma zu-fünun olub, əksər-i
əqsam-i fəzlün təhsilinə talib idi. Bəzi əĢaru qəsaidi və rəsail ü
cərr idi. Mənzur-i ənzar-i padiĢah-i binəzir və sikke-yi hüsn-i qə-
bulları ilə surət-pəzir olduqda, ibtida yigirmi beĢ akça ülufə olub
xane-yi amali dəst-i nəvaziĢ-i padiĢahi ilə məmur oldı və kəndi
«ġahnamə» təhrində nəzm-i «Təvarix-i Al-i Osman»la məmur
oldı, qüvvəti bazuya və kaman-i səyi guĢ-i arzuya gətürüb, ibtida
zühur-i Osmaniyandan mübaĢərət idüb, didügini cəstə-cəstə, bəlki
dəstə-dəstə gül gibi nisar-i məclis-i Ģahi itdükdə haqqında etiqad-i
padiĢahi ziyadə oldı və islah-ı əltaf-ı padiĢahi ilə füruğ-i Ģəm-i
Ģeir-i ziyadə oldı. Nəzminə hüsn-i qəbulla tələqqi buyurdılar və
müttəsil silələrinə vasıl və caizələrinə faiz olub ülufəsinə dəxi
tərəqqi eylədilər. Kitab iyirmi otuz min olduqda katiblər və
nəqqaĢlar təyin itdilər və baĢqa karxanələr bina idüb, vəzaif ü
rəvatib təbyin itdilər. Ülufəsi tədriclə yetmiĢ oldı və yanınca neçə
bəxĢiĢü bəxĢayiĢ oldı. Ġtmam-ı kitab idüb, rikab-i padiĢaha ithaf
eylədi, hər kim gördi isə insaf eylədi. Əgərçi bəzi hüsud-i ərbab-i
qərəz
لا
مهبولق ىف نٌذ qərəzlərindən ərse-yi padiĢaha ol Ģeir və bu Ģair
haqqında çox nəsnə ərz etdilər. Amma padiĢah-i qədrĢinas və mə-
rifət-ibtinas qərəz-i məhz idügin bilüb, bu ərzə mütəarriz olmadı,
hasid həbs olınub, məta-yi xıda rəvac bulmadı. Fil həqiqə kitab-i
məzbur bəhr-i zaxir və gənc-i cəvahir ü zəvahirdür. Bu yaqında
məsmu degüldür ki, bir Ģair altmıĢ min beytə dəst urmıĢ ola və tir-i
ümidin niĢan-i muradına böylə irgürmiĢ ola. Bir Ģair həzar zari vü
zur ilə bir qəzəl diyüb, içindən bir beyti ya iki beyti na-həm-var
olsa əhl-i Həqq qatında məzur olur və «hökm qalibündür» diyü
cümləsi iylüklə mənzur olur. Ol hesab üzrə fərəza altmıĢ min
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
109
beytdən on min, ya iyirmi min beyt mədxul, ya məlul, ya əhl
qatında qeyri məqbul olsa yenə qırx min iyü beyt baqi qalır. Ġnsaf
idicək qırx min iyi beytə kim malikdür, bu qədər əbyata malik
olmaq insafdur. Və bunun gibi Ģair hər mərtəbə Ģayiste-yi əltafdur.
Əgərçi hazır dinilmiĢ əbyata dəxl və bən dəxi yek diməgə qadirüm
dimək diləgünüz valih-asan olur, amma.
Misra
ĠĢtə meydan-i didə-guyum disələr
əksəri hirəsan olur. Əvail-i halində mərhum nəqqaĢbaĢı ki, ġahqu-
ludur və nami nam bir Əcəm ləvəndi ki, rəfz ü səbb ü fisq ilə əhl-i
qəbulün qeyri-məqbulıdur, həsəd idüp, mərhum namına nicə tərziq
əbyat diyüb, Ģayi itdilər, amma əhli bilürdi ki, kimi nami-yi bəd-
namun saxtası və kimi ġahqulunun rəng ü nəqĢ-i pərdaxtəsi idi.
Be-hər hal, Haqq batildən almaz. Mərhum bir gün Süleyman
paĢaya varur. PaĢa «türki Ģeir diməgə dəxi qadirmisin?» didükdə
Süleyman PaĢanın Hində varub fəth itdügi iki min beyt ilə dastan
idüb, bəhr-i rəməldə türki nəzm itmiĢdür. Amma əcəbdür ki, bu
qədər Ģüyu ilə sifət-i sübhdə Ahinün bu beytin yazmıĢdur.
Beyt
Doğurdı sübh-dəm banu-yi dövran,
Bir altun baĢlı sırma saçlı oğlan.
okıduqda fəqir sual itdüm. Təvarüdlə cavab verdi. Və bir dəfə
«dəxi Firdovsi “ġahnamə”də ərəbi ləfz irad itmədügi cəhət-i
mədhdür. Bən dəxi nəzm itdigüm ġahnamədə iki min beyt didüm
içində bir ləfz-i ərəbi yoqdur» diyü ol əbyatı okıdı. Əsna-yi ityan-i
əbyatda reyhan ləfzi gəldi, bu fəqir «reyhan ləfz-i ərəbidür» didüm
«ləfz-i ərəbidür, amma lüğət-i müĢtərəkədəndür, zeytun ü ham-
mam u sabun gibi» didi. Fəqir «reyhan öylə degüldür, lüğət-i müĢ-
tərəkə oldur ki, hər dildə müstəməl ola, məxsus u müstəqil ismi
olmıya, reyhanun farisidə müxtəss ismi vardur, sipər-i qəm dirlər»
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
110
didüm, çünki münsif ü xəqqaniyyətlə müttəsif idi, rəva gördi və
qəbul buyurdı. Xaqaninün
Misra
ندب املم تخوسب لاب
qəsidəsinə bi-nəzir nəzirə dimiĢdür və izhar-i müzmərdə bu beyt
təməddüh və bu qitə anundur.
Beyt
نخس رحاس ؾراع عبط صاخ عارتخا
نخس رصاق ره عبط ناحتما سب اورسخ
Rübai
م
مه اهش لٌلاج طٌح
مٌ وچ
مٌشلا لٌمج اٌاطعلا لٌلج
لاع و زع و ملح جوم همه
ب و ملع مشچ همه
ذ
ممه ل
Qəzəl
ار هتفس لعل نخس وگم شبل شٌپ
ار هتفنش نانخس تفاطل دوب هن
وبگشم ىوم نآ مدق رد هٌاس وچ نكٌفم
ار هتفخ رام مد ىاسم اپ رٌز رد
ارت نهد هزات هچنؼ تفگ هك ؾراع
يد ىفطل
ار هتفگ هزات نخس دوب رگ
Və bu qəzəlün hər beyti həm izhar-i müzəmmərdür, həm
müəmma-yi Süleymandur.
Qəzəl
Bir müəmma durur iki qaĢun,
Ki çıkar andan ismi nəqqaĢun.
AĢırı sərqidün rüx-i yarə,
Məgər, ey zülf, ikidür baĢun.
Ay əfəndüm, hilal kimdür ki,
Gözün üstə var diyə qaĢun.
Dostları ilə paylaş: |